Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "imatinib" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The Outcome of Targeted Therapy in Advanced Gastrointestinal Stromal Tumors (Gist) with Non-Exon 11 Kit Mutations
Autorzy:
Osuch, Czesław
Rutkowski, Piotr
Brzuszkiewicz, Karolina
Bylina, Elżbieta
Limon, Janusz
Siedlecki, Janusz A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395799.pdf
Data publikacji:
2014-07-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
GIST
KIT mutations
imatinib
Opis:
GIST is the most common mesenchymal tumour of gastrointestinal tract arising from mutation of KIT or PDGFRA gene. Surgery is the primary method of treatment, however a targeted therapy with imatinib is necessary due to recurrence. The aim of the study was to evaluate efficacy of the targeted chemotherapy in advanced gastrointestinal stromal tumours with non-exon 11 KIT mutations. Material and methods. Data from 279 patients with advanced GIST treated with imatinib between 2001 and 2011 were analysed in the study. Exon 11 KIT mutation was found in 192 patients (68.7%), non-exon 11 KIT mutation was found in 87 patients (31.3%): this group included lack of mutation - wild-type, exon 9 KIT mutations, exon 18 PDGFRA D842V mutations, non-D842V PDGFRA mutations as well as non-exon 9 and 11 KIT mutations. Analysis of progression-free survival and overall survival were done for the entire group of patients and for patients with particular mutations, and then effects on progression-free survival and overall survival of such factors as sex, age, imatinib dose were evaluated. Results. Occurrence of non-exon 11 KIT mutation increases the risk of disease progression by 20% in comparison to the presence of exon 11 KIT mutation, however it does not increase the risk of patient’s death. Percentage of 5-year progression-free survivals is the greatest in the case of PDGFRA mutation other than D842V mutation. Percentage of 5-year survivals in case of the presence of D842V PDGFRA mutation is more than twice worse than in the case of the other mutations. Lesion location in the gastrointestinal tract affected the risk of death, with the greatest percentage of 5-year survival for lesions located in the stomach. Such factors as sex, age at diagnosis (<50, ≥50 years) and imatinib dose did not affect the risk of disease progression and the risk of patient’s death. Conclusions. The ratio of overall survival of patients with advanced GIST with a mutation other than exon 11 KIT mutation treated with imatinib is similar to the ratio of overall survival of patients with GIST with exon 11 KIT mutation. An exception is the group of patients with GIST in whom the presence of D842V PDGFRA mutation was found. In general, longer survival has been found in patients with GIST located in the stomach in comparison to the small intestine or other less frequent locations. Percentage of 5-year progression-free survivals is the greatest in the case of PDGFRA mutation other than D842V mutation.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2014, 86, 7; 325-332
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adjuvant imatinib after resection of gastrointestinal stromal tumour – systematic review and meta-analysis
Imatynib w terapii adiuwantowej pacjentów po zabiegu usunięcia nowotworów podścieliskowych przewodu pokarmowego (GIST) – przegląd systematyczny badań klinicznych i metaanaliza
Autorzy:
Kawalec, Paweł
Kryst, Joanna
Laczewski, Tomasz
Martyna, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1065969.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
GIST
adjuvant therapy
gastrointestinal stromal tumour
imatinib
systematic review
Opis:
Background: Adjuvant therapy is recommended for the population of patients with high risk of recurrence of gastrointestinal stromal tumour after resection. The aim of the study: Evaluation of the clinical efficacy and safety profile of imatinib used in adjuvant therapy in patients after complete resection of a gastrointestinal stromal tumour. Material and methods: A systematic review of the literature published up to 30.03.2012 was performed, and a meta-analysis of identified studies was carried out. Databases were searched: PubMed, EMBASE, The Cochrane Library and others. Results: Two randomised clinical trials regarding comparisons of: imatinib vs. placebo and 12 months of adjuvant imatinib vs. 36 months of adjuvant imatinib as well as 20 non-randomised trials fulfilled the established criteria. Adjuvant imatinib statistically significantly improves recurrence-free survival compared with placebo. Patients with high risk of recurrence benefit most from assigned treatment. Three years of adjuvant imatinib therapy improves recurrence-free state and overall survival compared with 1 year of imatinib in patients after resection of a gastrointestinal stromal tumour. The safety profile of imatinib in the analyzed population is acceptable. Conclusions: For patients with a significant risk of recurrence adjuvant therapy with imatinib should be considered for every patient, due to the clinical benefits it brings.
Wstęp: Zastosowanie terapii adiuwantowej jest zalecane u pacjentów ze znaczącym ryzykiem nawrotu choroby po zabiegu usunięcia nowotworu podścieliskowego przewodu pokarmowego. Cel pracy: Ocena skuteczności klinicznej i profilu bezpieczeństwa imatynibu stosowanego w ramach terapii adiuwantowej u pacjentów po zabiegu całkowitej resekcji nowotworu podścieliskowego przewodu pokarmowego. Materiał i metody: Przeprowadzono systematyczny przegląd literatury opublikowanej do 30 marca 2012 r. oraz metaanalizę zakwalifikowanych do opracowania badań. Przeszukano następujące bazy danych: PubMed, EMBASE, The Cochrane Library oraz inne. Wyniki: Odnaleziono 2 randomizowane badania kliniczne, dotyczące porównania: imatynibu z placebo oraz imatynibu stosowanego przez 12 miesięcy z imatynibem podawanym przez 36 miesięcy, oraz 20 nierandomizowanych badań klinicznych dotyczących stosowania imatynibu w analizowanym wskazaniu. Zastosowanie imatynibu w terapii adiuwantowej prowadzi do istotnego statystycznie wydłużenia przeżycia wolnego od nawrotu choroby względem placebo. Największe korzyści z zastosowanej terapii odnoszą chorzy z wysokim ryzykiem nawrotu choroby. Przedłużenie 12-miesięcznej terapii imatynibem do 36 miesięcy zwiększa prawdopodobieństwo przeżycia wolnego od progresji choroby oraz przeżycia całkowitego pacjentów po zabiegu resekcji nowotworu podścieliskowego przewodu pokarmowego. Profil bezpieczeństwa imatynibu w analizowanej populacji okazał się korzystny. Wnioski: U pacjentów o znaczącym ryzyku nawrotu terapia adiuwantowa imatynibem powinna być rozpatrywana w przypadku każdego pacjenta ze względu na korzyści kliniczne, jakie przynosi.
Źródło:
OncoReview; 2013, 3, 4; 232-342, 343-354
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies