Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "John Hus" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Jan Hus na ambonie. Między praktycyzmem a wiarą
John Hus In The Pulpit. Between Practicism And Faith
Autorzy:
Bracha, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053606.pdf
Data publikacji:
2022-04-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
husytyzm
Jan Hus
kaznodziejstwo
Hussite movement
John Hus
preaching
Opis:
Postać Jana Husa w historii średniowiecznych Czech ma wymiar absolutnie wyjątkowy, a jego życie i dzieło wykracza daleko poza czeski kontekst. Tematyka husycka urosła do rangi odrębnej specjalności w międzynarodowej mediewistyce. Jan Hus doczekał się dotychczas kilku biografii, a najnowsza praca P. Soukupa, nie będzie zapewne ostatnią. Spośród dotychczasowych wyróżnia ją szczególne podkreślenie roli ambony i kaznodziejskiej aktywności Husa, co odzwierciedla także tytuł książki. Dla Husa ambona stała się bowiem podstawowym narzędziem promocji idei reformatorskich. Podstawowym zatem zagadnieniem staje się pytanie o podłoże wyboru kazalnicy, które zdeterminowało życie czeskiego reformatora. Punktem zwrotnym stała się aktywność Husa na ambonie Kaplicy Betlejemskiej. P. Soukup podkreśla przede wszystkim praktycyzm ambony, jedynego mass medium zdolnego do propagacji treści ideowych, i słusznie Kaplicę Betlejemską nazywa „a unique center of reform”. Dodajmy jednak do wywodów autora, że Hus wybrał ambonę nie tylko z powodów praktycznych, lecz w równym stopniu ideowych. Wybór ambony przez Husa, to przekonanie o skuteczności kazań, o sile słów i performacyjnej funkcji mowy. Hus w swych kazaniach przywoływał przewodnią metaforę kazania, jaką znamy z dokumentu fundacji Kaplicy Betlejemskiej, a mianowicie słowa Bożego jako nasienia (semen, semeno, sieme). W przeciwieństwie do mszy tylko godne kazanie sprawia, że dusze niektórych jednoczą się w miłości z Chrystusem, pisał w jednym z kazań. Przyjęte ramy biografii nie sprzyjały szczegółowym uwagom. Śledzenie drogi życiowej Husa przez pryzmat aktywności kaznodziejskiej pozostaje jednak godną podkreślenia zasługą autora.
In the history of medieval Bohemia, the figure of Jan Hus has its own unique dimension, and his life and work reach far beyond the Czech context. The Hussite theme has grown into a separate specialization in international medieval studies. Jan Hus has had several biographies so far, and the latest work by Pavel Soukup will probably not be the last. What distinguishes the book from its predecessors is the particular emphasis on the role of the pulpit and Hus's preaching activity, which is also reflected in its title. For Hus, the pulpit became the basic tool for promoting the ideas of the Reformation. The main issue, therefore, is the question of the grounds for his choice of the pulpit, which determined the life of the Czech reformer. The turning point was Hus’s activity in the pulpit of the Bethlehem Chapel. P. Soukup emphasizes the practicality of the pulpit, the only mass medium capable of propagating ideological content, and he rightly calls the Bethlehem Chapel “a unique center of reform”. Let us add, however, to the author’s arguments that Hus chose the pulpit not only for practical but equally ideological reasons. The choice of the pulpit by Hus is a belief in the effectiveness of sermons, the power of words, and the performative function of speech. In his sermons, Hus quoted the main metaphor from the sermon that we know from the foundation document of the Bethlehem Chapel, namely the word of God compared to a seed (semen, semeno, sieme). According to one of his sermons, unlike the Mass, only a worthy sermon makes the souls of some unite in love with Christ. The adopted framework of the biography did not encourage detailed comments. It is, however, to the author’s merit that he traces the life of Hus through the prism of preaching activity.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 2; 207-220
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór w Konstancji wobec Jana Husa i Hieronima z Pragi
Council of Constance towards John Hus and Jerome of Prague
Autorzy:
Medwid, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571162.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jan Hus
Hieronim z Pragi
Jan Wiklif
Sobór w Konstancji
ekskomunika
przeznaczenie
John Hus
Jerome of Prague
John Wycliffe
Council of Constance
excommunication
predestination
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie rozwiązania problemu Jana Husa i Hieronima z Pragi przez Sobór w Konstancji. Kwestie obu czeskich teologów pojawiają się trzy razy w dokumentach soborowych. Jana Husa niepokoiło pozostawiające wiele do życzenia życie duchowieństwa, a szczególnie ich zepsucie i chciwość. Mówił także o zepsuciu obyczajów. Był bardzo krytyczny wobec papiestwa i potępiał handel odpustami. Postrzegał Kościół jako Mistyczne Ciało, którego Głową jest Jezus. Nie do przyjęcia była dla niego kara ekskomuniki. Oskarżono go o głoszenie herezji. Jego błędne tezy poruszały tematykę predestynacji, posługi papieża, ekskomuniki i czynów ludzkich. Sobór uznał go za heretyka i osądził. Z kolei Hieronim z Pragi był zaangażowany w powstający ruch narodowy w Czechach i głosił publicznie poglądy Jana Wiklifa. Był zdeklarowanym zwolennikiem Husa. Sobór oskarżył go o przestępstwo błędów i herezji dotyczących religii chrześcijańskiej. Hieronim z Pragi najpierw uznał racje Kościoła katolickiego, ale później zmienił zdanie i odwołał swoje zeznania, zgodę i oświadczenie. Ojcowie z Konstancji ogłosili go heretykiem i ekskomunikowali go.
The purpose of this article is to present the solution to the problem of Jan Hus and Jerome of Prague by the Council of Constance. The issues of both Czech theologians appear three times in the conciliar documents. Jan Hus bother leaving much to be desired lifestyle of the clergy, and at the same time their lust and greed. He spoke about the corruption of manners. In particular, he was critical of the papacy and denounced the trade in indulgences. The church was perceived him as a mystical body whose head is Jesus, the faithful and represent chosen by God righteous. It is not acceptable for him was the punishment of excommunication. He was accused of preaching of the many errors and heresies, and his erroneous thesis raised the questions of predestination, the ministry of the Pope, excommunication and the deeds of men. The Council judged him and found as a heretic. In turn, Jerome of Prague was involved in the emerging national movement in the Czech Republic and proclaimed publicly the views of J. Wycliffe, and he was an outspoken supporter of Hus. Council accused him of the crime of error and heresy regarding the Christian religion. First, he made a real explanation of recognizing the Catholic Church, but later he changed his mind and recanted his confession, consent and statement. Fathers of Constance declared him a heretic and excommunicated him.
Źródło:
Polonia Sacra; 2016, 20, 1(42); 157-182
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies