Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ignacy Loyola" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Wezwanie Włodzimierza Ledóchowskiego do cura personalis. Unikatowy charakter jezuickiego wychowania i jego humanistyczne korzenie
Autorzy:
Casalini, Cristiano
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448719.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
cura personalis
Ignatius of Loyola
Włodzimierz Ledóchowski
Jesuit pedagogy
Ignacy Loyola
pedagogika jezuicka
Opis:
The value of cura personalis has enjoyed a meteoric rise in usage in the last few decades and is now considered emblematic of the Jesuit philosophy of education. The meaning of this expression, though, is still ambiguous. The first to use this expression was Father General Włodzimierz Ledóchowski, who adopted it when addressing the colleges and universities run by the Jesuits in the United States in 1934. Ledóchowski claimed that a culture of the person was deeply enrooted in the spirit of the Society of Jesus, and particularly in the spirituality of Ignatius of Loyola. This paper aims to provide the necessary historical background to Ledóchowski’s usage of the expression “cura personalis” and show how both humanist and Ignatian roots made this expression successful within the Jesuit educational scenario.
W ciągu kilkudziesięciu ostatnich lat zwrot cura personalis zrobił błyskawiczną karierę i stał się symbolem jezuickiej filozofii wychowania. Jednak znaczenie tego zwrotu jest nadal niejednoznaczne. Pierwszą osobą, która go użyła, był generał zakonu jezuitów Włodzimierz Ledóchowski. Posłużył się nim w 1934 roku w przemówieniu skierowanym do przedstawicieli szkół średnich i uniwersytetów prowadzonych przez jezuitów w Stanach Zjednoczonych. Ledóchowski stwierdził, że kultura osoby jest głęboko zakorzeniona w duchu Towarzystwa Jezusowego, a zwłaszcza w duchowości Ignacego Loyoli. Niniejszy artykuł ma na celu nakreślenie tła historycznego, które doprowadziło Ledóchowskiego do użycia zwrotu cura personalis oraz pokazanie, w jaki sposób zarówno humanistyczne, jak i ignacjańskie korzenie przyczyniły się do jego sukcesu w obrębie jezuickiego scenariusza wychowawczego.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 4
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Taniec na Golgocie w medytacyjnym zbiorze Plęsy Jezusa z aniołami Marcina Hińczy
The Dance on the Golgotha in the Series of Meditations Plęsy Jezusa z aniołami by Marcin Hińcza
Autorzy:
Bielak, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451142.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Meditation
Jesuits
Marcin Hińcza
dance
imitatio Christi
Ignatius of Loyola
medytacja
jezuici
taniec
Ignacy Loyola
Opis:
The aim of the article is to present the 17th-century meditations of Jesuit Marcin Hińcza entitled Plęsy Jezusa z aniołami [Jesus Dancing with Angels] in the context of Ignatius of Loyola’s meditation method and the main topic of the work which is the cosmic dance. Hińcza used the dance metaphor in quite the paradoxical way, because as opposed to the moralistic writings of his times he didn’t criticise it but rather applied to explain allegorically God’s plan on earth and the idea of imitatio Christi. In the title of his work Hińcza used the word “pląs” which in Polish means: dancing, jumping, applauding and also triumphing. This variety of significations served the autor to present the cosmic meaning of Christ’s “dance”. In Plęsy Jezusa z aniołami Jesus has “jumped” from heavens to the womb of Virgin Mary, then he “jumped out” to the earth to run it around (as Logos), next He “jumped” upon the cross on Calvary and triumphantly made his last “jump” back to Heavens. According to the meditative idea of imitatio worshippers should imitate the angels in supporting the Saviour in his “leaps”. The interpretational background of the article are the New Testament apocrypha and the Church Fathers’ writings.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2016, 6(11); 302-316
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pokora w Rozmyślaniach św. Urszuli Ledóchowskiej w świetle Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli
Autorzy:
Pagacz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371210.pdf
Data publikacji:
2019-04-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
duchowość
pokora
Urszula Ledóchowska
rozmyślanie
Ignacy Loyola
spirituality
humility
meditation
Ursula Ledóchowska
Ignatius of Loyola
Opis:
Artykuł przedstawia koncepcję pokory zawartą w dziele Rozmyślania św. Urszuli Ledóchowskiej oraz wskazuje obecne w niej elementy duchowości ignacjańskiej. Matka Ledóchowska, na której duchowość wpływ mieli jezuici, wykorzystuje metodę medytacji i kontemplacji ewangelicznej podaną przez św. Ignacego. Istota pokory – według autorki Rozmyślań – to zrozumienie prawdy o Bogu Stwórcy i o nicości człowieka jako stworzenia. Święta Urszula ukazuje różne aspekty omawianej cnoty, które odpowiadają poszczególnym tygodniom ćwiczeń ignacjańskich. Rozważania św. Urszuli są w pełni zrozumiałe jedynie w perspektywie dążenia do jak najpełniejszego naśladowania Jezusa w Jego uniżeniu.
The article presents the concept of humility in Meditations of St. Ursula Ledóchowska. Mother Ledóchowska, whose spirituality has been influenced by Jesuits, uses the method of meditation and evangelical contemplation created by Saint Ignatius. The essence of humility – according to the author of Meditations – is to understand the truth about God, the Creator, and about the nothingness of the human being – the creation. Saint Ursula presents various aspects of this virtue, which are also compatible with the respective four weeks of Ignatian exercises. The meditations of Saint Ursula can be completely understood only in the context of the desire to follow Jesus in His humiliation.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2019, 30, 2; 65-82
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyimki z biografii jezuitów białoruskich
Excerpts from the history of Belarusian Jesuits
Autorzy:
Nalepa, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967986.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Ignatius of Loyola
Jesuits
Polotsk
Alexander I
Galicz, diaries
jezuici
ignacy loyola
połock
mohylew
aleksander i
mihanowicz
galicz
pamiętniki
Opis:
Empress Catherine II ignored Pope Clement XIV ’s suppression brief from 1773 and preserved the Belarusian branch of the Society of Jesus. The article draws attention to three important events in the history of this group: the Napoleonic campaign of 1812, restoration of the Order worldwide in 1814 and expulsion from Russia in 1820. These events are documented in sources which are discussed in the paper: an unfinished poem by Jan Mihanowicz, SJ, entitled Podróż XX. Jezuitów z Połocka do północnej Rosji w roku 1812 przed wejściem wojska francuskiego do Białej Rusi (The Trip of Jesuit Priests from Polotsk to Northern Russia in 1812 before the Advance of the French Army to Bela Rus) and the diaries of Jan Galicz, SJ, Wygnaniec z Białej Rusi (An Exile from Bela Rus).
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 34, 4
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Catholic Religious Culture in the Post-Tridentine Era
Katolicka kultura religijna w potrydenckiej Rzeczypospolitej
Autorzy:
Kaczor-Scheitler, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375529.pdf
Data publikacji:
2021-03-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Catholic religious culture in Poland
post-Tridentine spirituality
ascetic and mystical writing
Ignatius of Loyola
Spanish school of spirituality
katolicka kultura religijna w Polsce
duchowość potrydencka
piśmiennictwo ascetyczno-mistyczne
Ignacy Loyola
szkoła hiszpańska
Opis:
This article presents Catholic religious culture in Poland in post-Tridentine era. It takes into account one of the manifestations of change taking place at the time, namely a dynamic development of male and female religious orders. The article shows the connection between the intensification of religious life and the development of ascetic and mystical theology resulting from the general renewal of Catholic theology. The influence of the Jesuits on the spirituality of female orders as well as their role in introducing the practice of methodical mental prayer is highlighted. The impact of Spanish spirituality on Polish religious life after the Council of Trent is also emphasised, with special attention drawn to Saint Ignatius of Loyola and the Jesuits, Saint John of the Cross and the Discalced Carmelites, Saint Theresa of Ávila and her Discalced Carmelite nuns, Louis of Granada with the Dominicans, and Saint Peter of Alcántara, one of the founders of the Franciscan Friars of the Strict Observance. Polish Catholic religious literature of the post-Tridentine era is also reflected upon, including ascetic and mystical writings adopted from Italian and Spanish religious literature.
Artykuł dotyczy zagadnienia katolickiej kultury religijnej w potrydenckiej Rzeczypospolitej. Uwagę skoncentrowano na jednym z przejawów zmian zachodzących w okresie potrydenckim — dynamicznym rozwoju klasztorów gałęzi męskiej i żeńskiej. Pokazano, że szczytem odnowy i pogłębienia życia religijnego w okresie potrydenckim był rozwój teologii ascetyczno-mistycznej, pozostający w związku z odnową teologii. Omówiony został wpływ jezuitów, którzy wprowadzili do zakonów modlitwę zmetodyzowaną, na duchowość żeńskich klasztorów. Naświetlono, że odradzająca się od zakończenia Soboru Trydenckiego do połowy XVII wieku duchowość katolicka w Polsce znalazła się przede wszystkim pod wpływem szkoły hiszpańskiej, w której aktywnością odznaczali się jezuici, ze św. Ignacym Loyolą na czele, karmelici bosi zreformowani przez św. Jana od Krzyża, karmelitanki bose zreformowane przez św. Teresę z Ávili, dominikanin Ludwik z Granady oraz św. Piotr z Alkantary, dający początek reformatom. Refleksją objęta została także katolicka literatura religijna doby potrydenckiej, między innymi dzieła ascetyczno-mistyczne, przyswojone głównie z włoskiego i hiszpańskiego piśmiennictwa.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2020, 36; 253-275
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integrálna antropológia ako cieľ jezuitskej pedagogiky a formácie
Integral Anthropology as a Goal of Jesuit Pedagogy and Formation
Integralna antropologia jako cel pedagogiki i formacji jezuickiej
Autorzy:
Jeník, Lukáš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596440.pdf
Data publikacji:
2020-12-10
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
ignacjańska i jezuicka pedagogika
Ignacy z Loyoli
krytyczne wykształcenie
cura personalis – publiczna troska
publiczna służba
Ignatian and Jesuit pedagogy
Ignatius of Loyola
critical education
cura personalis
public service
Opis:
One of the characteristic features of the charisma of the Society of Jesus is the intellectual apostolate. Jesuit pedagogy is characterized by specific features based on previous pedagogical approaches (medieval universities, studia humanitatis), but also in a broader philosophical and theological context. The key starting point of the Ignatian and Jesuit pedagogy are the Spiritual Exercises of Ignatius of Loyola. The education stemming from this background does not represent a value in itself, but rather a very effective instrument that helps to shape an integral personality, strengthens social ties and interpersonal relationships and leads to selfless service. The result of such education is not only the mere well roundedness, but above all the ability to take on commitment and move out of one’s comfort zone towards public service.
Apostolat intelektualny jest jednym z podstawowych charyzmatów duszpasterskiej pracy jezuitów. Stąd jezuicka pedagogika wyróżnia się szczególnymi cechami, których korzenie sięgają średniowiecznych uniwersytetów, jak też wartości humanistycznych i kontekstu filozoficzno-teologicznego tamtych czasów. Podstawowym źródłem ignacjańskiej pedagogiki są Ćwiczenia duchowe św. Ignacego Loyoli. Wychowanie i wykształcenie w duchu jezuickiej pedagogiki nie jest wartością samą dla siebie, ale instrumentem w rozwoju integralnej osobowości, kształtującym społeczne relacje w służbie dla drugich. Celem takiej formacji nie jest tylko wszechstronne wykształcenie, ale nade wszystko zdolność człowieka, aby swym bogactwem osobowej świadomości służył dobru ludzkiej społeczności.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2020, 31, 2; 269-288
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies