Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "tethys" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Jurassic and Cretaceous evolution of Tethys: Palaeoceanographic events
Autorzy:
Yilmaz, İsmail Ömer
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24202104.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
Tethys
Cretaceous
Jurassic
Opis:
Jurassic and Cretaceous evolution of Tethys Ocean is characterized by extension of oceans basins, rifting, development of carbonate platforms and sea level fluctuations. Ocean basins and platform margins were sides of records of collaboration of oceanic, sea level and climate changes in different scales. Deposition of organic sediment increased on the margins of the ocean basins at certain time intervals due to changes in oceanic circulation and chemistry, productivity, climate and sea level. Oceanic Anoxic Events (OAE) stated to took place at aperiodic time intervals and generally associated with organic matter deposits and anoxic water columns. Records of oceanic anoxic event can also be associated by potential source rocks in Jurassic and Cretaceous along Tethys Ocean basins and can be tracked by stable isotope shifts, turnover of fossil groups, presence of black shales/organic rich mudstones, change in redox sensitive elements. Volcanic contribution in oceans is also considered as one of the collaborators of OAE generations. OAE records in Jurassic is seen in Toarcian interval and stated as Toarcian OAE. In Cretaceous, OAE records can be stated as Weissert, Faraoni, Selli (OAE1a), Noir, Fallot, Jacop, Kilian, Paquier (OAE1b), Leenhardt, Amadeus (OAE1c), Breistroffer (OAE1d), Bonarelli (OAE2), and OAE3. Generally, Cretaceous OAE are globally correlated or at least hemispherical. Some of them can be weakly correlated due to different duration and magnitude. Stratigraphic positions of OAE can also be used better marker levels in sequence stratigraphic interpretations. Therefore, positions of OAE are very important in terms of higher resolution for platform to basin correlations and even basin to basin. Cretaceous Oceanic Anoxic Events in eastern Tethys Ocean in Pontides and Taurides can be seen in Cretaceous successions (Mid-Barremian, Aptian, Albian, Cenomanian-Turonian) of Central Pontides (NW Turkey) and Central Taurides (S Turkey) (Yilmaz et al., 2004, 2010, 2012) as presence of black shales. The Mid-Barremian black shales (MBE) have been recorded within turbidite succession in deep marine setting in central Sakarya zone of Pontides following the drowning of the platform (Yilmaz et al., 2012). 2‰ shifts in carbon isotope curve is recorded in parallel with European basins, but with low TOC value. The Aptian black shales (OAE1a) are recorded in pelagic carbonate slope environments in central and north of Sakarya zone of Pontides and represented by a negative carbon isotope shift with 2‰, and TOC around 2% (Yilmaz et al., 2004; Hu et al., 2012). In Sakarya zone of Pontides, OAE2 is recorded in pelagic slope carbonates with carbon isotope curve more than 1‰ positive shift and >2% TOC. Another OAE2 was recorded in Antalya Nappes of Taurides without carbon isotope curve but TOC > 20% (Yurtsever et al., 2003, Bozcu et al., 2011). OAE1a equivalent in Tauride Carbonate platform can be interpreted as presence of dark colored thick stromatolite bearing platform carbonates transgressivley overlying the karstic sequence boundary. The OAE1a and OAE2 levels recorded in Turkey can easily be correlated with European examples and mainly controlled by sea level and tectonics in largescale and climate and oceanographic changes in small-scale. The most extensive distribution of the OAE records in Turkey belong to OAE1a and OAE2, and display potential for source rocks for hydrocarbon exploration.
Źródło:
Geotourism / Geoturystyka; 2023, 1-2 (72-73); 81--81
1731-0830
Pojawia się w:
Geotourism / Geoturystyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upwelling regime in the Carpathian Tethys: a Jurassic-Cretaceous palaeogeographic and paleoclimatic perspective
Autorzy:
Golonka, J.
Krobicki, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059324.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Tethys
Carpathians
Jurassic
Cretaceous
palaeogeography
palaeoclimate
palaeoecology
upwelling
Opis:
Jurassic and Cretaceous global palaeogeographic reconstructions show a changing configuration of mountains, land, shallow seas and deep ocean basins, and these are used as input for paleoclimatic modelling. We have generated Oxfordian-Kimmeridgian, Tithonian-Berriasian and Barremian-Hauterivian paleoclimatic maps, showing air pressure, wind directions, humidity zones and areas favourable to upwelling conditions, modelled by the PALEOCLIMATE program and plotted on the palaeogeographic background. Paleoclimate modelling suggests that prevailing Jurassic-Cretaceous winds in the northern Tethys area came from south-south-west, and may have been parallel to the Czorsztyn Ridge, uplifted as a result of extension during the Jurassic supercontinental breakup. Upwelling may have been induced at the southeastern margin of the ridge. The model is consistent with the rock records within the earliest Cretaceous deposits. The presence of phosphates and a palaeoenvironmental analysis of benthic fauna support the upwelling model.
Źródło:
Geological Quarterly; 2001, 45, 1; 15-32
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pliensbachian, Early Jurassic radiolarians from Mount Rettenstein in the Northern Calcareous Alps, Austria
Autorzy:
Cifer, T.
Gorican, S.
Gawlick, H.-J.
Auer, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082123.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Radiolaria
Polycystina
systematics
stratigraphy
Jurassic
Western Tethys
Eastern Alps
Austria
Opis:
One of the best preserved Early Pliensbachian radiolarian assemblages from the Western Tethys is described from the grey marly limestone exposed at Mount Rettenstein in the Northern Calcareous Alps, south of the Dachstein Massif. Fourty-five genera and 71 species are documented and illustrated here. Four species are newly described: Tozerium filzmoosense Cifer sp. nov., Loupanus pliensbachicus Cifer sp. nov., Thurstonia? robusta Cifer sp. nov., and Ares rettensteinensis Cifer sp. nov. Radiolarian age is in accordance with ammonoid data from the overlying red marly limestone, which was assigned to the upper part of the Lower Pliensbachian. The best equivalent for the radiolarian-bearing lithology is the Dürrnberg Formation, characteristic of the open-marine Hallstatt facies zone. Previously published radiolarian data from the Dürrnberg Formation were re-evaluated and the originally proposed age assignments revised. At two localities, the published Hettangian–Sinemurian age was emended to the early Early Pliensbachian that is in accordance with the age of radiolarians from Mount Rettenstein. We compared the studied fauna from Mount Rettenstein also with two other rich radiolarian assemblages, one from another locality in the Dürrnberg Formation and one from the Gümüslü Allochthon in Turkey, which were assigned to the late Early Pliensbachian and are somewhat younger than the assemblages studied herein.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2020, 65, 1; 167-207
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Carboniferous-Neogene geodynamic evolution and paleogeography of the circum-Carpathian region and adjacent areas
Późnokarbońsko-neogeńska geodynamiczna ewolucja i peleogeografia rejonu wokółkarpackiego i obszarów przyległych
Autorzy:
Golonka, J.
Oszczypko, N.
Ślączka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191280.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
plate tectonics
paleogeography
Tethys
Mediterranean
Carpathians
Carboniferous
Triassic
Jurassic
Cretaceous
neogene clays
Opis:
Twelve time interval maps were constructed which depict the plate tectonic configuration, paleogeography and general lithofacies. The aim of this paper is to provide the geodynamic evolution and position of the major tectonic elements of the area within the global framework. The Hercynian orogeny was concluded with the collision of Gondwana and Laurussia, whereas the Tethys Ocean formed the embayment between the Eurasian and Gondwanian branches of Pangea. The Mesozoic rifting events resulted in the origin of the oceanic type basins like Meliata and Pieniny along the northern margin of the Tethys. Separation of Eurasia from Gondwana resulted in the formation of the Alboran-Ligurian-Pieniny Ocean as a part of the Pangean breakup tectonic system. During the Late Jurassic-Early Cretaceous time, the Outer Carpathian rift had developed. Latest Cretaceous-earliest Paleocene was the time of the closure of the Pieniny Ocean. Adria-Alcapa terranes continued their northward movement during Eocene-Early Miocene time. Their oblique collision with the North European plate led to the development of the accretionary wedge of Outer Carpathians and foreland basin. The formation of the West Carpathian thrusts was completed by the Miocene time. The thrust front was still progressing eastwards in the Eastern Carpathians.
Dla obszaru wokółkarpackiego skonstruowano 12 map przedstawiających konfigurację płyt litosferycznych, paleogeografię i uproszczony rozkład litofacji w okresie od późnego karbonu po neogen. Przedstawiono ewolucję geodynamiczną tego rejonu na tle ruchu płyt i pozycji głównych elementów tektonicznych w globalnym układzie odniesienia. Orogeneza hercyńska zakończyła się kolizją Gondwany i Laurusji, a Ocean Tetydy utworzył zatokę pomiędzy dwom a ramionami Tetydy - Gondwaną i Laurazją. W wyniku mezozoicznych ryftów wzdłuż północnej krawędzi Oceanu Tetydy powstało szereg basenów typu oceanicznego takich jak Meliata i basen pieniński. Ocean alborańsko-liguryjsko-pieniński powstał w wyniku oddzielenia się Gondwany i Laurazji jako fragment tektonicznego sytemu rozpadu Pangei. W okresie od późnej jury do wczesnej kredy rozwinął się ryft Karpat Zewnętrznych. Na przełomie kredy i paleocenu nastąpiło zamknięcie basenu pienińskiego pasa skałkowego. W okresie od eocenu do wczesnego miocenu terany Adri-Alkapy i Karpat Wewnętrznych kontynuowały ruch w kierunku północnym, a ich kolizja z płytą euroazjatycką doprowadziła do powstania pryzmy akrecyjnej Karpat Zewnętrznych i basenu przedgórskiego. Przy końcu miocenu środkowego uformowały się ostatecznie nasunięcia Karpat Zachodnich, podczas gdy w Karpatach Wschodnich ruchy te przetrwały do końca pliocenu.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2000, 70, 2; 107-136
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jurassic planktonic foraminifera from Pieniny Klippen Belt and their taxonomic and phylogenetic importance (Carpathians, southern Poland)
Jurajskie otwornice planktoniczne z pienińskiego pasa skałkowego Polski i ich znaczenie
Autorzy:
Hudson, W.
Hart, M.
Sidorczuk, M.
Wierzbowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061222.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
otwornice planktoniczne
pochodzenie
zagadnienia taksonomiczne
jura
Tethys
planktonic foraminifera
origin
taxonomical problems
Jurassic
Opis:
In this brief review of the occurrence of planktonic foraminifera in the Middle and Upper Jurassic in the Pieniny Klippen Belt (Carpathians, southern Poland), we wish to draw attention to the importance of these faunas in early evolution of the group. The appearance of planktonic foraminifera could be related to major palaeogeographic changes in the Tethys during early Middle Jurassic which induced vigorous upwelling circulation making nutritiens available in the surface waters.
Wiele wapieni pelagicznych występujących w pienińskim pasie skałkowym, zwłaszcza środkowo i górnojurajskie osady formacji wapienia czorsztyńskiego, wykazuje niezwykle liczne nagromadzenia otwornic planktonicznych. Zebrane próby pochodzą z pięciu odsłonięć, zlokalizowanych w obrębie pienińskiego pasa skałkowego, reprezentujących utwory od batonu do kimerydu (fig. 2) (por. Wierzbowski i in. 1999) - trzech z sukcesji czorsztyńskiej (Czorsztyn Zamek, potok Krupianka, Stankowa Skała) oraz dwóch z sukcesji niedzickiej (Niedzica Podmajerz, Czajakowa Skała) (fig. 1). Współczesne rozważania nad wczesną ewolucją otwornic planktonicznych (Simmons i in. 1997; Hart i in. 2003) wskazują, że dawniejsze poglądy o triasowym rodowodzie tej grupy organizmów są prawdopodobnie niesłuszne, i że wykształciła się ona dopiero na przełomie wczesnej i środkowej jury. Stan zachowania jurajskich otwornic planktonicznych w badanych płytkach cienkich przysparza jednak sporo kłopotów taksonomicznych, co dodatkowo wynika z obiektywnych trudności podania i oceny wartości cech rozpoznawczych dla poszczególnych gatunków. Znaczenie taksonomiczne szeregu cech (jak liczba komór w ostatnim zwoju, rozmiar i położenie ujścia oraz wysokość wierzchołka) jest bowiem stosunkowo ograniczone, a ekologiczne uwarunkowanie występowania tych cech jest słabo poznane. Zmienność badanych otwornic z pienińskiego pasa skałkowego w płytkach cienkich, pomimo dużego interwału stratygraficznego, z którego pochodzą (dolny baton - dolny kimeryd), jest niewielka. Wspomniane wcześniej okoliczności nie pozwalają stwierdzić n.p. jednoznacznie czy najczęściej spotykane formy należą do gatunku Globuligerina bathoniana Pazdrowa, czy też G. oxfordiana Grigelis, które różnią się zwłaszcza kształtem ujścia (pl. 1). Można się spodziewać jedynie, że okazy występujące w osadach dolnego batonu formacji wapienia niedzickiego są blisko spokrewnione, jeśli nawet nie identyczne, z gatunkiem G. bathoniana, na co może wskazywać, obserwowany niekiedy w płytkach cienkich, bardziej strzelisty kształt wierzchołka skorupki. Obfitość występowania otwornic planktonicznych w badanych osadach środkowej i górnej jury pienińskiego pasa skałkowego może mieć jednak duże znaczenie w rozważaniach nad ewolucją otwornic planktonicznych, co stanie się szczególnie wyraziste wówczas gdy podjęte próby maceracji metodą acetolizy doprowadzą do pełnej ekstrakcji skorupek tych organizmów ze skały. Masowe występowanie otwornic planktonicznych w północnej części oceanu Tethys jest zagadnieniem niezwykle ciekawym, a jednocześnie mało poznanym. W osadach europejskiej części oceanu otwornice planktoniczne występowały u schyłku wczesnego bajosu (doba Humphriesianum), a ich liczniejsze nagromadzenia z tego czasu odnotowano w wielu rejonach, jak n.p. Góry Bakony (Wernli i Görög 1999), Apeniny (rejon Umbria-Marche - Baumgartner 1990) i pieniński pas skałkowy (Tyszka 1999). Skorupki otwornic planktonicznych występowały już bardzo licznie w wapieniach pelagicznych typu ammonitico rosso w środkowej (schyłek bajosu-kelowej) i późnej jurze (Wierzbowski i in. 1999). Wapienie ammonitico rosso były charakterystyczne dla podmorskich wyniesień, a równowiekowe osady basenowe były zdominowane przez osady bogate w radiolarie. Silny rozkwit organizmów planktonicznych podczas środkowej i późnej jury mógł być związany ze zmianami paleogeograficznymi, takimi jak tworzenie się wąskich oceanicznych basenów i długich podmorskich wyniesień, które mogły wymuszać intensywną cyrkulację prądów wznoszących dostarczających do strefy przypowierzchniowej wody dużej ilości składników odżywczych. Wyraźna paleogeograficzna przebudowa europejskiej części Tethys rozpoczęła się w bajosie (Bill i in. 2001; Plašienka 2003); we wczesnym bajosie ukształtował się też śródoceaniczny grzbiet czorsztyński w pienińskim basenie skałkowym (Krobicki i Wierzbowski 2004). Wzmożona aktywność oceanicznych systemów ryftowych mogła zaowocować transgresją i otwarciem szerokich morskich połączeń między oceanem Tethys i morzami epikratonicznymi Europy. Właśnie taki proces mógł spowodować we wczesnym oksfordzie migrację otwornic planktonicznych daleko ku północy, nie tylko do epikratonicznej Polski centralnej, ale nawet znacznie dalej, do Polski północnej, Litwy, południowej Szwecji i południowej Anglii (Grigelis 1958, 1985; Grigelis i Norling 1999; Smoleń 2000; Oxford i in. 2002).
Źródło:
Volumina Jurassica; 2005, 3, 1; 1-10
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Foraminiferal assemblages as palaeoenvironmental bioindicators in Late Jurassic epicontinental platforms: Relation with trophic conditions
Autorzy:
Reolid, M.
Nagy, J.
Rodriguez-Tovar, F.J.
Oloriz, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22691.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
foraminiferal assemblage
paleoenvironmental bioindicator
Late Jurassic
epicontinental platform
trophic condition
Jurassic
Foraminifera
neritic shelf
Boreal Realm
Tethys Ocean
Opis:
Foraminiferal assemblages from the neritic environment reveal the palaeoecological impact of nutrient types in relation to shore distance and sedimentary setting. Comparatively proximal siliciclastic settings from the Boreal Domain (Brora section, Eastern Scotland) were dominated by inner−shelf primary production in the water column or in sea bottom, while in relatively seawards mixed carbonate−siliciclastic settings from the Western Tethys (Prebetic, Southern Spain), nutrients mainly derived from the inner−shelf source. In both settings, benthic foraminiferal assemblages increased in diversity and proportion of epifauna from eutrophic to oligotrophic conditions. The proximal setting example (Brora Brick Clay Mb.) corresponds to Callovian offshore shelf deposits with a high primary productivity, bottom accumulation of organic matter, and a reduced sedimentation rate for siliciclastics. Eutrophic conditions favoured some infaunal foraminifera. Lately, inner shelf to shoreface transition areas (Fascally Siltstone Mb.), show higher sedimentation rates and turbidity, reducing euphotic−zone range depths and primary production, and then deposits with a lower organic matter content (high−mesotrophic conditions). This determined less agglutinated infaunal foraminifera content and increasing calcitic and aragonitic epifauna, and calcitic opportunists (i.e., Lenticulina). The comparatively distal setting of the Oxfordian example (Prebetic) corresponds to: (i) outer−shelf areas with lower nutrient input (relative oligotrophy) and organic matter accumulation on comparatively firmer substrates (lumpy lithofacies group) showing dominance of calcitic epifaunal foraminifera, and (ii) mid−shelf areas with a higher sedimentation rate and nutrient influx (low−mesotrophic conditions) favouring potentially deep infaunal foraminifers in comparatively unconsolidated and nutrient−rich substrates controlled by instable redox boundary (marl−limestone rhythmite lithofacies).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2008, 53, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies