Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "HIF-1" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Differential relationship between two hypoxia markers: HIF-1α and GLUT1 and classic prognostic factors in invasive breast carcinoma
Zróżnicowana zależność pomiędzy dwoma markerami hipoksji: HIF-1α i GLUT1 a klasycznymi czynnikami prognostycznymi w inwazyjnym raku piersi
Autorzy:
Żyromska, Agnieszka
Andrusewicz, Hanna
Łysik, Joanna
Jóźwicki, Wojciech
Wiśniewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029826.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
GLUT1
HIF-1α
hypoxia
immunohistochemistry
prognostic factors
Opis:
Background: Tumor hypoxia is an adverse prognostic factor which promotes cancer aggressiveness and limits its radio- and chemosensitivity. The aim of our study was to explore the relationship between endogenous hypoxia markers and classic prognostic factors, including clinical stage and the expression of ER, PR, and HER2 in primary untreated breast carcinoma. Methods: A retrospective immunohistochemical analysis of archived tissue blocks collected from 153 women, who underwent total mastectomy and lymph node dissection, included the expression of two hypoxia-related proteins: HIF-1α and GLUT1. Results: GLUT1 labelling index (LI) showed a positive correlation with T stage (R = 0.18, p = 0.026) and HER2 status (R = 0.25, p = 0.002), and a negative correlation with the expression of ER (R = −0.19, p = 0.017) and PR (R = −0.17, p = 0.032). HIF-1α LI showed a positive correlation with ER expression (R = 0.16, p = 0.045). In the multivariate regression analysis, a different relationship between classic prognostic factors and the two tested hypoxia proteins was proven. Higher GLUT1 expression correlated with ER and PR negativity (p = 0.02 and p = 0.01, respectively) as well as with higher expression of HER2 (p = 0.04). HIF-1α showed no association with PR and HER2, but a positive correlation with ER (p = 0.02). Neither of the hypoxia proteins was associated with a tumor grade. Only one clinical feature, T stage, correlated with both of the hypoxia markers: positively with GLUT1 (p = 0.049) and negatively with HIF-1α (p = 0.01) expression. Conclusions: In breast cancer, GLUT1 expression may be considered an additional prognostic factor which correlates with an adverse status of HER2 and hormonal receptors, and indicates a more hypoxic, radio- and chemotherapy refractory profile of carcinoma.
Tło: Hipoksja w  guzie nowotworowym stanowi niekorzystny czynnik prognostyczny, ogranicza jego promienioi chemiowrażliwość oraz promuje bardziej agresywny przebieg choroby. Przewidywanie rokowania i odpowiedzi na leczenie wymaga wiedzy o związku hipoksji z uznanymi czynnikami prognostycznymi. Celem badania było określenie zależności pomiędzy endogennymi markerami hipoksji w  pierwotnym przewodowym raku piersi a  klasycznymi czynnikami prognostycznymi, takimi jak stopień zaawansowania klinicznego oraz ekspresja receptorów ER, PR i HER2. Metody: Retrospektywna analiza immunohistochemiczna archiwizowanych bloczków tkanek pobranych od 153 kobiet, poddanych mastektomii i limfadenektomii pachowej, objęła ekspresję dwóch związanych z hipoksją białek: HIF-1α i GLUT1. Wyniki: Indeks wiązania GLUT1 (GLUT1 LI) wykazał korelację dodatnią z wielkością guza (R = 0,18, p = 0,026) i ekspresją HER2 (R = 0,25, p = 0,002) oraz ujemną z ekspresją ER (R = −0,19, p = 0,017) i PR (R = −0,17, p = 0,032). HIF-1α LI korelował wyłącznie z ekspresją ER (R = 0,16, p = 0,045). W analizie wieloczynnikowej wykazano zróżnicowaną zależność pomiędzy klasycznymi czynnikami prognostycznymi i testowanymi markerami hipoksji. GLUT1 LI korelował negatywnie z ekspresją ER i PR (odpowiednio p = 0,02 i p = 0,01) oraz pozytywnie z ekspresją HER2 (p = 0,04). Nie udowodniono korelacji pomiędzy HIF-1α LI a ekspresją PR czy HER2, natomiast wykazano jego dodatnią zależność z ekspresją ER (p = 0,02). Żaden marker hipoksji nie korelował ze stopniem zróżnicowania histologicznego nowotworu. Tylko jeden kliniczny czynnik – wielkość guza (T) – korelował z ekspresją badanych białek: dodatnio z GLUT1 (p = 0,049), a ujemnie z HIF-1α (p = 0,01). Wnioski: Ekspresja GLUT1 w raku piersi może stanowić dodatkowy czynnik prognostyczny, korelujący z niekorzystnym statusem receptora HER2 i receptorów hormonalnych oraz wskazywać na bardziej hipoksyczny, oporny na radioi chemioterapię, profil raka.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 4; 197-203
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of different intensities aerobic exercise to cardiac angiogenesis regulation on Wistar rats
Autorzy:
Sylviana, N.
Goenawan, H.
Susanti, Y.
Lesmana, R.
Megantara, I.
Setiawan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16539096.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
angiogenesis
exercise
CD34+
HIF-1α
myocardium
PGC-1α
VEGF
Opis:
The adaptation response of myocardium angiogenesis stimulated by specific exercise intensities remains unclear. The aims of this study is to explore the effect of different intensities aerobic exercise to cardiac angiogenesis regulation via HIF-1α, PGC-1α, VEGF, and CD34+ in Wistar rats. Wistar rats were divided into control and exercise groups. Exercise groups were trained on a treadmill for 12 weeks, 30 min/day for 5 days with low, moderate, and high-intensity groups. The rats were sacrificed, and the myocardium was collected and preserved at -80°C until used. Cardiac protein samples were extracted and run for Western blotting using the specific antibodies: hypoxia-inducible factor (HIF)-1α, Peroxisome proliferator-activated receptor gamma coactivator 1-alpha (PGC-1α), vascular endothelial growth factor (VEGF), and Cluster of differentiation 34 (CD34+). Results showed that protein expression of HIF-1α, PGC-1α, VEGF, and CD34+ was increased significantly by different intensities in the exercise group compared to the control. A correlation statistics test showed that there was a strong correlation effect of HIF-1α on VEGF protein expression in low (p=0.047) and high intensity exercise groups (p=0.009), but no effect was found in the moderate groups. In addition, there was a significant strong effect of PGC-1α on VEGF protein expression in the moderate groups (p=0.037), but no effect was found in other groups. In conclusion, different exercise intensities induce a different modulation pattern of proteins which might be responsible for cardiac adaptation, especially angiogenesis.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2022, 25, 1; 119-128
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe markery w raku jajnika
New markers in ovarian cancer
Autorzy:
Markowska, Anna
Jaszczyńska-Nowinka, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031069.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CA-125
E-cadherin
E-kadheryna
HE4
HIF-1α
KiSS-1
ROMA
SDF-1
YKL-40
markery raka jajnika
ovarian cancer markers
Opis:
Neoplastic markers represent high molecular weight substances produced both by neoplastic and healthy cells in response to a developing tumor. A marker may also involve any assayable substance in tumor tissue which manifests immunoreactivity distinct from that in normal tissues. Neoplastic markers serve in the detection of the disease, monitoring of treatment efficacy and in the detection of a relapse. In the case of ovarian cancer, the most recognizable marker involves CA-125, an elevated level of which is detected in around 80% serous carcinomas andwhich increases as the disease progresses. Early stages of ovarian carcinomas are detected by estimation of HE4 (human epididymis protein). The Risk of Malignancy Index (RMI algorithm) is based on the estimation of the CA-125 level, transvaginal ultrasound examination and condition of menopause. Other algorithms used in ovarian carcinoma include OVA-1, based also on CA-125 level, menopausal status and on four proteomic markers, and ROMA (Risk of Ovarian Malignancy Algorithm), based on CA-125 and HE4. Other markers of less pronounced importance for ovarian carcinoma include: • CA-19-9 (antigen of gastrointestinal carcinoma) – of particular use in carcinomas of gastrointestinal tract, including pancreatic carcinoma but also mucous ovarian carcinoma; • CEA (carcinoembryonic antigen) – a marker of alimentary tract carcinomas, including colorectal carcinoma, gastric carcinoma but also mucous ovarian carcinoma; • CA-15-3 (MUC1) – the recognized marker of breast carcinoma, the concentration of which increases in advanced stages of ovarian carcinoma; • YKL-40 (glycoprotein of human cartilage) – allowing detection of early stages of ovarian carcinoma and its relapses; • kisspeptin (KiSS-1) – associated with the inhibition of metastases in clarocellular ovarian carcinoma; • HIF-1α (hypoxia-inducible factor-1α) – similarly to clusterin, linked to resistance to chemotherapy; • E-cadherin, SDF-1 and metadherin linked to the development of metastases; • enzymatic markers COX-1 and in particular COX-2 correlate with the progress of the disease while an increased COX-2 level indicates resistance to chemotherapy.
Markery nowotworowe są wielkocząsteczkowymi substancjami wytwarzanymi w odpowiedzi na rozwijający się nowotwór zarówno przez komórki nowotworowe, jak i komórki zdrowe. Markerem może być także substancja oznaczona w tkance guza, która wykazuje inną immunoreaktywność niż w tkankach zdrowych. Markery nowotworowe służą do wykrycia choroby, monitorowania skuteczności leczenia, a także wykrycia wznowy. Najbardziej uznanym markerem dla raka jajnika jest CA-125, którego podwyższone stężenie występuje w około 80% raków surowiczych i wzrasta wraz z zaawansowaniem choroby. Do wykrycia wczesnych stadiów raka jajnika stosuje się HE4 (human epididymis protein). Na wartości stężenia CA-125, badaniu przezpochwowym i stanie menopauzalnym oparty jest algorytm RMI (Risk of Malignancy Index). Innymi algorytmami stosowanymi w raku jajnika są OVA-1 (oparty również na wartości CA-125, stanie menopauzalnym i czterech markerach proteomicznych) oraz ROMA (Risk of Ovarian Malignancy Algorithm), włączający do badania wartość CA-125 i HE4. Markerami mającymi mniejsze znaczenie w raku jajnika są: • CA-19-9 (gastrointestinal cancer antigen) – stosowany w rakach przewodu pokarmowego (w tym raku trzustki), ale również w raku śluzowym jajnika; • CEA (carcinoembryonic antigen) – marker dla raków przewodu pokarmowego, w tym raka jelita grubego i żołądka, ale też raka śluzowego jajnika; • CA-15-3 (MUC1) – uznany marker dla raka piersi, którego stężenie wzrasta w zaawansowanych stadiach raka jajnika; • YKL-40 (ludzka chrząstkowa glikoproteina) – wykrywająca wczesne stadia raka jajnika i jego wznowy; • kisspeptyna (KiSS-1) – związana z hamowaniem przerzutowania w jasnokomórkowym raku jajnika; • HIF-1α (hypoxia-inducible factor-1α) – związany z opornością na leczenie chemiczne, podobnie jak klusteryna; • E-kadheryna, SDF-1 (stromal-derived factor-1) i metadheryna – związane są z przerzutowaniem; • markery enzymatyczne COX-1 i COX-2 – korelują z progresją choroby, a wzrost stężenia COX-2 świadczy o oporności na chemioterapię.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 2; 116-123
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies