Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "genocide" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 21
Tytuł:
Jak ludobójstwo zostało uznane za zbrodnię − dziedzictwo Rafała Lemkina
How genocide became a crime: legacy of Raphael Lemkin
Autorzy:
MCFARLAND, SAM
HAMER, KATARZYNA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546658.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
genocide
Genocide Convention
Lemkin
Holocaust
Opis:
Raphael Lemkin is hardly known to a Polish audiences. One of the most honored Poles of the XX century, forever revered in the history of human rights, nominated six times for the Nobel Peace Prize, Lemkin sacrificed his entire life to make a real change in the world: the creation of the term “genocide” and making it a crime under international law. How long was his struggle to establish what we now take as obvious, what we now take for granted? This paper offers his short biography, showing his long road from realizing that the killing one person was considered a murder but that under international law in 1930s the killing a million was not. Through coining the term “genocide” in 1944, he helped make genocide a criminal charge at the Nuremburg war crimes trials of Nazi leaders in late 1945, although there the crime of genocide did not cover killing whole tribes when committed on inhabitants of the same country nor when not during war. He next lobbied the new United Nations to adopt a resolution that genocide is a crime under international law, which it adopted on 11 December, 1946. Although not a U.N. delegate – he was “Totally Unofficial,” the title of his autobiography – Lemkin then led the U.N. in creating the Convention for the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide, adopted 9 December, 1948. Until his death in 1958, Lemkin lobbied tirelessly to get other U.N. states to ratify the Convention. His legacy is that, as of 2015, 147 U.N. states have done so, 46 still on hold. His tomb inscription reads simply, “Dr. Raphael Lemkin (1900–1959), Father of the Genocide Convention”. Without him the world as we know it, would not be possible.
Źródło:
Civitas et Lex; 2016, 2(10); 69-85
2392-0300
Pojawia się w:
Civitas et Lex
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Holocausts
Autorzy:
Morawiec, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951484.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
genocide
Holocaust
Armenian Genocide
historiography
collective memory
literature
Opis:
The article examines genocide as a category that has been used and abused in various, especially historical, political, and ideological, discourses. It considers whether the extermination of Jews (the Holocaust) should be studied in the context of other mass crimes. I investigate various sources of twentieth-century organized violence and their literary representations. I also discuss the works of Polish literature (by Nałkowska, Gębarski, Woroszylski, and Margolis), which depict twentieth- -century acts of genocide (the extermination of Jews and Armenians, in particular) in the context of other mass crimes.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2017, 12; 225-239
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lessons Learned from the Holocaust and the Contemporary Genocide
Autorzy:
Dokmanović, Mišo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40247991.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
genocide
Holocaust
Ukraine
war
Opis:
The paper is focused on the analysis of the lessons learned from the genocides in the 20th century for the existing situation in Ukraine. Apart from the short overview of the history behind the term genocide and the adoption of the convention for its prevention and punishment in the post-World War II period, the paper explores the main specifics of the selected genocides (Armenian genocide, the Holocaust, Cambodia, Rwanda, and Yugoslavia). On the basis of the identified specifics, several conclusions and lessons have been drawn, including the expectation that mass atrocities will happen again and that international justice is often slow and deals with a limited number of perpetrators.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2023, Special Issue; 11-29
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czesław Miłosz and Jerzy Andrzejewski: The Holocaust as Catholic Moral Crisis
Autorzy:
Brenner, Rachel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636166.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Holocaust
Catholicism
genocide
humanism
ethics
Opis:
This article examines the wartime texts produced by two deeply believing Catholics – Jerzy Andrzejewski and Czesław Miłosz. In 1942, at the time of the deportations to Treblinka, these young but already prominent Warsaw men of letters and believing Catholics engaged in a correspondence which examined the ethical crisis of the Jewish genocide and its impact on Christian humanism. Miłosz and Andrzejewski followed their epistolary exchange with literary responses to the 1943 Ghetto Uprising. Whereas the letters conceptualized possibilities of moral restoration, the literary works – Miłosz’s two poems, Campo di Fiori and Biedny Chrześjanin patrzy na getto (A Poor Christian Looks at the Ghetto) and Andrzejewski’s novella Wielki Tydzień (Holy Week) – focused on the devastating impact of the Jewish genocide on their Polish Catholic world. These literary works see the event of the Holocaust as an irrevocable failure of the Catholic dogmas of caritas and love for the Other.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2019, 16; 295-318
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Building through the flames: Polish-Jewish architects and their networks, 1937–1945
Строить через огонь. Польско-еврейские архитекторы и их профессиональные сети, 1937–1945 г.
Autorzy:
Roche, Emily
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52678552.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Holocaust
Warsaw
architecture
urban planning
genocide
Opis:
Before 1939, Jewish architects were active members of their profession, participating in domestic and international architectural networks and contributing to the built environment of Polish cities. From the mid-1930s, however, intensifying antisemitism and far-right political forces pressured architectural networks to exclude Jews from professional unions. The start of the Second World War and the German occupation in 1939 strained professional architectural networks but led to the formation of underground workshops, cooperatives, and other groups, whose connections extended from Warsaw through the camps and ghettos of occupied Poland. This article presents the history of Jewish-Polish architects from 1937 to 1945. Demonstrating how architectural networks reacted to changing conditions of war, occupation, and genocide, it emphasizes architectural networks as sites of political engagement, ranging from prewar antisemitic attacks on Jews and their removal from the Society of Polish Architects (SARP) to underground architectural networks that hid Jews and allowed them to work. Although the fate of Jewish architects depended largely on their relationships with their professional networks, they also actively decided how to utilize those networks to resist the Nazis and to ensure their survival. This research shows that interpersonal relationships and wartime networks were consequential in determining the wartime fates of Jewish architects and also shaped the profession’s post-war structure.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2024, 49, 1; 71-87
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenie traumatyczne w Rwandzie
Traumatic experience in Rwanda
Autorzy:
Wosińska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31053128.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
trauma
Rwanda
genocide
Holocaust
decolonial studies
Opis:
In the article, I redefine the traumatic experience that has been ubiquitous on both individual and collective levels for people in Rwanda since the 1994 genocide. Using ethnographic and psychotraumatological methods, I point out the limitations of the Western-centric psychoanalytic approach and the presence of discursive elements derived directly from the public discourse on the Holocaust, which – too often understood as a model discourse – in practice makes it impossible to recognize the nature of a specific trauma or real identities of the injured subjects. In the text, I propose to adopt an emic/vernacular position on this issue, and to ponder the decolonization potential inherent in such a perspective.
Źródło:
Etnografia. Praktyki, Teorie, Doświadczenia; 2023, 8; 149-170
2392-0971
2543-9537
Pojawia się w:
Etnografia. Praktyki, Teorie, Doświadczenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadeczność: Leksykon świadków rozproszonej Zagłady
Testimoniality: A Lexicon of Witnesses to the Dispersed Holocaust
Autorzy:
Kobielska, Maria
Szczepan, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1817371.pdf
Data publikacji:
2020-12
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
witness
Holocaust
genocide
gesture
Polish culture of memory
Opis:
The authors use the adjective ‘testimonial’ (orig. ‘świadeczny’), i.e. ‘bearing witness, confirmed by testimonies’ to propose an analysis of bottom-up figurations of the role of witness, which are present in communities living in the vicinity of uncommemorated sites of the dispersed Holocaust. The eponymous ‘testimoniality’, or the disposition for bearing testimony or being a witness, is examined as a special situation in which the sites of past violence engage witnesses, both human (e.g. neighbours and guardians) and non-human: the landscape, the biotope, objects, various gestures and relations. By proposing categories grounded in the material gathered during field research, the authors analyse functions which can be referred to as testimonial, or seeking to give testimony to the past. The result is a lexicon of testimonial actors, practices, objects and words.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, 160; 209-243
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Differences in Denials of the Holocaust: Comparative Study of Two Case Studies
Autorzy:
Trejbalova, Tereza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545511.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
Genocide
Holocaust
denialism
historical revisionism,
Jewish population
Roma population
Opis:
Denial of the Holocaust is a topic that is largely discussed and attracts public attention to this day. However, the language used when debating historical revisionism is oftentimes limited to the Jewish victims and survivors, while other groups, which were targeted during World War II, are regularly omitted from the discourse. The objective of this qualitative study is to establish what are the common patterns of two types of Holocaust denial – denial of the Jewish genocide and denial of the Roma genocide – and how these are treated by the international community. The findings of this research indicate that the deniers adhere to similar ideologies that result in questioning the existence of the Holocaust. The international community poses as an interesting case as the Roma genocide is not denied; however, its existence has been largely unacknowledged until a recent slight turn towards more equal treatment of survivors and victims in several countries.
Źródło:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne; 2016, 6; 69-84
2353-4699
Pojawia się w:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patrząc na Buczę. Badacz Zagłady wobec wizualnych świadectw współczesnego ludobójstwa
Looking at Bucha. Holocaust Researcher on Visual Testimonies of Contemporary Genocide
Autorzy:
Leociak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32084324.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Bucza
Ukraina
ludobójstwo
Holokaust
Bucha
Ukraine
genocide
Holocaust
Opis:
Masakra cywilów, jakiej dopuścili się Rosjanie w Buczy, jest punktem wyjścia do rozważań na temat tekstowych i wizualnych świadectw zbiorowej przemocy, aktów ludobójstwa, a przede wszystkim Zagłady. Namysłowi poddane zostały wybrane przykłady przemocy indywidualnej i działań eksterminacyjnych mających miejsce w różnych uwarunkowaniach historycznych i politycznych (od zbrodni na jeńcach podczas wojny secesyjnej, linczu, Holokaustu, wojny w Syrii i rosyjskich zbrodni wojennych popełnianych w Ukrainie). Zróżnicowaniu kontekstu historyczno-politycznego towarzyszy różnorodność mediów komunikacyjnych służących do zapisu i przekazania doświadczeń granicznych, które stały się udziałem ofiar: od świadectw pisanych po blogi internetowe i wpisy na Facebooku, od rycin i zdjęć publikowanych w prasie, po profesjonalne filmy dokumentalne wyświetlane w salach sądowych podczas procesów zbrodniarzy i w salach kinowych podczas specjalnych projekcji, a także prywatne zdjęcia i filmy robione telefonami komórkowymi i umieszczane w internecie. Przy zmienności realiów historycznych i mediów pozostaje jednak niezmienny rdzeń tego typu świadectw: po pierwsze nieodparta potrzeba, wręcz nakaz ich sporządzania, po drugie — fundamentalne podobieństwo, czyli wspólne dla wszystkich tych świadectw fundament: śmiertelny lęk, przerażenie, groza, poczucie bezbronności i opuszczenia. Autor skupia się przede wszystkim nad charakterem przekazu wizualnego, fenomenem fotografii okrucieństwa i przemocy, oraz ich oddziaływania na odbiorcę.
The massacre of civilians perpetrated by the Russians in Bucha is a point of departure for reflections dealing with textual and visual testimonies of collective violence, acts of genocide, and, predominantly, the Holocaust. The author ponders on selected examples of individual violence and extermination undertakings in assorted historical and political circumstances (from crimes committed against prisoners of war during the American Civil War, lynching, the Holocaust, the war in Syria, and Russian war crimes perpetrated in Ukraine). The differentiation of the historical-political context is accompanied by the diversity of communication media recording and transmitting borderline experiences involving victims: from written testimonies to Internet blogs and Facebook posts, from drawings and photographs published in the press to professional documentary films screened in courtrooms in the course of trials of criminals and in cinemas during special film projections, as well as private photographs and forms obtained with cell phones and put on the Internet. Alongside the variability of historical facts and the media there still remains the unchanging core of all those testimonies: first, the compelling need, an outright injunction, to create them; secondly – fundamental similarity, i.e. a foundation shared by all such testimonies: mortal fear, horror, dread, a feeling of being abandoned, and vulnerability. The author concentrated predominantly on the character of visual communication, the phenomenon of cruelty and violence photography as well as their impact upon the recipient.
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 343, 4; 173-181
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Holokaust jako ludobójstwo wyjątkowe
The Holocaust as a Unique Genocide
Autorzy:
Surzyn, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699766.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Holokaust
ludobójstwo
Żydzi
eksterminacja
nowoczesność
Holocaust
genocide
Jews
extermination
modernity
Opis:
The article is dedicated to an analysis of the Holocaust uniqueness against the backdrop of other genocides. Most of all, the text follows the clues from Berel Lang, who interpretsthe Nazi Crime as a perfect genocide, that is, such a genocide that implemented its ideological assumptions fully for the first time in human history. What transpired then was in fact a comprehensive synthesis of “idea” and “actions.” Therefore, the relation between the Holocaust and other genocides turns out to be one-sided: the Holocaust is a genocide but no other genocide is the Holocaust. The category of genocide was, first of all, introduced into international circulation by a Polish lawyer of Jewish origin Rafał Lemkin during the final decade before the outbreak of World War Two. Genocide has become an almost universally acknowledged term, reinforced by the UN declaration of 1947. Mass crimes occurred in human history since the time immemorial. However, their character fundamentally changed with the advent of modernity, when powerful nation states within the framework of ideological postulates managed to give a new dimension to their politics, the one including actions meted out against entire communities: ethnic groups or nations. The Nazi crime of the Holocaust seems to be a unique exemplification of “modernity” (the term introduced in this sense by Zygmunt Bauman), that is, the combination of technicalisation and mass production with strong bureaucratic structure, which resulted in an unimaginable deed of murdering millions of Jews while utilising technical methods. The killing took a form of “production tasks,” which made the moral problems of responsibility and guilt appear in a different light. In the article an attempt is made to show implications stemming from the acceptance of the Holocaust’s uniqueness as “a perfect genocide,” both in its political and social as well as philosophical and moral dimensions.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2020, 6; 61-79
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powracające ludobójstwo w Europie Środkowo-Wschodniej i Rosji (1894-1995)
Recurring genocide in Central and Eastern Europe and Russia (1894-1995)
Autorzy:
Lityński, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945326.pdf
Data publikacji:
2021-04-01
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
ludobójstwo
Holokaust
Ormianie
ZSRR
Chorwacja
genocide
Holocaust
Armenians
USSR
Croatia
Opis:
Ogromna jest literatura na temat ludobójstwa. Dowodzi to jak temat jest nadal aktualny, ważny i wciąż niedostatecznie zbadany. Twórcą pojęcia prawnego „ludobójstwo-genocyd” jest Rafał Lemkin, uczony polski narodowości żydowskiej: „Father of genocide Convention”. W 1948 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło konwencję w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa. W ciągu stu lat (1894-1995) w Europie Środkowo-Wschodniej ludobójstwo miało miejsce wielokrotnie. Największe ludobójstwo w historii ludzkości to Zagłada Żydów (Holokaust). Autor przypomina także ludobójstwo Ormian (1894-1915) w Imperium Osmańskim (mimo że to wykracza poza terytorium Europy Środkowo-Wschodniej i Rosji). W Związku Radzieckim były liczne przypadki ludobójstwa, tylko w stosunku do nich można zgromadzić pokaźną literaturę. Mianowicie autor przypomina: ludobójstwo Kozaków po rewolucji bolszewickiej; ludobójstwo „kułaków” w związku z kolektywizacją rolnictwa; Wielki Głód na Ukrainie; wyniszczanie całych mniejszości narodowych (tzw. operacje narodowościowe 1937-1938); największą taką operacją była „operacja polska”. Autor przypomina także ludobójstwo w krajach byłej Jugosławii: zwłaszcza w faszystowskim tzw. Niezależnym Państwie Chorwackim [Nezavisna Država Hrvatska – NDH). Ludobójstwo nacjonalistów Ukraińskich na Polakach (1943-1946) zamyka tekst. Artykuł opisuje największe operacje ludobójcze przeprowadzone w Europie Środkowo-Wschodniej na przestrzeni wieku oraz nakreśla ich podłoże historyczno-polityczne, sposób przeprowadzenia oraz ich relacje w stosunku do obowiązującego w danych czasie prawa międzynarodowego i poszczególnych uregulowań krajowych.
There have been numerous publications on genocide, which provides evidence that this topic is up-to-date, important and still insufficiently researched. The author of the legal concept of "genocide " is Rafał Lemkin, a Polish scholar of Jewish nationality: "Father of Genocide Convention". In 1948, the General Assembly of the United Nations adopted a convention on the prevention and punishment of genocide crime. During the hundred years (1894-1995), genocide repeatedly occurred in Central and Eastern Europe. The greatest genocide in human history is the extermination of the Jews (the Holocaust). The author also recalls the genocide of the Armenians (1894-1915) in the Ottoman Empire (although it goes beyond Central and Eastern Europe and Russia). There were numerous genocide cases in the Soviet Union, and it is only about them that it is possible to accumulate substantial literature. Namely, the author reminds: the Cossacks genocide following the Bolshevik revolution; genocide in the countryside in connection with the collectivization process; Great Famine in Ukraine; the extermination of entire national minorities (so-called national operations 1937-1938); the most massive such operation was the "Polish operation." The author also recalls genocide in the countries of former Yugoslavia: especially in the fascist so-called Independent Croatian State [Nezavisna Država Hrvatska - NDH). The genocide of Ukrainian nationalists on Poles (1943-1946) closes the text. The article describes the largest genocidal operations carried out in Central and Eastern Europe over the course of a century and outlines their historical and political background, the manner in which they were carried out and their relationship with the international law and individual national regulations in force at the time.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2020, 19, 2; 267-296
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewolucja Myśli, czyli Artysta Wobec Zła. Rzecz o Pieterze Hugo. Dedykowane Andrzejowi Turowskiemu
The Revolution of Thoughts, or Artists in the Face of Evil. About Pieter Hugo. Dedicated to Andrzej Turowski
Autorzy:
Nieczyporowski, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424419.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Vestiges of a Genocide
Andrzej Turowski’s Manifesto
Pieter Hugo
Holocaust
Opis:
Na początku XX wieku świat zmieniła I wojna światowa i rewolucja rosyjska. Później nadeszła II wojna światowa i Holocaust. Od tego czasu nic nie było takie jak wcześniej. Stary system polityczny przeminął, a zaczął się rozwijać nowy sposób myślenia. Sztuka także musiała zostać zmieniona i została. Po ponad dwóch tysiącach lat tradycyjnych stylów zmienił się starożytny kanon sztuki. Nowe społeczeństwo potrzebowało nowych myśli, nowej sztuki. W swojej książce Art That Sparks Unrest: The Artistic-Political Manifesto of Particular Art, Andrzej Turowski pokazał nam, że sztuka “by immersing itself in the politicality of social and historical conflicts (…) can subvert rationalizing or false answers to contemporary questions (about war, poverty, race, difference, aspiration, justice, dreams, law, happiness, etc.). (…) The radicalism of such art knows no limits: its participation extends to the whole of the public sphere, its testimony reaches even that which is most deeply hidden in personal experience, its ethics are uncontained by any morality, its criticism does not stop at any truth, its disobedience knows no law (…).The art of the particular is the anarchic and therefore political interposition.” Teoria Turowskiego jest bardzo pomocna w zrozumieniu współczesnej sztuki. W tym tekście wykorzystano ją w dyskusji o cyklu Pietera Hugo Vestiges of a Genocide. Porównując Holokaust i ludobójstwo w Rwandzie, interpretując sztukę Pietera Hugo, autor wskazuje, że sztuka ostrzega nas, że historia lubi się powtarzać.
At the beginning of the twentieth century, the world was changed by the First World War and the Russian Revolution. Later on came the Second World War and the Holocaust. Since that time nothing was like before. The old political system had passed away and a new way of thinking started to grow. Art had to be changed, and was. After over two thousand years of traditional styles, the ancient canon of the Art became changed. A new society needed new thoughts, new Art. In his book, Art That Sparks Unrest: The Artistic-Political Manifesto of Particular Art, Andrzej Turowski shows us that art “by immersing itself in the politicality of social and historical conflicts (…) can subvert rationalizing or false answers to contemporary questions (about war, poverty, race, difference, aspiration, justice, dreams, law, happiness, etc.). (…) The radicalism of such art knows no limits: its participation extends to the whole of the public sphere, its testimony reaches even that which is most deeply hidden in personal experience, its ethics are uncontained by any morality, its criticism does not stop at any truth, its disobedience knows no law (…).The art of the particular is the anarchic and therefore political interposition.” Turowski’s theory is very helpful for understanding contemporary art. In this text it has been used in the discussion of Pieter Hugo’s Vestiges of a Genocide cycle. Comparing the Holocaust and the Rwanda Genocide, interpreting Pieter Hugo’s art, the author indicates that Art is warning us that history likes to be repeated.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2019, 20; 147-157
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia Emmanuela Lévinasa jako odpowiedź na doświadczenie Zagłady
Emmanuel Levinas’ philosophy being a response to the experience of the Holocaust
Autorzy:
Kutnik, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116700.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Holocaust
Emanuel Lévinas
the crime of genocide
philosophy
Holokaust
ludobójstwo
filozofia
Opis:
Przedstawiciele różnych współczesnych ruchów filozoficznych próbowali uporać się z traumą spowodowaną Holokaustem i ludobójstwem. Holokaust odcisnął bardzo wyraźny ślad na filozofach pochodzenia żydowskiego. Najwybitniejszym nurtem współczesnej myśli żydowskiej jest klasyczna filozofia dialogu. Artykuł przedstawia krytyczną analizę wpływu doświadczenia Holokaustu na myśl Emanuela Lévinasa, głównego powojennego przedstawiciela filozofii dialogu. Lévinas, więziony jako oficer armii francuskiej, wojnę spędził w obozie jenieckim. Większość jego prac, powstałych po wojnie, naznaczona została bolesnym cieniem Holokaustu (pomimo nielicznych bezpośrednich i osobistych odniesień do doświadczeń wojennych). W swojej myśli etycznej Levinas szukał odpowiedzi na dwa fundamentalne pytania: 1) jak mogło dojść do zbrodni ludobójstwa i 2) jak zmienić schematy myślenia i świadomość jednostek, aby podobna tragedia nigdy więcej się nie powtórzyła. Wyraził, że koncepcja relacji międzyludzkich jest doskonałą praktyczną lekcją dla każdego z nas. Popularyzacja jego idei jest nadal aktualna. Jego refleksje nie straciły nic ze swojej aktualności w erze wszechobecnej „mowy nienawiści” zalewającej media masowe i społecznościowe.
Representatives of varied contemporary philosophical movements attempted to deal with the trauma caused by the Holocaust and genocide. The Holocaust left a very substantial mark on the philosophers of Jewish origin. The most prominent trend in contemporary Jewish thought is the classical philosophy of dialogue. The article presents a critical analysis of the influence of the Holocaust experience on the thought of Emanuel Lévinas, the main post-war representative of the philosophy of dialogue. Lévinas, being imprisoned as an officer of the French army, spent the war in a POW camp. Most of his works, created after the war, were marked by the painful shadow of the Holocaust (despite few direct and personal references to the war experience). In his ethical thought, Levinas sought answers to two fundamental questions: 1) how the crime of genocide could have taken place, and 2) how to change thinking patterns and awareness of individuals so that a similar tragedy may never again be repeated. The concept of interpersonal relationships, he expressed, is an excellent practical lesson for each one of us. The popularisation of his idea is still valid nowadays. His reflections have lost none of their relevance in the era of pervasive “hate speech” flooding the mass and social media. Representatives of varied contemporary philosophical movements attempted to deal with the trauma caused by the Holocaust and genocide. The Holocaust left a very substantial mark on the philosophers of Jewish origin. The most prominent trend in contemporary Jewish thought is the classical philosophy of dialogue. The article presents a critical analysis of the influence of the Holocaust experience on the thought of Emanuel Lévinas, the main post-war representative of the philosophy of dialogue. Lévinas, being imprisoned as an officer of the French army, spent the war in a POW camp. Most of his works, created after the war, were marked by the painful shadow of the Holocaust (despite few direct and personal references to the war experience). In his ethical thought, Levinas sought answers to two fundamental questions: 1) how the crime of genocide could have taken place, and 2) how to change thinking patterns and awareness of individuals so that a similar tragedy may never again be repeated. The concept of interpersonal relationships, he expressed, is an excellent practical lesson for each one of us. The popularisation of his idea is still valid nowadays. His reflections have lost none of their relevance in the era of pervasive “hate speech” flooding the mass and social media.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2020, 10, 9-10; 119-131
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genocide 1915–1917 a jego współczesna recepcja
Genocide 1915–1917 and its contemporary reception
Autorzy:
Kwiatkiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901836.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
Tematy:
Armenian genocide
Holocaust
Ottoman Empire
Kurds massacre
ludobójstwo Ormian
Imperium Osmańskie
masakra Kurdów
Opis:
The carnage made during the First World War on the Christians living in the central and eastern provinces of the Ottoman Empire found its widely reflected in the culture and art of the twentieth century. It became the theme of many works and inspiration for the creators, also outside the circle of civiliza-tion hinted communities affected by the tragedy. A special sensitivity distin-guished themselves in artistic circles in Western Europe and the United States. They formed a significant extent widespread contemporary image of the tragedy that took place a hundred years ago in the area of Western Asia. It contained far-reaching simplification and it was also politically useful, decisive for the durability of the media.
Źródło:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2015, 12; 331-340
1731-8440
Pojawia się w:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Generacyjne poszukiwanie tożsamości. Pamięć o Zagładzie w twórczości literackiej polskich Żydów
Generational identity search. Remembrence of the Holocaust in the literary work of Polish Jews
Autorzy:
Golik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039077.pdf
Data publikacji:
2018-07-20
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
ludobójstwo
Żydzi
Holokaust
literatura
pamięć
genocide
Jews
Holocaust
literature
memory
testimony
survivors
history
identity
Opis:
W czasie Holokaustu zginęła niemal cała populacja polskich Żydów. Ci, którzy ocaleli, stali się więc naturalnymi depozytariuszami pamięci o swoim narodzie i cierpieniach, jakie były jego udziałem. Po zakończeniu II wojny światowej długi czas panowało milczenie na temat Zagłady. Dopiero z czasem ocaleni podjęli próbę zmierzenia się z traumą przeszłości, przepracowania jej za pomocą literatury, a także spisania wspomnień. Również w imieniu ofiar, które nie mogły już tego uczynić. Także ocaleni z Holokaustu polscy Żydzi, tworząc dzieła literackie, stawali się pisarzami, kronikarzami i dokumentalistami. Zapisując losy własne i swoich bliskich dawali świadectwo popełnionych zbrodni, jednocześnie ratując od zapomnienia skrawki zgładzonej przeszłości całego narodu. Imperatyw tworzenia literatury stał się tym samym skarbnicą ich pamięci i tożsamości zachowanej dla przyszłych pokoleń.  
During the Holocaust nearly the entire population of Polish Jews was exterminated. Those who survived became the likely keepers of their people’s memories and the stories of the suffering they had endured. At the end of World War II, there was a long period of silence about the Holocaust. Only as time passed did the survivors start facing the trauma of their past, through creating literary works and writing down their memoirs; also, on behalf of victims who were no longer able to do that. The Polish Jews who survived Holocaust also, while creating literary stories, were becoming writers, chroniclers and documentarists. By writing down their own stories as well as stories of their loved ones, they gave testimony to the crimes that were committed while rescuing the pieces of their nation’s destroyed past from fading into the oblivion. The imperative to write has become the repository of their memories and their identity being preserved for future generations.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2018, 22, 3; 119-134
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 21

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies