Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Istanbul" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Why violence against women is such politically controversial issue? The Polish struggle to ratify the Istanbul Convention
    Autorzy:
    Grzyb, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26917639.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    Gender-based violence
    Violence Against Women
    Istanbul Convention
    Opis:
    Gender-based violence and Violence Against Women is well known and empirically documented phenomenon that nowadays in criminology and human rights’ discourse does not raises any doubt. Gender-based violence in every of its each manifestation is a good example of cultural violence. Yet it took feminists and human rights advocates several years to have VAW and domestic violence recognized by public authorities as matter of public concern and action.
    Źródło:
    Biuletyn Kryminologiczny; 2013, 20; 74-77
    2084-5375
    Pojawia się w:
    Biuletyn Kryminologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Turkey’s Presence in the Convention on Preventing and Combating Violence against Women and Domestic Violence in the Context of Turkey’s Soft Power
    Autorzy:
    Szyszlak, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2146961.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-14
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    Istanbul Convention
    Turkey
    soft power
    Turkey’s soft power
    Opis:
    The Council of Europe Convention on preventing and combating violence against women and domestic violence, commonly known as the Istanbul Convention, and in Poland also as the anti-violence convention, was opened for signature in Istanbul on May 11, 2011. Turkey was one of the first countries to sign and ratify the document. Recep Tayyip Erdoğan, then as Prime Minister-in-Office, was one of the great advocates of Ankara ratifying the Convention. However, the politician, already as president, “celebrated” the Republic’s decade-long presence in the Convention by signing a decree in March 2021 annulling Turkey’s ratification of the document. The text aims to analyse Turkey’s involvement in the preparation and subsequent adoption of the Istanbul Convention in the context of building Turkish soft power on the Old Continent. The text structure is as follows: the first part will define the concept of soft power and analyse the evolution of Turkish soft power. Then, the Convention on preventing and combating violence against women and domestic violence will be described, and the next part will chronologically describe the presence of the Republic in the Convention. The last part analyses Turkey’s activities related to the preparation and adoption of the Istanbul Convention in the context of building Turkish soft power in Europe.
    Źródło:
    Historia i Polityka; 2022, 40 (47); 73-89
    1899-5160
    2391-7652
    Pojawia się w:
    Historia i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Long Way to the 2014 Istanbul Convention: Its Role and Significance
    Autorzy:
    Hršak, Eva
    Kovač, Jernej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29552064.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    physical violence
    intimate relationship
    human rights
    legislation
    Istanbul Convention
    Opis:
    This article investigates the historical aspects of physical violence in intimate relationships. The primary purpose is to illustrate the legal aspects and emotional dynamics of physical violence in intimate relationships, focusing on differences in perspective of various historical eras. We analyzed the Istanbul Convention, which represents a base document for preventing physical violence in domestic environments. In addition, we have analysed curriculum in kindergarten. We have discovered that the topics from the Istanbul Convention are incorporated in the kindergarten.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2023, 13, 2; 247-263
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Implementation of the Istanbul Convention into the National Criminal Legislation in Poland
    Autorzy:
    Hypś, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40460617.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    criminal law
    Istanbul Convention
    violence against women
    monitoring mechanism
    Opis:
    The Council of Europe Convention on preventing and combatting violence against women and domestic violence (further: Istanbul Convention) became part of the Polish legal system on August 1, 2015. The ratification process of the Istanbul Convention was marked with difficulties from its very opening for signature. The provisions of the Convention have caused – and continue to arouse – a range of extreme emotions and doubts. The fierce dispute that has emerged over the implementation of the Convention in Poland at some point even led to action being taken for termination. As things have been to date, Poland has not terminated of the Istanbul Convention. Five years following ratification of the Convention, in March 2020, Poland submitted a report on the implementation of measures giving effect to its provisions into the Polish legal system, as required under the monitoring mechanism. Poland’s report was considered by GREVIO, with an assessment made of Polish legislation in this regard and an evaluation report issued in June 2021. Notwithstanding the comments that Poland made to the GREVIO report, the key conclusions of the assessment should be highlighted as regards compliance of Polish criminal legislation with the standard of protection of women against violence, including domestic violence, under the Convention. Since the Convention was opened for signature, and in particular since its ratification, the Polish legislator has introduced a range of amendments to the Criminal Code aimed at raising the standard of protection for victims of domestic violence and of effective prosecution of offenders. This text highlights the most important of these changes and presents the current state of implementation of the Istanbul Convention into Polish criminal law.
    Źródło:
    Review of European and Comparative Law; 2023, 55, 4; 221-242
    2545-384X
    Pojawia się w:
    Review of European and Comparative Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Selected instruments of Turkish soft power in Europe
    Wybrane instrumenty soft power Turcji w Europie
    Autorzy:
    Szyszlak, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2077198.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-18
    Wydawca:
    Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
    Tematy:
    soft power
    Turkey
    TİKA
    Yunus Emre Institute
    Diyanet
    Istanbul Convention
    Turcja
    Instytut Yunus Emre
    konwencja stambulska
    Opis:
    The article addresses Turkey's soft power, with an emphasis on its institutional dimension. The discussion focuses on the European continent and aims to show the resources of Turkish soft power and institutions' activities for its implementation in the European context. The first part of the paper is devoted to the methodological assumptions and the notion of soft power. Then, the evolution of the Republic's interest in the use of soft power, the resources of Turkish soft power, indicating to what extent they can be effective to European countries, and the activities of selected institutions that are the tools of soft power in Europe are described.
    Artykuł poświęcony jest soft power Turcji, ze szczególnym uwzględnieniem jej wymiaru instytucjonalnego. Rozważania koncentrują się na kontynencie europejskim, a ich celem jest ukazanie zasobów tureckiej miękkiej siły i działalności instytucji służących jej realizacji w kontekście europejskim. W pierwszej części tekstu wskazano założenia metodologiczne oraz zdefiniowano pojęcie soft power, następnie przybliżono ewolucję zainteresowania Republiki wykorzystaniem soft power, zasoby tureckiej miękkiej siły, ze wskazaniem, na ile mogą być one efektywne w odniesieniu do państw europejskich oraz scharakteryzowano działalność wybranych instytucji, stanowiących narzędzie owej miękkiej siły w Europie.
    Źródło:
    Colloquium; 2021, 13, 4; 177-190
    2081-3813
    2658-0365
    Pojawia się w:
    Colloquium
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stealthing – karalność zdjęcia prezerwatywy bez wiedzy partnerki
    Stealthing: criminal liability for non-consensual condom removal
    Autorzy:
    Głuchowski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2137579.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    stealthing
    non-consensual condom removal
    rape
    deception
    sexual autonomy
    Istanbul Convention
    prezerwatywa
    zgwałcenie
    podstęp
    wolność seksualna
    autonomia seksualna
    konwencja stambulska
    Opis:
    Stealthing, czyli potajemne zdjęcie prezerwatywy przez mężczyznę bez zgody partnerki, różni się od typowego przestępstwa zgwałcenia, gdyż pokrzywdzona wyraża zgodę na współżycie, tyle że z zabezpieczeniem. Mimo to współżycie bez prezerwatywy nie jest objęte zakresem zgody na obcowanie płciowe z jej użyciem, gdyż stanowi inny rodzaj czynności seksualnej. Przemawiają za tym fizyczna bariera przed intymnością, inny stan psychiczny w trakcie współżycia wynikający z większego ryzyka ciąży i zarażenia chorobą weneryczną, różnica doznań fizycznych i waga przywiązywana do użycia prezerwatywy przez wiele osób. Stealthing wypełnia znamiona zgwałcenia z użyciem podstępu (art. 197 § 1 k.k.), ale pod warunkiem, że sprawca działał z podjętym z góry zamiarem. W przypadku decyzji podjętej w trakcie współżycia zdjęcie przezerwatywy będzie jedynie naruszeniem nietykalności cielesnej (art. 217 § 1 k.k.).
    Condom removal without sexual partner’s knowledge and consent, popularly termed “stealthing”, differs from a typical rape in that the partner consents to the intercourse, although only with protection. Still, in this case, sexual consent does not encompass an intercourse without a condom, as it as an act of a different nature than the protected intercourse. This view is justified as follows: a condom constitutes a physical barrier against intimacy; the partners might be in a different mental state during the intercourse due to the increased risk of pregnancy and sexually transmitted diseases; condoms alter the physical sensation; and finally, condom usage is a material prerequisite of an intercourse to a significant proportion of the general public. Stealthing amounts to rape by deception pursuant to Art. 197(1) of the Polish Criminal Code, but only if, at the beginning of the sexual act, the perpetrator already intends to remove the condom later. If he spontaneously decides to remove the condom during the intercourse, then he is merely liable for breach of personal inviolability under Art. 217(1) of the Polish Criminal Code.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2022, 84, 3; 99-116
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘We condemn abusing violence against women’. The criminalization of domestic violence in Poland
    „Potępiamy nadużywanie przemocy wobec kobiet”. O kryminalizacji przemocy domowej w Polsce
    Autorzy:
    Grzyb, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375553.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-30
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    domestic violence
    violence against women
    Istanbul Convention
    penal law
    criminal justice
    Polska
    przemoc domowa
    przemoc wobec kobiet
    Polska
    prawo karne
    konwencja stambulska
    Opis:
    One can often hear Polish politicians saying there is no violence against women in Poland, since Polish men respect their women and women hold a strong position in Polish culture. The conviction rates for domestic abuse in Poland are indeed low, though the attrition rates are high. Every year, for approximately 75,000 registered cases of domestic violence, there are roughly 10,000 convictions. Most of the prison sentences are conditionally suspended. Protective orders or other punitive measures are seldom handed down. There is a visible reluctance on the part of the criminal justice system to punish and correct domestic abusers. One of the reasons is that domestic abuse provisions in the Polish Penal Code (Article 207 of the Polish Penal Code from 1997) criminalises a very different behaviour than is defined in the Counteracting Family Violence Act from 2005. Another, possibly even greater, reason is the culture of sentencing (both in general and of domestic abuse) within the Polish judiciary and the very strong conservatism of Polish decision-makers and society. The protection of family values by legislators and the judiciary is often enforced at the expense of the victims’ right to life and to a life free from violence. This article discusses the Polish system for preventing domestic violence, which was set up in 2005 and the construction and jurisprudence of crime described in Article 207 of the Polish Penal Code. In particular, the question of culpability raises many problems when it comes to prosecution. First, we must compare Article 207 with the definition of ‘family violence’ specified inthe Counteracting Family Violence Act and the Istanbul Convention. Then, I will explain how such an understanding and interpretation of Article 207 translates into the dynamics of sentencing and penal decision-making and the virtual ineffectiveness of both penal provisions (the lack of deterrent effect) and the system of counteracting family violence designed by lawmakers.
    One can often hear Polish politicians saying there is no violence against women in Poland, since Polish men respect their women and women hold a strong position in Polish culture. The conviction rates for domestic abuse in Poland are indeed low, though the attrition rates are high. Every year, for approximately 75,000 registered cases of domestic violence, there are roughly 10,000 convictions. Most of the prison sentences are conditionally suspended. Protective orders or other punitive measures are seldom handed down. There is a visible reluctance on the part of the criminal justice system to punish and correct domestic abusers. One of the reasons is that domestic abuse provisions in the Polish Penal Code (Article 207 of the Polish Penal Code from 1997) criminalises a very different behaviour than is defined in the Counteracting Family Violence Act from 2005. Another, possibly even greater, reason is the culture of sentencing (both in general and of domestic abuse) within the Polish judiciary and the very strong conservatism of Polish decision-makers and society. The protection of family values by legislators and the judiciary is often enforced at the expense of the victims’ right to life and to a life free from violence. This article discusses the Polish system for preventing domestic violence, which was set up in 2005 and the construction and jurisprudence of crime described in Article 207 of the Polish Penal Code. In particular, the question of culpability raises many problems when it comes to prosecution. First, we must compare Article 207 with the definition of ‘family violence’ specified inthe Counteracting Family Violence Act and the Istanbul Convention. Then, I will explain how such an understanding and interpretation of Article 207 translates into the dynamics of sentencing and penal decision-making and the virtual ineffectiveness of both penal provisions (the lack of deterrent effect) and the system of counteracting family violence designed by lawmakers.   Powszechnie przyjmuje się, że art. 207 kodeksu karnego kryminalizujący znęcanie się nad najbliższymi osobami jest formą kryminalizacji przemocy domowej w polskim ustawodawstwie karnym. Jednak czy tak jest w istocie? Gdy Polska ratyfikowała konwencję stambulską (Konwencja Rady Europy ws. zwalczania przemocy domowej i przemocy wobec kobiet, CETS 210) w 2015 r. uznano, że nasze ustawodawstwo odnośnie do przemocy domowej spełnia wymogi konwencji, jeśli chodzi o zintegrowane, kompleksowe i skoordynowane ogólnokrajowe strategie obejmujące środki mające na celu zapobieganie wszelkim formom przemocy objętych zakresem konwencji. Pod względem ścigania aktów przemocy domowej uznano, że art. 207 jest wystarczającym instrumentem prawnokarnym, by zadośćuczynić wymogom konwencji. W artykule przedstawię polski system przeciwdziałania przemocy w rodzinie ustanowiony w ustawie z 2005 r. oraz zarysuję wzajemne relacje między systemem z ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie a regulacjami prawnokarnymi, a dokładnie to, czy zachowanie stypizowane w art. 207 k.k. pokrywa się z ustawową definicją przemocy w rodzinie. Te relacje bardzo wyraźnie obrazują liczby, które pokazują, że państwo polskie nie jest specjalnie responsywne na przemoc domową, a owa niska responsywność tylko po części wynika z niedoskonałych przepisów prawa, a w ogromnej części z pewnej inercji podmiotów stosujących prawo, archaicznej wykładni znamion omawianego przestępstwa i braku woli politycznej.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2020, XLII/1; 163-183
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zgwałcenie. Gdy termin nabiera nowej treści. Pozorny brak zmian i jego skutki
    Rape : When an Old Term Acquires a New Meaning. A Consequence of False Sameness
    Autorzy:
    Płatek, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698782.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    zgwałcenie
    przestępstwo zgwałcenia w kodeksie karnym z 1997
    zgwałcenie w Konwencji antyprzemocowej
    autonomia seksualna
    wolność seksualna
    Konwencja antyprzemocowa
    Konwencja CEDAW
    wyrok ETPCz M.C. v. Bułgaria
    rape
    sexual autonomy
    sexual freedom
    Art. 197 of the Polish Criminal Law
    Istanbul Convention (CETS210)
    Art. 36 of CETS210
    CEDAW Convention
    ECHR M.C. v. Bulgaria
    Istanbul Convention
    Polish Criminal Law
    Opis:
    The Council of Europe Convention on preventing and combatting violence againstwomen and domestic violence (further: CETS210, Istanbul Convention, Anti-violenceConvention) became part of the Polish legal system on 1 August 2015. The IstanbulConvention incorporates a specific legal provision on rape, namely Art. 36 CETS210.It states that the Parties should take the necessary legislative or other measures toensure that the intentional conduct described in Art. 36 CETS210 is criminalised.Article 36.1a CETS210 states that rape takes place when engaging in non-consensualvaginal, anal or oral penetration of a sexual nature of the body of another person withany bodily part or object.Rape is respectively regulated in Art. 19 7 of the Polish Criminal Code 1997 (further,k.k.). However, the context of Art. 197 k.k. significantly differs from the wordingof Art. 36 CETS. Whereas Art. 36 CETS protects freedom, autonomy and sexualautonomy of the person, Art. 197 k.k. protects merely sexual freedom combined withprotecting the social customs. In order to establish the presence of rape, one needs toprove the presence of violence, psychological aggression and/or deception. Protectingsocial customs implies an additional burden because it allows evaluating the behaviourof the victim rather than the one of the perpetrator. The Istanbul Convention is orientedon eager elimination of violence against women and domestic violence. Therefore, itestablishes that the Parties should take the necessary measures to promote changesin the social and cultural patterns and behaviour of women and men with a view toeradicating prejudice, customs, traditions and all other practices which are based onthe idea of the inferiority of women or stereotyped roles for women and men (Art.12.1 CETS210). It is within this line that rape regulation should follow.The question that is tackled in this article is as follows: to what extent doesthe difference in the legal description of the act of “rape”, and the difference in protectedvalues by legal provision in Art. 36 CETS210 and in Art. 197 k.k. make an ontologicaland normative difference? Are they not possible to be reconciled? Or, is the meredifference in the words describing what “rape” not an obstacle to achieving the goalsexpected by Art. 36 CETS210?The problem is not an artificial one especially in view of the fact that the Polishlegislators did not amend the text of Art. 197 k.k. upon the ratification of CETS210. It would suggest that the Polish legislator was of the opinion that there is no definitedifference between Art. 36 CETS210 and Art. 197 k.k. The text examines what happen eswhen an old term acquires new meaning.Is Art. 197 k.k. despite the lack of amendments filling the value required by Art.36 CETS210? Or, is the sameness expected by the Polish legislator false? By demonstratingvital differences in the protected values and the action required establish ingthe presence of the rape, I call for amendments to fulfill the state legal obligations toobserve the Istanbul Convention.The article deals with the ontological difference in the legal concept behind the textof Art. 36 CETS210 and Art. 197 k.k. While Art. 197 k.k. is built on the concept of sexualfreedom, Art. 36 CETS is developed on the concept of sexual autonomy. I elaborateon that.The changes in the protected values incorporated in Art. 36 CETS210 lead toabandoning the concept of sexual freedom established in Art. 197 k.k. and adoptingthe concept of sexual autonomy. While the former concept of sexual freedom, asin Art. 197 k.k., uses violence, psychological aggression and/or deception to establishthe presence of rape, for sexual autonomy as defined in Art. 36 CETS210 the line iscrossed where the consent was not present. While sexual freedom limits freedom to torefusal, sexual autonomy demands the presence of consent. Not violence, aggressionor deception, but the lack of consents matters.The term and concept of sexual autonomy was first explored by the EuropeanCourt of Human Rights in the landmark European Court of Human Right (furtherECHR) judgment M.C. v. Bulgaria (No. 39272/98). The case is thoroughly analysedto further illuminate the difference between the two concepts behind the differentapproaches to defining “rape”.The article, however, starts with an in-depth introduction to the goal of the IstanbulConvention, which is to place the issue of rape in a proper perspective. Apart froma criminological analysis of the concept of rape, the article discusses the values protectedby, respectively, Art. 36 CETS210 and Art. 197 k.k. and compares the similarities andactual differences. A similar examination is related to the description of “rape” in Art.36 CETS and Art. 197 k.k. Last but not least, the subject is evaluated, taking the Polishcriminal dogmas into consideration.The conclusion of the examination leaves no room for assuming that Art. 197 k.k.fulfills the requirement stipulated by Art. 36 CETS210. It is, therefore necessary, toamend Art. 197 k.k.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2018, XL; 263-325
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Istanbul Convention and the sex and number of spouses
    Konwencja stambulska a płeć i liczba małżonków
    Стамбульская конвенция – пол супругов и их количество
    Стамбульська конвенція а стать і кількість подружжя
    Autorzy:
    Barszcz, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33513277.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Стамбульська конвенція
    гомосексуальні стосунки
    полігамні стосунки
    розірвання шлюбу
    Стамбульская конвенция
    гомосексуальный союз
    полигамный союз
    недействительность брака
    Konwencja stambulska
    związek homoseksualny
    związek poligamiczny
    małżeństwo
    Istanbul Convention
    homosexual partnership
    polygamous partnership
    marriage
    Opis:
    W artykule wykazuję, że koncepcja małżeństwa zawarta w Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, sporządzonej w Stambule dnia 11 maja 2011 r., nie obejmuje rozstrzygnięć co do liczby osób w małżeństwie i odnośnie do płci małżonków. Podejmując się tego tematu, w pierwszej kolejności badam tekst Konwencji z perspektywy podstawowych reguł wykładni prawa, dekodując w ten sposób atrybuty małżeństwa expressis verbis ulokowane w tekście Konwencji. W dalszej części, angażując okoliczności zewnętrzne wobec tego tekstu, uzasadniam tezy: poligamiczność jest wykluczona z zakodowanego w Konwencji pojęcia małżeństwa (1); w Konwencji jest złożona koncepcja małżeństwa, z której wyłączono realizowanie się między osobami tej samej płci (2) oraz pojęcie małżeństwa z Konwencji denotuje związki poligamiczne lub homoseksualne (3). Następnie zaś każdą tezę – (1), (2) i (3) oraz ich uzasadnienia oceniam według wymogów prawidłowej wykładni prawa.
    У статті показую, що концепція шлюбу, яка передбачена в Конвенції Ради Європи про запобігання та боротьбу з насильством щодо жінок і домашнім насильством, підготовленій в Стамбулі 11 травня 2011 року, не врегульовує кількості осіб у шлюбі та статі подружжя. Aналізуючи цю тему, перш за все розглядаю текст Конвенції з точки зору основних норм тлумачення права, таким чином розшифровуючи властивості шлюбу, які містяться expressis verbis в тексті Конвенції. Далі, залучаючи зовнішні по відношенню до тексту обставини, я обґрунтовую тези: полігамія виключена із закодованого в Конвенції поняття шлюбу (1); Конвенція передбачає складне поняття шлюбу, з якого виключена реалізація між особами однієї статі (2) і поняття шлюбу в Конвенції позначає полігамні або гомосексуальні союзи (3). Далі я оцінюю кожну тезу – (1), (2) і (3) та їх обґрунтування відповідно до вимог правильного юридичного тлумачення.
    В данной статье доказывается, что понятие брака, содержащееся в Конвенции Совета Европы о предотвращении и борьбе с насилием в отношении женщин и домашним насилием, разработанной в Стамбуле 11 мая 2011 года, не включает в себя решений о количестве лиц в браке и о поле супругов. Подходя к данной теме, сначала исследуется текст Конвенции с точки зрения основных правил юридического толкования, таким образом расшифровывая признаки expressis verbis брака, находящиеся в тексте Конвенции. Затем, привлекая внешние по отношению к тексту обстоятельства, автор обосновывает тезисы: полигамия исключена из зашифрованного в Конвенции понятия брака (1); в Конвенции существует концепция брака, исключающая его реализацию между лицами одного пола (2), понятие брака в Конвенции обозначает полигамные или гомосексуальные союзы (3). Далее оценивается каждый тезис – (1), (2) и (3), а также их обоснования в соответствии с требованиями правильного юридического толкования.
    In the paper, I argue that the concept of marriage contained in the Istanbul Convention does not include the resolution of the number of people in a marriage and the sex of the spouses. In pursuing this objective, I first examine the text of the Convention from the perspective of basic principles of legal interpretation, decoding the attributes of marriage expressis verbis contained in the text of the Convention. Next, engaging circumstances external to the text, I substantiate the theses: (1) polygamy is excluded from the concept of marriage encoded in the Convention; (2) the Convention includes a concept of marriage from which unions between persons of the same sex are excluded; and (3) the Convention’s concept of marriage denotes polygamous or homosexual relationships. I then assess theses (1), (2) and 3) and their substantiations in accordance with standards of correct legal interpretation.  
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2024, 1; 21-37
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies