Temat: Triassic - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Jurassic unconformities in the High-Tatric succession, Tatra Mountains, Poland
Autorzy:: Jezierska, A.
Łuczyński, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2060619.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: unconformities
Triassic
Jurassic
High-Tatric series
Tatra Mts.
Opis:: During the Triassic/Jurassic boundary interval and in the Jurassic, the Triassic carbonate platforms occupying the northern shelf of the Western Tethys were subjected to disintegration. Record of these processes in the Alpine-Carpathian area is incomplete and contains a number of stratigraphic gaps. In the High-Tatric succession of the Tatra Mountains (Central Western Carpathians) stratigraphic gaps expressed by unconformity surfaces occur between the Triassic and the Middle Jurassic. In particular areas, the Triassic is directly overlain by the Dudziniec Formation (Sinemurian-Bajocian), the Smolegowa Formation (Bajocian), the Krupianka Formation (Bathonian) or the Raptawicka Turnia Formation (Callovian-Hauterivian). The occurrence of Bajocian and Bathonian deposits is limited to isolated lenticular bodies or to infillings of neptunian dykes penetrating the Triassic. Spatial relations between particular Jurassic lithosomes and the occurrence of stratigraphic gaps between particular units allow discerning four main unconformities. In the stratigraphical order these are: base of the Dudziniec Format ion (erosional unconformity), base of the Smolegowa Formation (penacordance or parat conformity), base of the Krupianka Format ion (erosional unconformity) and base of the Raptawicka Turnia Formation (drowning unconformity). Following episodes of erosion modified the previously developed unconformity surfaces, which resulted in complex modern architecture of the Triassic/Jurassic contact, as well as between particular Jurassic formations.
Źródło:: Geological Quarterly; 2016, 60, 2; 273--290
1641-7291
Pojawia się w:: Geological Quarterly
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Microstructural evidence of the stylophyllid affinity of the genus Cyathophora (Scleractinia, Mesozoic)
Autorzy:: Morycowa, E.
Roniewicz, E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/191856.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:: microstructure
homeomorphy
taxonomy
Cyathophoridae
Stylinidae
Stylophyllidae
Triassic
Jurassic
Cretaceous
Opis:: The genus Cyathophora Michelin, 1843 (Cyathophoridae) is removed from the suborder Stylinina Alloiteau, 1952 and transferred to the Stylophyllina Beauvais, 1980. Morphologically, it differs from stylinine corals in that rudimentary septa are developed in the form of ridges or spines on the wall and may continue onto the endothecal elements as amplexoid septa. Relics of primary aragonite microstructure, preserved in silicified colonies of Cyathophora steinmanni Fritzsche, 1924 (Barremian–early Aptian) and in a calcified colony of C. richardi Michelin, 1843 (middle Oxfordian), indicate a non-trabecular structure of their skeletons. The sclerenchyme of radial elements is differentiated into fascicles of fibres, and in the form of fascicles or a non-differentiated layer of fibres, it continues as the upper part of endothecal elements and as the incremental layers of the wall. A micro-lamellation of the skeleton corresponds to the accretionary mode of skeleton growth found in Recent corals. A similarity between the septal microstructure of Cyathophora and that of the stylophyllid genera, the Triassic Anthostylis Roniewicz, 1989 and the Triassic–Early Jurassic Stylophyllopsis Frech, 1890, is interpreted as a result of their being phylogenetically related. The microstructure of the Jurassic Stylina gaulardi Michelin, 1843 has been considered for purposes of comparison. The systematics of the genus Cyathophora is formally revised with C. richardi Michelin reinstated as the type species.
Źródło:: Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2016, 86, 1; 1-6
0208-9068
Pojawia się w:: Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Late Carboniferous-Neogene geodynamic evolution and paleogeography of the circum-Carpathian region and adjacent areas
Późnokarbońsko-neogeńska geodynamiczna ewolucja i peleogeografia rejonu wokółkarpackiego i obszarów przyległych
Autorzy:: Golonka, J.
Oszczypko, N.
Ślączka, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/191280.pdf
Data publikacji:: 2000
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:: plate tectonics
paleogeography
Tethys
Mediterranean
Carpathians
Carboniferous
Triassic
Jurassic
Cretaceous
neogene clays
Opis:: Twelve time interval maps were constructed which depict the plate tectonic configuration, paleogeography and general lithofacies. The aim of this paper is to provide the geodynamic evolution and position of the major tectonic elements of the area within the global framework. The Hercynian orogeny was concluded with the collision of Gondwana and Laurussia, whereas the Tethys Ocean formed the embayment between the Eurasian and Gondwanian branches of Pangea. The Mesozoic rifting events resulted in the origin of the oceanic type basins like Meliata and Pieniny along the northern margin of the Tethys. Separation of Eurasia from Gondwana resulted in the formation of the Alboran-Ligurian-Pieniny Ocean as a part of the Pangean breakup tectonic system. During the Late Jurassic-Early Cretaceous time, the Outer Carpathian rift had developed. Latest Cretaceous-earliest Paleocene was the time of the closure of the Pieniny Ocean. Adria-Alcapa terranes continued their northward movement during Eocene-Early Miocene time. Their oblique collision with the North European plate led to the development of the accretionary wedge of Outer Carpathians and foreland basin. The formation of the West Carpathian thrusts was completed by the Miocene time. The thrust front was still progressing eastwards in the Eastern Carpathians.
Dla obszaru wokółkarpackiego skonstruowano 12 map przedstawiających konfigurację płyt litosferycznych, paleogeografię i uproszczony rozkład litofacji w okresie od późnego karbonu po neogen. Przedstawiono ewolucję geodynamiczną tego rejonu na tle ruchu płyt i pozycji głównych elementów tektonicznych w globalnym układzie odniesienia. Orogeneza hercyńska zakończyła się kolizją Gondwany i Laurusji, a Ocean Tetydy utworzył zatokę pomiędzy dwom a ramionami Tetydy - Gondwaną i Laurazją. W wyniku mezozoicznych ryftów wzdłuż północnej krawędzi Oceanu Tetydy powstało szereg basenów typu oceanicznego takich jak Meliata i basen pieniński. Ocean alborańsko-liguryjsko-pieniński powstał w wyniku oddzielenia się Gondwany i Laurazji jako fragment tektonicznego sytemu rozpadu Pangei. W okresie od późnej jury do wczesnej kredy rozwinął się ryft Karpat Zewnętrznych. Na przełomie kredy i paleocenu nastąpiło zamknięcie basenu pienińskiego pasa skałkowego. W okresie od eocenu do wczesnego miocenu terany Adri-Alkapy i Karpat Wewnętrznych kontynuowały ruch w kierunku północnym, a ich kolizja z płytą euroazjatycką doprowadziła do powstania pryzmy akrecyjnej Karpat Zewnętrznych i basenu przedgórskiego. Przy końcu miocenu środkowego uformowały się ostatecznie nasunięcia Karpat Zachodnich, podczas gdy w Karpatach Wschodnich ruchy te przetrwały do końca pliocenu.
Źródło:: Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2000, 70, 2; 107-136
0208-9068
Pojawia się w:: Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Poziomy megasporowe epikontynentalnych utworów triasu i jury w Polsce – podsumowanie
Megaspore zones of the epicontinental Triassic and Jurassic deposits in Poland – overview
Autorzy:: Marcinkiewicz, T.
Fijałkowska-Mader, A.
Pieńkowski, G.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2062482.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: poziomy megasporowe
korelacje biostratygraficzne
trias
jura
megaspore zones
biostratigraphical correlations
Triassic
Jurassic
Opis:: Praca stanowi podsumowanie wyników wieloletnich badań nad rozmieszczeniem megaspor w epikontynentalnych utworach triasu i jury dolnej na Niżu Polskim. W materiale pochodzącym z kilkuset otworów, położonych na obszarze Polski pozakarpackiej, wydzielono 11 zespołów megasporowych o randze poziomów zespołowych, skorelowanych ze standardowym podziałem stratygraficznym. Poziomy te mogą być zastosowane w biostratygrafii utworów triasu i jury dolnej nie tylko na obszarze Polski, lecz także do szerszych porównań w skali europejskiej i światowej jako poziomy standardowe.Wydzielone poziomy megasporowe powiązano z poziomami miosporowymi triasu i jury dolnej, wyróżnianymi na obszarze Polski. Dane miosporowe, a także ostatnio przeprowadzone wysokorozdzielcze badania chemostratygraficzne przyczyniły się do uzyskania dodatkowych uściśleń wiekowych wyróżnionych poziomów megasporowych. Megaspory są także ważnym wskaźnikiem paleoklimatycznym.
The paper summarizes many years of studies on the distribution of megaspores in the epicontinental Triassic and Jurassic deposits of Poland. Eleven assemblages in the rank of assemblage zones, correlated with the standard stratigraphical division, have been identified in the material obtained from hundreds of boreholes. These assemblages can be applied for biostratigraphical correlation of Triassic and Jurassic deposits both on a European and global scale as standard zones. Correlation between miospore and megaspore zones, as well as recent high-resolution chemostratigraphic correlations, allowed more precise interpretation of the age of the megaspore zones. Megaspores are also important as palaeoclimatic indicators.
Źródło:: Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2014, 457; 15--41
0867-6143
Pojawia się w:: Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: A new caenogastropod from the upper Rhaetian of Lombardy: Palaeobiogeographical history and implications for the Early Jurassic gastropod recovery
Autorzy:: Pieroni, V.
Monari, S.
Todd, J.A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2082280.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: Gastropoda
Zygopleuridae
systematics
palaeobiogeography
faunal recovery
Jurassic
Late Triassic
Italy
Southern Alps
Opis:: A new gastropod genus and its type species, namely Ederazyga fanchini gen. et sp. nov., are described from the upper Rhaetian deposits of Lombardy (northern Italy) and tentatively placed into the family Zygopleuridae. The first appearance of Ederazyga is recorded in the lower Carnian deposits of Southern Alps and the stratigraphical distribution of the genus ends almost at the Triassic/Jurassic boundary. Its occurrence in Norian beds of the Nayband Basin (central Iran) suggests an eastward extension of the distribution during that time. Ederazyga is probably one of the Alpine gastropod taxa appearing in this area after the formation of the basin. The genus is possibly related to a group of Early Jurassic, medium to large Zygopleura-like species that are well represented in the Sinemurian and Pliensbachian carbonate platform deposits of the Mediterranean region and in the Hettangian to Pliensbachian successions of the European epicontinental shelf. This group shows an apparent species radiation in these areas testifying to the gastropod recovery following the Late Triassic decline in biodiversity. Ederazyga fanchini is shown to be congeneric with Cerithium? lateplicatum Klipstein, 1843, which is the type species of Camponaxis Bandel, 1995. The definition and diagnosis of Camponaxis was based on specimens that are clearly different, at generic and higher taxonomic levels, from the holotype of C.? lateplicatum. They belong to a distinct species here named Camponaxis bandeli sp. nov. Several species have been subsequently ascribed to Camponaxis following its original diagnosis. Therefore, we invoke ICZN Art. 70.3.2 in order to preserve the unambiguous identity of the genus and to ensure its nomenclatural stability. Camponaxis bandeli is fixed as the new type species for Camponaxis and C.? lateplicatum is here assigned to Ederazyga.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 2021, 66, 1; 193-206
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Triassic-Jurassic flora of Poland; floristical support of climatic changes
Autorzy:: Barbacka, M.
Pacyna, G.
Feldman-Olszewska, A.
Ziaja, J.
Bodor, E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/138615.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Triassic
Jurassic
Polska
macroflora
Desmiophyllum harrisii sp. nov.
palaeoclimate
trias
jura
Polska
mikroflora
paleoklimat
Opis:: Plant macroremains from five boreholes in Poland were studied. Two of them (Huta OP-1 and Studzianna) from the northern margin of the Holy Cross Mountains, yielded several taxa. In the other three boreholes determinable fossil plants were sporadic, albeit important. Most of the taxa from the Huta OP-1 and Studzianna boreholes are typical of the European Early Jurassic (Hettangian and Sinemurian). Both localities, although close to one another, show quite different taxonomic floral compositions. The Huta OP-1 flora is fern-dominated with the presence of ginkgophytes and conifers (a new species incertae sedis, Desmiophyllum harrisii Barbacka et Pacyna is herein proposed), which would suggest rather wet and warm conditions. This flora is typical of the European Province of the Euro-Sinian Region. In Studzianna the Siberian elements dominate, gymnosperms, mainly Czekanowskiales, which indicate a drier and colder environment.The palaeobotanical data correspond to the results of clay mineral studies, in particular the kaolinite/illite ratio in the source formations. The kaolinite content confirms a decrease in temperature and a reduction in rainfall in the late Early Hettangian and the latest Hettangian in the area.
Źródło:: Acta Geologica Polonica; 2014, 64, 3; 281-309
0001-5709
Pojawia się w:: Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Płaszczowina reglowa górna (choczańska) między Doliną Lejową a Doliną Chochołowską w Tatrach
Upper Sub-Tatric (Choč) Nappe between the Lejowa and Chochołowska valleys in the Tatra Mountains
Autorzy:: Gaździcka, Elżbieta
Gaździcki, Andrzej
Filipczak, Karolina
Uchman, Alfred
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2074626.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: stratygrafia
tektonika
trias
jura
płaszczowina choczańska
Tatry
stratigraphy
tectonics
Triassic
Jurassic
Choč Nappe
Tatra Mts.
Opis:: The studied area contains the Middle to Upper Triassic successions of the Hronicum domain (Choč Nappe), forming at least three tectonic units. From the bottom to the top, they include: the Furkaska, the Siwa Woda and the Koryciska thrust slices. Sedimentary successions of these units differ in details, but generally they contain: the Ramsau Dolomite (Middle Anisian), Reifling Limestone interfingering with the Partnach Beds (uppermost Anisian-Ladinian), Wetterstein Dolomite (Ladinian-Lower Carnian), Hauptdolomite (Upper Carnian-Norian) and grey fossiliferous limestones of the Norovica Formation (uppermost Norian-Rhaetian). Between the Furkaska and the Siwa Woda thrust slices, calcareous and siliciclastic deposits of the Krína Nappe representing the Fatra and the Kopieniec formations(Rhaetian-Sinemurian) are sandwiched. Thus, within the Triassic successions of the Choč Nappe on the eastern slope of Cisowa Turnia (Lejowa Valley), a new tectonic unit "Pod Cisową" was proposed, which originated from Krína domain.
Źródło:: Przegląd Geologiczny; 2009, 57, 1; 56-63
0033-2151
Pojawia się w:: Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Phanerozoic paleoenvironment and paleolithofacies maps : Mesozoic
Mapy paleośrodowiska i paleolitofacji fanerozoiku : mezozoik
Autorzy:: Golonka, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/184125.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:: trias
jura
kreda
tektonika płyt
paleogeografia
masowe wymieranie
Triassic
Jurassic
Cretaceous
plate tectonics
paleogeography
mass extinction
Opis:: The paper presents the detailed plate tectonic, paleogeographic, paleoenvironment and paleolithofacies maps for eight Mesozoic time intervals. The most significant Triassic convergent event was the Indosinian orogeny, the collision of Indochina and Indonesia with South China, and consolidation of Chinese blocks. The continued northward drift of the Cimmerian continents corresponded with the closing of the Paleotethys and opening of the Neotethys Ocean. Plate tectonic activity around the Triassic-Jurassic boundary caused paleogeographic and paleoclimatic change, which triggered mass extinction. The rifting in the Atlantic during the Early Jurassic was followed by Middle and Late Jurassic spreading. Cretaceous was the time of the farther spreading of Central Atlantic, as well as origin of South Atlantic and Indian oceans. These events were leading to the maximum dispersion of continents during Phanerozoic times.
Artykuł przedstawia szczegółowe mapy obrazujące tektonikę płyt, paleogeografię, paleośrodowisko i paleolitofacje ośmiu mezozoicznych przedziałów czasowych. Mapy te dotyczą przedziałów czasowych w obrębie triasu, jury i kredy. Głównym konwergentnym wydarzeniem w okresie późnego triasu była orogeneza indochińska, czyli kolizja Indochin i Indonezji z południowymi Chinami, oraz konsolidacja bloków chińskich. Postępujący w kierunku północnym dryft płyt kimeryjskich spowodował zamykanie oceanu Paleotetyda i otwieranie się oceanu Neotetyda. Aktywna tektonika płyt na granicy triasu i jury spowodowała zmiany paleogeograficzne i paleoklimatyczne, które wywołały masowe wymieranie gatunków fauny i flory. Rifting Atlantyku centralnego w okresie wczesnej jury poprzedził środkowojurajski i późnojurajski spreding tego oceanu. W kredzie nastąpił dalszy spreding Atlantyku centralnego, jak również narodziny Atlantyku południowego i Oceanu Indyjskiego. Wydarzenia te prowadziły do największego w fanerozoiku rozproszenia kontynentów.
Źródło:: Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2007, 33, 2; 211-264
0138-0974
Pojawia się w:: Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: The Triassic and Jurassic sediments in eastern Stara Planina Mts. (Bulgaria) - an example of classification of geosites in sedimentary rocks
Autorzy:: Budurov, K.
Ivanova, D.
Koleva-Rekalova, E.
Petrunova, L.
Tchoumatchenco, P.
Yaneva, M.
Zagorcev, I.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1204946.pdf
Data publikacji:: 2004
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: jednostka geotopowa
geostanowiska
trias
jura
geosites framework
geosites
Triassic
Jurassic
eastern Stara Planina Mountains
eastern Bułgaria
Opis:: W strukturze wschodniej Starej Planiny (wschodnia Bułgaria) występują dwa typy triasowych i jurajskich osadów Tetydy: basenowe i szelfowe. Skały pochodzenia basenowego uważane są za parautochtoniczne. Osady szelfowe są allochtoniczne. Występują one w dolnojurajskiej formacji Sini Vir oraz w środkowojurajskiej formacji Kotel, w formie olistolitów. Osady parautochtoniczne uczestniczą w prawdopodobnej strukturze płaszczowinowej, przefałdowanej w struktury antyklinalne i synklinalne, intensywnie zerodowanej przed górną kredą. Z punktu widzenia dziedzictwa geologicznego, osady triasowe i jurajskie omawianego regionu tworzą dużą zbiorczą jednostkę geotopową, obejmującą 19 geotopów: 10 w osadach parautochtonicznych, 9 w osadach allochtonicznych. Posiadają one różnorodne cechy geologiczne (tektoniczne, stratygraficzne, paleontologiczne itp.).
Źródło:: Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 199-208
1507-9791
Pojawia się w:: Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: The early evolution of postcranial skeletal pneumaticity in sauropodomorph dinosaurs
Autorzy:: Yates, A.M.
Wedel, M.J.
Bonnan, M.F.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/21858.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: paleontology
evolution
postcranial skeletal pneumaticity sauropodomorph dinosaur
dinosaur
Sauropodomorpha
Sauropoda
air sac
Triassic
Jurassic
South Africa
Opis:: Postcranial skeletal pneumaticity (PSP) is present in a range of basal sauropodomorphs spanning the basal sauropodomorph–sauropod transition. We describe the PSP of five taxa, Plateosaurus engelhardti, Eucnemesaurus fortis, Aardonyx celestae, Antetonitrus ingenipes, and an unnamed basal sauropod from Spion Kop, South Africa (hereafter referred to as the Spion Kop sauropod). The PSP of Plateosaurus is apparently sporadic in its occurrence and has only been observed in very few specimens, in which it is of very limited extent, affecting only the posterior cervical vertebrae and possibly the mid dorsals in one specimen. The PSP of Eucnemesaurus, Aardonyx, Antetonitrus, and the Spion Kop sauropod consists of subfossae (fossa−within−fossa structures) that excavate the vertices of the posterior infradiapophyseal fossae of the posterior dorsal vertebrae. These subfossae range from simple shallow depressions (Eucnemesaurus) to deep, steepsided, internally subdivided and asymmetrically developed chambers (Antetonitrus). The middle and anterior dorsal vertebrae of these taxa lack PSP, demonstrating that abdominal air sacs were the source of the invasive diverticula. The presence of pneumatic features within the infradiapophyseal fossae suggest that the homologous fossae of more basal saurischians and dinosauriforms were receptacles that housed pneumatic diverticula. We suggest that it is probable that rigid non−compliant lungs ventilated by compliant posterior air sacs evolved prior to the origination of Dinosauria.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 2012, 57, 1
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Earliest Jurassic patellogastropod, vetigastropod, and neritimorph gastropods from Luxembourg with considerations on the Triassic–Jurassic faunal turnover
Autorzy:: Monari, S.
Valentini, M.
Conti, M.A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20922.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: Early Jurassic
Jurassic
patellogastropod
vetigastropod
neritimorph gastropod
gastropod
Luxembourg
Triassic
fauna
paleontology
Gastropoda
paleobiogeography
Hettangian
Luxembourg Sandstone Formation
Paris Basin
Opis:: The Hettangian to earliest Sinemurian Vetigastropoda, Patellogastropoda, and Neritimorpha housed in the National Museum of Natural History of Luxembourg are studied. Most of the species comes from the Luxembourg Sandstone Formation. This deposit formed along the southern margin of the London−Brabant−Ardennes Landmass, in a region that during the earliest Jurassic constituted a seaway connecting the Paris Basin with the epicontinental seas of the Netherlands and northern Germany. The systematic analysis revealed high diversity of the studied fauna; we identified twenty−two species, eleven genera, nine families, and six superfamilies. A new genus, Meiersia gen. nov., and three new species, Anodomaria schroederi sp. nov., Meiersia disarmata sp. nov., and Spirocirrus weisi sp. nov. are described. The fauna is dominated by pleurotomarioideans representing the genera Ptychomphalus, Pleurotomaria, and Trochotoma, and by the patellogastropod genus Scurriopsis both in number of species and specimens. The neritimorph genus Neridomus is also well represented. Among the accessory taxa, Anodomaria and Spirocirrusfirst appeared in the Late Hettangian of the Luxembourg area. Most of these genera show a species radiation in the Early Jurassic and are distributed over the western European epicontinental shelf, probably favoured by an east to west marine transgression which influenced wide areas from the basins of the northern Germany to the Paris Basin through the Luxembourg seaway. The evolutionary and palaeobiogeographical data demonstrate that this radiation was already considerably advanced in the Late Hettangian. This suggests that the recovery of the gastropod diversity after the end−Triassic crisis was relatively fast in western Europe.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 2011, 56, 2
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: The Alvarez impact theory of mass extinction; limits to its applicability and the "great expectations syndrome"
Autorzy:: Racki, G.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20155.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: Alvarez impact theory
mass extinction
great expectation syndrome
bolide impact
extraterrestrial marker
impact crater
Cretaceous
Paleogene
Triassic
Jurassic
Frasnian
Famennian
boundary
Opis:: For the past three decades, the Alvarez impact theory of mass extinction, causally related to catastrophic meteorite impacts, has been recurrently applied to multiple extinction boundaries. However, these multidisciplinary research efforts across the globe have been largely unsuccessful to date, with one outstanding exception: the Cretaceous–Paleogene boundary. The unicausal impact scenario as a leading explanation, when applied to the complex fossil record, has resulted in force−fitting of data and interpretations (“great expectations syndrome”). The misunderstandings can be grouped at three successive levels of the testing process, and involve the unreflective application of the impact paradigm: (i) factual misidentification, i.e., an erroneous or indefinite recognition of the extraterrestrial record in sedimentological, physical and geochemical contexts, (ii) correlative misinterpretation of the adequately documented impact signals due to their incorrect dating, and (iii) causal overestimation when the proved impact characteristics are doubtful as a sufficient trigger of a contemporaneous global cosmic catastrophe. Examples of uncritical belief in the simple cause−effect scenario for the Frasnian–Famennian, Permian–Triassic, and Triassic–Jurassic (and the Eifelian–Givetian and Paleocene–Eocene as well) global events include mostly item−1 pitfalls (factual misidentification), with Ir enrichments and shocked minerals frequently misidentified. Therefore, these mass extinctions are still at the first test level, and only the F–F extinction is potentially seen in the context of item−2, the interpretative step, because of the possible causative link with the Siljan Ring crater (53 km in diameter). The erratically recognized cratering signature is often marked by large timing and size uncertainties, and item−3, the advanced causal inference, is in fact limited to clustered impacts that clearly predate major mass extinctions. The multi−impact lag−time pattern is particularly clear in the Late Triassic, when the largest (100 km diameter) Manicouagan crater was possibly concurrent with the end−Carnian extinction (or with the late Norian tetrapod turnover on an alternative time scale). The relatively small crater sizes and cratonic (crystalline rock basement) setting of these two craters further suggest the strongly insufficient extraterrestrial trigger of worldwide environmental traumas. However, to discuss the kill potential of impact events in a more robust fashion, their location and timing, vulnerability factors, especially target geology and palaeogeography in the context of associated climate−active volatile fluxes, should to be rigorously assessed. The current lack of conclusive impact evidence synchronous with most mass extinctions may still be somewhat misleading due to the predicted large set of undiscovered craters, particularly in light of the obscured record of oceanic impact events.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 2012, 57, 4
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Nowe odkrycie w krach mezozoicznych w okolicach Łukowa i jego znaczenie dla promocji geoturystycznej regionu
New discovery in glacially transported Mesozoic rock masses at Łuków (eastern Poland), and its importance for the geotouristic promotion of the region
Autorzy:: Wierzbowski, A.
Świder, M.
Krzeczyńska, M.
Szczygieł, W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2075811.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: kry mezozoiczne
Łuków
Gołaszyn
jura
środkowy kelowej
piaskowce
Trias
stanowiska kopalne
gliny
glacially transported deposits
Jurassic
Middle Callovian
sandstones
Triassic
Buntsandstein
clays
Opis:: An excavation dug out in the glacially transported rock masses at Golaszyn near Łuków (eastern Poland), revealed the presence of deposits unknown so far in this area. These are older than the only known so far here glacially transported clays containing concretions with splendidly preserved ammonites of late Callovian at Łapiguz brickyard of Łuków. The succession exposed consists of sands and sandstones of Middle Callovian age which rest on red-brownish clays. The latter may be compared with the Triassic - Buntsandstein deposits of the northwestern Lithuania, that is the home area of glacially transported rock masses, commonly occurring in eastern Poland in the Łuków area. The new geological discoveries markedly increase a set of attractions for the promotion of the Łuków region for the education and geotourism purposes.
Źródło:: Przegląd Geologiczny; 2018, 66, 11; 706--712
0033-2151
Pojawia się w:: Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Skały silikoklastyczne triasu i jury niecki łódzko-miechowskiej w aspekcie rozwoju ich przestrzeni porowej
Triassic and Jurassic siliciclastic rocks of theŁódź-Miechów Syncline in the aspect of the development of their pore space.
Autorzy:: Kuberska, Marta
Kozłowska, Aleksandra
Wołkowicz, Krystyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20240093.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: skały krzemoklastyczne
procesy diagenetyczne
przestrzeń porowa
Trias
Jura
Kotlina Łódzko-Miechowska
siliciclastic rocks
diagenetic processes
pore space
Triassic
Jurassic
Łódź-Miechów Basin
Opis:: Triassic and Jurassic siliciclastic rocks from boreholes drilled in the Łódź and Miechów troughs to the SW of the Mid Polish Anticlinorium have been subjected to petrologic studies. The are represented by claystones, mudstones, sandstones, and less frequently by conglomerates. The studies shows that the filtration and reservoir properties of the Triassic deposits not good due to diagenetic processes (compaction, cementation, replacement, dissolution). Only some Lower Triassic sandstones, occurring among others, as intelayers, display increased values of permeability and porosity (to about 27 vol. %). The best properties are display ed by sandstones from the Brzegi IG 1 borehole, in which macropore intergranular space is present. The Lower Jurassic rocks are characterized by the best properties within the Jurassic complex. They show increased values of mostly secondary porosity, which results from the dissolution of grains and cements. The pore space is developed homogenously. It has a micropore character in the Middle and Upper Jurassic deposits.
Źródło:: Przegląd Geologiczny; 2023, 71, 4; 212-218
0033-2151
Pojawia się w:: Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Textural characteristics, mode of transportation and depositional environment of the Stormberg Group in the Eastern Cape, South Africa: evidence from grain size and lithofacies analyses
Autorzy:: Chima, Priscilla
Baiyegunhi, Christopher
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2204351.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: grain size distribution
textural parameters
lithofacies classification
hydrodynamic energy conditions
Triassic
Jurassic
rozkład wielkości ziarna
parametry teksturalne
klasyfikacja litofacji
warunki hydrodynamiczne
warunki energetyczne
trias
jura
Opis:: The Stormberg Group comprises the Molteno, Elliot and Clarens formations and is one of four stratigraphical groups that make up the Karoo Supergroup in South Africa. The group is the highest unit in the Karoo Basin, representing the final phase of preserved sedimentation. The major problem with the Stromberg Group is that the mode of transport, hydrodynamic energy conditions and depositional environment are still poorly understood. For the present paper, grain size and lithofacies studies on selected sandstones from the Molteno, Elliot and Clarens formations were performed so as to elucidate their textural characteristics, depositional processes, sedimentation mechanisms and hydrodynamic energy conditions and to discriminate different depositional environments. The statistical parameters of grain size distribution (mean grain size, standard deviation, skewness and kurtosis) show that the sandstones are predominantly unimodal, fine grained, moderately well sorted, mesokurtic and near symmetrical. The bivariate diagrams of the aforementioned statistical parameters demonstrate that river and aeolian dune had the greatest impact on the depositional environments. Likewise, the C-M pattern (Passega diagram) shows that the sandstones were mostly deposited through tractive current process. Furthermore, the C-M diagram reveals the prevalence of rolling, suspension and graded suspension modes of sediment transportation. Seventeen sedimentary lithofacies were identified and grouped into seven lithofacies associations. These lithofacies associations indicate braided channel, overbank and swamp deposits for the Molteno Formation, alluvial fan/floodplain and playa deposits for the Elliot Formation and aeolian deposits for the Clarens Formation.
Źródło:: Geologos; 2022, 28, 1; 61--78
1426-8981
2080-6574
Pojawia się w:: Geologos
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Triassic" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język