Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Dobrzyński, Andrzej." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Humanistyczny i społeczny wymiar encykliki "Dives in misericordia" św. Jana Pawła II
Humanistic and Social Aspects of the Encyclical Letter "Dives in misericordia" by Saint John Paul II
Autorzy:
Dobrzyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601624.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
miłosierdzie Boże
Jan Paweł II
mercy of God
John Paul II
Opis:
Refleksja niniejsza wskazuje na zbawcze znaczenie miłosierdzia w życiu człowieka i na związek miłosierdzia ze sprawiedliwością społeczną. Papież w nowy sposób przedstawił teologiczny i antropologiczny wymiar prawdy o miłosierdziu Bożym oraz jej egzystencjalne i społeczne konsekwencje. Bóg objawiony przez Chrystusa jest miłosiernym Ojcem, skorym do przebaczenia grzechów i dzielenia cierpienia z człowiekiem. Miłosierdzie Boże wyzwala miłosierdzie ludzkie, będąc wewnętrzną siłą do praktykowania miłości na co dzień, które winno wyrażać się moralną dojrzałością i postawą apostolstwa. Miłosierdzie zabezpiecza godność ludzką i podstawową równość wszystkich podmiotów życia społecznego. Koryguje sprawiedliwość, służąc rozwojowi społecznemu.
The article, “Prophetical nature of the encyclical ʻDives in Misericordia’ by Saint John Paul II”, shows two aspects of mercy: its salvific significance in the human life and its contribution to promote justice in the world. Thanks to the new approach, the Pope presented the theological truth of mercy with its anthropological, existential and social consequences. God, revealed by Christ, is the merciful Father, willing to forgive people and suffer with them, to give them hope and support. This truth involves Christians practicing mercy daily and it has its significance in the moral life, in the life of faith and for the evangelization of today’s world. Mercy in social life puts attention to the central place of human dignity and equality of all subjects and in this way corrects and develops justice.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 95-106
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synodalność w nauczaniu i pontyfikacie Jana Pawła II
Sinodality in the teaching and pontificate of John Paul II
Autorzy:
Dobrzyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092725.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Synodality
Collegiality
Ecclesiology of Communion
John Paul II
the Vatican II
synodalność
kolegialność
eklezjologia komunii
Jan Paweł II
synody
Sobór Watykański II
Opis:
Artykuł ukazuje związek synodalności z kolegialnością, z eklezjologią komunii, z odnową Kościoła i z nową ewangelizacją. W rozumieniu synodalności przez Jana Pawła II istotną rolę odegrał jego udział w Soborze Watykańskim II i soborowa debata o kolegialności. Wraz z recepcją doktryny soboru poprzez synody lokalne i Synod Biskupów uwidocznił się związek synodalności z kolegialnością biskupów i zarazem ze współdziałającą z hierarchią wspólnotą Kościoła. Papież odwoływał się do synodów jako „szkoły” eklezjalnej komunii i misji. W tworzeniu komunii istotną rolę odegrało kształtowanie postawy uczestnictwa w misji Chrystusa. Synodalne współdziałanie biskupów, duchownych i świeckich dzięki temu teologicznemu ugruntowaniu prowadzi do syntezy struktur oraz postawy dojrzałej wiary. W ten sposób synody czy też praktyka synodalna są istotnym „narzędziem” urzeczywistniania komunii Kościoła i intensyfikacji jego misji.
The article presents the issue by showing the relationship of synodality with collegiality, with the ecclesiology of communion, with the renewal of the Church and with the new evangelization. John Paul II’s understanding of synodality was influenced by hisparticipation in the Second Vatican Council and the Council’s debate on collegiality. With the reception of the Council’s doctrine through local synods and the Synod of Bishops, the connection of synodality with the collegiality of the bishops and at the same time with the community of the Church working together with the hierarchy became apparent. The Pope referred to synods as a “school” of ecclesial communion and mission. The formation of an attitude of participation in Christ’s mission played an important role in creating communion. Synodal interaction between bishops, clergy and laity, thanks to this theological grounding, leads to a synthesis of ecclesial structures with the attitude of mature faith. In this way synods, or synodal practice, become important “instruments” for the realization of the Church’s communion and the intensification of her mission.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2021, 15, 2; 109-130
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies