Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "education and upbringing" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Początki instytucjonalnej „Opieki” nad młodzieżą przemysłową i rękodzielniczą w Krakowie na przełomie XIX i XX wieku
The Initial Activity of the Institutional “Care” Aimed at the Youth from Industrial and Handicraft Families at the Turn of the 19th and 20th Centuries
Autorzy:
Grzebień, Ludwik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448937.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
młodzież przemysłowa i robotnicza
Związek Młodzieży Rękodzielniczej
Galicja
edukacja i wychowanie
„Opieka”
the industry and working class youth
Handicraft Youth Association
Galicia
education and upbringing
“Care”
Opis:
W dużych miastach Galicji pod koniec XIX wieku zaczął się rozwijać drobny przemysł, który zatrudniał głównie młodzież. Po ogłoszeniu w 1891 roku przez papieża Leona XIII encykliki Rerum novarum jezuici przystąpili do organizowania na terenie Krakowa katolickich stowarzyszeń robotniczych, które przybrały nazwę „Przyjaźń”. Kolejnym krokiem jezuitów była opieka nad młodzieżą robotniczą, głównie terminatorami, z rodzin robotniczych, rzemieślniczych i chłopskich. Wzorem dla tej akcji stała się działalność Adolfa Kolpinga, który w 1849 roku rozpoczął w Kolonii pracę nad terminatorami i w 1851 roku założył w Niemczech pierwszy „Katolicki Związek Czeladników”. Odtąd w różnych krajach powstawały „Patronaty”, czyli „Opieki” nad młodzieżą przemysłową i rękodzielniczą. Na terenie Galicji opieką nad terminatorami zajął się jezuita Błażej Szydłowski, który zwołał na dzień 2 września 1897 roku pierwsze walne zebranie w sprawie terminatorów. Spotkali się wówczas przedstawiciele mieszczaństwa i duchowieństwa oraz chłopcy różnych zawodów, którzy powołali „Opiekę św. Stanisława Kostki nad Młodzieżą Terminatorską”. Jej celem było rozbudzanie życia religijnego młodych uczniów rzemieślniczych, wypełnienie ich czasu wolnego zajęciami kulturalnym i wypoczynkiem oraz niesienie im w razie konieczności pomocy materialnej. Po roku działalności „Opieki” miejsce ks. Szydłowskiego zajął w 1898 roku ks. Stefan Bratkowski, który przejął patronat nad „Opieką” i kierował nią do 1906 roku. Dnia 15 kwietnia 1906 roku kierownictwo „Opieki” przejął ks. Mieczysław Kuznowicz, który przekształcił ją w „Związek Młodzieży Rękodzielniczej”. Dnia 8 grudnia 1906 roku odbyło się pierwsze Walne Zgromadzenie Związku; prezesem honorowym i dożywotnim został wtedy ks. Bratkowski, a prezesem rzeczywistym ks. Kuznowicz, który kierował związkiem do 1939 roku. Podobne „Opieki” powstały także w Przemyślu, Tarnopolu i Tarnowie, ale nie działały dłużej.
At the end of the 19th century, in large cities in Galicia, small-scale industry, where mainly the young were employed, started to develop. After in 1891, Pope Leon XIII issued in his Encyclical Letter Rerum novarum, Jesuits in the Krakow region initiated establishing Catholic, working class associations, which assumed the name of “Friendship”. The further step Jesuits took was taking care of the working class youth, particularly apprentices from factory workers’, craftsmen’s and peasants’ families. Activities of Adolf Kolping, who in 1849 began his work with apprentices in Cologne and in 1851 established first in Germany “Catholic Journeymen’s Association”, served as a model for the Jesuits. Since then, in various countries, “Patronages” and “Care” facilities aimed at the industrial and handicraft youth were established. On the Galicia territory, Błażej Szydłowski, SJ, who was in charge of the care over apprentices, convened the first General Meeting concerning apprentices on September 2nd 1897. Representatives of bourgeoisie and clergy as well as boys of various professions gathered and founded “St Stanisław Kostka Care for the Apprentice Youth”. Its goal was inspiring religious life in young apprentices, occupying their leisure time with cultural activities and relaxation as well as offering them financial help if necessary. After a year of the “Care” activity, in 1898 Father Stefan Bartkowski, who took charge of the centre and managed it until 1906, replaced Father Szydłowski. On April 15th 1906, Father Mieczysław Kuznowicz, who transformed it into “Handicraft Youth Association”, took over the management of the “Care”. On December 8th, the first General Meeting of the Association was held; Father Bratkowski was appointed Lifelong Honorary President whereas Father Kuznowicz became the actual President, who managed the association in 1939. Similar centres were established in Przemyśl, Tarnopol and Tarnów, but their activities did not last long.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2016, 19, 3; 163-180
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje oświaty i wychowania na łamach „Ruchu Pedagogicznego” w latach 1918-1939
Autorzy:
Barnaś-Baran, Ewa Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448721.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Ruch Pedagogiczny [Pedagogical Movement] journal
history of reforms in education and upbringing
outstanding pedagogical figures
Galicia
Henryk Rowid
„Ruch Pedagogiczny”
dzieje reform wychowania i kształcenia
wybitne postaci pedagogów
Galicja
Rowid Henryk
Opis:
The aim of this article is to present examples of upbringing and educational activities undertaken in the pedagogical past that were published in the Ruch Pedagogiczny [Pedagogical Movement] journal in the years 1918–1939. The method of the qualitative analysis of the source material was applied to the “Articles” section of selected issues of the journal published in the period under study. It was found that Ruch Pedagogiczny published articles promoting upbringing and educational traditions which reminded the readers of the relationship between traditional and innovative approaches in the field of education. These articles described the changes to be introduced in elementary education and in teacher training at this level, and their aim was to encourage teachers to engage in professional self-development and to promote proactive, creative and patriotic attitudes. The history of education and upbringing was presented through the activities of individuals, schools and various institutions from Poland, Europe, and the world that were directly and indirectly connected with the education system and its reforms.  The beginning of the 20th century witnessed a growing interest in innovative trends in education and upbringing. As can be seen from the results of the analysis of the articles published in Ruch Pedagogiczny, teachers’ attention was drawn to the need to learn about pedagogical novelties, although the pedagogical past was not neglected. Attempts were made to demonstrate the achievements of outstanding figures from the history of education and upbringing and to recall examples from the past in order to encourage readers to actively participate in the changes. Knowledge of the latest trends in education and upbringing and knowledge of the pedagogical past were to contribute to the improvement of teachers’ professional qualifications. Ruch Pedagogiczny can thus be seen as a source for studies on the history of schools and teacher training.
Celem artykułu jest wskazanie, jakie przykłady działalności wychowawczej i oświatowej z przeszłości pedagogicznej przedstawiano czytelnikom czasopisma „Ruch Pedagogiczny” w latach 1918–1939. Przeanalizowano zawartość działu „Artykuły” w poszczególnych rocznikach czasopisma w badanym okresie. Zastosowano jakościową analizę materiału źródłowego. Ustalono, że na łamach „Ruchu Pedagogicznego” zamieszczano artykuły ukazujące tradycje wychowawcze i oświatowe i przypominano o związku, jaki zachodził pomiędzy tradycją a nowatorskimi założeniami w dziedzinie oświaty i wychowania. Treści tych artykułów dotyczyły zmian, jakie starano się wprowadzić w szkolnictwie elementarnym oraz przygotowaniu nauczycieli tej szkoły do pracy zawodowej. Zachęcano w ten sposób nauczycieli do samokształcenia, upowszechniano postawę twórczą, aktywną, działalność nacechowaną patriotyzmem. Problematyka dziejów wychowania i kształcenia obejmowała działalność osób, szkół, instytucji na ziemiach polskich, w Europie i świecie. Pisano również o postaciach, które nie były bezpośrednio związane ze szkolnictwem, ale swoją działalnością wspierały reformy kształcenia i wychowania.  Na początku XX wieku wzrosło zainteresowanie nowatorskimi prądami w kształceniu i wychowaniu. Jak wynika z dokonanych ustaleń, w „Ruchu Pedagogicznym” zwracano uwagę nauczycieli na potrzebę poznania nowinek pedagogicznych, ale nie zapominano o przeszłości pedagogicznej. Starano się ukazywać osiągnięcia postaci z dziejów wychowania i kształcenia, rozbudzać potrzebę czynnego udziału w zmianach, odwołując się do przykładów z przeszłości. Zarówno znajomość najnowszych tendencji w kształceniu i wychowaniu, jak i wiedza z przeszłości pedagogicznej miały się przyczyniać do doskonalenia funkcjonowania nauczycieli w pracy zawodowej. „Ruch Pedagogiczny” może stanowić źródło do badań nad dziejami szkół i kształcenia nauczycieli.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 4
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Troski i radości chłopskiej rodziny galicyjskiej na przełomie XIX i XX wieku w świetle źródeł pamiętnikarskich
The worries and joys of the Galician peasant family at the turn of the 19th and 20th centuries as presented in memoir research
Autorzy:
Dolata, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097194.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
historia wychowania
Galicja
rodzina
wychowanie w rodzinie
wychowanie w XIX i XX wieku
education history
Galicia
family
family upbringing
upbringing in the 19th and 20th centuries
Opis:
Życie rodzin galicyjskich zostało utrwalone na kartach wielu wspomnień, pamiętników i powieści autobiograficznych. Na ich podstawie podjęto próbę naszkicowania codzienności rodzin chłopskich, które dominowały w strukturze społecznej Galicji na przełomie XIX i XX wieku. Poddano analizie chłopskie publikacje pamiętnikarskie, w celu poznania zwyczajów, obowiązków, trosk i radości ludności oraz oceny ich w aspekcie szans i zagrożeń dla ówczesnej rodziny. Chłopska literatura okazuje się cennym dokumentem przemian, które następowały na przestrzeni lat w galicyjskich wsiach. Autorzy tekstów, będący nie tylko świadkami różnych wydarzeń, ale ich bezpośrednimi uczestnikami, w swoich pracach zamieszczają wspomnienia sięgające najmłodszych lat, dając tym samym wyobrażenie specyfiki życia ludności w ówczesnych czasach. W publikacji poddano analizie teksty opracowane m.in. przez Walentego Kunysza, Ferdynanda Kurasia, Franciszka Magrysia, Jana Stryczka, Wincentego Witosa, Romana Turka, Stanisława Pigonia, Władysława Fołtę. Naszkicowany, na podstawie ich wspomnień, obraz życia galicyjskich rodzin rysuje się dość ponuro i smutno. Każda rodzina doświadczała wielu trosk, wynikających najczęściej z niedostatku, nadmiaru obowiązków domowych, złego stanu zdrowia. Jednak obok nich, jak wspominają pamiętnikarze, pojawiały się chwile radosne, związane np. ze świętowaniem, tradycyjnymi obrzędami i obyczajami. Dzięki temu rodziny galicyjskie były w stanie podołać codziennym obowiązkom, a jednocześnie przyczyniły się do pielęgnowania tradycji i utrzymania narodowej tożsamości.
The life of Galician families was described in many memoirs, diaries or autobiographies. These sources constituted the basis for at attempt to depict the everyday life of peasant families, which were predominant in Galicia social structure at the turn of the 19th and 20th centuries. The material subject of the analysis comprised peasant memoir publications and the objective was to find out what habits, duties, worries and joys were typical of the Galician people and, to evaluate them with respect to the opportunities and threats for the family at that time. Peasant literature appears to be a precious source of documents that show the changes occurring over the years in the Galician villages. The authors of the texts, who not only witness various events but also participate in them, go back to their earlies memories, which gives an idea of what constituted the characteristics of people’s life at that time. The texts which provided the material for analysis included, but were not limited to, the following authors: Walenty Kunysz, Ferdynand Kuraś, Franciszek Magryś, Jan Stryczek, Jan Słomka, Wincenty Witos, Roman Turek, Stanisław Pigoń and Władysław Fołta. The picture of Galician family life drawn from their memories is rather sad and gloomy. Each family had its own worries result ing mainly from poverty, the burden of household duties or poor health. But parallel to those worries, as the memoir authors point out, were also some joyful moments connected with celebrations, traditional ceremonies and customs. Thanks to such moments, Galician families could cope with everyday responsibilities and contribute to keeping traditions alive and maintaining their national identity.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2016, XIV, (2/2016); 281-305
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies