Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ottoman Empire," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Jewish Conversion to Protestantism in the Ottoman Empire in the Communities of Istanbul and Izmir Until 1856
Autorzy:
Bornstein-Makovetsky, Leah
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833878.pdf
Data publikacji:
2020-04-22
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Jews
conversion
Protestantism
Ottoman Empire
Istanbul
Izmir
Opis:
This article is devoted to a comprehensive discussion of Jews’ conversion to Protestantism in the Ottoman Empire in the cities of Istanbul and Izmir, during the decade before the Hatt-i-Șerif of Gülhane, the first Tanzimat decree in 1839, until the Hatti hümayun decree of 18 February 1856. It also considers the attitudes of the Ottoman authorities and the Jewish communities toward this phenomenon, as well as the extent to which three missionary societies, the London Society for Promoting Christianity among the Jews, the American Board of the Commissioners for Foreign Missions (ABCFM), and the Free church of Scotland mission, succeeded in prevailing upon Jews to give up their faith. The missionaries worked with the millenarian anticipations and looked forward to intensive activity which would result in the conversion of the Jewish masses. To achieve their objectives they relied on evangelical, educational and philanthropic activities, and on medical missions. The article discusses the motives and the social and economic status of converts to Christianity and those given Christian religious instruction, and describes the communities’ steps taken against Jewish conversion to Christianity in the 1820-50s. The article concludes that all three missionary societies that operated in the Ottoman Empire acknowledged the fact of their failure to achieve the goal of converting the Jewish masses, and took solace in those dozens who were converted through their efforts.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2019, 18, 2; 7-36
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cypryjska Ziemia Obiecana. Plany stworzenia żydowskiego państwa na Cyprze (XVI wiek)
The Cypriot Promised Land. Plans of Creating a Jewish State in Cyprus (16th Century)
Autorzy:
Burkiewicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850489.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Cyprus
Jews
Joseph Nasi
Ottoman Empire
Venice
Cypr
Żydzi
Józef Nasi
Imperium Osmańskie
Wenecja
Opis:
Żydzi na Cyprze pojawili się już w okresie ptolemejskim (IV w. p.n.e.). W okresie późniejszym Rzym wspierał migracje Żydów na wyspę, którzy szczególnie w czasach cesarza Augusta stali się widoczną mniejszością na Cyprze. Żydzi do tego stopnia upodobali sobie kosmopolityczny charakter wyspy, że powstały daleko idące plany stworzenia państwa żydowskiego na Cyprze. Plany te zbiegły się z prześladowaniami wyznawców judaizmu, które przetoczyły się przez Europę Zachodnią od końca XV wieku (a zwłaszcza w Hiszpanii, Portugalii oraz w Italii). Twórcą pomysłu stworzenia na Cyprze enklawy dla społeczności żydowskiej był pochodzący z Portugalii bankier Józef Nasi lub Miques (1524–1579), powszechnie znany również jako Wielki Żyd. W celu zrealizowania swoich planów przekonał on sułtana osmańskiego Selima II do zajęcia Cypru, który od 1489 roku pozostawał w rękach Wenecjan. Równocześnie Żydzi aktywnie wspierali Imperium Osmańskie w kampanii przeciwko Wenecjanom. Osmanowie opanowali Cypr w 1571 roku i pomimo że nie powrócili do planów stworzenia na wyspie państwa żydowskiego, to byli witani przez miejscowych Żydów jako wyzwoliciele spod władzy Wenecjan. Dzieje stworzenia państwa żydowskiego na Cyprze uchodzą za niezwykle interesujący i mało znany epizod z dziejów nie tylko samych Żydów, lecz także rywalizacji pomiędzy Imperium Osmańskim a Republiką Wenecji w drugiej połowie XVI wieku.
Jews appeared in Cyprus as early as in the Ptolemaic period (4th century BC). Later, with Rome’s support of the Jewish migration to the island, they became a substantial minority in Cyprus, especially during the reign of Caesar Augustus. Jews took such a liking to the cosmopolitan nature of the island that in the 16th century they started formulating far-reaching plans to make the island a Jewish state. These plans coincided with the persecution of Jews that swept through Western Europe from the late 15th century onward (especially in Spain, Portugal, and Italy). The author of the plans to create an enclave for the Jewish community in Cyprus was a Portuguese banker Joseph Miques or Nasi (1524–1579), commonly known as the Great Jew. In order to carry out his plans, he convinced the Ottoman Sultan Selim II to seize Cyprus, which had belonged to the Republic of Venice since 1489. At that time Jews actively supported the Turks in their campaign against the Venetians. The Ottomans captured Famagusta in 1571 and were welcomed by Jews as liberators from the Venetians, even though at that time nothing remained of the plans to create a Jewish state on the island. The story of these plans is not only a fascinating, albeit little-known, episode in Jewish history but also an interesting example of the rivalry between the Turks and the Republic of Venice in the early modern period.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2022, 12; 11-26
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conceptualizing Inter-religious Relations in the Ottoman Empire: The Early Modern Centuries
Autorzy:
Gara, Eleni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/601387.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Muslims
Christians
Jews
Ottoman Empire
interreligious relations
millet system
plural society
confessionalization
tolerance
discrimination
coexistence
religious strife
Opis:
This article presents the points of view from which interreligious relations in the Ottoman world have been approached in academic historiography, the frames of interpretation and concepts that have been used, and the critical reassessments and revisions that are currently underway. Conceptions about the position of the non-Muslims and the nature and forms of interreligious relations in the Ottoman Empire have changed perceptively over the last half century. The mosaic world of subjugated nations and self-governed religious communities (millets) that lived parallel and distinct lives gave its place, in the last two decades of the twentieth century, to the plural society of extensive interreligious interaction at individual or communal level. In tandem came the shift from an emphasis on the oppression of the non-Muslims to that on toleration. We are now in a new phase of revision which focuses on the forms, extent and limits of toleration and intercommunal interaction, and pays close attention to change over time.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2017, 116
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sentencing Jews to work on Ottoman Naval Ships and in Forced Labor at the Imperial Arsenal from the Early 16th Century to 1839
Autorzy:
Bornstein-Makovetsky, Leah
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944417.pdf
Data publikacji:
2021-03-27
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Ottoman Empire
Jews
arsenal
forced labour
kürek
Tersâne-i Amire
the galleas
Kapudan Paşa
oarsmen
firman
Jewish leaders
Jewish court of law
Opis:
The purpose of the article is to discuss punishments of kürek, i.e., penal servitude on the galleys, and forced labor at the Imperial Arsenal (Tersâne-i Amire), imposed on Jewish men by kadis and Ottoman governors during the 16th-19th centuries in the Ottoman Empire. The kürek (lit. “oar”) punishment was inflicted for serious crimes, e.g., adultery, heresy, prostitution, and coin-clipping, as well as other grave offenses for which the Shari'ah/Kanon prescribed the death penalty. At times it was also administered for lesser crimes. We learn that this punishment was administered particularly when the Ottoman navy needed more working hands, mainly after the Battle of Lepanto in October 1571 and during the campaign for the conquest of Crete in the 1660s. This punishment was meted out mainly to Jewish offenders from Istanbul and Izmir. The article discusses the execution of these punishments in light of many sources and draws conclusions in the light of extensive research literature. It devotes extensive discussion to the attitude of Jewish leaders, Jewish courts of law and individual Jews to these penalties both in theory and in practice.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2020, 19, 1; 421-442
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies