- Tytuł:
-
Experimental infection of the black-headed gull Larus ridibundus (L.) with eye-flukes parasites of the three-spined stickleback Gasterosteus aculeatus (L.)
Eksperymentalne zarażenie mewy śmieszki Larus ridibundus (L.) przywrami z oka ciernika Gasterosteus aculeatus (L.) - Autorzy:
- Morozinska-Gogol, J.
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/85151.pdf
- Data publikacji:
- 2007
- Wydawca:
- Akademia Pomorska w Słupsku
- Tematy:
-
experimental infection
animal disease
bird
Larus ridibundus
eye fluke
parasite
three-spined stickleback
Gasterosteus aculeatus
Black-headed Gull
Gdansk Gulf - Opis:
-
Metacercariae of Diplostomum spp. have been detected in the eyes (lens, humour and under retina)
of many species of fish. Adult forms occure in the intestine of piscivorous birds, mostly Laridae.
Eight young black-headed gulls, Larus ridibundus (L.) were infected with eye-flukes from the eyes
of three-spined stickleback, Gasterosteus aculeatus (L.): five with flukes from the eye-lenses and
three from the vitreous humour of eyes. After few days birds were euthanised with an ether overdose
and the intestines were studied. In the intestine of experimentally infected birds were found
adult stages of Diplostomum sp.
Przedstawiona praca zawiera wyniki eksperymentalnego pozyskania postaci dorosłej przywr z rodzaju Diplostomum. Przywry z rodzaju Diplostomum są szeroko rozprzestrzenione na półkuli północnej. W ich cyklu życiowym występuje trzech żywicieli: ślimaki, głównie z rodzaju Lymnea (I żywiciel pośredni), ryby (II żywiciel pośredni) oraz ptaki rybożerne, gł. z rodzaju Larus (żywiciel ostateczny). Identyfikacja metacerkarii z oka ryb jest niezwykle trudna ze względu na ich podobieństwo oraz ogromną zmienność. Przywry żyją w oku wielu gatunków ryb słodkowodnych, występujących w wodach słonawych oraz ryb hodowlanych. Licznie występują u ryb z Zatoki Gdańskiej. Metacerkarie pozyskano z cierników złowionych w porcie jachtowym w Gdyni. Zebranymi metacerkariami zarażono młode mewy śmieszki. Ptakom podano kawałki ryb (śledzi) wraz z metacerkariami. W eksperymencie uzyskano postacie dorosłe przywr. Uzyskane osobniki dorosłe zostały zmierzone (tab. 1). Większość pomiarów odpowiadała danym literaturowym dla D. spathaceum i w jednym przypadku D. mergi. Jedynie narządy rozrodcze były mniejsze niż to wynika z danych literaturowych. Można próbować to powiązać np. z młodym wiekiem osobników. Wyniki wskazują, że D. spathaceum jest najliczniejszym pasożytem oka cierników z Bałtyku. - Źródło:
-
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2007, 11
1643-0115 - Pojawia się w:
- Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł