Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "imperium" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 63
Tytuł:
Instrukcja z 23 lipca 1865 roku oraz jej zastosowanie na terenie byłego obwodu białostockiego w latach 1867-1878
Autorzy:
Danieluk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916890.pdf
Data publikacji:
2019-09-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Imperium Rosyjskie
majątki instrukcyjne
Opis:
Majątki instrukcyjne były formą własności utworzoną na mocy Instrukcji o zasadach sprzedaży ziemi państwowej w zachodnich guberniach osobom rosyjskiego pochodzenia, odbywającym tam służbę lub pragnącym na stałe się osiedlić, którą wprowadzono w życie 23 lipca / 5 sierpnia 1865 roku. Pierwotnie należały do skarbu państwa lub zostały skonfiskowane uczestnikom powstania styczniowego. Były sprzedawane przez Ministerstwo Dóbr Państwowych - za pośrednictwem władz gubernialnych - zasłużonym osobom rosyjskiego pochodzenia (urzędnikom cywilnym i wojskowym) w celu zachęcenia ich do stałego osiedlenia się w zachodnich guberniach Cesarstwa Rosyjskiego. Wartość nieruchomości instrukcyjnych (wyliczana na podstawie 10-krotności rocznego dochodu uzyskiwanego z majątku, powiększonego o 10%) była znacznie niższa od ich ceny rynkowej. Majątki instrukcyjne stanowiły ograniczoną formę własności. Nie mogły być odsprzedawane, dzierżawione, zastawiane zarządzane przez osoby polskiego i żydowskiego pochodzenia. Zezwolenie na ich sprzedaż bądź zakup każdorazowo wydawał Minister Dóbr Państwowych. W przypadku naruszenia powyższych warunków, właściciel mógł zostać pozbawiony przez państwo nabytej nieruchomości.W guberni grodzieńskiej sprzedano około 178 majątków instrukcyjnych, z czego w powiatach należących do byłego obwodu białostockiego - 45. Spośród majątków sprzedanych na obszarze byłego obwodu, 35 stanowiło folwarki skarbowe (tzw. fermy). Natomiast pozostałych 10 zostało skonfiskowanych polskim ziemianom za ich udział w postaniu styczniowym.Organy państwowe dysponowały rozległymi dobrami byłej ekonomii grodzieńskiej (ponad 7 tys. ha), które chciały wykorzystać do celów osadnictwa rosyjskiego. Niewielka liczba majątków skonfiskowanych przeznaczonych na sprzedaż, wynikała z faktu, że większość z nich była zadłużona wobec banków ziemskich oraz innych wierzycieli. Majątki instrukcyjne były sprzedawane w latach 1868-1878 i przyczyniły się do siedmiokrotnego zwiększenia liczby rosyjskich właścicieli ziemskich w trzech zachodnich powiatach guberni grodzieńskiej (z 7. w 1863 roku do 52. w 1878 r.). Instrukcja zainicjowała również proces prywatyzacji dużego odsetka własności skarbowej (58% powierzchni gruntów państwowych).Instrukcja przyniosła – z perspektywy Imperium Rosyjskiego - najlepsze efekty spośród wszystkich ustaw antypolskich uchwalonych w latach 1865-1875. Zmieniała strukturę własności ziemskiej na korzyść rosyjskich posiadaczy oraz częściowo zahamowała możliwość wykupu ziemi państwowej przez osoby polskiego pochodzenia. 
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2019, 71, 1; 127-166
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan wojenny w prowincjach północno-zachodnich Imperium Rosyjskiego i jego wpływ na status prawny poddanych cesarza Aleksandra II (1855-1881)
Autorzy:
Tarkowski, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916917.pdf
Data publikacji:
2019-09-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Imperium Rosyjskie
stan wojenny w Kraju Północno-Zachodnim
Opis:
W latach 1861-1872 w poszczególnych guberniach północno-zachodnich (wileńskiej, kowieńskiej, grodzieńskiej, mińskiej, witebskiej i mohylewskiej) obowiązywał stan wojenny. Na przestrzeni przeszło dekady władze rosyjskie, na podstawie ukazów oraz instrukcji administracyjnych wprowadziły szereg norm prawnych wpływających bezpośrednio i pośrednio na zakres uprawnień i obowiązków mieszkańców tych ziem, głównie ziemiaństwa litewsko-białoruskiego oraz kleru rzymskokatolickiego. Artykuł jest próbą przedstawienia procesu ewolucji ustawodawstwa rosyjskiego, w okresie obowiązywania stanu wojennego, regulującego status prawno-osobisty mieszkańców prowincji wchodzących w skład Kraju Północno-Zachodniego Imperium Rosyjskiego.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2019, 71, 1; 41-55
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Динамика российского законодательства о Казахской степи в XIX в.
Autorzy:
Vasilev, Dmitrij V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632088.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russian Empire
Kazakhstan
legislation
administration
Imperium Rosyjskie
Kazachstan
prawodawstwo
administracja
Opis:
Imperium Rosyjskie po opanowaniu stepów kazachskich podjęło kroki prawne umożliwiające sprawne zarządzanie tymi terenami. Stąd też wydano odpowiednie zarządzania ustanawiające struktury administracyjne. Autor analizuje w swojej pracy akty prawne regulujące aparat zarządzania Stepem Kazachskim w XIX w. Omawia system administracyjny działający na tym obszarze w czasie rządów carów Mikołaja I, Aleksandra II i Aleksandra III.
Źródło:
Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Динамика российского законодательства о Казахской степи в XIX в.
Autorzy:
Vasilev, Dmitrij V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632282.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russian Empire
Kazakhstan
legislation
administration
Imperium Rosyjskie
Kazachstan
prawodawstwo
administracja
Opis:
After capturing the Kazakh Steppe the Russian Empire took legal action to rule those areas effectively. Among others, appropriate decrees were issued, which put administrative structures into life. The author analyses the legislative acts regulating the management structure of the Kazakh Steppe in the 19th century. Also, the administrative system in operation during the reign of Nicolas I, Alexander II and Alexander III is described.
Imperium Rosyjskie po opanowaniu stepów kazachskich podjęło kroki prawne umożliwiające sprawne zarządzanie tymi terenami. Stąd też wydano odpowiednie zarządzania ustanawiające struktury administracyjne. Autor analizuje w swojej pracy akty prawne regulujące aparat zarządzania Stepem Kazachskim w XIX w. Omawia system administracyjny działający na tym obszarze w czasie rządów carów Mikołaja I, Aleksandra II i Aleksandra III.
Źródło:
Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Відносини пол ьсько ї шляхти та волинс ького гу бернатора в систем і управл іння рос ійс ько ї імпер ії кінця ХVІІІ – початку ХІХ ст.
Relations between Polish nobility and governor of volyn in the administration
Autorzy:
Желізняк, Василь
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165204.pdf
Data publikacji:
2013-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Wołyń
gubernator
gubernia wołyńska
zebranie szlacheckie
marszałek gubernialny
Imperium Rosyjskie
Opis:
Stosunki szlachty polskiej z gubernatorem wołyńskim w systemie zarządzania państwowego Imperium Rosyjskiego, koniec XVIII – początek XIX wieku. Po zagarnięciu ziem polskich przez Rosję dążono do ułożenia poprawnych stosunków zaborców przede wszystkim z polską szlachtą. Proces ten pokazano na przykładzie guberni wołyńskiej. Lojalność wobec władz rosyjskich starano się zdobyć poprzez zachowania prawa własności ziemskiej oraz zrównania w prawach i przywilejach szlachty polskiej z dworianstwem rosyjskim. Ważnym przy tym okazało się prawo polskiej szlachty na tworzenie organów samorządowych – zebrań szlacheckich, marszałkowie których reprezentowali wspólnotę przed rosyjską władzą lokalną.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2013, Zeszyt, XXVII; 618-628
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z kamerą w carskich mundurach. Polscy operatorzy jako czołówka Wojskowo-Kinematograficznego Oddziału Komitetu Skobielewskiego (1913-1917)
Cameramen in Tsarist Uniforms: Polish Cinematographers as the Best in the Military-Cinematographic Branch of the Skobelev Committee (1913-1917)
Autorzy:
Guzek, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342003.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Imperium Rosyjskie
Komitet Skobielewskiego
operator
Russian Empire
Skobelev Committee
cameraman
Opis:
Wojskowo-Filmowy Oddział Komitetu Skobielewskiego był jednym z najważniejszych graczy przemysłu filmowego Imperium Rosyjskiego w okresie przedrewolucyjnym. Obok oddziałów gramofonowego i wydawniczego (edytującego m.in. pocztówki frontowe) stanowił fundament aparatu propagandowego podczas Wielkiej Wojny i rewolucji 1917 r. Trzon jego korpusu realizacyjnego tworzyli polscy filmowcy zarówno uformowani w warunkach imperialnego interioru (Mieczysław Domański, Władysław Starewicz i Piotr Nowicki), jak i ci, których warunki wojenne zmusiły do opuszczenia Królestwa Polskiego na początku światowego konfliktu latem 1914 r. (Jan Skarbek Malczewski, Antoni Fertner i Gustaw Kryński). Realizowali oni obrazy fabularne, dokumenty dyplomatyczne, rejestrowali rytuały dworu Mikołaja II, ale przede wszystkim filmowali przestrzeń frontową, jaką były ziemie przyszłego państwa polskiego (Galicja, Królestwo Kongresowe). Działali na styku dwóch kultur, będąc pionierami zarówno polskiej, jak i rosyjskiej kinematografii.
Military-Cinematographic Branch of the Skobelev Committee was one of the most important players in the film industry of the Russian Empire in the pre-revolutionary period. In addition to the publishing and audio branches (responsible for editing postcards from the front-line), it was the cornerstone of the propaganda apparatus during the Great War and the 1917 revolution. The core of the production and filmmaking team consisted of Polish filmmakers who gained their experience and skills in the interior of Imperial Russia (Mieczysław Domański, Władysław Starewicz and Piotr Nowicki) and those who were forced by the war to leave the area of the Polish Kingdom in the beginning of the world conflict in the summer of 1914 (Jan Skarbek Malczewski, Antoni Fertner and Gustaw Kryński). They made feature films, diplomatic documents, they recorded the rituals of the court of Nicholas II, but above all they filmed the area of the front-line, that is the area of the future Polish state (Galicia, the Kingdom of Congress). They worked at the crossroads of two cultures, and were pioneers of both Polish and Russian cinematography.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 95; 61-70
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki Rosji z Krymem
Russia’s relations with the Crimea
Autorzy:
Maksimiec, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/119482.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Sztuki Wojennej
Tematy:
Krym
Rosja
Ukraina
aneksja
Imperium Rosyjskie
chanat krymski
Tatarzy krymscy
Turcja
Imperium Ottomańskie
Crimea
Russia
Ukraine
annexation
Russian Empire
Crimean Khanate
Crimean Tatars
Turkey
Ottoman Empire
Opis:
Rosyjskie gwarancje integralności terytorialnej Ukrainy (w tym przynależności Krymu do Ukrainy), w zamian za rezygnację przez nią z broni nuklearnej, zagwarantowane w podpisanym w grudniu 1994 r. w Budapeszcie przez Rosję, USA, Wielką Brytanię i Ukrainę tzw. Memorandum Budapeszteńskim okazały się nic nie znaczącym świstkiem papieru. Rosja nigdy nie pogodziła się z utratą Krymu, przyznanego w 1954 r. przez ówczesnego przywódcę ZSRR Nikitę Chruszczowa Ukrainie. W czasach istnienia Związku Radzieckiego nie miało to większego znaczenia. Po jego rozpadzie Rosja postawiła sobie za cel jego odzyskanie. Sposobność nadarzyła się w 2014 r. Prezydent Federacji Rosyjskiej Władimir Putin wykorzystał chaos wewnętrzny na Ukrainie do aneksji Krymu, rękoma jego rosyjskich mieszkańców. Jako usprawiedliwienie aneksji podano konieczność obrony własnych obywateli, nieważne czy uzasadnioną, czy nie. Została bez skrupułów wykorzystana przez Putina. Chociaż demokratyczny świat potępił aneksję, nie zrobiło to na Rosji większego wrażenia. Po rozpadzie ZSRR Rosja mozolnie próbuje odbudować imperium, traktując Wspólnotę Niepodległych Państw jako wyłączny obszar swoich wpływów. Wykorzystuje każdą nadającą się sposobność, aby rozszerzyć swoje wpływy lub powiększyć terytorium. Krym stał się z jednym z etapów realizacji tej polityki. Dla Rosji posiadanie Krymu, słonecznej perły Morza Czarnego, jest bezcenne przede wszystkim ze względów militarnych, oprócz tego istotną rolę odgrywają aspekty polityczne i walory turystyczne. Dzięki strategicznemu położeniu Półwyspu Krymskiego nad Morzem Czarnym, a przede wszystkim bazie Floty Czarnomorskiej w Sewastopolu Rosja może sprawować kontrolę nad jego akwenem, zachować wpływy polityczne w regionie, oddziaływać na państwa leżące w jego basenie i szachować należącą do NATO Turcję. Flota Czarnomorska jest środkiem zapewnienia bezpieczeństwa militarnego Rosji na południu. Krym z Rosją najsilniej wiązały i dalej wiążą dwa elementy: baza Floty Czarnomorskiej w Sewastopolu i Rosjanie zamieszkujący półwysep. Większość mieszkańców Krymu stanowią Rosjanie: ponad 58% ludności. W dalszej kolejności są Ukraińcy (24%) i Tatarzy krymscy (12%). Rosjanie zdecydowanie przeważają w Sewastopo-lu, stanowiąc 71,6% ludności, a Ukraińcy 22,4%. Prezydent Putin, mówiąc o sprawiedliwości historycznej związanej z odzyskiwaniem dawnych terenów rosyjskich, nawiązuje do retoryki zbierania ziem ruskich przez dawnych władców moskiewskich. Jednak Krym nigdy nie był częścią Rusi. Z kolei Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej posunęło się dalej w fałszowaniu historii, nazywając Krym odwieczną częścią Rosji, chociaż został do niej przyłączony w 1783 r. Przed aneksją dokonaną przez carycę Katarzynę 231 lat temu Półwysep Krymski nie miał z Rosją nic wspólnego. Od 1443 r. był częścią samodzielnego chanatu krymskiego, który następnie został uzależniony od Turcji. Przez kilka wieków chanat rywalizował z państwem moskiewskim o przejęcie terytoriów po Wielkiej Ordzie. Ostatecznie uległ w tej walce, ale stanowił duże zagrożenie dla państwa rosyjskiego. Car Rosji Piotr Wielki próbował bezskutecznie zdobyć dostęp do Morza Czarnego. Ostatecznie zrealizowała to caryca Katarzyna II, zdobywając i przyłączając Krym do Rosji. Poddany rosyjskiej kolonizacji i rusyfikacji, z czasem zatracił swój unikatowy tatarski charakter. Dużą rolę na rzecz posiadania Krymu przez Rosję odegrały także jego walory turystyczne. Najpierw okazał się rajem turystycznym dla dworu carskiego, arystokracji, później komunistycznej wierchuszki, a następnie społeczeństwa Związku Radzieckiego. Stał się synonimem luksusowych wakacji – pod palmami, w pełnym słońcu, na kamienistej wprawdzie plaży u stóp wysokich gór, wciskających się w błękitne, ciepłe wody. Podstawową gałęzią gospodarki Krymu jest turystyka. Nie tylko typowa turystyka wypoczynkowo-rekreacyjna, ale także zdrowotna (liczne sanatoria i uzdrowiska). Prezydent Putin ma nadzieję, że wkrótce półwysep będzie przyciągał rzesze turystów z całego świata.
Russia’s guarantees of respect for the territorial integrity of Ukraine (including the fact that Crimea belongs to Ukraine) in exchange for Ukraine getting rid of nuclear weapons, was guaranteed by the agreement called the Budapest Memorandum, signed in December 1994 in Budapest by Russia, the United States, Great Britain and Ukraine. The Memorandum of Budapest turned out to be a meaningless piece of paper. Russia has never given up the loss of Crimea, granted to Ukraine in 1954 by the then Soviet leader, Nikita Khrushchev. In the days of the Soviet Union, it did not really matter. After the collapse of the USSR, Russia’s main objective was to get back the Crimea. The opportunity arose in 2014. The President of the Russian Federation, Vladimir Putin, took advantage of the internal chaos in Ukraine in order to annex the Crimea, by the hands of its Russian residents. He justified the annexation by the need to defend its citizens, whether justified or not. This was unscrupulously exploited by Putin. While the democratic world condemned the annexation, it did not make much of an impression on Russia. Ever since the collapse of the USSR, Russia has been trying to maintain its dominant position in the post-Soviet area by treating it as the exclusive area of its influence. It treats the Commonwealth of Independent States as an exclusive area of its influence and uses every opportunity to expand its influence or enlarge the area. Crimea has become one of the stages for execution of this policy. The possession of Crimea by Russia, sunlit pearl of the Black Sea, is especially invaluable due to military aspects, political aspects and tourist attractions. Due to the strategic location of the Crimean peninsula on the Black Sea, and especially the base of the Black Sea Fleet in Sevastopol, Russia can exercise control over its area, keep political influence in the region, have an effect on countries lying in its reservoir and checkmate Turkey, a member of NATO. The Black Sea Fleet is a means of ensuring Russia’s military security in the south. Crimea and Russia were inextricably bound and are still bound by two elements: the base of the Black Sea Fleet in Sevastopol and the Russians living in the peninsula. The majority of Crimean inhabitants are Russians, who comprise over 58% of the population. Subsequently, there are Ukrainians (24%) and Crimean Tatars (12%). Russians predominate in Sevastopol: they make up 71.6% of the city’s population and only 22.4% of Ukrainians live in the city. President Putin spoke about historical justice related to regaining former Russian territories and referred to the old rhetoric of the Muscovite rulers who gathered Russian lands. However, the Crimea has never been a part of Rus’. In turn, the Ministry of Foreign Affairs of the Russian Federation went further with the falsification of history and called Crimea the eternal part of Russia, even though it was annexed to Russia in 1783. The Crimean peninsula had nothing in common with Russia prior to annexation by Empress Catherine 231 years ago. From 1443, it became part of the independent Crimean Khanate, which was then dependent on Turkey. The Khanate had fought with Muscovy for takeover of Great Horde territories for several centuries. Ultimately, the Khanate was defeated by Russia but it constituted a great threat to the Russian state. Tsar Peter the Great unsuccessfully tried to gain access to the Black Sea. Eventually, this it was achieved by Empress Catherine II, who conquered and annexed Crimea to Russia. It was subjected to Russian colonisation and russification and, over time, it lost its unique Tatar character. The Crimean tourist attractions played an important role for Russia. In the beginning, it became a tourist resort for the Tsar’s court, the aristocracy, the Communist top brass, and then Soviet society. It has become a synonym for luxury holidays under palm trees, in full sun, although on a rocky beach at the foot of high mountains that pressed-up in the blue, warm water. One of the main branches of the Crimean economy is tourism - not only typical leisure and recreational tourism, but also medicinal tourism (with numerous sanatoriums and spas). President Putin hopes that Crimea will attract large numbers of tourists from all over the world soon.
Źródło:
Zeszyty Naukowe AON; 2015, 3(100); 55-87
0867-2245
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe AON
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka administracji orenburskiej w sprawie islamizacji Stepu Kazachskiego i przyczyny jej zmiany w latach 60. XIX w.
Autorzy:
Lubiczankowski, Siergiej W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632239.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Kazakhstan
Russian Empire
islamisation
administrative policy
Kazachstan
Imperium Rosyjskie
islamizacja
polityka administracyjna
Opis:
After capturing the Kazakh Steppe the administrative policy of the Russian Empire aimed at putting the inhabitants of the Steppe under control. The governmental administration decided to support Islam in this territory since this religion was supposed to strengthen the Russian influence by controlling the local people through activities of the Muslim clergy. At the end of the first half of the 19th century the control over local mullahs and the people they had contact with weakened. Due to this the Russian administrative policy towards the inhabitants of the Kazakh Steppe had to be verified.
Imperium Rosyjskie po opanowaniu Stepu Kazachskiego prowadziło politykę administracyjną, której celem był pełny nadzór nad miejscową ludnością. Sposobem na to było wspieranie islamu, co miało ugruntować wpływy rosyjskie poprzez działalność skierowanego tu lojalnego wobec władzy duchowieństwa muzułmańskiego. Pod koniec pierwszej połowy XIX w. nastąpiło jednak osłabienie kontroli nad mułłami. Wobec tego należało zweryfikować pierwotną politykę wobec ludności Stepu.
Źródło:
Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka administracji orenburskiej w sprawie islamizacji Stepu Kazachskiego i przyczyny jej zmiany w latach 60. XIX w.
Autorzy:
Lubiczankowski, Siergiej W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632039.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Kazakhstan
Russian Empire
islamisation
administrative policy
Kazachstan
Imperium Rosyjskie
islamizacja
polityka administracyjna
Opis:
Imperium Rosyjskie po opanowaniu Stepu Kazachskiego prowadziło politykę administracyjną, której celem był pełny nadzór nad miejscową ludnością. Sposobem na to było wspieranie islamu, co miało ugruntować wpływy rosyjskie poprzez działalność skierowanego tu lojalnego wobec władzy duchowieństwa muzułmańskiego. Pod koniec pierwszej połowy XIX w. nastąpiło jednak osłabienie kontroli nad mułłami. Wobec tego należało zweryfikować pierwotną politykę wobec ludności Stepu.
Źródło:
Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wykazują najwyższą skłonność do emigracji”: exodus Żydów z Imperium Rosyjskiego. Mikrohistoria wybranych sztetli Podlasia
‘They Show a Strong Inclination for Emigration’: the Exodus of Jews from the Russian Empire. A Microhistory of Selected Shtetls in Podlasie
Autorzy:
Konończuk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763538.pdf
Data publikacji:
2020-12-07
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
emigration
Jews
Russian Empire
Podlasie
Grodno Guberniia
emigracja
Żydzi
Imperium Rosyjskie
gubernia grodzieńska
Opis:
W latach 1881–1914 z Imperium Rosyjskiego wyemigrowały 2 mln Żydów, z których 78 proc. osiedliło się w Stanach Zjednoczonych. Artykuł skupia się na lokalnym wymiarze wielkiej migracji. Jako studium przypadku wybrano dwie miejscowości na Podlasiu (Bielsk i Orlę), w większości zamieszkiwane przez Żydów. Podjęto próbę oszacowania poziomu migracji żydowskiej oraz pokazania jej anatomii, w tym kwestii związanych z uzyskiwaniem paszportu, nielegalnym przekraczaniem granicy i stosunkiem władz do exodusu Żydów.
In 1881–1914, two million Jews emigrated from the Russian Empire, with 78 per cent of them settling in the United States of America. The article focuses on the local dimension of the great migration. Two towns in Podlasie (Bielsk and Orle), mostly inhabited by Jews, serve as the case study. An attempt is made to estimate the size of the Jewish migration and to reveal its anatomy, including questions related to getting passports, illegal border crossing, and the attitude of the authorities to the Jewish exodus.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2020, 127, 3; 599-633
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Introduction to selected improvements in the Transport Administration of the Russian Empire before 1840
Autorzy:
Rutkowski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/196306.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
transportation
Russian Empire
administration
19th century
transport
Imperium Rosyjskie
administracja
XIX wiek
Opis:
The paper deals with an introduction to and examination of selected issues relating to Tsarist transportation administration structures, since their establishment in 1809, practically their governance was ended by Count Carl von Toll at the beginning of the 1840s. The main topics analysed here concern matters of the internal division of the whole of the administrative transportation network and its changes made by the main ministry, as well as some control and budgetary (or rather accounting problems) associated with transportation laws.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Transport / Politechnika Śląska; 2018, 101; 167-183
0209-3324
2450-1549
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Transport / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara więzienia dla górali z północnego Kaukazu (XIX–początek XX w.)
Autorzy:
Arsanukaeva, Malika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632245.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russian Empire
Caucasus
Chechens
Ingush
imprisonment
exile
Imperium Rosyjskie
Kaukaz
Czeczeni
Ingusze
więzienie
zesłanie
Opis:
The aim of the present article is to attempt to highlight selected  aspects of functioning of Caucasian highlanders in the Russian Empire. Due to the multi-faceted nature of this problem and a wealth of unexplored documents and materials, the issue of Caucasian highlanders in Russia demands more comprehensive investigations and analyses. Most importantly, geographic specification of places of exile and imprisonment of highlanders, the number of persons arrested and exiled, the age of the convicts, their nationality, prison time and conditions demand special attention.
W niniejszym artykule została podjęta próba omówienia niektórych aspektów funkcjonowania górali kaukaskich w Imperium Rosyjskim. Jednak wiele niezbadanych źródeł i materiałów, rola górali kaukaskich w historii Rosji wpływają na konieczność bardziej wnikliwych badań i analiz. Na szczególne zainteresowanie zasługują geograficzne ustalenie miejsc zesłania i odbywania kar więzienia przez górali, liczba aresztowanych i zesłanych, wiek ukaranych, narodowość, czasokres i warunki odbywania kar.
Źródło:
Res Historica; 2015, 39
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rekruci z gminy Suchowola w armii rosyjskiej podczas I wojny światowej (1914-1918) w świetle rosyjskiego projektu „Памяти героев Великой войны 1914–1918 годов”
Recruits from the Suchowola commune in the Russian army during World War I in the light of the Russian project „Памяти героев Великой войны 1914–1918 годов”
Autorzy:
Pachucki, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140971.pdf
Data publikacji:
2022-11-03
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Suchowola
Radzyń
żołnierze
Imperium Rosyjskie
I wojna światowa
soldiers
Russian Empire
World War I
Opis:
Niniejsza publikacja, złożona z dwóch części, przedstawia mieszkańców gminy Suchowola powołanych do służby w armii carskiej podczas I wojny światowej. Pierwsza część stanowi ogólne podsumowanie zebranego materiału, druga część stanowi zaś kwintesencję tematu, gdyż prezentuje z imienia i nazwiska stu dwudziestu dwóch mieszkańców gminy Suchowola – żołnierzy armii Imperium Rosyjskiego. Utworzona w 1867 roku gmina Suchowola obejmowała16 miejscowości. Były to wsie Suchowola, Antonin, Augustówka, Bramka, Branica Radzyńska, Branica Suchowolska, Brudno, Czech, Glinny Stok, Jezioro, Józefek, Miłków, Pohulanka, Pszonka, Zawoinka i Żminne. Materiały archiwalne pochodzą z archiwów rosyjskich udostępnionych w projekcie poświęconym pamięci żołnierzy walczących w armii rosyjskiej podczas I wojny światowej.
This publication, consisting of two parts, presents the inhabitants of the Suchowola commune who were called up to serve in the tsarist army during World War I. The first part is a general summary of the collected material, the second part is the essence of the topic, as it presents the names of one hundred and twenty-two residents of the Suchowola commune – soldiers of the Russian Empire army. Established in 1867, the Suchowola commune comprised 16 towns. These were the villages of Suchowola, Antonin, Augustówka, Bramka, Branica Radzyńska, Branica Suchowolska, Brudno, Czech, Glinny Stok, Jezioro, Józefek, Miłków, Pohulanka, Pszonka, Zawoinka and Żminne. The archival materials come from the Russian archives available in the project dedicated to the memory of soldiers who fought in the Russian army during World War I.
Źródło:
Radzyński Rocznik Humanistyczny; 2022, 20; 17-38
1643-4374
Pojawia się w:
Radzyński Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara więzienia dla górali z północnego Kaukazu (XIX–początek XX w.)
Autorzy:
Arsanukaeva, Malika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632107.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russian Empire
Caucasus
Chechens
Ingush
imprisonment
exile
Imperium Rosyjskie
Kaukaz
Czeczeni
Ingusze
więzienie
zesłanie
Opis:
W niniejszym artykule została podjęta próba omówienia niektórych aspektów funkcjonowania górali kaukaskich w Imperium Rosyjskim. Jednak wiele niezbadanych źródeł i materiałów, rola górali kaukaskich w historii Rosji wpływają na konieczność bardziej wnikliwych badań i analiz. Na szczególne zainteresowanie zasługują geograficzne ustalenie miejsc zesłania i odbywania kar więzienia przez górali, liczba aresztowanych i zesłanych, wiek ukaranych, narodowość, czasokres i warunki odbywania kar.
Źródło:
Res Historica; 2015, 39
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mapping cinemas in the Russian-governed Warsaw
Mapowanie kin w Warszawie rządzonej przez Rosjan
Autorzy:
Pryt, Karina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18055670.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
cinema
Warsaw
Russian empire
GIS
NCH
kino
Warszawa
Imperium Rosyjskie
nowa historia kina (NCH)
Opis:
Już od pierwszych pokazów filmowych w końcu 1895 r. Warszawa przeżywała znaczny rozkwit kina. Tak jak na całym świecie rozwój ten był uwarunkowany w równym stopniu specyfiką miejsca, jak i czasu. Niniejszy artykuł prezentuje rozwój i zakres lokalnego rynku kinowego na tle szerszego kontekstu geopolitycznego. Dodatkowo, bazując na przykładzie z 1911 r., mapuje kina w QGIS, ujawniając przestrzenne wzory i korelacje.
Starting with the first film shows in late 1895, Warsaw experienced a considerable rise of cinema. Like in other places worldwide, this development was conditioned as much by the place’s particularities as by the time. Thus, the article illuminates the growth and scope of the local cinema market against the larger geopolitical context. Furthermore, using a sample for 1911, it maps the cinemas in QGIS, revealing spatial patterns and correlations.
Źródło:
Studia Geohistorica; 2022, 10; 138-151
2300-2875
Pojawia się w:
Studia Geohistorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 63

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies