Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Middle East" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
The Middle East Peace Process: Towards Another Stalemate?
Bliskowschodni proces pokojowy. W stronę kolejnego impasu?
Autorzy:
Osiewicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616876.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Israel
Palestine
peace process
the Arab-Israeli conflict
negotiations
Izrael
Palestyna
proces pokojowy
konflikt arabsko-izraelski
negocjacje
Opis:
Konflikt bliskowschodni pozostaje jedną z najważniejszych kwestii w stosunkach międzynarodowych po II wojnie światowej. Jednąz najważniejszych wyzwańjest określenie czy bliskowschodni proces pokojowy jest związany z szeroko pojmowanym konfliktem bliskowschodnim czy też, ujmując rzecz precyzyjniej, z konfliktem arabsko-izraelskim. W kontekście kontroli nad terytorium można wyróżnić dwa możliwe scenariusze. Po pierwsze, Palestyńczycy żyjący pod zarządem izraelskim. Po drugie, rozwiązanie na bazie utworzenia dwóch niepodległych państw, czyli uznanie państwa Izrael przez wszystkie państwa arabskie w zamian za zgodę na utworzenie państwa palestyńskiego. Dotychczas przedstawiono wiele planów uregulowania tego problemu, na przykład, podczas negocjacji pokojowych w Oslo, spotkania w Tabie w 2001 roku czy też konferencji w Annapolis w 2007. Jednak żaden z nich nie doprowadził do przyjęcia całościowego rozwiązania konfliktu. Pojawia się pytanie czy społeczność międzynarodowa będzie musiała pogodzić się z kolejnym impasem w ramach bliskowschodniego procesu pokojowego. A może tak zwane arabskie przebudzenie, czyli trwające procesy zmian społeczno- politycznych w państwach arabskich, doprowadzą do zmiany sytuacji w regionie i umożliwią zawarcie porozumienia?
The Middle East conflict has remained one of the core issues of contemporary intemational relations sińce World War II. One of the most important matters is to define whether the Middle East peace process is related to the Middle East conflict or, more precisely, to the Arab-Israeli conflict. With respect to land, there are two possible scenarios. Firstly, Palestinians living under Israeli administration. Secondly, a two-state solution, namely an official recognition of the state of Israel by all Arab states and the foundation of a Palestinian state. So far, there have been dozens of peace plans, for example, the Oslo Peace Process, the Taba talks of 2001, the Road Map of 2003, and the Annapolis Conference of 2007. None of them resulted in a comprehensive solution. The ąuestion is, if the intemational community will face another stalemate in case of the Middle East peace process. Might the so-called Arab awakening, namely all the ongoing political and social processes in the Arab states, change the situation in the region?
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2013, 3; 47-58
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A “New” Middle East? Implications for Israel’s Security
„Nowy” Bliski Wschód? Implikacje dla bezpieczeństwa Izraela
Autorzy:
Bryc, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1936804.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Israel
Syria
Russia
the Middle East
war
conflict
security
the U.S.
Izrael
Rosja
USA
Bliski Wschód
wojna
konflikt
bezpieczeństwo
Opis:
The turbulent changes in the Middle East which were seen at the very beginning as good news for Israel, at the end of the day became more ambiguous. The Arab Spring and then the war in Syria that had erupted along with massive social protests ended up with regime changes, but what was crucial, the primary success of the Arab awakening was captured by Islamist movements. The changes in the Middle East were even deeper due to at least two factors – Russia „coming into” and the United States „going out” of the region. These new regional circumstances combined with the geopolitical shift in the Middle East and a crumbling American supervision made Israel conclude that its security has become more complex and the U.S has no more been the only significant great power player in the region. Hence the difficult political and military situation around Israel has created a need to adapt to security challenges and simultaneously, to take political opportunities. The goal of this paper is to highlight basic ramifications for Israeli security and diplomacy of the American and Russian factors in the current Middle East politics. The key questions are: How to secure Israeli interests in these new circumstances? How to assess, on the one hand, the risk of the ongoing decline of American interests in the region and, on the other hand, the complexity of the Russian strategy in the Middle East? Finally, whether Israel might be able to gain recognition by the Arab world, not to mention to keep its strategic domination in the region which is already being challenged by the Islamic Republic of Iran and its nuclear ambitions.
Dynamiczne zmiany, jakie zaszły na Bliskim Wschodzie, początkowo postrzegane były jako korzystne dla Izraela, ostatecznie jednak okazały się bardziej dwuznaczne. Arabska wiosna i następnie wojna w Syrii, które wybuchły na fali wielkich protestów społecznych, doprowadziły do zmiany władzy, lecz kluczowym rezultatem było to, że zostały one przejęte przez ruchy fundamentalistyczne. Zmiany na Bliskim Wschodnie były poważniejsze i głębsze przynajmniej z dwóch powodów – Rosji „powracającej” na Bliski Wschód oraz Stanów Zjednoczonych „opuszczających” region. Obie te okoliczności wraz ze zmianami geopolitycznymi w regionie oraz słabnącą dominacją USA na Bliskim Wschodzie zmusiły Izrael do przewartościowania swojej polityki bezpieczeństwa. Stąd Izrael stanął przed szeregiem wyzwań dotyczących bezpieczeństwa, ale także wobec nowych okoliczności stanowiących szansę na poprawę jego stanu. Celem artykułu jest wyjaśnienie głównych implikacji tych zmian dla bezpieczeństwa oraz polityki zagranicznej Izraela. Kluczowe pytania dotyczą: możliwości zapewnienia bezpieczeństwa Izraela w nowych uwarunkowaniach regionalnych; określenia, jakie ryzyko dla bezpieczeństwa Izraela wiąże się z osłabieniem aktywności USA na Bliskim Wschodzie przy jednoczesnym rosnącym zaangażowaniu Rosji. I wreszcie – czy w takiej sytuacji Izrael zdoła doprowadzić do zwiększenia uznania jego państwowości w świecie arabskim, a także czy będzie w stanie utrzymać swoją dominację strategiczną w regionie podważaną przez ambicje jądrowe Iranu.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 64; 7-23
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Israels changing geostrategic posture
Autorzy:
Eiran, Ehud
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116986.pdf
Data publikacji:
2022-10-03
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Geografii i Studiów Regionalnych
Tematy:
Israel
Middle East
geostrategy
Mediterranean
natural gas
Jews
Opis:
This paper analyzes Israel's changing understanding of its geostrategic posture from its establishment in 1948 to the current era. It starts by reviewing traditional Israeli geostrategic ideas and their implementation, mostly, as reflected in the nation's national security doctrine. The paper then investigates the efect of Israel's territorial expansion after 1967 on Israeli ideas about geostrategy. Finally, the paper shows how changing global, regional, and technological variables in the last two decades have transformed how Israeli elites understand their geostrategic realities and how they allocate resources in response to these changing conditions.
Źródło:
Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development; 2022, 26, 3; 154-159
0867-6046
2084-6118
Pojawia się w:
Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham Accords Against the Backdrop of the Middle East Political Mosaic
Porozumienie Abrahama na tle bliskowschodniej mozaiki politycznej
Autorzy:
Kosman, Michał M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147199.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Abraham Accords
Israel
United States
United Arab Emirates
Bahrain
Morocco
Sudan
League of Arab States
porozumienia Abrahama
Izrael
Stany Zjednoczone
Zjednoczone Emiraty Arabskie
Bahrajn
Maroko
Liga Państw Arabskich
Opis:
In the second decade of the 21st century, many processes destabilized regional security in the Middle East. These include, first of all, the Arab Spring and the civil war in Syria, in which Russia, the United States, a number of regional powers and many non-state actors were involved. Iran’s nuclear ambitions turned out to be another major challenge, especially after the US withdrew from the JCPOA agreement in 2018. The pro-Israel stance of President Donald Trump’s administration has also strongly influenced the Middle East mosaic of interests. Under these circumstances, in 2020, Israel’s agreements with several Arab states, known as the Abraham Accords, were concluded. The aim of the article is to describe these agreements, analyze their causes and outline their consequences. The author adopted the hypothesis that the Abraham Accords constitute a significant step towards strengthening the acceptance of Arab states for Israel and its strategic interests. In the preparation of the text, the method of document and literature analysis was used primarily.
W drugiej dekadzie XXI wieku na Bliskim Wschodzie doszło do wielu procesów destabilizujących regionalne bezpieczeństwo. Wśród nich można wskazać przede wszystkim Arabską Wiosnę i wojnę domową w Syrii, w którą zaangażowały się Rosja, Stany Zjednoczone, szereg mocarstw regionalnych oraz wielu aktorów niepaństwowych. Innym poważnym wyzwaniem okazały się irańskie ambicje nuklearne, zwłaszcza po wycofaniu się USA z porozumienia JCPOA w 2018 r. Na bliskowschodnią mozaikę interesów silnie wpłynęło także proizraelskie stanowisko administracji prezydenta Donalda Trumpa. W takich okolicznościach w 2020 r. zawarte zostały porozumienia Izraela z kilkoma państwami arabskimi, znane jako porozumienia Abrahama. Celem artykułu jest omówienie tych porozumień, analiza ich przyczyn i zarysowanie ich następstw. Autor przyjął hipotezę, iż porozumienia Abrahama stanowią istotny krok na rzecz wzmacniania akceptacji państw arabskich dla Izraela i jego strategicznych interesów. W przygotowaniu tekstu posłużono się przede wszystkim metodą analizy dokumentów i piśmiennictwa.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2022, 15; 105-122
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The second Lebanon war and the operation protective Edge / Tzuk Eitan as examples of asymmetric conflicts in the middle east
Autorzy:
Pokrzywiński, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/348163.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
Israel Defence Forces
Palestinian Israeli conflict
Israel
Hezbollah
Hamas
asymmetric conflict
Arab Israeli conflict
Opis:
In the article there are analysed characteristics of an asymmetry of a contemporary battlefield on the grounds of the Second Lebanon War in 2006 and the Operation Protective Edge / Tzuk Eitan in the Gaza Strip in 2014. In the beginning the author presents Polish and Israeli definitions of an asymmetric conflict and its manifestations. Further, there are described causes of both conflicts and capabilities the parties had at their disposal before the direct military confrontation. Then, there are specified forms as well as measures undertaken by the Israel Defence Forces in the fight against Hezbollah in South Lebanon and Hamas in Gaza. The result is the characteristics of an asymmetry in the Middle East and the description of the evolution process of activity and structures of terrorist organisations and the Israel Defence Forces. This made it possible to show the process of learning and adjusting actions to the way the enemy operates, its potential and conditions surrounding both state and non-state actors.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2015, 3; 88-102
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje międzykulturowe w Palestynie w świetle konfliktów na Bliskim Wschodzie
Intercultural relations in Palestine in the light in the Middle East conflicts
Autorzy:
Absi, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/98516.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:
relacje międzykulturowe
Palestyna
Izrael
Bliski Wschód
Arabowie
Żydzi
Chrześcijanie
intercultural relations
Palestine
Israel
Middle East
Arabs
Jewish
Christians
Opis:
Palestyna była i nadal jest krajem związanym z najważniejszymi wydarzeniami w historii świata. Miała wpływ i ulegała wpływom najważniejszych cywilizacji w historii ludzkości, począwszy od cywilizacji starożytnego Egiptu, poprzez cywilizację babilońską, asyryjską, grecką, perską, rzymską, bizantyjską aż po dzisiejszą arabską cywilizację chrześcijańską i muzułmańską oraz żydowski Izrael. Na terenach Palestyny mieszkały przez tysiąclecia różne ludy reprezentujące różne kultury, czego owocem jest jej bogata spuścizna kulturowa. Ludy te szanowały i akceptowały wzajemnie swoją kulturę, lecz ostatnie wydarzenia na Bliskim Wschodzie miały na to negatywny wpływ i z kolebki kultur Palestyna stała się pretekstem dla innych państw do realizacji swoich partykularnych celów w tym regionie, a dla terrorystów do ataku na Zachód, co niestety przyczyniło się do wzajemnego oddalenia się kultur nie tylko w Palestynie, lecz także na całym świecie.
Palestine was and still is a country associated with the most important events in the history of the world. It had an influence and underwent the influences of the most important civilizations in the history of the mankind since the civilization of Ancient Egyptians, through the Babylonians, Assyrians, Greeks, Persians, Romans, Byzantines civilizations until today’s Arab Christians and Muslims and Jewish Israel civilization. On the territory of Palestine they lived for millennia, different peoples representing different cultures, the result of which is a rich cultural heritage. These peoples respected and accepted each other’s culture, but recent events in the Middle East had a negative impact on tolerance and culture of this country, and from the cradle of cultures Palestine has changed to an excuse for other countries to achieve their particular goals in the region, and for terrorists to attack the West, which unfortunately contributed not only to the mutual distance of cultures in Palestine, but also throughout the world.
Źródło:
Przegląd Nauk o Obronności; 2016, 1, 1/2; 177-186
2450-6869
Pojawia się w:
Przegląd Nauk o Obronności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The people of Cuth made Nergal (2 Kings 17:30).The historicity and cult of Nergal in the Ancient Middle East.
Autorzy:
Rasztawicki, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1008440.pdf
Data publikacji:
2019-12-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Stary Testament
Druga Księga Królewska
Asyria
Samaria
Izrael
Nergal
Nergal z Cuta
The Old Testament
2 Kings
Israel
Nergal of Cuth
Opis:
In this paper we would like to investigate the historicity of Nergal of Cuth in the context of Mesopotamian literature and religion. The deity Nergal of Cuth appears only once in the Hebrew Bible (2 Kings 17:30). He is mentioned among a list of some Assyrian gods, which new repopulated settlers in Samaria “made” for themselves after the fall of the Northern Kingdom. He is mainly perceived as a god of war and pestilence and his name can be explained “the lord of the netherworld”. His cult is mentioned in a prosaic way in the Hebrew Bible. On the other hand, there are many hymns and written texts, praising his glory and might, which support the existing cult of Nergal. His cult is further attested in Greek and Roman cultures.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2019, 32, 4; 82-104
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formation of the Basic Principles of the Middle East policy of the Joe Biden Administration
Формування основних засад близькосхідної політики адміністрації Джо Байдена
Autorzy:
Швед, В.О.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676588.pdf
Data publikacji:
2021-06-10
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
адміністрація Джо Байдена
Близький Схід
Ємен
Іран
Ізраїль
Саудівська Аравія
Угоди Авраама
Biden Administration
Middle East
Yemen
Iran
Israel
Saudi Arabia
Abraham Accords
Opis:
Період із січня по березень 2021 р. завершив формування основних засад зовнішньої політики адміністрації Дж. Байдена на Близькому Сході, що знайшла своє закріплення у документі «Тимчасове стратегічне керівництво у сфері національної безпеки». Її головною особливістю, на відміну від політики адміністрації Д. Трампа, є базування на принципах демократії, лібералізму та опори на альянси та союзників США у регіоні. Основними напрямами зовнішньополітичного курсу нової адміністрації США у Близькосхідному регіоні визначені такі: забезпечення ефективної безпеки Ізраїлю у контексті його глибокої інтеграції у близькосхідний простір; просування процесу Угод Авраама та розв’язання палестинсько-ізраїльського конфлікту на основі дводержавного рішення; організація спільно зі своїми регіональними союзниками і партнерами ефективної протидії іранському експансіоністському курсу шляхом повернення до оновленого та розширеного Спільного всеосяжного плану дій; продовження контртерористичної діяльності при опорі на регіональних партнерів та удосконалення форм і методів її реалізації; значне зниження рівня напруги та нестабільності у регіоні. При реалізації цих завдань адміністрації Дж. Байдена доведеться знайти баланс між проголошеними принципами свого зовнішньополітичного курсу в регіоні та існуючими реаліями і традиціями, особливо серед арабських країн регіону.
The period from January to March 2021 completed the formation of the main outlines of the foreign policy of the Joe Biden administration in the Middle East, which found its consolidation in the Interim Strategic Leadership in the field of national security. Its main features, in contrast to the policy of the D. Trump administration, are based on the principles of democracy, liberalism and reliance on the alliances and allies of the United States in the region. The main directions of the foreign policy course of the new US administration in the Middle East region are determined as follows: ensuring effective security for Israel in the context of its deep integration into the Middle East, advancing the process of the Abrahamic agreements and resolving the Palestinian-Israeli conflict on the basis of a two-state solution; organizing, together with its regional allies and partners, the effective counteraction to the Iranian expansionist course by returning to an updated and expanded Joint Comprehensive Plan of Action; continuing the counterterrorism activities with reliance on regional partners and improvement of the forms and methods of its implementation; significantly reducing the level of tension in the region. When implementing these tasks, the Biden administration will have to find a balance between the proclaimed principles of its foreign policy in the region and the existing realities and traditions, especially among the Arab countries of the region..
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2021, 14; 147-163
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola broni nuklearnej w izraelskiej strategii odstraszania militarnego
The Role of Nuclear Weapons in the Israeli Military Deterrence Strategy
Роль ядерного вооружения в израильской стратегии военного сдерживания
Autorzy:
Zych, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565046.pdf
Data publikacji:
2020-01-28
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
broń nuklearna
odstraszanie
Izrael
Bliski Wschód
nuclear weapons
deterrence
Israel
Middle East
Opis:
Celem artykułu jest wykazanie, jaką rolę w izraelskiej strategii odstraszania odgrywa broń nuklearna. Przyjęto założenie, że o potencjale odstraszania izraelskiego arsenału jądrowego decyduje celowe utrzymywanie go w tajemnicy (tzw. strategia amimut). Założono także, że odstraszanie nuklearne stanowi ważną część składową strategii odstraszania militarnego Izraela, ze względu na zmieniający się charakter zagrożeń nie jest jednak jej głównym elementem. W opracowaniu zastosowano teoretyczne metody badawcze: analizę krytyczną i analizę porównawczą źródeł, opracowań naukowych, dokumentów strategicznych oraz komunikatów przedstawicieli władz Izraela. Niniejszy artykuł stanowi próbę uchwycenia specyfiki strategii odstraszania nuklearnego Izraela i cech odróżniających ją od odstraszania innych państwa nuklearnych.
The aim of the article is to answer the question: What role does nuclear weapon play in Israeli strategy of deterrence? The main hypothesis of the paper is based on the assumption, that the deterrence potential of the Israeli nuclear arsenal is strictly determined by deliberate ambiguity (so-called amimut). The author also assumes that nuclear deterrence plays a significant role in the general Israeli deterrence strategy. However, due to the changing nature of threats, it is not its core element. The author used the following theoretical research methods: critical analysis and comparative analysis of sources, scientific studies, strategic documents as well as selected speeches of the Israeli authorities. This article can be seen as an attempt to capture the specifics of the Israeli nuclear deterrence strategy and the features that distinguish it from deterrence of other nuclear states.
Źródło:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2019, 2(5); 32-50
2450-5005
Pojawia się w:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Najlepsi z najlepszych. Charakterystyka wybranych izraelskich jednostek kontrterrorystycznych
The best of the best. Characteristics of selected Israeli counterterrorist units
Autorzy:
Ciszewska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955749.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Israel
terrorism
special forces
Middle East
commando
Израиль
терроризм
спецназ
Средний Восток
коммандос
Opis:
The creation of Israel aroused many negative emotions, which over time evolved into war and terrorist activities, the aim of which was to destroy this country and push it into the sea. Israel in response to numerous attacks was forced to develop an effective defense, and its basic element was well-trained special forces. Israeli services are considered brutal: they carry out daring operations, risking diplomatic crises, never negotiating with hijackers, and often killing potential terrorists, however, they cannot be denied their effectiveness. Israeli commandos are often recognized as the best in the world and their training is as demanding as the American Navy SEAL’s. In the era of growing number of terrorist attacks, it is worth taking a closer look at Israeli counterterrorism units, their experience and answer the question whether the methods, tactics and strategies used are appropriate and should be copied by special forces of other countries.
Появление государства Израиль вызвало много негативных эмоций, которые со временем переросли в войну и террористическую деятельность, целью которой было уничтожить эту страну и оттолкнуть её от моря. Израиль в ответ на многочисленные атаки был вынужден разработать эффективную оборону, а её основным элементом были хорошо обученные силы специального назначения. Израильские службы считаются жестокими: они проводят смелые операции, рискуют дипломатическими кризисами, никогда не ведут переговоры с похитителями и часто убивают потенциальных террористов, однако нельзя отрицать их эффективность. Израильские коммандос часто признаются лучшими в мире. Их подготовка столь же требовательна, как и американских Navy SEAL’s (подразделения Сил специальных операций). В эпоху растущего числа террористических атак стоит более внимательно присмотреться к израильским контртеррористическим подразделениям и их опыту, а также ответить на вопрос, являются ли используемые методы, тактика и стратегии уместными и должны ли их копировать специальные силы других стран.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2019, 4(23); 130-142
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bliskowschodni proces pokojowy 25 lat po porozumieniu z Oslo – rola Unii Europejskiej
The Middle East peace process 25 years after the Oslo Accord – the role of the European Union
Autorzy:
Diawoł-Sitko, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505192.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
European Union
Middle East peace process
Israel
Palestine
Unia Europejska
bliskowschodni proces pokojowy
Izrael
Palestyna
Opis:
The aim of the article is to present the European Union’s commitment to resolve the Israeli-Palestinian conflict. 2018 is a good time to take stock of the role of the European Union and other regional and international actors in resolving the Palestinian issue. Currently, it is 25 years since the signing of the Oslo Agreement, 30 years after the declaration of independence announced by the PLO. A year earlier, 50 years have passed since Israel seized the Gaza Strip and the West Bank. The article assumes the thesis that the Israeli-Palestinian conflict is one of the main challenges for the EU’s foreign policy, is an inherent feature of the regional balance of power and without its regulation it is impossible to think about a lasting peace in the Middle East. Its implications are multidimensional and concern security, political dialogue, economic and social issues. The conflict also has an impact on the overall policy pursued by the Union towards the Mediterranean. The article is divided into five parts. The first presents the source, evolution and individual stages of the conflict from the end of the Second World War. In the second part, the implications of the provisions of the Oslo Agreement for the negotiation process were indicated. The third identifies the most important problems that prevent a lasting peace between Israel and Palestine. In the fourth part author shows the position of the European Union towards the conflict and a two-state solution, and bilateral cooperation with Israel and Palestine. The fifth part discusses the problems related to the involvement of the European Union in ending the conflict. The analysis carried out in this article is based on diversified sources, literature on the subject, in particular from 2015–2018, and the author’s own research. The study uses a critical, problematic approach, taking into account the behavior of the basic actors, important from the point of view of the discussed topic, and the following research methods were used: factor analysis, institutional and legal, content analysis and elements of the decision method
Celem poniższego opracowania jest syntetyczne przedstawienie zaangażowania Unii Europejskiej w rozwiązanie konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Rok 2018 jest dobrym momentem na podsumowanie roli Unii Europejskiej oraz innych aktorów regionalnych i międzynarodowych w rozwiązaniu kwestii palestyńskiej. Obecnie mija 25 lat od podpisania porozumienia z Oslo i 30 lat od deklaracji niepodległości ogłoszonej przez Organizację Wyzwolenia Palestyny. Z kolei w 2017 r. minęło 50 lat od zajęcia przez Izrael Strefy Gazy oraz Zachodniego Brzegu Jordanu. W artykule autorka zdecydowała się przyjąć tezę, iż konflikt izraelsko-palestyński stanowi jedno z głównych wyzwań dla polityki zagranicznej UE oraz jest nieodłączną cechą regionalnego układu sił i bez jego uregulowania nie można myśleć o trwałym pokoju na Bliskim Wschodzie86. Implikacje konfliktu dla Unii Europejskiej są wielowymiarowe oraz dotyczą bezpieczeństwa, dialogu politycznego, kwestii gospodarczych i społecznych. Mają również wpływ na całościową politykę prowadzoną przez Unię wobec regionu śródziemnomorskiego. Powyższe zagadnienie stanowi ponadto ważny przyczynek do pogłębienia badań nad ewolucją Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa Unii. Artykuł podzielony jest na pięć części. Pierwsza przedstawia źródło, ewolucję oraz poszczególne etapy konfliktu od końca drugiej wojny światowej. W drugiej części wskazane zostały implikacje zapisów porozumienia z Oslo dla procesu negocjacji pokojowych. W trzeciej zawarto zidentyfikowane najważniejsze problemy, które uniemożliwiają osiągnięcie trwałego pokoju między Izraelem a Palestyną. W czwartej części przedstawiono stanowisko Unii Europejskiej wobec konfliktu i rozwiązania dwupaństwowego oraz współpracy dwustronnej z Izraelem i Palestyną. Ostatnia, piąta część stanowi omówienie problemów związanych z zaangażowaniem Unii Europejskiej na rzecz zakończenia konfliktu. Analiza przeprowadzona w niniejszym artykule oparta została na zróżnicowanych źródłach i literaturze przedmiotu, w szczególności z lat 2015–2018 oraz badaniach własnych autorki. W opracowaniu zastosowano ujęcie krytyczne i problemowe, uwzględniające zachowanie podstawowych aktorów, ważnych z punktu widzenia omawianego tematu oraz wykorzystano następujące metody badawcze: czynnikową, instytucjonalno-prawną, analizy zawartości oraz elementy metody decyzyjnej.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2018, 4; 121-138
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczny i wojskowy wymiar konfliktu Izraela z Iranem
Political and Military Dimensions of the Israel-Iran Conflict
Autorzy:
Czulda, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091725.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Iran
Izrael
wojna zastępcza
proxy war
Bliski Wschód
anty-syjonizm
Israel
Middle East
anti-Zionism
Opis:
Konflikt pomiędzy Izraelem a Iranem stanowi jeden z najważniejszych kryzysów polityczno-wojskowych nie tylko dla współczesnego Bliskiego Wschodu, ale też dla całego świata, ponieważ wybuch otwartej wojny miałby bez wątpienia konsekwencje nie tylko regionalne, lecz również globalne. Napięcia w relacjach dwustronnych przybierają wiele form. Celem artykułu jest przede wszystkim zanalizowanie źródeł wzajemnej nienawiści, a także płaszczyzn konfliktu – tak w wymiarze politycznym, w tym w zakresie gry psychologicznej i propagandowej, jak i militarnym, który realizowany jest na kilka sposobów – od ograniczonych interwencji zbrojnych (pośrednich i bezpośrednich) po działania służb specjalnych. Oprócz pytania badawczego o czynniki determinujące istniejący konflikt, istotne jest również pytanie o możliwości zakończenia sporu oraz o to, czy – w przypadku fiaska takiego scenariusza – rywalizacja może przerodzić się w otwartą wojnę.
The bilateral tension between Israel and Iran is one of the most important political and military hotspots not only for the contemporary Middle East but also for the whole world as a breakout of open war would undoubtedly have tremendous regional and global consequences. This bilateral tension comes in several guises. The goal of this paper is first and foremost to analyse the sources of the mutual distrust as well as the layers of the conflict including the political dimension, the psychological and propaganda warfare, as well as the military dimension, which is carried out in several ways: from limited military interventions (direct and indirect) to operations carried out by special forces. Apart from the research question on factors determining the existing tension, it is also essential to ask questions about the possibilities of ending this dispute and whether – in case of a failure of such a scenario – this rivalry could transform into open war
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 3; 169-179
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bliskowschodnia strategia Izraela po Arabskiej Wiośnie
Middle Eastern Strategy of Israel After the Arab Spring
Autorzy:
Skorek, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/504814.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Israel
Middle East
strategy
foreign policy
world powers
Arab states
Izrael
Bliski Wschód
strategia
polityka zagraniczna
mocarstwa
państwa arabskie
Opis:
Social, political and economic changes have taken place both in Israel and the Middle East in the last decade. Also the scope and character of great powers’ engagement in this region have evolved. The aim of this paper is to determine if Israel’s environment transformation from 2011 is significant enough to induce a major change in the Middle Eastern strategy of this state. In the first part, the main new determinants (on national and international level) of the Israeli foreign policy are depicted. In the second part, the key features of this policy in the recent years are analysed. The analysis focuses on: 1. combating threats to the national security, 2. cooperation with the regional actors, 3. reacting and inlfuencing great powers’ actions in the region.
Ostatnia dekada przyniosła zmiany społeczne, polityczne i gospodarcze zarówno w samym Izraelu, jak i na Bliskim Wschodzie. Ewoluowały także charakter i skala zaangażowania mocarstw światowych w regionie. Celem artykułu jest stwierdzenie, czy zmiany zachodzące w środowisku Izraela od 2011 r. są na tyle silne, aby w znaczący sposób przekształcić bliskowschodnią strategię tego państwa. W pierwszej części, zarysowane zostaną najważniejsze nowe uwarunkowania zewnętrzne i wewnętrzne izraelskiej polityki zagranicznej. W drugiej, dokonana zostanie analiza głównych kierunków tej polityki w ostatnich latach: 1. zwalczania zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego, 2. współpracy z bliskowschodnimi aktorami międzynarodowymi, 3. reagowania i wpływania na aktywność mocarstw światowych w regionie
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2018, 3; 107-125
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka Stanów Zjednoczonych wobec konfliktu izraelsko-palestyńskiego w latach 2008–2020
U.S. Policy Toward the Israeli-Palestinian Conflict between 2008 and 2020
Autorzy:
Rymarowicz, Paweł
Gizicki, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340826.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
bezpieczeństwo międzynarodowe
Bliski Wschód
Stany Zjednoczone
Izrael
Palestyna
International Security
Middle East
United States of America
Israel
Palestine
Opis:
Celem artykułu jest analiza polityki Stanów Zjednoczonych wobec konfliktu izraelsko-palestyńskiego w drugiej dekadzie XXI wieku. Okres ten charakteryzował się dużą dynamiką w stosunkach międzynarodowych i wśród państw Bliskiego Wschodu. Napięte stosunki wymagały zaangażowania USA w stabilizowanie sytuacji i próby rozwiązania najważniejszych problemów regionu. Na lata 2008–2020 przypadają dwie prezydentury, których plany i działania dotyczące zakończenia konfliktu izraelsko-palestyńskiego miały wyraźnie odmienny charakter, pomimo tego samego celu. Wielość wyzwań oraz wizje obu prezydentów powodują, że problem jest niezwykle ciekawy, warty analizy naukowej i eksperckiej.
The aim of this article is to analyze US policy toward the Israeli-Palestinian conflict in the second decade of the 21st century. This period was characterized by dynamics in international relations and among Middle Eastern countries. These questions necessitated the involvement of US, attempts to stabilize the situation and seek solutions to the region's major problems. The years 2008 –2020 saw the presidencies of two American presidents whose plans of action to end the Israeli-Palestinian conflict were of a completely different nature despite having the same goal. The multiplicity of challenges and the visions of successive presidents make the problem extremely interesting, and worthy of scientific and expert analysis.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2023, 26, 1; 153-170
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Państwa Bliskiego Wschodu wobec rosyjskiej agresji na Ukrainę w 2022 roku. Stanowisko Izraela, Arabii Saudyjskiej i Islamskiej Republiki Iranu
Middle East countries towards Russian aggression against Ukraine in 2022. The position of Israel, Saudi Arabia and the Islamic Republic of Iran
Страны Ближнего Востока перед лицом российской агрессии против Украины в 2022 году. Позиция Израиля, Саудовской Аравии и Исламской Республики Иран
Autorzy:
Mruk, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52588617.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russia-Ukraine war
Middle East
Israel
Saudi Arabia
Iran
international security
война России и Украины
Ближний Восток
Израиль
Саудовская Аравия
Иран
международная безопасность
Opis:
The Middle East is particularly vulnerable to armed conflicts and other acts of aggression due to its ethnic, religious and cultural diversity. The war in Ukraine poses a political and economic challenge to the Middle East states, as follows from various diplomatic relations between them and the Russian Federation and Ukraine. After February 24, 2022, the leaders and governments of the Middle East countries issued a series of statements in which they tried to express their position on the declaration of independence of the separatist Lugansk and Donetsk People’s Republics and the invasion of Ukraine. Among the countries of the Middle East that have expressed their position on the armed conflict in Ukraine, it is particularly worth paying attention to Israel, Saudi Arabia and Iran. These three states constitute the largest political, economic and military forces in the region and a different approach to relations with the Russian Federation as the main factor shaping their position on the armed conflict in Europe.
Ближний Восток особенно уязвим для вооруженных конфликтов и других актов агрессии из-за своего этнического, религиозного и культурного разнообразия. Война на Украине представляет собой политическую и экономическую проблему для государств Ближнего Востока, а именно: от различных дипломатических отношений между ними и Российской Федерацией и Украиной. После 24 февраля 2022 года лидеры и правительства стран Ближнего Востока выступили с рядом заявлений, в которых попытались выразить свою позицию по поводу провозглашения независимости сепаратистских Луганской и Донецкой Народных Республик и вторжения в Украину. Среди стран Ближнего Востока, выразивших свою позицию по поводу вооруженного конфликта в Украине, особо стоит обратить внимание на Израиль, Саудовскую Аравию и Иран. Эти три государства представляют собой крупнейшие политические, экономические и военные силы в регионе и различный подход к отношениям с Российской Федерацией как основной фактор, формирующий их позицию по вооруженному конфликту в Европе.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2023, 4(39); 157-177
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies