Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Hungarian." wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Inside Job. First-person Documentary in Trauma Cinema: "Balkan Champion" (2006)
Autorzy:
Stőhr, Lorant
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/919733.pdf
Data publikacji:
2014-06-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
trauma
first-person documentary
interethnic conflicts
Hungarian cinema
Opis:
Owing to the disappearance of grand narratives in postmodernism, contemporary documentary has become concerned with personal and collective historical traumas. This paper focuses on the documentary filmmaker’s challenge concerning the treatment of traumatic experience and the re-construction of historical events. It examines the filmmaker’s position in her own film and her attitude towards her subjects in documentaries on historical and personal trauma in the framework of a case study. The film analysed is Balkan Champion (2006), which launched a new trend in Hungarian documentary cinema, touching on sensitive issues in the collective memory of the nation that include the striking, controversial involvement of the fi lmmaker herself. Réka Kincses has made an empathic but highly critical portrait of her own father, the one-time political leader of the Hungarian ethnic minority in Romania, which evolved into a portrait of the interethnic conflicts between Romanians and Hungarians, and the political confl icts arising from the Eastern European transition from communist dictatorship to democracy, as well as their traumatic consequences on the life of an ethnic Hungarian family in Romania. Th e fi lmmaker not only confronts her father with his own failure both as a politician and a father, but also challenges her mother’s chauvinism and careerism. The parents’ opinion about and emotional reactions to the Romanian ethnic majority represent the long-term eff ect of the historical trauma of the treaty of Versailles (1921) and the wounds this left  on the collective psyche of the Hungarian nation. A close analysis demonstrates that, on the one hand, the filmmaker’s first-person interactive techniques helped to reveal the repeated ideological, behavioural and emotional patterns rooted in the historical traumas of Hungarian ethnic minority groups in Romania; on the other hand, these techniques prove to be controversial due to the director’s constant shifting between positions outside and inside her own family and her refusal to take the responsibility that the inside position would involve.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 15, 24; 5-18
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transgresje i transformacje w twórczości filmowej Kornéla Mundruczó
Transgressions and Transformations in the Filmmaking of Kornél Mundruczó
Autorzy:
Helman, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341028.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Kornél Mundruczó
kino transgresji
kino węgierskie
cinema of transgression
Hungarian cinema
Opis:
Autorka charakteryzuje Mundruczó jako twórcę, który wpisuje się w nurty i tendencje sztuki swoich czasów – niekiedy je wyprzedza nowatorskimi rozwiązaniami, ale zarazem nie przekreśla tradycji. Jego kino to kino transgresji, które nie respektuje granic gatunkowych, rodzajowych, estetycznych, łącząc fabularność i dokumentalizm z tendencjami awangardowymi. Mundruczó jest wnikliwym obserwatorem i interpretatorem współczesnej rzeczywistości, ale by odnaleźć i nadać jej sens, sięga daleko w przeszłość, w stronę uniwersalnych mitów, które zrodziła kultura i samo kino. Analizując twórczość Mundruczó, autorka ukazuje powtarzające się wątki i motywy, które twórczość tę spajają przy całej jej różnorodności. Stale powraca motyw rodziny: dysfunkcyjnej, rozbitej, nieobecnej; bohaterowie pozbawieni przeszłości pojawiają się znikąd, naruszając stan równowagi społeczności sfrustrowanej, wrogiej wobec obcych i siebie nawzajem. Otwarte zakończenia nie rozwiązują problemów ani nie wskazują dróg wyjścia z impasu bądź kryzysu. Zachowaniami postaci kierują seks i przemoc, a ofiarami padają niewinni.
The author describes Mundruczó as an artist who fits in with the currents and tendencies of the art of his time - sometimes he overtakes them with innovative solutions, but at the same time he does not rule out the tradition. His cinema is a cinema of transgression, which does not respect genre, type, or aesthetic boundaries, combining fiction and documentary with avant-garde tendencies. Mundruczó is an insightful observer and interpreter of contemporary reality, but in order to find and give it meaning, he reaches far into the past, towards the universal myths that culture and cinema have created. Analyzing the work of Mundruczó, the author reveals recurring themes and motifs that bind this work together with all its diversity. One of the recurring motifs is the motif of the family: dysfunctional, broken and absent; heroes deprived of the past appear out of nowhere, disturbing the balance of the frustrated community, hostile to strangers and each other. Open endings do not solve problems or indicate ways to break the deadlock or crisis. The behaviour of the characters is driven by sex and violence, and the victims are innocent people.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 174-196
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sfilmować/opowiedzieć śmierć. „Grabarz” Sándora Kardosa jako film „przyliteracki”
Filming/Telling of Death: Sándor Kardos’ “Gravedigger” as a “Literary-Related” Film
Autorzy:
Koschany, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341434.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Sándor Kardos
adaptacja
Rainer Maria Rilke
kino węgierskie
adaptation
Hungarian cinema
Opis:
Punktem wyjścia szkicu jest kwestia filmowych adaptacji poezji i prozy poetyckiej. Nie zdarzają się one w kinie zbyt często, a jeśli już, to w formie animacji lub dzieła eksperymentalnego. Grabarz (A sírásó) Sándora Kardosa w tym sensie – jako pełnometrażowy film fabularny – jest więc dziełem wyjątkowym. Koschany skupia się w interpretacji przede wszystkim na zaproponowanej przez reżysera formie opowiadania jako próbie znalezienia filmowej ekwiwalencji dla opowiadania Rainera Marii Rilkego. Dzięki zastosowaniu kamery szczelinowej oraz dalszym odkształceniom obrazu, dzięki uwypukleniu warstwy audialnej (tekst Rilkego, wraz z reżyserskimi amplifikacjami, został tu niemal w całości odczytany przez aktorów), wreszcie dzięki licznym sygnałom podobieństwa filmu czy taśmy filmowej do książki uzyskał Kardos swoisty efekt „przyliterackości” i „archaiczności”, a jednocześnie stworzył dzieło na wskroś nowoczesne. W ten sposób odwieczny w kulturze temat miłości i śmierci, tak ważny w twórczości Rilkego, został opowiedziany jeszcze raz, ale za pomocą formy przekraczającej granice wyobrażenia o tym, czym jest film.
The starting point of this essay is the issue of film adaptations of poetry and poetic prose. They do not happen in the cinema too often, and when they do, it is in the form of animation or experimental work. In this sense, Sandor Kardos’ Gravedigger (A sirasó) - as a full-length feature film - is a unique work. Koschany, in his interpretation, focuses mainly on the director’s storytelling as a film equivalent of Rainer Maria Rilke’s story. Thanks to the slit camera and further deformation of the image, with the emphasis on the auditory layer (Rilke’s text, with directorial amplifications, was here almost entirely read by the actors), and thanks to numerous similarities of film or film tape to the book, Kardos obtained an “archaic” and “literary-related” effect, while at the same time creating a thoroughly modern work. In this manner the eternal theme of love and death, so important for Rilke, has been told again, but in a form that surpasses the limits of what is usually considered to be a film.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 97-98; 241-249
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ironiczny i nostalgiczny wizerunek lat sześćdziesiątych na Węgrzech w filmie Lalunie (Csinibaba, 1997) Pétera Tímára
Ironic and Nostalgic Picture of The 60’ in Péter Tímár’s Film Dollybirds (Csinbaba, 1997)
Autorzy:
Bubak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182032.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Hungarian cinema
Sixties
nostalgia
postcolonialism
irony
film węgierski
lata sześćdziesiąte
postkolonializm
ironia
Opis:
Film Pétera Tímára Lalunie (Csinibaba, 1997) odkrył nieznane terytorium, uświadomił rodakom, że być może, nawet podświadomie, odczuwali nostalgię za latami sześćdziesiątymi. Po rewolucji 1956 roku z każdym rokiem Węgrzy nabierali przeświadczenia, że w tym systemie można żyć, trzeba znaleźć dla siebie tylko właściwie miejsce i nie wychylać się zanadto. Te wspomnienia w połączeniu z popularnymi utworami muzycznymi postanowił wykorzystać Tímár w swoim filmie, adaptując opowiadanie Gyuli Mártona.
Péter Tímár’s film Dollybirds (Csinibaba, 1997) discovered uncharted territory and made the Hungarians realize that perhaps even subconsciously, they feel nostalgia for the sixties.After the revolution of 1956, year by year the Hungarians started to believe that it is possibileto live in that system, you just have to find the right place for yourself and lay low. Tímárdecided to use those memories combined with popular music tracks in his film, in an adaptationof Gyula Márton’s short story.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 191-202
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Główne tendencje we współczesnym kinie węgierskim. Surrealistyczne opowieści, historia, która przestaje być martyrologią, kino gatunków przeżywa renesans
Main Trends in the Contemporary Hungarian Cinema: Surrealistic Stories, History That Is No Longer Martyrology, Genre Cinema Is Enjoying a Renaissance
Autorzy:
Bubak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341033.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino węgierskie
kino gatunkowe
kino współczesne
Hungarian cinema
genre cinema
contemporary cinema
Opis:
W świadomości polskiego widza kino węgierskie wciąż wiąże się ze stereotypowym postrzeganiem tych filmów jako hermetycznych, nieprzystępnych, ponurych, pesymistycznych w swojej wymowie; tę niedostępność wzmacnia dodatkowo bariera językowa. Obserwując jednak najnowsze dokonania kinematografii węgierskiej, można dostrzec, że wspomniane stereotypy w coraz mniejszym stopniu charakteryzują kino na Węgrzech. Z jednej strony obserwujemy transgresję konwencji, natomiast z drugiej strony powrót do kina gatunków. Jeśli dodamy do tego nowe, uzdrawiające spojrzenie na historię, okaże się, że jesteśmy świadkami rozwoju kina interesującego, potrafiącego o wielu problemach opowiadać w sposób nieschematyczny, a przez to ciekawy i pomysłowy. W kontekście liczny nagród i wyróżnień ryzykowna przestaje być teza, że obecnie kino węgierskie przeżywa swoją drugą złotą erę. W swym artykule autor dokonuje przeglądu najważniejszych tendencji i kierunków we współczesnym kinie węgierskim.
Polish cinema viewers still stereotypically consider Hungarian films as hermetic, inaccessible, gloomy, pessimistic in tone, which is further reinforced by the language barrier. Observing, however, the latest achievements of Hungarian cinema, one can note that these stereotypes are becoming less characteristic of Hungarian cinema today. On the one hand, we observe the transgression of the convention, on the other hand, the return to the genre cinema. If we add to this a new healing gaze at the history, we will find that we are looking at a cinema that is engaging, one that can speak about many problems in an unconventional way, and is therefore interesting and inventive. In the context of numerous awards and distinctions it ceases to be a risky proposition that Hungarian cinema is currently experiencing its second golden era.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 131-142
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies