Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Indo-Pacyfik" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Indias "Strategic Autonomy" and strengthening its ties with the US
    "Strategiczna autonomia" Indii i wzmacnianie jej więzi z USA
    Autorzy:
    Aryal, Saroj K.
    Pulami, Manish J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21189184.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geopolityczne
    Tematy:
    India
    USA
    Indo-Pacific
    Strategic Autonomy
    Non-Alignment Movement
    Indo-Pacyfik
    Autonomia Strategiczna
    Ruch Niezaangażowania (NAM)
    Opis:
    Immediately after independence, India joined the Non-Aligned Movement (NAM), which allowed it to avoid having to take sides with either of the then-existing two political-military blocs led by the US and the USSR. India under Jawaharlal Nehru, guided in foreign policy by principles derived from the traditions of Indian civilization, was not even able to anticipate and prevent China's aggression in 1962. Nehru's idealistic approach adopted by the Congress Party failed to ensure the permanence of power, and in 2014 the conservative-nationalist Indian People's Party (Bharatiya Janata Party) won the election, taking India's sovereignty and national interest as its supreme political imperative. The purpose of this article is to explain how the BJP government is striking a balance between India's traditional NAM-based strategic culture and growing defense ties with the US in the Indo-Pacific region. Therefore, it was necessary to present the evolution of Indian politics from radical non-alignment, grounded in the traditional value of non-violence (ahinsa), to so-called strategic autonomy.
    Wkrótce po uzyskaniu niepodległości India przystała do Ruchu Państw Niezaangażowanych, który pozwalał na uniknięcie konieczności opowiadania się po stronie żadnego z istniejących wówczas dwóch bloków polityczno-militarnych, którym przewodziły USA i ZSRR. India pod rządami Jawaharlala Nehru, kierując się w polityce zagranicznej zasadami wynikającymi z tradycji indyjskiej cywilizacji, nie były nawet zdolne przewidzieć i zapobiec agresji Chin w 1962 roku. Idealistyczne podejście Nehru przyjęte przez Partię Kongresową nie zapewniło trwałości władzy i w 2014 roku wybory wygrała konserwatywno-nacjonalistyczna Indyjska Partia Ludowa (Bharatiya Janata Party), dla której suwerenność i interes państwowy Indii stanowią naczelne imperatywy polityczne. Celem niniejszego artykułu jest wyjaśnienie, w jaki sposób rząd BJP osiąga równowagę między tradycyjną kulturą strategiczną Indii opartą na niezaangażowaniu, a rosnącymi więzami obronnymi z USA w regionie Indo-Pacyfiku. Dlatego niezbędne było przedstawienie ewolucji indyjskiej polityki od radykalnego niezaangażowania, mającego swoje oparcie w tradycyjnej wartości jaką stanowi powstrzymywanie się od przemocy (ahinsa) do tzw. strategicznej autonomii.
    Źródło:
    Przegląd Geopolityczny; 2023, 44; 116-128
    2080-8836
    2392-067X
    Pojawia się w:
    Przegląd Geopolityczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The European Union Strategy for Partnership in the Indo-Pacific Region
    Strategia Unii Europejskiej na rzecz partnerstwa w regionie Indo-Pacyfiku
    Autorzy:
    Bharti, Mukesh Shankar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806053.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    European Union
    Indo-Pacific
    strategic partnership
    maritime politics
    geoeconomics
    Unia Europejska
    Indo-Pacyfik
    partnerstwo strategiczne
    polityka morska
    geoekonomia
    Opis:
    The aim of the paper is to study the European Union’s geoeconomics policy for cooperation in the Indo-Pacific region. In recent times, the Indo-Pacific has been gaining attention of the global economic powers. On this issue, the EU has launched a cooperation policy in the IndoPacific. This study examines the EU’s comprehensive strategy for the expansion of its presence in the Indian Ocean and the South China Sea. The EU wants economic and security partnerships among the Indo-Pacific countries. Among the EU member states, the French government is much enthusiastic about strategic cooperation in the Indo-Pacific. The European Union’s policy has been operating in the regions as an instrument of soft and hard power. The research highlighted that the EU implies the construction of structural strategic networks to intensify the high capacities in the projection of power. The EU uses the key approaches of hard and soft power to achieve transatlantic goals. The comparative case study method is useful to know the objectives and results of the research. In conclusion, the EU needs to establish a much stronger relationship among the pacific countries to counter the Chinese aggression and expansion in maritime diplomacy.
    Celem artykułu jest zbadanie polityki geoekonomicznej Unii Europejskiej (UE) dotyczącej współpracy w regionie Indo-Pacyfiku. W ostatnim czasie Indo-Pacyfik zaczął przyciągać uwagę światowych potęg gospodarczych, w związku z czym UE uruchomiła w tym regionie politykę współpracy. W niniejszym artykule przeanalizowano kompleksową strategię UE dotyczącą rozszerzenia jej obecności na Oceanie Indyjskim i Morzu Południowochińskim. UE dąży do zawarcia partnerstw gospodarczych i w zakresie bezpieczeństwa między krajami Indo-Pacyfiku. Spośród państw członkowskich UE bardzo entuzjastycznie nastawiony do współpracy strategicznej w regionie Indo-Pacyfiku jest rząd francuski. Polityka Unii Europejskiej funkcjonuje w tych obszarach zarówno jako instrument soft power, jak i hard power. W badaniu podkreślono, że działanie UE pociąga za sobą budowę struktury sieci strategicznych w celu zintensyfikowania zdolności w zakresie projekcji siły. Unia wykorzystuje podejścia ugruntowane w soft i hard power, aby osiągnąć cele transatlantyckie. Dla osiągnięcia celów badania i poznania jego wyników korzystne okazuje się zastosowanie w studium przypadku metody porównawczej. Reasumując, UE musi ustanowić znacznie ściślejsze stosunki między krajami Pacyfiku, aby przeciwstawić się chińskiej agresji i ekspansji w dyplomacji morskiej.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2023, 80; 191-210
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Quad–Australia. Nowe otwarcie
    Quad–Australia. New opening
    Autorzy:
    Zdziech, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/506724.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Quad
    Australia
    Japan
    India
    United States
    USA
    China
    Security
    Defense
    Army
    Indo-Pacific
    ASEAN
    Canberra
    Japonia
    Indie
    Stany Zjednoczone
    Chiny
    Bezpieczeństwo
    Obrona
    Wojsko
    Indo-Pacyfik
    Opis:
    Ten years after the collapse of the first version of the Quadrilateral Security Dialogue (QSD), the new „Quad” is growing, with the participation of the same counties: Australia, India, Japan and the United States. Why after the fall of the idea did they return to this platform again? The answer seems to be obvious, not only for those who wanted to maintain the „Quad” but also for those who did not treat it as a priority. The growing strength and assertiveness of China convinced these four states to launch the new „Quad”. For Australia, the key factor for the effectiveness of the new Quadrilateral Security Dialogue will be to deepen mutual cooperation with special emphasis on India, as well as to convince ASEAN countries to the idea of the Indo-Pacific. Only in this way „Quad” would guarantee security in the region, as much as to create an alternative to the China’s Belt and Road project. It is Australian chance to balance the power, through bringing order to the region, on principles that are favorable for itself.
    Dziesięć lat po upadku pierwszej wersji Czterostronnego Dialogu Bezpieczeństwa, rozwija się nowy „Quad” z udziałem tych samych państw: Australii, Japonii, Stanów Zjednoczonych oraz Indii. Dlaczego powrócono do tej idei raz jeszcze? Odpowiedź wydaje się oczywista nie tylko dla tych, którzy chcieli utrzymania dialogu, ale także dla wszystkich, którzy nie traktowali go priorytetowo. Rosnąca siła i asertywność Chin przekonała „czwórkę” do ponownego otwarcia „Quad”. Dla Australii kluczem do skuteczności nowego Czterostronnego Dialogu nBezpieczeństwa będzie pogłębienie wzajemnej współpracy, ze szczególnym naciskiem na Indie oraz przekonanie państw ASEAN do wizji Indo-Pacyfiku. Tylko w ten sposób „Quad” może stać się gwarantem bezpieczeństwa w regionie, jak również tworzyć alternatywę dla chińskiego projektu Pasa i Szlaku. To szansa Australii na korzystne zrównoważenie sił przez doprowadzenie do porządku w regionie, na korzystnych dla siebie warunkach.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2018, 4; 221-239
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    USA-Asia Relations in the Time of Trump’s Administration
    STOSUNKI USA-AZJA W DOBIE ADMINISTRACJI TRUMPA
    Autorzy:
    Kuźnar, Andżelika
    Menkes, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/443759.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    China,
    the USA,
    neo-isolationism,
    pivot,
    Indo-Pacific
    Chiny,
    USA,
    neoizolacjonizm,
    Indie-Pacyfik
    Opis:
    We analyse the possibilities and consequences of changing the US foreign policy in terms of cooperation with Asian allies since Trump became the US President. The goal of the paper is to answer the question of what the political strategy of President Trump is and whether he will manage to implement it, and what the reaction of the allies will be in response to it. Institutional and functional considerations are settled in the economic reality, analyzing the economic indicators of the USA and selected countries of the Pacific region and China (the latter declairing the will to take over the USA’s place in the region and in the world). The hypothesis that the way of conducting US foreign policy will not affect the density of the real US relations with their allies in the transpacific space is positively verified. What will change in the short and medium term will be the increase in US foreign policy costs. In a broader sense, the American alliance with the countries of East and South-East Asia will survive the turbulence in the US policy. Regardless of China‘s willingness to take the place of the US in international relations, it does not constitute a competitive partner, able to replace the USA.
    Analizujemy możliwości i konsekwencje zmiany polityki zagranicznej USA dla współpracy z azjatyckimi sojusznikami po objęciu przez Trumpa urzędu Prezydenta USA. Celem jest odpowiedź na pytanie, jaka jest strategia polityczna Prezydenta Trumpa i czy ją zrealizuje oraz jak na tą strategię zareagują sojusznicy. Rozważania o charakterze instytucjonalno-funkcjonalnym osadzamy w rzeczywistości gospodarczej, analizując wskaźniki gospodarcze USA i wybranych państw regionu Pacyfiku oraz Chin (deklarujących wolę zastąpienia USA w regionie i w świecie). Pozytywnie weryfikujemy hipotezę, że sposób prowadzenia polityki zagranicznej przez USA nie wpłynie na gęstość realnych związków USA z ich aliantami w przestrzeni transpacyficznej. Tym, co się zmieni w krótkim i średnim okresie będzie wzrost kosztów prowadzenia polityki zagranicznej przez USA. W podmiotowo szerszym wymiarze sojusz amerykański z państwami Azji Wsch. i Pd.-Wsch przetrwa turbulencje w polityce USA. Niezależnie od gotowości Chin zajęcia miejsca USA w tych relacjach, nie są on partnerem konkurencyjnym, zdolnym zastąpić USA.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2017, 17/2; 15-31
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies