Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Andriej Siniawski" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Trzy spotkania z Andriejem Siniawskim. Paryż – Genewa – Kraków (1987–1993)
Three Meetings with Andrei Sinyavsky. Paris – Geneva – Krakow (1987–1993)
Autorzy:
Przebinda, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433556.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Andriej Siniawski
Abram Terc
kontakty krakowskiej podziemnej „Arki” z rosyjskimi pisarzami emigracyjnymi w Paryżu
Natalia Gorbaniewska
Irina Iłowajska-Alberti
Władimir Makismow
Andrzej Drawicz
trzy spotkania Przebindy z Siniawskim w Paryżu
w Genewie i Krakowie
wywiad Grzegorza Przebindy i Andrzeja Romanowskiego z Siniawskim i Marią Rozanową w Krakowie w 1993
Andrei Sinyavsky
Abram Tertz
contacts of the Krakow underground journal “Arka” with the Russian writers in exile in Paris
Natalya Gorbanevskaya
Irina Ilovajska-Alberti
Vladimir Maksimov
Przebinda’s three meetings with Sinyavsky – in Paris
Geneva and Krakow
Przebinda and Romanowski’s interview with Sinyavsky and Rozanova in Cracow in 1993
Opis:
Powyższy esej wspomnieniowo-literacki opowiada o moich trzech spotkaniach z Andriejem Siniawskim (1927–1997), znanym szeroko w swoim czasie pisarzem i krytykiem literackim, najpierw tworzącym oficjalnie w ZSRR pod własnym nazwiskiem, a następnie, od 1959, nielegalnie na Zachodzie pod pseudonimem „Abram Terc”. Od 1973 Siniawski-Terc przebywał nieodwołalnie na emigracji we Francji. W pierwszej części swego tekstu opowiadam o transgranicznych – zza komunistycznej „żelaznej kurtyny” na Zachód – kontaktach krakowskiej „podziemnej” „Arki” i odrębnie wielkiego polskiego rusycysty Andrzeja Drawicza (1932–1997) z rosyjskimi pisarzami na emigracji w Paryżu (przede wszystkim z Iriną Iłowajską-Alberti, Natalią Gorbaniewską, Władimirem Maksimowem i właśnie Andriejem Siniawskim). W tejże pierwszej części rekonstruuję z żywej jeszcze, na szczęście, pamięci własnej moje pierwsze spotkanie – w 1987 w Fontenay-aux-Roses pod Paryżem – z Andriejem Siniawskim i Marią Rozanową, jego żyjącą do dziś, żoną i współpracowniczką. W części drugiej eseju opowiadam o moim następnym spotkaniu z pisarzem w 1988 w Genewie, podczas międzynarodowej konferencji poświęconej Milenium Chrztu Rusi Kijowskiej. W części zaś trzeciej piszę o spotkaniu, które miało miejsce już w Krakowie w listopadzie 1993, dwa lata po upadku ZSRR. Owocem tego ostatniego spotkania stał się wywiad z Siniawskim i Rozanową dla „Tygodnika Powszechnego”, przygotowany prawie trzydzieści lat temu wespół z Andrzejem Romanowskim, a publikowany poniżej z moim współczesnym komentarzem.
The above memoirs and literary essay talk about my three meetings with Andrei Donatovich Sinyavsky (1927–1997), Russian writer and literary critic, who was widely known in the 1970s–1990s). Originally, Sinyavsky published under his own name in the USSR, but from 1959 his writings appeared illegally in the West under the pen name “Abram Tertz.” Sinyavsky-Tertz remained in exile in France from 1973 until the end of his life. The first part of my text discusses the contacts that the Krakow underground journal “Arka” and Andrzej Drawicz, the great Polish expert on Russia, established with Russian writers in exile living in Paris during the times of the iron curtain (primarily Irina Ilovayska-Alberti, Natalya Gorbanevskaya, Vladimir Maksimov and Andrei Sinyavsky). I reconstruct from memory my first meeting with Sinyavsky and Maria Rozanova, his wife, at Fontenay-aux-Roses near Paris in 1987. During the writer’s lifetime, Rozanova assisted her husband in his editorial activities. In the second part of the essay I talk about my second meeting with the writer in Geneva in 1988, during the international conference on the Millennium of the Baptism of Kievan Rus’ organized by professor Georges Nivat. In the third and final part, I write about my third meeting with Sinyavsky and Rozanova which took place in Krakow in November 1993, two years after the collapse of the USSR. The result of this last meeting was an interview with Sinyavsky and Rozanova prepared by me and Andrzej Romanowski for the weekly “Tygodnik Powszechny” thirty years ago, and published below with my current commentary in the form of footnotes.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2021, 4, 4; 205-225
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzy spotkania z Andriejem Siniawskim
Three Meetings with Andrei Sinyavsky
Autorzy:
Przebinda, Grzegorz Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085205.pdf
Data publikacji:
2022-03-14
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Абрам Терц
контакты краковского подпольного журнала «Арка» с русскими писателями в изгнании в Париже
Наталья Горбаневская
Ирина Иловайская-Альберти
Владимир Максимов
Анджей Дроич
три встречи Пшебинды с Синявским - в Париже
Женеве и Краков
интервью Пшебинды и Романовского с Синявским и Розановой в Кракове в 1993 году
Andriej Siniawski
Abram Terc
kontakty krakowskiej podziemnej „Arki” z rosyjskimi pisarzami emigracyjnymi w Paryżu
Natalia Gorbaniewska
Irina Iłowajska-Alberti
Władimir Makismow
Andrzej Drawicz
trzy spotkania Przebindy z Siniawskim w Paryżu
w Genewie i Krakowie
wywiad Grzegorza Przebindy i Andrzeja Romanowskiego z Siniawskim i Marią Rozanową w Krakowie w 1993
Andrei Sinyavsky
Abram Tertz
contacts of the Krakow underground journal “Arka” with the Russian writers in exile in Paris
Natalya Gorbanevskaya
Irina Ilovajska-Alberti
Vladimir Maksimov
Przebinda’s three meetings with Sinyavsky – in Paris
Geneva and Krakow
Przebinda and Romanowski’s interview with Sinyavsky and Rozanova in Cracow in 1993
Opis:
В статье рассказывается о трех моих встречах с Андреем Донатовичем Синявским (1927–1997), русским писателем и литературным критиком, широко известным в 1970–1990 годах. Первоначально Синявский публиковался в СССР под своим именем, но с 1959 года его произведения нелегально появлялись на Западе под псевдонимом «Абрам Терц». Синявский-Терц оставался в эмиграции во Франции с 1973 до конца своей жизни. В первой части текста обсуждаются контакты, которые краковский подпольный журнал «Арка» и Анджей Дравич, великий польский знаток России, установили с русскими писателями в изгнании, жившими в Париже во времена железного занавеса (прежде всего Ириной Иловайской-Альберти, Натальей Горбаневской, Владимиром Максимовым и Андреем Синявским). Я восстанавливаю по памяти свою первую встречу с Синявским и Марией Розановой, его женой, в Фонтене-о-Роз под Парижем в 1987 году. Розанова, еще при жизни писателя, помогала мужу в его редакционной деятельности. Во второй части эссе я рассказываю о своей второй встрече с писателем в Женеве в 1988 году во время международной конференции «Тысячелетие крещения Киевской Руси», организованной профессором Жоржем Нива. В третьей и заключительной части я пишу о своей третьей встрече с Синявским и Розановой, которая произошла в Кракове в ноябре 1993 года, через два года после распада СССР. Результатом этой последней встречи стало интервью с Синявским и Розановой, подготовленное мной и Анджеем Романовским для еженедельника «Тыгодник повшехны» тридцать лет назад и опубликованное ниже с моими актуальными комментариями в виде сносок.
The above memoirs and literary essay talk about my three meetings with Andrei Donatovich Sinyavsky (1927–1997), Russian writer and literary critic, who was widely known in the 1970s–1990s. Originally, Sinyavsky published under his own name in the USSR, but from 1959 his writings appeared illegally in the West under the pen name “Abram Tertz.” Sinyavsky-Tertz remained in exile in France from 1973 until the end of his life. The first part of my text discusses the contacts that the Krakow underground journal “Arka” and Andrzej Drawicz, the great Polish expert on Russia, established with Russian writers in exile living in Paris during the times of the iron curtain (primarily Irina Ilovayska-Alberti, Natalya Gorbanevskaya, Vladimir Maksimov and Andrei Sinyavsky). I reconstruct from memory my first meeting with Sinyavsky and Maria Rozanova, his wife, at Fontenay-aux-Roses near Paris in 1987. During the writer’s lifetime, Rozanova assisted her husband in his editorial activities. In the second part of the essay I talk about my second meeting with the writer in Geneva in 1988, during the international conference on the Millennium of the Baptism of Kievan Rus’ organized by professor Georges Nivat. In the third and final part, I write about my third meeting with Sinyavsky and Rozanova which took place in Krakow in November 1993, two years after the collapse of the USSR. The result of this last meeting was an interview with Sinyavsky and Rozanova prepared by me and Andrzej Romanowski for the weekly “Tygodnik Powszechny” thirty years ago, and published below with my current commentary in the form of footnotes. keywords Andrei Sinyavsky, Abram Tertz, contacts of the Krakow underground journal “Arka” with the Russian writers in exile in Paris, Natalya Gorbanevskaya, Irina Ilovajska-Alberti, Vladimir Maksimov, Andrzej Drawicz, Przebinda’s three meetings with Sinyavsky – in Paris, Geneva and Krakow, Przebinda and Romanowski’s interview with Sinyavsky and Rozanova in Cracow in 1993.
Powyższy esej wspomnieniowo-literacki opowiada o moich trzech spotkaniach z Andriejem Siniawskim (1927–1997), znanym szeroko w swoim czasie pisarzem i krytykiem literackim, najpierw tworzącym oficjalnie w ZSRR pod własnym nazwiskiem, a następnie, od 1959, nielegalnie na Zachodzie pod pseudonimem „Abram Terc”. Od 1973 Siniawski-Terc przebywał nieodwołalnie na emigracji we Francji. W pierwszej części swego tekstu opowiadam o transgranicznych – zza komunistycznej „żelaznej kurtyny” na Zachód – kontaktach krakowskiej „podziemnej” „Arki i odrębnie wielkiego polskiego rusycysty Andrzeja Drawicza (1932–1997) z rosyjskimi pisarzami na emigracji w Paryżu (przede wszystkim z Iriną Iłowajską-Alberti, Natalią Gorbaniewską, Władimirem Maksimowem i właśnie Andriejem Siniawskim). W tejże pierwszej części rekonstruuję z żywej jeszcze, na szczęście, pamięci własnej moje pierwsze spotkanie – w 1987 w Fontenay-aux-Roses pod Paryżem – z Andriejem Siniawskim i Marią Rozanową, jego żyjącą do dziś, żoną i współpracowniczką. W części drugiej eseju opowiadam o moim następnym spotkaniu z pisarzem w 1988 w Genewie, podczas międzynarodowej konferencji poświęconej Milenium Chrztu Rusi Kijowskiej. W części zaś trzeciej piszę o spotkaniu, które miało miejsce już w Krakowie w listopadzie 1993, dwa lata po upadku ZSRR. Owocem tego ostatniego spotkania stał się wywiad z Siniawskim i Rozanową dla „Tygodnika Powszechnego”, przygotowany prawie trzydzieści lat temu wespół z Andrzejem Romanowskim, a publikowany poniżej z moim współczesnym komentarzem.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 1(177); 224-248
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies