Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Cerkiew greckokatolicka" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Polskie rozstanie z Unią greckokatolicką na wschodnich rubieżach Rzeczypospolitej
Autorzy:
Kiper, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784011.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
grekokatolicy
cerkiew greckokatolicka
XVIII wiek
Greek Catholic
Greek Catholic Church
18th century
Opis:
-
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 111; 471-474
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marija Hel, „Jak się już za to wzięliśmy, to trzeba walczyć do końca”. Historia oporu ukraińskiej dysydentki w ZSRR
Marija Hel, “Once we got down to it, we have to fight to the end”. The story of the resistance of a Ukrainian dissident woman in the USSR
Autorzy:
Doboszewska, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31803954.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:
Ukraina
ruch dysydencki
więźniowie polityczni
Cerkiew greckokatolicka
kołchozy
przymusowe przesiedlenie
opór
Ukraine
dissident movement
political prisoners
Greek Catholic Church
kolkhozes
forced resettlement
resistance
Opis:
Opowieść Mariji Hel, jednej z ukraińskich dysydentek działających w ZSRR od lat 60. do 80. XX w., ukazuje drogę życiową osoby, która pomimo ponoszonych kosztów, zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym, sprzeciwiała się systemowi totalitarnemu. Narratorka świadomie stawiała czoła pojawiającym się wyzwaniom. W jej historii życia jest wiele wątków: powojenne przesiedlenia, kolektywizacja w Zachodniej Ukrainie, odnowienie Ukraińskiej Cerkwi Greckokatolickiej; ponad wszystko jednak wybija się codzienna działalność środowiska dysydenckiego w radzieckiej Ukrainie.
The story of Mariya Hel, one of the Ukrainian dissidents active in the USSR since the 1960s till 1980s, reveals the life path of a person who opposed the totalitarian system despite the costs incurred, both in her personal and professional life. The narrator consciously took on the challenges that arose. There are many threads in her life story: post-war resettlement, collectivization in Western Ukraine, the restoration of the Ukrainian Greek Catholic Church; above all, however, the daily activities of the dissident community in Soviet Ukraine stand out.
Źródło:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2022, 12; 250-277
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność biskupa stanisławowskiego Grzegorza Chomyszyna w latach dwóch wojen światowych. Analiza porównawcza
The Activity of Hryhoriy Khomyshyn, Bishop of Stanyslaviv, in the Years of Two World Wars: A Comparative Analysis
Autorzy:
Karbarz-Wilińska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233600.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Hryhoriy Khomyshyn
Eastern Galicia
Greek Catholic Church
World War I
World War II
Grzegorz Chomyszyn
Galicja Wschodnia
Cerkiew greckokatolicka
I wojna światowa
II wojna światowa
Opis:
Główny cel artykułu stanowi przedstawienie losów greckokatolickiego duchownego Grzegorza Chomyszyna w czasie trwania dwóch najważniejszych konfliktów zbrojnych XX w. W chwili wybuchu I wojny światowej od dekady był już biskupem stanisławowskim, starając się wprowadzić zmiany w funkcjonowaniu Cerkwi greckokatolickiej i opowiadając się za jej latynizacją. Podczas II wojny światowej został kilkakrotnie aresztowany przez okupantów rosyjskich i niemieckich. Zmarł w grudniu 1945 r. wskutek brutalnych przesłuchań w więzieniu łukianowskim.
The article’s primary purpose is to present the fate of the Greek Catholic clergyman Hryhoriy Khomyshyn (1867–1945) during the two most important military conflicts of the twentieth century. At the outbreak of World War I, he had already been bishop of Stanyslaviv for a decade, trying to introduce changes in the functioning of the Greek Catholic Church and advocating its Latinization. During World War II, he was arrested several times by the Russian and German occupiers. He died in December 1945 due to brutal interrogations in Lukyanivska Prison.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2021, 53, 4; 85-104
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność biskupa Hryhoryja Chomyszyna na rzecz latynizacji Cerkwi greckokatolickiej
Activity of Bishop Hryhory Khomyshyn for the Latinisation of the Greek Catholic Church
Autorzy:
Kubasik, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594954.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Byzantinism
celibacy
Greek Catholic Church
Orthodox Church
Gregorian calendar
Julian calendar
Orthodox books
schismatics
bizantynizm
celibat
Cerkiew greckokatolicka
Cerkiew prawosławna
kalendarz gregoriański
kalendarz juliański
Księgi cerkiewne
schizmatycy
Opis:
The Blessed Hryhory Khomyshyn was a Ukrainian Greek Catholic bishop and hieromartyr. Was born on 25 March 1867 in the village of Hadynkivtsi, eastern Galicia. In 1904, he was ordained bishop for Stanyslaviv. Khomyshyn believed that the Ukrainian Greek Catholic Church should adopt a more westward orientation, further emphasizing the Uniate Church’s relationship with Rome. This meant introducing Latinised practices such as the Gregorian calendar and a strict adherence to clerical celibacy, which were met with controversy in his eparchy.
Błogosławiony Grzegorz Chomyszyn był ukraińskim greckokatolickim biskupem i męczennikiem. Urodził się 25 marca 1867 r. w wiosce Hadyńkowce, we wschodniej Galicji. W 1904 r. został wyświęcony na biskupa Stanisławowa. Chomyszyn uważał, że Cerkiew greckokatolicka powinna przyjąć więcej tradycji zachodnich, aby podkreślić związek unickiej Cerkwi z Rzymem. Oznaczało to wprowadzenie łacińskich praktyk takich jak kalendarz gregoriański i ścisłe przestrzegania celibatu duchownych.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 201-216
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transformation of Assessment of the Neo-Union Movement in Volhynia on pages of the Lviv-Based Dilo newspaper
Autorzy:
Fedczuk, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33347684.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
The Dilo newspaper
Neo-Union
‘governmental Union’
Roman Catholic Church
Orthodox Church
Greek Catholic Church
Volhynia
Żabcze
gazeta „Diło”
neounia
unia rządowa
Kościół rzymskokatolicki
Cerkiew prawosławna
Cerkiew greckokatolicka
Wołyń
Opis:
W 1924 roku w Polsce zaczęto szerzyć projekt neounijny zapoczątkowany przez Kościół katolicki w celu pozyskania ludności prawosławnej dawnego Cesarstwa Rosyjskiego. W następnym roku na terenie województwa wołyńskiego powstała pierwsza parafia neounijna. Ponieważ niemal we wszystkich przypadkach wyznawcy nowego wyznania rościli sobie pretensje do majątków lokalnych parafii prawosławnych, prowadziło to do konfliktów, o których z kolei było głośno w prasie. Jednym z najbardziej wpływowych periodyków ukraińskich w międzywojennej Polsce była wydawana we Lwowie gazeta „Diło”, nagłaśniająca m.in. kwestie religijne na Wołyniu. Począwszy od 1928 roku, redakcja „Diło” zaczęła publikować artykuły dotyczące rozwoju ruchu neounijnego w sąsiednim województwie. Jednocześnie gazeta broniła interesów ludności prawosławnej, choć wydawana była przez i przede wszystkim dla grekokatolików. Jedną z głównych przyczyn było wykluczenie ukraińskiego duchowieństwa greckokatolickiego z procesu szerzenia neounii. W ten sposób kontrolowane przez Ukraiński Sojusz Narodowo-Demokratyczny „Diło” walczyło o prawosławnych wyborców na Wołyniu. Począwszy od 1931 roku, po konsekracji biskupa Mikołaja Czarnieckiego, redakcja „Diło” zmieniła zdanie na temat neounii, która została uznana za zjawisko pozytywne, pozbawione wszelkich wad przypisywanych jej przez tę samą gazetę. Ludność prawosławna regionu nie była już postrzegana jako ofiara agresji zewnętrznej, a konwertytów nie przedstawiano jako najmniej moralnych członków lokalnej społeczności. Zmieniła się także ocena stanowiska władz. Choć w ostatnich latach II Rzeczpospolitej „Diło” w mniejszym stopniu interesowało się problematyką neounijną, to w sumie jego polityka wydawnicza tego okresu w większym stopniu odzwierciedlała utrwalone poglądy greckokatolickie na temat podporządkowania prawosławnych Ukraińców papieżowi, niż miało to miejsce przed 1931 rokiem.
In 1924, the Neo-Union project launched by the Catholic Church in order to win over the Orthodox population of the former Russian Empire began to spread in Poland. The next year, the first Neo-Union parish was established in the Volhynian Voivodeship. Since in almost all cases the adepts of the new denomination laid claim to the property of local Orthodox parishes, this led to conflicts, which in turn became the subject of press coverage. One of the most influential Ukrainian periodicals in the interwar Poland was the Dilo newspaper published in Lviv, which, among other things, publicised the religious issues in Volhynia. Starting from 1928, Dilo’s editorial staff began to publish articles on the development of the Neo-Union movement in the adjacent voivodeship. At the same time, the newspaper defended the interests of the Orthodox population, although it was published by and mainly for Greek Catholics. One of the main reasons for that was the exclusion of the Ukrainian Greek Catholic clergy from the process of spreading Neo-Union. In so doing, Dilo controlled by the Ukrainian National Democratic Alliance was fighting for Orthodox voters in Volhynia. Starting from 1931, after Nicholas Charnetsky’s consecration to the episcopacy, Dilo’s editorial staff changed their opinions regarding Neo-Union, which was now recognised as a positive phenomenon devoid of all the faults ascribed to it by this same paper. No more was the Orthodox population of the region regarded as victims of external aggression, while converts were no longer presented as the least moral members of the local community. The assessment of the authorities’ position changed as well. Although in the last years of the Second Polish Republic Dilo grew less interested in the Neo-Union issues, on the whole its editorial policy of that period to a greater extent reflected the established Greek Catholic views on the subordination of Orthodox Ukrainians to the Pope than it had done before 1931.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 121-134
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies