Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "putnam" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Na marginesie filozoficznej ewolucji Elzenberga: czy da się przezwyciężyć przepaść między filozofią analityczną a kontynentalną?
Autorzy:
Krajewski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098574.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Henryk Elzenberg
filozofia analityczna
filozofia kontynentalna
Hilary Putnam
Alain Badiou
Test Turinga
symulacja komputerowa
Opis:
Henryk Elzenberg ewoluował od racjonalizmu i zachwytu logiką do radykalnej opozycji wobec scjentyzmu i „biurokratów ścisłości” ze szkoły lwowsko-warszawskiej. W obecnej filozofii akademickiej istnieje nieszczęśliwy ostry podział na filozofię analityczną i tzw. kontynentalną. Czy tę filozofię nieanalityczną da się określić w sposób pozytywny? Zasugerowanych jest kilka pomysłów, ale żaden nie wydaje się dostatecznie dobry. Czy ten podział da się przezwyciężyć? Niektórzy usiłują, np. Hilary Putnam i Alain Badiou, chociaż Putnam nie próbuje syntezy, a Badiou próbuje, ale rezultat jego działań rozczarowuje i nie jest wolny od błędów, gdy filozof powołuje się na zaawansowaną logikę matematyczną. W każdym razie filozofia musi funkcjonować pomiędzy dwoma biegunami: naukowym, logicznym i humanistycznym, literackim. W naszych czasach nowym źródłem doświadczeń powinny być dla filozofii komputery. Możliwość cyfrowej symulacji każe na nowo rozważyć pytanie o specyfikę człowieka. W tej dziedzinie oba podejścia do filozofii stają się niezbędne. Przykładem uwzględnienia zarówno logiki, jak i filozofii dialogu jest zaproponowane wcześniej przez autora ostateczne wzmocnienie Testu Turinga, czyli eksperyment myślowy, w którym dziecko jest od urodzenia wychowywane przez roboty i ma się okazać, czy tak ukształtowany człowiek okaże się w miarę „normalny”.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 4; 391-403
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce czy miejsca? Kilka uwag na temat propozycji Romana Ingardena dotyczących łączenia intencjonalnych i rzeczywistych miejsc w dziele literackim
Place or Places? Some Thoughts on Roman Ingarden’s Proposals for Linking Intentional and Actual Places in a Literary Work
Autorzy:
Petryszak, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762584.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Roman Ingarden
filozofia literatury
miejsce
dzieło literackie
Hilary Putnam
Józef Bańka
ziemia bliźniacza
recentywizm
philosophy of literature
place
literary work
twin earth
recentivism
Opis:
W artykule została przedstawiona propozycja uzupełnienia filozofii literatury Romana Ingardena. Fenomenolog ten zakładał, że między miejscem rozgrywania się akcji w dziele literackim a faktycznym miejscem – jeśli na takie miejsce wskazywałoby dzieło literackie (np. ul. Grodzka w Krakowie) – zachodzi pewna tożsamość lub pewna łączność. W oparciu o poszerzoną na potrzeby tematu argumentację Hilarego Putnama i metafizyczne aspekty recentywizmu Józefa Bańki przedstawiono argumenty wskazujące, że nie jest możliwe utrzymanie twierdzenia o łączności między miejscami intencjonalnymi w dziele literackim a miejscami rzeczywistymi. Przedstawiono również konsekwencje takiego uzupełnienia wskazanego punktu filozofii literatury Ingardena.
The following paper presents a proposal to complement Roman Ingarden’s philosophy of literature. Ingarden assumed that there is some identity or some connection between the place where the action takes place in a literary work and the real place, if such a place is indicated by a literary work (e.g. Grodzka Street in Krakow). Based on the arguments of Hilary Putnam, extended for the purposes of the topic, and metaphysical aspects of recentivism by Józef Bańka, arguments are presented to show that it is not possible to maintain a claim of connectivity between intentional places in a literary work and actual places. The consequences of such an addition to the indicated point of Ingarden’s philosophy of literature are also pointed out.
Źródło:
Logos i Ethos; 2021, 58, 2; 127-145
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Putnam’s Natural Realism and Its Problems
Problemy realizmu naturalnego Putnama
Autorzy:
Szubka, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233200.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Hilary Putnam
Michael Dummett
metaphysical realism
antirealism
natural or commonsense realism
naïve direct realism
disjunctivism
philosophical quietism
truth
realizm metafizyczny
antyrealizm
realizm naturalny lub zdroworozsądkowy
naiwny realizm bezpośredni
alternatywizm
kwietyzm filozoficzny
prawda
Opis:
Hilary Putnam (1926–2016) was prone to change his mind on variety of philosophical issues and almost constantly to modify his views. The last period of the development of his philosophy is known as the phase of commonsense or natural realism, eloquently presented in his 1994 Dewey Lectures. This paper is focused on three facets of his position and tries to identify three difficulties it encounters. Firstly, Putnam claims that in the contemporary realism debate we have, on the one hand, proponents of extravagant metaphysical realism, and, on the other hand, advocates of various versions of irresponsible antirealism. Unfortunately, the delineation of the debate is too coarse-grained, since there are many forms of metaphysical realism, and lumping together various antirealisms is confusing and unhelpful. Secondly, Putnam’s naïve direct realism in the philosophy of perception seems incompatible with his transactional account of perception. Thirdly, for some time Putnam was under a spell of Wittgensteinian quietism that distorted the true character of his philosophical ideas.
Hilary Putnam (1926–2016) miał skłonność do zmieniania swoich poglądów filozoficznych oraz do ich ciągłej modyfikacji. Ostatni okres rozwoju jego filozofii jest znany jako faza realizmu naturalnego lub zdroworozsądkowego. Realizm ten został najpełniej przedstawiony w Wykładach Deweyowskich z 1994 r. Artykuł dotyczy trzech aspektów stanowiska w nich wyłożonego, a następnie ulepszanego i uzupełnianego. Wskazane są trzy trudności tego stanowiska. Po pierwsze, Putnam twierdzi, że we współczesnym sporze o realizm mamy z jednej strony do czynienia ze zwolennikami ekstrawaganckiego realizmu metafizycznego, z drugiej zaś z entuzjastami rozmaitych wersji nieodpowiedzialnego antyrealizmu. Niestety Putnamowski zarys tej debaty jest zbyt uproszczony, ponieważ jest wiele postaci realizmu metafizycznego, natomiast scalanie w jedną całość różnych odmian antyrealizmu prowadzi na manowce. Po drugie, naiwny realizm bezpośredni Putnama trudno pogodzić z zaproponowanym przez niego transakcjonalizmem w teorii percepcji. Po trzecie, przez jakiś czas Putnam był pod wpływem Wittgensteinowskiego kwietyzmu, który zniekształcał charakter wysuwanych przez niego koncepcji filozoficznych.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2024, 72, 1; 43-60
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies