Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ratajska, Krystyna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Czym są „Kwiaty polskie” Tuwima?
What is „Kwiaty polskie” by Tuwim?
Autorzy:
Ratajska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682605.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Polish poetry in the 20th century
Julian Tuwim’s literary output
„Kwiaty polskie”
polska poezja XX wieku
twórczość Juliana Tuwima
Opis:
The text is a record of the last public appearance of Prof. Krystyna Ratajska Ph.D. (1938–2017) devoted to Kwiaty polskie ( Polish Flowers) presented o n 13 September in Dom Literatury in Lodz during a discussion panel being a fragment of the event Urodziny Juliana Tuwima 2017 (Julian Tuwim’s Birthday 2017). The introduction to the lecture recalls the circumstances of the origin and issue of genre affiliation of Kwiaty Polskie. Tuwim’s utterances from his correspondence lead to observations concerning the formal innovative character of the poem in question. Kwiaty Polskie may be called a “colourful kaleidoscope”, a catch-all form representing new quality which allows for different genres and ways of speaking about the world. This is a poem which may contain different qualities and stylistic tones. Composing this poem by the poet may be also compared to creating a bunch of flowers, assembling a colourful whole from fragments diversified with regard to the genre, which makes it a syncretic work, a literary hybrid. Tuwim’s Kwiaty polskie is also a “biographical reading” composed of different fragments whose unchronological, associative order is governed by memory. The author of the lecture also recalls the relations of Ignacy Dziewierski, the poem’s main protagonist, with Tuwim. Like the poet himself he is a talented artist dealing with art of different kinds (both high and low). He may be also perceived as his spiritual portrait seeking consolation and escape from fear, emptiness and death in his art. According to the author, Kwiaty Polskie is, all in all, a work born out of Tuwim’s micrological passion and his attention to detail, depicting the world in the creation of which sensory elements, particles, pieces and traces become the building material.
Tekst jest zapisem ostatniego publicznego wystąpienia prof. dr hab. Krystyny Ratajskiej (1938–2017), poświęconego Kwiatom polskim, przedstawionego 13 września 2017 roku w Domu Literatury w Łodzi podczas panelu dyskusyjnego, stanowiącego fragment imprezy Urodziny Juliana Tuwima 2017. W wykładzie tym zostały na wstępie przypomniane okoliczności genezy i kwestie gatunkowej przynależności Kwiatów polskich. Przytaczane przez Autorkę wypowiedzi Tuwima, zaczerpnięte z jego korespondencji, wiodą do spostrzeżeń dotyczących nowatorstwa formalnego tego poematu. Kwiaty polskie można nazwać „barwnym kalejdoskopem” – formą pojemną, stanowiącą nową jakość, która dopuszcza rozmaite gatunki oraz sposoby mówienia o świecie. To utwór, w którym mogą się zmieścić różne jakości i rozmaite tonacje stylistyczne. Można też komponowanie tego poematu przez poetę porównać do tworzenia bukietu – do składania barwnej całości z fragmentów gatunkowo różnorodnych, co sprawia, że staje się on utworem synkretycznym – literacką hybrydą. Kwiaty polskie Tuwima to także zbudowana z przeróżnych fragmentów „lektura biograficzna”, której niechronologicznym, asocjacyjnym porządkiem rządzi pamięć. Autorka wykładu przypomina również o powinowactwach głównego bohatera poematu – Ignacego Dziewierskiego – z Tuwimem. To, podobnie jak poeta, twórca utalentowany, uprawiający sztukę różnego typu (zarówno wysoką, jak i niską). Może on jednak być także postrzegany jako jego portret duchowy – poszukający w uprawianej przez siebie sztuce pociechy i ucieczki przed lękiem, bezsensem i śmiercią. Według Autorki Kwiaty polskie to, w końcu, utwór zrodzony z mikrologicznej pasji Tuwima – z zamiłowania do szczegółów i drobiazgów – ukazujący świat, w którego kreacji budulcem stają się zmysłowe ułamki, drobiny, okruchy, ślady.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2018, 7; 359-372
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies