Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    The capacity of life to renew itself : being intuitive
    Egzystencjalna zdolność do przeobrażania i odnowy życia. Znaczenie intuicji w psychoterapii
    Autorzy:
    Śleszyński, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1817844.pdf
    Data publikacji:
    2004-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    empatia
    ja
    psychoterapia
    empathy
    I
    psychotherapy
    Opis:
    W sytuacji terapeutycznej, w czasie której dokonuje się odnowa życia, przeobrażanie Ja we własnym doświadczeniu i działaniu, kluczową rolę pełni intuicja. W artykule tym zawarta jest analiza poznania i rozumienia Ja w ścisłej współzależności z poznaniem i rozumieniem świata innych. Wiadomo, że trudno jest wejść w świat drugiej osoby. Jednak, gdy klient w czasie narracji uobecnia to, co dzieje się w jego świecie, pozwala tym samym wejść terapeucie w swój świat przeżyć, doświadczeń. Im bardziej terapeuta zna i rozumie siebie, tym bardziej zwiększa się jego zdolność do współodczuwania i współprzeżywania. W ten sposób staje się on obecny w rozpoznawaniu świata przeżyć klienta. W procesie terapeutycznym ta rozpoznawalna obecność, w powiązaniu z „troskliwą" uwagą, kierunkiem myślenia, działania i odczuwania, staje się niezwykle istotna. Pozwala bowiem danej osobie otworzyć się ku sobie, innym i światu. Należy rozróżnić empatię od przejawianych form sympatii. W tych ostatnich Ja terapeuty sprowadza doświadczenia klienta do swojego sposobu ich postrzegania. To tak, jak gdyby psychoterapeuta i klient posiadali te same doświadczenia. Hamują one bardziej niż rozwijają ruch ku transcendencji i powrót do własnego Ja. Interesujące jest to, że w tym ruchu ku transcendencji i odnowie własnego ja, empatyczne Ja terapeuty sytuuje się w polu doświadczenia klienta. Podejmuje jego sposób postrzegania siebie, świata, innych, tak bardzo szczególny i jedyny dla niego.
    Źródło:
    Studia Ecologiae et Bioethicae; 2004, 2, 1; 291-303
    1733-1218
    Pojawia się w:
    Studia Ecologiae et Bioethicae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Postdramatic Engagement with Robinsonade Motifs in Tim Crouch’s I, Caliban
    Postdramatyczne użycie motywów z robinsonady w Ja, Kaliban Tima Croucha
    Autorzy:
    Özmen, Özlem
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/912307.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    postdramatic theatre
    Robinsonade
    Tim Crouch
    I
    Caliban
    Shakespeare adaptation
    teatr postdramatyczny
    robinsonada
    Ja
    Kaliban
    adaptacja Shakespeare’a
    Opis:
    Tim Crouch’s I, Caliban is a postdramatic adaptation of Shakespeare’s The Tempest included in a collection titled I, Shakespeare in which he recreates Shakespeare’s most marginalised characters. The focus in this sequel adaptation is on Caliban who tries to survive after Prospero and all others have left the island. Different from the representation of Caliban in postcolonial reworkings of Shakespeare’s play, Caliban, in this work, is not preoccupied with taking revenge. Instead, he emphasises the need for social interaction as he has been left alone on his island. Drawing on former structural comparisons of The Tempest and Daniel Defoe’s Robinson Crusoe based on their common themes such as the island setting, master-servant relationship, colonial expansion, and power politics, the aim of this paper is to discuss Crouch’s adaptation as a transformation of common motifs of the Robinsonade in its attempt to respond to the ideologicalformations of Shakespeare’s text. Among such transformations, the concept of survival, for instance, is handled from the native’s viewpoint in Crouch’s work. Instead of the figure of the stranger who finds life on an unknown land difficult to cope with, this time, the native turns into a captive on the island though it is a familiar setting. Another motif used in an alternative manner is isolation, which is not presented as fuel for civilisation but as Caliban’s psychological trauma, which he explores through storytelling as a postdramatic element. Apart from the narration, the play demonstrates other uses of postdramatic elements to suggest an isolated figure on an uninhabited island like the use of objects such as toy boats and tape of sea sounds. Instead of seeing Crouch’s work as a postcolonial response to Shakespeare’s work, this paper will try to investigate how the use of island setting and the theme of isolation can make it closer to a Robinsonade. By this means, it will also try to ask whether an adaptation could also be read in relation to a work that is not intended as its source text.
    Ja, Kaliban Tima Croucha to postdramatyczna adaptacja Burzy Shakespeare’a wchodząca w skład zbioru Ja, Shakespeare, w którym odtworzone zostały najbardziej zmarginalizowane postaci z Szekspirowskich dzieł. Adaptacja koncentruje się na Kalibanie, który próbuje przetrwać po tym, jak Prospero i inni opuszczają wyspę. W odróżnieniu od postkolonialnych przeróbek sztuk Szekspirowskich w tej wersji Kaliban nie jest pochłonięty myślami o zemście. Jako że jest sam na wyspie, skupia się głównie na potrzebie interakcji społecznej. Na podstawie zarówno strukturalnych porównań pomiędzy Burzą a Robinsonem Crusoe Daniela Defoe, jak i podobnych tematów takich jak wyspa, relacja pan – sługa, ekspansja kolonialna i polityka władzy, celem niniejszego artykułu jest omówienie adaptacji Croucha jako przykładu transformacji typowych motywów dla robinsonady w odpowiedzi na ideologiczne adaptacje tekstów Shakespeare’a. Wśród tego typu transformacji wymienić można pojęcie przeżycia, które w dziele Croucha ukazane jest poprzez percepcję tubylców. Tym razem zamiast osoby obcego, który zmaga się z życiem na nieznanym terytorium, przedstawiona jest osoba tubylca, który staje się niewolnikiem na wyspie w znajomym sobie środowisku. Izolacja jest kolejnym motywem użytym w sposób alternatywny. Nie jest ona przedstawiona jako stymulator wprowadzania cywilizacji tylko jako trauma psychologiczna Kalibana, którą analizuje za pomocą opowieści jako element postdramatyczny. Nie tylko narracja jest tu wykorzystana w inny sposób. Inne postdramatyczne elementy to między innymi izolacja na niezamieszkałej wyspie, która wzmocniona jest zabawkowymi stateczkami i odgłosem morza. W artykule odchodzę od analizy dzieła Croucha jako postkolonialnej odpowiedzi na sztukę Shakespeare’a. Skupiam się natomiast na tym, w jaki sposób użycie motywów wyspy i izolacji zbliża dzieło do robinsonady. Kolejnym celem jest odpowiedź na pytanie, czy adaptacja może też być odczytana w relacji do takiego dzieła, które niekoniecznie jest pierwotnym tekstem źródłowym.
    Źródło:
    Porównania; 2019, 25, 2; 101-112
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Indywiduum istotnym punktem widzenia według Ortegi y Gasseta
    The Individual as an Essential Point of View According to Ortega y Gasset
    Autorzy:
    Król, Remigiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469467.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    indywiduum
    samotność
    byt
    perspektywa
    inny
    ja
    doświadczenie
    istnienie
    zachowanie
    individual
    loneliness
    life
    perspective
    different
    I
    experience
    existence
    behavior
    Opis:
    W niniejszej refleksji filozoficznej zatytułowanej Indywiduum istotnym punktem widzenia według Ortegi y Gasseta – najwybitniejszego od czasów Suareza hiszpańskiego filozofa, próbuję przyjrzeć się perspektywie ludzkiego indywiduum. Pierwszą sprawą, którą tutaj omawiam, jest istotowa samotność człowieka. „Samotność”, która wypływa z samej konstrukcji bytu i powstaje w wyniku niesprowadzalności do siebie dwóch głównych punktów widzenia. Różnica tkwi w niezgodności samych perspektyw, którymi są pojedynczy ludzie, jak i również w tym, co te perspektywy sobą określają. Ortega y Gasset ujmuje położenie człowieka i jego realia inaczej. Według niego „ja”, zawierając w sobie określoną perspektywę, ujmuje „Innego” człowieka. Ono także pozwala odkryć, że „Inny” jest podobnym bytem do „Ja”, ponieważ „Inny” daje odpowiedź na nasze zachowanie. Hiszpański filozof zauważa, że istota żyjąca, którą jest każdy z nas, spotyka się z kimś innym i rozpoznaje go jako bliźniego, nazywając go drugim Człowiekiem. Zasadniczą cechą charakterystyczną tego, kogo nazywam drugim Człowiekiem, jest jego odpowiedź, faktyczna lub potencjalna, na moje działanie wymierzone w niego, co zmusza mnie do antycypującego liczenia się z jego reakcją, w której z kolei liczy się on z moim działaniem. Mamy więc tu do czynienia z nową rzeczywistością sui genesis; nie do pomylenia z żadną inną, mianowicie z działaniem, w którym uczestniczą dwa jego podmioty – ja i drugi; z akcją, w którą jest wtłoczona, wpleciona i wtopiona akcja kogoś drugiego, a zarazem z interakcją. Moje działanie jest więc społeczne – w powyższym znaczeniu tego słowa – wtedy, gdy biorę w nim pod uwagę ewentualną wzajemność Drugiego. Drugi, Człowiek, ab initio jest tym, który się odwzajemnia, a zatem jest społeczny. Kto nie jest zdolny do sprzyjającego lub wrogiego odwzajemnienia się, nie jest istotą ludzką”. Z tego wynika, że inni ludzie są sobie nawzajem podarowani w doświadczeniu, za pomocą zewnętrznych znaków, takich jak choćby reakcje, na podstawie których wyciągają konkretne wnioski o swoim istnieniu i zachowaniu. Z faktu, że „Inny” podarowany jest człowiekowi nie wprost, płynie lęk i niepokój, ponieważ nie sposób założyć albo, inaczej mówiąc, antycypować, jak on postąpi. Inny człowiek pojawia się zawsze jako wielka niewiadoma, którą trud- no jest przewidzieć. W związku z tym ów „Inny” pojawi się jako zagrożenie także przez to, że posiada jakąś informację, jakiś pogląd dotyczący poznającego „ja”, którego treści nie zna. Według niego ten, kto daje nam idee, powiększa nam życie i rozszerza rzeczywistość naokoło nas.
    In this philosophical reflection entitled The Individual as an Essential Point of View According to Ortega y Gasset, the most eminent Spanish philosopher since the times of Suarez, I make an attempt to take a closer look at the perspective of a human individual. The first question I discuss is an essential loneliness of man. “Loneliness” flows from the construction of being itself, and develops as a result of the irreducibility of two major points of view to each other. The difference lies in the incompatibility of the very perspectives that represent individual people, as well as in what those perspectives define by themselves. Ortega y Gasset perceives the position of man and his realities differently. According to him “I,” by containing in itself a certain perspective, perceives “Another” man. It also makes it possible to discover that “the Other” constitutes a similar entity to „I,” because “the Other” responds to our behavior. The Spanish philosopher notices that a living being, and each of us is a living being, encounters somebody else and recognizes him or her as a kin and kith, calling him another Man. A fundamental quality characteristic of the one whom we call another Man lies in his response, whether the actual or potential one, to my action directed toward him, which forces me to anticipatively take into account his reaction in which, in turn, he has to take into account my action. What we have here is then a novel reality sui Genesis; not mistakable for any other, i.e. an action in which its two subjects participate – I and the other; an action into which the action of somebody else is forced, woven, embedded, and at the same time it is an interaction. My action is then social – in the above mentioned meaning of this word – when I take into consideration a potential reciprocity of the Other in it. The Other, the Man, is ab initio the one who reciprocates, thus being social. One who is not capable of a friendly or hostile reciprocity is not a human being. What follows is that other people are given to each other through experience by external signs such as reactions on the basis of which they draw concrete conclusions about their own existence and behavior. The fact that the Other is given to a man indirectly results in fear and anxiety because it is not possible to make an assumption about or anticipate how he is going to act. The other man always shows up as the joker in the pack, impossible to predict. Therefore this “Other” will appear as a threat also because he possesses some information, an opinion concerning the cognizing “I” whose meaning he does not know. According to him the one who gives us ideas, enlarges our life and extends the realities around us.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 107-115
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aksjologia Rene Le Sennea a aksjologia Józefa Tischnera
    The Axiology of Rene Le Senne and the Axiology of Józef Tischner
    Autorzy:
    Gadacz, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1048690.pdf
    Data publikacji:
    2011-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Le Senne
    Tischner
    Rickert
    agatologia
    fenomenologia
    aksjologia
    etyka
    wartości
    jaźń
    Ja
    Bóg
    agathology
    phenomenology
    axiology
    ethics
    values
    self
    I
    God
    Opis:
    The article deals with the philosophy of Le Senne in which man is determined by character and by values. The self results from relation to values. Cognition of God does not create conceptual metaphysics, but it is human act directed to the value. The author claims that Le Senne’s metaphysic is the axiology but without the hierarchy of values and criteria. The source of value is God who is not summum esse but Value. For Le Senne value and not being is a priority. That is the one of many similarities to Tischner’s philosophy.
    Źródło:
    Filozofia Chrześcijańska; 2011, 8; 37-45
    1734-4530
    2450-0399
    Pojawia się w:
    Filozofia Chrześcijańska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowiek i jego duchowość. Edyty Stein rozumienie osoby
    Autorzy:
    Guerrero van der Meijden, Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/600554.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    person
    human being
    criteria of being a person
    rationality
    free will
    I
    individuality
    osoba
    człowiek
    kryteria bycia osobą
    racjonalność
    wolna wola
    ja
    indywidualność
    Opis:
    This article discusses the concept of a person in Edith Stein’s philosophical anthropology. It is a key-concept of Stein’s early and later philosophical theories. I discuss the properties and conditions of being a person, in particular: spirituality, rationality, freedom, being an ego and the individuality of persons. Analysis is confronted with the historical beginnings of the term ‘person’. The main focus of the article is the relation between the two concepts: ‘person’ and ‘human being’. Thus, the article’s final section discusses the exclusive character of Stein’s theory of a person.
    Źródło:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2016, 35 B (4B)
    1689-4286
    Pojawia się w:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The embodied I: P.F. Strawson’s philosophy of self
    Ja ucieleśnione. P.F. Strawsona koncepcja jaźni
    Autorzy:
    Schetz, Adriana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2095863.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    self
    I
    subject
    self-reference
    embodiment
    P.F. Strawson
    L. Wittgenstein
    G.E.M. Anscombe
    J.H. McDowell
    jaźń
    ja
    podmiot
    autoreferencja
    ucieleśnienie
    Nauki Humanistyczne i Społeczne
    Opis:
    For P.F. Strawson self is an embodied agent. The aim of my paper is to discuss those fragments of Strawson’s philosophical work which directly refer to the concept of self. I try to show that Strawson’s view on the nature of self and self-reference is distinct and different from L. Wittgenstein’s nihilism and from the modest nihilism advocated by G.E.M. Anscombe.
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 4; 331-339
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stosunek „Ja-Inny” („Ja-Inny Ja”) w genezie uświadomionej działalności komunikatywnej
    Autorzy:
    Omelchenko, Iryna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690400.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    I
    the Other
    relation
    consciousness
    deliberated communicative activities
    inter-subject
    intra-subject
    para-social communicative activities
    reflection
    „Ja-Inny”
    stosunek
    świadomość
    uświadomiona działalność komunikacyjna
    intersubiektywna i paraspołeczna działalność komunikacyjna
    refleksja
    Opis:
    The article theoretically substantiates the phenomenology of the “I–the Other” (“I–the Other Self”) relation during formation of deliberated communicative activities. The theoretical and methodological approaches to interpret the communicative “I–the Other” relation as well as transformational potential of the Other for the deliberated communication genesis are defined. The article theoretically proves that any object of a person’s external or internal activities (another personified or impersonal person, an imaginary partner, the cultural Other) can become the Other in human interactions according to the inter-subjective psychological paradigm. The article reveals that this relation evolves into a more complex relationship during the said interactions and mutual penetration of I and objects: “I (the Other)–the Other (I)” and “I (the Other in me)–I (I in the Other)”. Moreover, the Other/Others are positioned not only as an ontological reality, but as epistemological and axiological determinacy.
    W artykule teoretycznie uzasadniono fenomenologię stosunku „Ja-Inny” („Ja-Inny Ja”) w kształtowaniu uświadomionej działalności komunikatywnej. Określono teoretyczne i metodologiczne podejścia do interpretacji stosunku komunikatywnego „Ja-Inny” i transformacyjny potencjał „Innego” w genezie uświadomionej działalności komunikatywnej. Teoretycznie uzasadniono, że w systemie intersubiektywnego paradygmatu poznania psychologicznego i interakcji ludzi w roli „Innego” może być dowolny obiekt zewnętrznej lub wewnętrznej aktywności osobowości (zindywidualizowany czy bezosobowy inny człowiek, wyimaginowany partner, „Inny” w kulturze). Ujawniono, że w trakcie określonego współdziałania i wzajemnego przenikania „Ja” i obiektów aktywności ten związek ewoluuje w bardziej skomplikowane relacje „Ja (Inna)-Inne (Ja)” i „Ja (Inne w Ja)-Ja (Ja w Innym)”. „Inny”/„Inne” przy tym pozycjonowane są nie tylko jako pewnik ontologiczny, ale też jako pewność epistemologiczna i aksjologiczna.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova; 2017, 2
    2451-0491
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies