- Tytuł:
- Filozofia jako rewidowanie: jak niemiecki idealizm nabrał wymiaru historycznego w myśli odosobnionego filozofa amerykańskiego
- Autorzy:
- Terezakis, Katie
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/644095.pdf
- Data publikacji:
- 2014
- Wydawca:
- Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Tematy:
-
John William Miller
Immanuel Kant
Jürgen Habermas
Johann Georg Hamann
Idealismus
Aktualismus
Pragmatismus
Metakritik
mittelbare Welt der Handlungsobjekte
Idealism
Actualism
Pragmatism
Metacriticism
Midworld of Functioning Objects
idealizm
aktualizm
pragmatyzm
metakrytyka
pośredni świat obiektów działających - Opis:
-
John William Miller, ein verhältnismäßig wenig bekannter amerikanischer Philosoph des 20. Jahrhunderts, benutzt in seinen Schriften den kantischen Idealismus, indem er ihn in eine historische und linguistisch orientierte Philosophie des symbolischen Handelns umwandelt. Ich stelle die These auf, dass das System Millers als eine Idee gelesen werden kann, die sowohl im detranszendentalisierenden Projekt der philosophischen Moderne angesiedelt ist, als auch in der Begeisterung für den deutschen Idealismus, das für die frühe amerikanische Philosophie charakteristisch war. Ich verbinde die Methodologie von Miller mit der metakritischen Beurteilung der Philosophie Kants, die bis zu seiner ersten Kritik zurückgreift. In Millers Ansatz finde ich auch die Sorge um das menschliche Handeln und seine Wirkungsmacht, die für die pragmatische Tradition typisch sind. Ich begründe die These, dass Miller das Projekt Kants, insbesondere den Begriff der regulativen Ideen, mit Hilfe „der mittelbaren Welt der Handlungsobjekte“ revidiert. Ich glaube, dass anhand der mittelbaren Welt Millers vorgeführt wird, dass kognitive Kategorien, samt kantischen Intuitionsformen, in einem historischen und sprachlichen Zusammenhang verortet sind. Miller bezeugt auf diese Weise, wie eine wirklich kritische Philosophie aussehen soll. Dabei vermeidet er die in der gegenwärtigen Philosophie zurückkehrenden Fragen des Fallibilismus und der Endlichkeit. Miller meint, dass die Philosophie eine vollkommen historische und fortwährende Tätigkeit des Revidierens sei. Er weist auch darauf hin, dass man zu der Philosophie zurückkehren solle, um Probleme zu überwinden, die andere Handlungen des Menschen bestimmen. Millers System veranschaulicht sowohl die Historizität der kritischen Philosophie als auch praktische Anwendungen einer wirksamen philosophischen Methodologie bei der Lösung gegenwärtiger Fragestellungen.
In the works of relatively unknown twentieth century American thinker, John William Miller, Kantian idealism is both utilized and transformed into a historical, linguistically focused philosophy of symbolic action. I argue that Miller’s system should be understood as native to the detranscendentalizing project of philosophical modernity as well as to concerns about German idealism that typify early American philosophy. I link Miller’s methodology to a metacritical assessment of Kant’s work that is nearly as old as the first Critique; I also link Miller’s approach to concerns about human action and agency that characterize the pragmatist tradition. I make the case that Miller revises the Kantian project, and the notion of regulative ideality in particular, with his presentation of a “midworld of functioning objects”. The Millerian midworld, I maintain, demonstrates the historically and linguistically contextual establishment of cognitive categories, including the Kantian forms of intuition. In so doing, Miller demonstrates what a genuinely critical philosophy must look like and he sidesteps difficulties regarding fallibilism and finitude, which continue to reappear in contemporary theorizing. Miller sees philosophy as an utterly historical, ongoing work of revision; he also shows how other forms of human endeavoring do well to return to philosophy to address the problems that have come to define them. Miller’s system aptly demonstrates both the historicity of critical philosophy and the practical application of a working philosophical methodology to contemporary dilemmas.
John William Miller, stosunkowo mało znany dwudziestowieczny filozof amerykański, korzysta w swych pracach z Kantowskiego idealizmu, przekształcając go w historyczną i nakierowaną lingwistycznie filozofię działania symbolicznego. Stawiam tezę, że system Millera powinno się odczytywać jako myślenie osadzone w detranscendentalizującym projekcie filozoficznej nowoczesności, jak też w zainteresowaniu niemieckim idealizmem, które charakteryzuje wczesną filozofię amerykańską. Metodologię Millera łączę z metakrytyczną oceną pracy Kanta, która sięga aż pierwszej Krytyki. W podejściu Millera znajduję również troskę o ludzkie działanie i sprawczość, typowe dla tradycji pragmatycznej. Uzasadniam tezę, że Miller rewiduje projekt Kanta – a w szczególności pojęcie idei regulatywnych – za pomocą własnego “pośredniego świata obiektów działających”. Sądzę, że Millerowski świat pośredni ukazuje, że kategorie kognitywne, łącznie z Kantowskimi formami intuicji, są usytuowane w kontekście historycznym i językowym. Miller pokazuje w ten sposób, jak powinna wyglądać prawdziwie krytyczna filozofia, omijając powracające w filozofii współczesnej problemy fallibilizmu i skończoności. Miller sądzi, że filozofia to całkowicie historyczna i ciągłe dzieło rewidowania. Wskazuje również, że należałoby powrócić do filozofii, by przezwyciężyć problemy, które określają inne działania człowieka. System Millera przekonująco ukazuje tak historyczność filozofii krytycznej, jak i praktyczne zastosowania skutecznej metodologii filozoficznej do rozwiązywania problemów współczesnych. - Źródło:
-
Kultura i Wartości; 2014, 12
2299-7806 - Pojawia się w:
- Kultura i Wartości
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł