Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jaczyński, Michał" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Pieśń żydowska na estradach koncertowych Pragi czeskiej w dwudziestoleciu międzywojennym
Jewish songs performed in concert venues in Prague during the period between the two world wars
Autorzy:
Jaczyński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408937.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kultura muzyczna
Europa Środkowa
Praga
pieśń żydowska
muzyka synagogalna
music culture
Central Europe
Prague
Jewish song
Synagogue music
Opis:
Charakterystyczną cechą międzywojennej kultury muzycznej Pragi – jednego z czołowych ośrodków kultury muzycznej w ówczesnej Europie Środkowej, była wielokulturowość. Miasto – szczególnie jego część niemieckojęzyczna – było otwarte m.in. na kulturę żydowską. Już we wczesnych latach 20. XX wieku można obserwować nastanie w Pradze mody na pieśń żydowską. Wykonywali ją w czołowych salach koncertowych Pragi (Urania, Mozarteum, Pałac Lucerna, sala niemieckiego teatru i in.) w języku hebrajskim oraz jidysz miejscowi i przyjezdni kantorzy oraz zawodowi śpiewacy specjalizujący się w żydowskim repertuarze, w tym liczni przybysze z terenów byłej Rosji. W pierwszej części artykułu autor nakreśla genezę zjawiska popularności pieśni żydowskiej (szerzej zaś: muzyki żydowskiej) na estradach koncertowych Pragi w okresie międzywojennym (wśród omawianych czynników wymienić można m.in. ruch koncertowy kantorów, zwiększenie popularności badań nad muzyką synagogalną i żydowską muzyką ludową, działalność promocyjną europejskich wydawców muzycznych oraz stanowisko czeskiej prasy wobec muzyki żydowskiej), a ponadto wskazuje prawdopodobne źródła żydowskiego repertuaru pieśniowego wykonywanego w Europie Środkowej. Dalszą część artykułu stanowi kronika prezentacji pieśni żydowskiej, zarówno w jej wersji synagogalnej, artystycznej, jak i ludowej (w postaci występów tak żydowskich, jak i nieżydowskich artystów: kantorów, śpiewaków operowych i kabaretowych, recytatorów) na praskich estradach dwudziestolecia międzywojennego, obejmująca listę wykonawców oraz – w miarę możliwości – wykonywane utwory. Zebrane materiały prasowe dotyczące recepcji tych występów zostały poddane analizie jako dokumenty ilustrujące stosunek praskiej publiczności, także „nieżydowskiej” (termin ten autor wprowadza jako kalkę stosowanego w ośrodkach niemieckojęzycznych przed wojną określenia Nichtjuden, nichtjüdisch) do muzyki żydowskiej i szerzej – żydowskiej społeczności. Kwerenda prasowa objęła międzywojenne dzienniki praskie („Prager Presse” i „Prager Tagblatt”) oraz czołowe muzyczne czasopismo Pragi „Tempo. Hudební Listy”.
A distinguishing characteristic of the music culture of Prague, which was then one of the leading centres of music culture in Central Europe, was its multiculturalism. The city, and its German-speaking part in particular, was receptive – among other influences – to Jewish culture. As early as in the 1920s, it could be observed that Jewish songs were becoming in vogue in Prague. They were performed in the major concert halls in Prague (Urania, Mozarteum, The Lucerna Palace, the hall of the German theatre, and others) in Hebrew and in Yiddish by local and visiting cantors and professional singers specializing in Jewish repertoire, including many newcomers from the territories of former Russia. In the first part of the article, the author discusses the origins of the popularity of Jewish songs (or, broadly speaking, Jewish music) in the concert venues of Prague during the period between the two world wars (the contributing factors included cantors' concert movement, the rising popularity of research into synagogue music and Jewish folk music, the marketing activities of European music publishers and the stance of Czech press on Jewish music); also, the author identifies the probable sources of the repertoire of Jewish songs performed in Central Europe. In the latter part of the article, the author chronicles the performances of Jewish songs in their synagogue, art and folk versions (performed by both Jewish and non-Jewish artists: cantors, opera and cabaret singers, or reciters) in the Prague venues during the prewar period, listing the performers and, where possible, the compositions. The gathered press materials concerning the reception of those performances have been analyzed as documents of the attitude of the Prague audiences, including non-Jewish listeners (the author uses the term 'non-Jewish' as a loan translation of the German words 'Nichtjuden', 'nichtjüdisch', used by German-speaking circles before the Second World War), to Jewish music and, in broader terms, to the Jewish community. The preliminary search of press materials covered daily newspapers published in Prague during the pre-war period (Prager Presse and Prager Tagblatt) and the then-leading music periodical in the city, Listy Hudební Matice and Tempo.
Źródło:
Muzyka; 2018, 63, 2; 27-42
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Presence of Jewish Music in the Musical Life of Interwar Prague
Obecność muzyki żydowskiej w powszechnej kulturze muzycznej międzywojennej Pragi
Autorzy:
Jaczyński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513906.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Jewish music
Jewish song
New Jewish School
musical life in Prague
interwar period
muzyka żydowska
pieśń żydowska
nowa szkoła żydowska
życie muzyczne w Pradze
okres międzywojenny
Opis:
The interbellum was a period when the spontaneous popularity of Jewish music was born. Its expansion in the area of general culture coincided with the rise of a strong institutional and media backing for the musical activities (which means that this music had to have a market value), and on the other hand—with the revival of the national Jewish movement in its various ideological forms, all of which acknowledged a significant role for fostering their own culture. At that time, Prague was the third most important (after Vienna and Berlin) center of Jewish culture in Central Europe, and it strongly influenced the neighboring centers such as Bratislava, Budapest, or—the closest to the author of this abstract—Warsaw. In this paper, various aspects of the Jewish music’s presence in the general musical life of the interwar Prague are being discussed, namely: the open musical activity of Jewish organizations and synagogues, Jewish instrumental and choral music, as well as Jewish songs (synagogal, folk and artistic) performed in the concert halls of Prague, the activity of the group of young Jewish composers (among others: Walter Süskind, Mieczysław Kolinski, Berthold Kobias, Hermann Weiss and Frank Pollak) who formed the so-called “New Jewish School” in music, and finally, writing about Jewish music.
Okres międzywojenny był czasem wielkiej popularności muzyki żydowskiej; jej ekspansja na grunt kultury ogólnoeuropejskiej łączyła się z rozwojem zaplecza instytucjonalnego dla działań kulturalnych, szczególnie zaś ruchu medialnego (co oznaczało, że muzyka zaczęła mieć znacznie rynkowe), z drugiej zaś strony – z odradzaniem się żydowskiego ruchu narodowego, w jego różnorodnych ideologicznych odmianach, z których każda podkreślała ważną rolę wspierania i promowania kultury niematerialnej, stanowiącej jeden z filarów tożsamości żydowskiej. W okresie dwudziestolecia międzywojennego Praga pełniła funkcję trzeciego co do znaczenia (po Wiedniu i Berlinie) ośrodka żydowskiej kultury muzycznej w Środkowej Europie, wywierała znaczny wpływ na inne centra kulturowe, takie jak Bratysława, Budapeszt, czy też najbliższa autorowi niniejszego tekstu – Warszawa. W artykule zaprezentowane zostały kolejno różnorodne aspekty obecności muzyki żydowskiej w tzw. powszechnym życiu muzycznym międzywojennej Pragi, wśród których wymienić należy: działalność muzyczną żydowskich organizacji oraz synagog, prezentacje żydowskiej muzyki instrumentalnej, chóralnej i pieśni (synagogalnej, ludowej i artystycznej) w praskich salach koncertowych, aktywność grupy młodych kompozytorów żydowskich, czyli reprezentantów tzw. Nowej Szkoły Żydowskiej (m.in. Walter Süskind, Mieczysław Kolinski, Berthold Kobias, Hermann Weiss i Frank Pollak) oraz refleksje na temat muzyki żydowskiej obecną w publikacjach książkowych i na łamach prasy.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 3(34); 115-133
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies