Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "trench" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Geomorphological modelling and mapping of the Peru-Chile Trench by GMT
    Autorzy:
    Lemenkova, Polina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/92408.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Oddział Kartograficzny Polskiego Towarzystwa Geograficznego
    Tematy:
    GMT
    mapping
    Peru-Chile Trench
    submarine geomorphology
    Opis:
    The author presents a geospatial analysis of the Peru-Chile Trench located in the South Pacific Ocean by the Generic Mapping Tool (GMT) scripting toolset used to process and model data sets. The study goal is to perform geomorphological modelling by the comparison of two segments of the trench located in northern (Peruvian) and southern (Chilean) parts. The aim of the study is to perform automatic digitizing profiles using GMT and several scripting modules. Orthogonal cross-section profiles transecting the trench in a perpendicular direction were automatically digitized, and the profiles visualized and compared. The profiles show variations in the geomorphology of the trench in the northern and southern segments. To visualize geological and geophysical settings, a set of the thematic maps was visualized by GMT modules: free-air gravity anomaly, geoid, geology and bathymetry. The results of the descriptive statistical analysis of the bathymetry in both segments show that the most frequent depths for the Peruvian segment of the Peru-Chile Trench range from -4,000 to -4,200 (827 recorded samples) versus the range of -4,500 to -4,700 m for the Peruvian segment (1,410 samples). The Peruvian segment of the trench is deeper and its geomorphology steeper with abrupt slopes compared to the Chilean segment. A comparison of the data distribution for both segments gives the following results. The Peruvian segment has the majority of data (23%) reaching 1,410 (-4,500 m to -4,700 m). This peak shows a steep pattern in data distribution, while other data in the neighbouring diapason are significantly lower: 559 (-4,700 m to -5,000 m) and 807 (-4,200 m to -4,400 m). The Chilean segment has more unified data distribution for depths of -6,000 m to -7,000 m. This paper presents GMT workflow for the cartographic automatic modelling and mapping deep-sea trench geomorphology.
    Źródło:
    Polish Cartographical Review; 2019, 51, 4; 181-194
    2450-6974
    Pojawia się w:
    Polish Cartographical Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    GEBCO and ETOPO1 gridded datasets for GMT based cartographic Mapping of Hikurangi, Puysegur and Hjort Trenches, New Zealand
    Rastrowe zestawy danych GEBCO i ETOPO1 dla kartowania opartego na GMT Kartowanie rowów Hikurangi, Puysegur i Hjort, Nowa Zelandia
    Autorzy:
    Lemenkova, Polina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1015909.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    GMT
    rów Hikurangi
    rów Puysegur
    rów Hjort
    modelowanie geomorfologiczne
    kartografia
    wizualizacja
    analiza danych
    batymetria
    Ocean Spokojny
    Hikurangi Trench
    Puysegur Trench
    Hjort Trench
    Geomorphic modelling
    Cartography
    Visualization
    Data analysis
    Bathymetry
    Pacific Ocean
    Opis:
    The study focused on the comparative analysis of the submarine geomorphology of three oceanic trenches: Hikurangi Trench (HkT), Puysegur Trench (PT) and Hjort Trench (HjT), New Zealand region, Pacific Ocean. HjT is characterized by an oblique subduction zone. Unique regional tectonic setting consist in two subduction zones: northern (Hikurangi margin) and southern (Puysegur margin), connected by oblique continental collision along the Alpine Fault, South Island. This cause variations in the geomorphic structure of the trenches. PT/HjT subduction is highly oblique (dextral) and directed southwards. Hikurangi subduction is directed northwestwards. South Island is caught in between by the “subduction scissor”. Methodology is based on GMT (The Generic Mapping Tools) for mapping, plotting and modelling. Mapping includes visualized geophysical, tectonic and geological settings of the trenches, based on sequential use of GMT modules. Data include GEBCO, ETOPO1, EGM96. Comparative histogram equalization of topographic grids (equalized, normalized, quadratic) was done by module ’grdhisteq’, automated cross-sectioning – by ’grdtrack’. Results shown that HjT has a symmetric shape form with comparative gradients on both western and eastern slopes. HkT has a trough-like flat wide bottom, steeper gradient slope on the North Island flank. PT has an asymmetric V-form with steep gradient on the eastern slopes and gentler western slope corresponding to the relatively gentle slope of a subducting plate and steeper slope of an upper one. HkT has shallower depths < 2,500 m, PT is <-6,000 m. The deepest values > 6,000 m for HjT. The surrounding relief of the HjT presents the most uneven terrain with gentle slope oceanward, and a steep slope on the eastern flank for PT, surrounded by complex submarine relief along the Macquarie Arc. Data distribution for the HkT demonstrates almost equal pattern for the depths from -600 m to ₋2,600 m. PT has a bimodal data distribution with 2 peaks: 1) -4,250 to -4,500 m (18%); 2) -2,250 to -3,000 m, < 7,5%. The second peak corresponds to the Macquarie Arc. Data distribution for HjT is classic bell-shaped with a clear peak at -3,250 to -3,500 m. The asymmetry of the trenches resulted in geomorphic shape of HkT, PT and HjT affected by geologic processes.
    Studium poświęcone jest analizie porównawczej rzeźby dna trzech rowów oceanicznych: Hikurangi (HkT), Puysegur (PT) i Hjort (HjT), położonych w pobliżu Nowej Zelandii na południowym Pacyfiku. HjT charakteryzuje się skośną strefą subdukcji. Unikalna sytuacja geotektoniczna regionu polega na rozdzieleniu dwóch stref subdukcji: północnej (Hikurangi) i południowej (Puysegur), strefą kolizji kontynentalnej wzdłuż uskoku Alpine Fault na Wyspie Południowej. Subdukcja na południe od Wyspy Południowej zachodzi pod dużym kątem w kierunku południowo-wschodnim (PT i HjT), podczas gdy w strefie północnej (Hikurangi) odbywa się na północny zachód. W konsekwencji Wyspa Południowa jest ujęta w swego rodzaju „nożyce subdukcyjne”. Metodologia oparta na GMT (The Generic Mapping Tools) posłużyła do skartowania, wykreślenia i modelowania obszaru. Kartowanie obejmuje wizualizację danych geofizycznych oraz pozycji tektonicznej i geologicznej rowów, opartą na sekwencyjnym użyciu modułów GMT. Dane obejmują GEBCO, ETOPO1, EGM96. Porównawcza korekcja histogramu siatek topograficznych (wyrównana, znormalizowana, kwadratowa) została wykonana przez moduł „grdhisteq”, zaś zautomatyzowane przekroje – przez moduł „grdtrack”. Analiza wykazała , że rów Hjort ma symetryczną formę z porównywalnymi nachyleniami zarówno na zachodnich, jak i wschodnich zboczach. Rów Hikurangi ma podobne do koryta płaskie szerokie dno, a stok od strony zachodniej (przylegający do Wyspy Północnej) jest nachylony pod większym kątem od stoku wschodniego. Rów Puysegur ma asymetryczną V-kształtną formę ze stromo nachylonym zboczem wschodnim i łagodniejszym zachodnim. Rów HkT jest relatywnie płytki < 2500 m, PT osiąga głębokość <-6000 m. Największą głębokość (> 6000 m) stwierdzono dla rowu Hjort. Rzeźba dna w otoczeniu HjT jest najbardziej zróżnicowana, a w przypadku położonego bardziej na północ PT zaznacza się wyraźna dysproporcja pomiędzy łagodnym oceanicznym zboczem na zachodzie i stromym zboczem grzbietu Puysegur (północny odcinek Łuku Macquarie) na wschodniej flance rowu. Rozkład danych batymetrycznych dla HkT jest stosunkowo zrównoważony dla głębokości od 600 m do 2600 m. PT ma bimodalny rozkład danych z 2 pikami: 1) 4250 do 4500 m (18%); 2) 2250 do 3000 m, < 7,5%. Druga koncentracja danych odpowiada łukowi Macquarie. Rozkład danych dla HjT ma klasyczny kształt dzwonu z wyraźnym ekstremum odpowiadającym głębokościom 3250 do 3500 m. Asymetria zaprezentowanych rowów oceanicznych jest uwarunkowana przez procesy geotektoniczne.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Physica; 2020, 19; 7-18
    1427-9711
    2353-6063
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Physica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Using GMT for 2D and 3D Modeling of the Ryukyu Trench Topography, Pacific Ocean
    Autorzy:
    Lemenkova, Polina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1955013.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-10
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Geografii i Studiów Regionalnych
    Tematy:
    Cartography
    GMT
    GEBCO
    ETOPO1
    Ryukyu Trench
    topography
    Opis:
    This research focuses on the 2D and 3D geospatial analysis of the Ryukyu Trench, a deep-sea trench located in the western Pacific Ocean between Japan and Taiwan. The aim of the research is to visualize regional diferences in the topography of the southern (S) and northern (N) parts of the trench. Technically, the methodology is based on using the Generic Mapping Tools (GMT) scripting toolset, for modelling the General Bathymetric Chart of the Oceans (GEBCO), and Earth Topography and Bathymetry dataset (ETOPO1) raster grids. The results demonstrated topographic diferences in the two segments. The most frequent depths lie between -5,000 and -6,000 m. The N part has steeper gradient slopes and deeper bathymetry. Of the depth diferences >-6,000 m, S has nine values with depths >-6,800 m while N shows 123 records (max -7,460 m). The submarine terraces of S have gentler slopes compared with the N segment. The technical approach presents GMT-based 2D and 3D cartographic modelling aimed at visualizing regional variations of the seafloor topography.
    Źródło:
    Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development; 2021, 25, 4; 213-225
    0867-6046
    2084-6118
    Pojawia się w:
    Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The geomorphology of the Makran Trench in the context of the geological and geophysical settings of the Arabian Sea
    Autorzy:
    Lemenkova, Polina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1841774.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
    Tematy:
    geology
    geophysics
    cartography
    GMT
    Indian Ocean
    Arabian Sea
    Makran Trench
    Opis:
    The study focuses on the Makran Trench in the Arabian Sea basin, in the north Indian Ocean. The area is tectonically active, with a system of ridges and fracture zones morphologically separating the Arabian Sea. The study examined the relationships between the topographic structure of the Makran Trench and the regional settings of the Arabian Sea: geomorphology, sediment thickness, geophysical fields, geology and tectonic lineaments. The methodology is based on the GMT scripting toolset. The spatial analysis includes high-resolution datasets GEBCO, EGM2008, GlobSed and data on tectonics, geology, geophysics, sediment thickness and topographic terrain model visualized by GMT. The paper also defined a way in which the proprietary ESRI data format can be transformed into the freely available GMT geospatial data of the geoid EGM2008 model. The geomorphological modeling included the automatic digitization of 300-km width cross-section profiles of the trench demonstrating its submarine relief. The analysis showed a correlation between the geological and tectonic structures, asymmetric geomorphology and geophysical anomaly fields. Gravity data indicate a crustal structure with anomalies generated by the bending of the lithosphere into the Makran subduction zone and density variations in the mantle reflected on the gravity maps. The gravity correlates with lineaments of the geomorphic structures. Bathymetric analysis revealed the most frequent depth (448 samples) at −3,250 to −3,500 m, followed by intervals: −3,000 to −3,250 m, −2,750 to −3,000 m. The declining continental slope correlates with gradually decreasing depths as equally distributed bins: 124 samples (−2,500 to −2,750 m), 96 (−2,250 to −2,500 m), 86 (−2,000 to −2,250 m). The trench is an asymmetric form with a high steepness on the continental slope of Pakistan and low steepness with a flat valley on the oceanward side. The multi-source data integration is important for seafloor mapping and the geomorphological analysis of oceanic trenches hidden to direct observations. The machine learning methods of GMT and cartographic modeling provide possibilities for the effective visualization of the trench. The comparison of the geomorphology with gravity anomalies, tectonic lineation, geological structures and topographical variations provides more detail to studies of the seafloor in the Arabian Sea.
    Źródło:
    Geology, Geophysics and Environment; 2020, 46, 3; 205-222
    2299-8004
    2353-0790
    Pojawia się w:
    Geology, Geophysics and Environment
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geodynamic setting of Scotia Sea and its effects on geomorphology of South Sandwich Trench, Southern Ocean
    Autorzy:
    Lemenkova, Polina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041769.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    South Atlantic Ocean
    Scotia Sea Plate
    deep-sea trench
    GMT
    geology
    cartography
    Źródło:
    Polish Polar Research; 2021, 42, 1; 1-23
    0138-0338
    2081-8262
    Pojawia się w:
    Polish Polar Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Topographic surface modelling using raster grid datasets by GMT: example of the Kuril-Kamchatka Trench, Pacific Ocean
    Autorzy:
    Lemenkova, Polina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/106832.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Politechnika Warszawska. Wydział Geodezji i Kartografii
    Tematy:
    GMT
    cartography
    Kuril–Kamchatka Trench
    Raster Grid Modelling
    mapping
    data analysis
    kartografia
    Rów Kurylsko-Kamczacki
    modelowanie
    raster
    mapowanie
    analiza danych
    Opis:
    The study area is focused on the Kuril–Kamchatka Trench, North Pacific Ocean. This region is geologically complex, notable for the lithosphere activity, tectonic plates subduction and active volcanism. The submarine geomorphology is complicated through terraces, slopes, seamounts and erosional processes. Understanding geomorphic features of such a region requires precise modelling and effective visualization of the high-resolution data sets. Therefore, current research presents a Generic Mapping Tools (GMT) based algorithm proposing a solution for effective data processing and precise mapping: iterative module-based scripting for the automated digitizing and modelling. Methodology consists of the following steps: topographic mapping of the raster grids, marine gravity and geoid; semi-automatic digitizing of the orthogonal cross-section profiles; modelling geomorphic trends of the gradient slopes; computing raster surfaces from the xyz data sets by modules nearneighbor and XYZ2grd. Several types of the cartographic projections were used: oblique Mercator, Mercator cylindrical, conic equal-area Albers, conic equidistant. The cross-section geomorphic profiles in a perpendicular direction across the two selected segments of the trench were automatically digitized. Developed algorithm of the semi-automated digitizing of the profiles enabled to visualize gradients of the slope steepness of the trench. The data were then modelled to show gradient variations in its two segments. The results of the comparative geomorphic analysis of northern and southern transects revealed variations in different parts of the trench. Presented research provided more quantitative insights into the structure and settings of the submarine landforms of the hadal trench that still remains a question for the marine geology. The research demonstrated the effectiveness of the GMT: a variety of modules, approaches and tools that can be used to produce high-quality mapping and graphics. The GMT listings are provided for repeatability.
    Źródło:
    Reports on Geodesy and Geoinformatics; 2019, 108; 9-22
    2391-8365
    2391-8152
    Pojawia się w:
    Reports on Geodesy and Geoinformatics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geomorphology of the Puerto Rico Trench and Cayman Trough in the Context of the Geological Evolution of the Caribbean Sea
    Autorzy:
    Lemenkova, Polina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2079562.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Earth gravitational model
    gravity anomalies
    GMT
    Cayman Trough
    Puerto Rico Trench
    Caribbean Sea
    globalny model geopotencjału
    anomalie grawitacyjne
    Rów Kajmański
    Rów Puerto Rico
    Morze Karaibskie
    Opis:
    This paper concerns the Caribbean Sea submarine geomorphology and bathymetry and especially the Puerto Rico Trench and the Cayman Trough, using thematic mapping, geomorphological modelling and statistical analysis. The technical tools include Generic Mapping Tools (GMT) cartographic scripting toolset. The data include GEBCO digital bathymetric model in grid format, geopotential model of the Earth’s gravity field EGM2008, marine free-air Faye gravity anomalies from a combined GEOS3/SEASAT/GEOSAT altimeter data set, sediment thickness from the GlobSed 5-arc-minute grid model and vector layers of GMT (coastlines, river network, borders). The cross-sectioning was done by the “grdtrack” module. Differences between the form of the Puerto Rico Trench and Cayman Trough presumably result from different structure and geological evolution. The geomorphology of the segment of the Puerto Rico Trench (67.5°W and 19.90°N to 64.1°W and 19.82°N) has a gentle curvature of the slope in plane (about 13° slope steepness). The slopes are steeper in the northern part (about 32°) but higher on the continental slope. The profiles of the Puerto Rico Trench are asymmetric due to the tectonic factors. The seabed of the Cayman Trough is flat at the segment (80.0°W and 17.7°N to 78.5°W and 19.5°N). Its profile is asymmetric: northern part is steep (about 57°), southern part is about 16°. A very large negative Faye free-air gravity anomaly (up to –380 mGal) is seen in the Puerto Rico Trench, south of Cuba as well as in the north-eastern part of the Cayman Trough. The tectonic plate subduction in the Lesser Antilles, Central America and sea floor spreading is reflected in the morphostructure in the Cayman Trough and Puerto Rico Trench. Modeled cross-sectioning profiles show differences both for the Trench and Trough. In contrast with the Puerto Rico Trench with distinct density peak (680 samples for depths –5,200 to –5,400 m), the Cayman Trough has a bimodal data distribution: two peaks correspond to the two intervals: 1) –3,250 m to –1,000 m; and 2) –5,250 to –3,500. The paper contributes to Caribbean Sea geological studies by using GMT for geomorphological modelling.
    W artykule opisano badania wybranych elementów rzeźby dna Morza Karaibskiego na tle budowy geologicznej, tektoniki oraz wybranych właściwości pola geofizycznego wpływającego na powstawanie rowów głębinowych. Analizę batymetrii wzdłuż Rowu Puerto Rico i Rowu Kajmańskiego wykonano z wykorzystaniem mapowania tematycznego, modelowania geomorfologicznego i analizy statystycznej. Wykorzystano zestaw narzędzi do tworzenia skryptów kartograficznych w środowisku Generic Mapping Tools (GMT). Dane obejmują numeryczny model batymetryczny o strukturze GRID z bazy GEBCO, globalny model geopotencjału EGM2008, anomalie grawitacyjne z uwzględnieniem redukcji wolnopowietrznej (redukcja Faye’a) z połączonego zestawu danych altymetrycznych z misji GEOS3/SEASAT/GEOSAT, numeryczny model miąższości osadów o strukturze GRID i rozdzielczości 5 minut z programu GlobSed oraz warstwy wektorowe w formacie GMT (linie brzegowe, sieć rzeczna, granice). Przekrój został wykonany z wykorzystaniem modułu „grdtrack”. Wyniki pokazały różnice między strukturą Rowu Puerto Rico i Rowu Kajmańskiego, na które wpływ miała ewolucja geologiczna. Średnie nachylenie zboczy rowu Puerto Rico (67,5°W i 19,90°N do 64,1°W i 19,82°N) wynosi 13°. W części północnej zbocza są bardziej strome (32,09°), ale wyższe na zboczu kontynentalnym. Profile Rowu Puerto Rico są asymetryczne dla obu boków z powodu uskoków i ruchów tektonicznych płyty karaibskiej i płyty północnoamerykańskiej. Dno morskie Rowu Kajmańskiego jest płaskie w tym segmencie (80,0°W i 17,70°N do 78,5°W i 19,50°N). Jego profil jest asymetryczny: północna część jest stroma (57°), a południowa jest bardziej łagodna (16°). Bardzo duże ujemne anomalie grawitacyjne Faye’a na wolnym powietrzu (do –380 mGal) widoczne są w Rowie Puerto Rico, na południe od Kuby oraz w północno-wschodniej części Rowu Kajmańskiego. Subdukcja płyt tektonicznych w Małych Antylach, Ameryce Środkowej i na dnie morskim, obejmująca nieckę kajmańską, koreluje ze zmianami falowania geoidy wywołanymi właściwościami skał powodujących anomalie grawitacyjne. Analiza warunków topograficznych na przekroju podłużnym ujawnia różnice dla Rowu i niecki. W przeciwieństwie do Rowu Puerto Rico z wyraźnym pikiem gęstości (680 próbek dla głębokości od –5200 do –5400 m), Rów Kajmański ma bimodalny rozkład danych: dwa szczyty odpowiadają dwóm interwałom: 1) od –3250 m do –1000 m; 2) od –5250 m do –3500 m. Wnioski zawarte w artykule mogą przyczynić się do badań geologicznych Morza Karaibskiego z technicznym zastosowaniem GMT do modelowania geomorfologicznego.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia; 2020, 75; 115-141
    0137-1983
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies