Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "język migowy," wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Język migowy źródłem pamięci społecznej Głuchych
Autorzy:
Łozińska, Sylwia
Rutkowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197900.pdf
Data publikacji:
2017-08-23
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Głusi
polski język migowy (PJM)
kultura Głuchych
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem niniejszego artykułu jest ukazanie kluczowej roli języka migowego w zachowaniu pamięci społecznej niesłyszących. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Aby zrealizować zarysowany cel naukowy, dokonano przeglądu współczesnej literatury przedmiotu oraz kwerendy historycznych źródeł literaturowych. PROCES WYWODU: Punktem wyjścia dla wywodu jest prezentacja kulturowej definicji głuchoty pozostającej w opozycji do podejścia medycznego, w którym niesłyszący są postrzegani wyłącznie jako niepełnosprawni i wymagający rewalidacji. Głuchota pojmowana kulturowo jest elementem wyróżniającym i decydującym o przynależności do mniejszości językowej – czynnikiem integrującym dla członków grupy jest jednak nie dysfunkcja słuchu, a sposób codziennej komunikacji – język migowy. W kolejnym etapie wywodu prezentowane są zagadnienia związane z kulturotwórczą i wychowawczą rolą języka wizualno‑przestrzennego. Przywołanie długoletniej historii rugowania języka migowego z edukacji niesłyszących i zastępowania go nauką artykulacji fonicznej oraz czytania z ust jest wstępem do ukazania fundamentalnej roli migania w kształtowaniu społeczności niesłyszących. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Język migowy zostaje zdefiniowany jako nośnik kultury i jej wyraz – kodujący pojęcia i definicje kluczowe dla społeczności Głuchych, takie jak audyzm, oralizm, paternalizm czy dwujęzyczność. Zarysowana zostaje także konieczność wspierania go w owej kulturotwórczej i społecznej roli poprzez promocję i dokumentację, taką jak tworzenie korpusów, czyli dużych zbiorów danych wideo będących nagraniami wypowiedzi użytkowników języka migowego. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Artykuł podkreśla konieczność wspierania języka migowego jako źródła kultury i pamięci społecznej Głuchych. Jedną z proponowanych metod promocji języka jest jego dokumentacja w postaci korpusu nagrań wideo, czyli zbioru danych o różnorodnych zastosowaniach i narzędzia wpływającego na zwiększenie prestiżu języka migowego.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2017, 16, 38; 91-108
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Correct nomenclature associated with d/Deaf people
Poprawność w nazewnictwie osób g/Głuchych
Autorzy:
Niezręcka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24201424.pdf
Data publikacji:
2022-06-28
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
niesłyszący
głusi
Głusi
niepełnosprawność
język migowy
Kultura Głuchych
deaf
Deaf
disability
sign language
Deaf Culture
Opis:
Among Polish language users, the numerous phrases used to describe both people with disabilities and deaf people are often meaningless. However, not everyone realizes that some of the terms used turn out to be very hurtful for the deaf people. However, to know the reason why some terms turn out that way, it is essential to know the community and the rules that govern it. The article emphasizes the importance of being aware of Deaf Culture, a cursory knowledge of which is necessary to understand the issues addressed in the text.
Wśród użytkowników języka polskiego liczne sformułowania określające zarówno osoby z niepełnosprawnościami, jak i osoby niesłyszące, okazują się często bez znaczenia. Nie wszyscy jednak zdają sobie sprawę z tego, że niektóre z wykorzystywanych określeń mogą być dla społeczności osób niesłyszących bardzo krzywdzące. Aby jednak dostrzec powody, dla których pewne określenia tak są odbierane, niezbędne jest poznanie tej społeczności i zasad, jakie w niej panują. W artykule podkreślono, jak ważna jest świadomość istnienia Kultury Głuchych, której pobieżna znajomość jest niezbędna do tego, aby zrozumieć problematykę podejmowaną w tekście.
Źródło:
Logopedia Silesiana; 2022, 11, 1; pp. 1-8: English language version; pp. 9-16: Polish language version
2300-5246
2391-4297
Pojawia się w:
Logopedia Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teksty pisane przez głuchych-patologiczne czy błędne?
The texts written by Deafs-apparent pathology
Autorzy:
Rypel, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/626730.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
Głusi
Problematyka
teksty pisane
teksty patologiczne
teksty błędne
różnica
polski system językowy
język audialny
język migowy
język manualny
Deafs
the problems
the written texts
pathological
mistakes
a profound difference
the Polish language system
audio language
the Polish Sign Language
the manual language
Opis:
Artykuł ten prezentuje problematykę tekstów pisanych przez Głuchych. Teksty te mają cechy typowe dla tekstów nazywanych patologicznymi. Jednakże ich patologia nie jest tak oczywista, ponieważ błędy popełniane przez Głuchych są wynikiem głębokich różnic między polskim systemem językowym (językiem audialnym) a systemem polskiego języka migowego (PJM), który jest językiem manualnym. Jeśli osoba słysząca popełnia wiele rażących błędów w tekstach pisanych w języku obcym, tekstów tych nie nazywamy „patologicznymi”. Z taką sama sytuacją mamy do czynienia, gdy Głusi piszą swoje teksty w języku polskim. W rzeczywistości posługują się oni obcym dla nich językiem i dlatego ich tekstów także nie powinno traktować się jako patologiczne, lecz jako błędne.
This article presents the problems of the texts written by Deaf. These texts contain all typical features of the texts called pathological. However, their pathology is apparent because mistakes made by the Deaf are result of a profound difference between the Polish language system (audio language) and the system of the Polish Sign Language (PJM) which is the manual language. If the personhearing makes a lot of glaring mistakes in texts written in a foreign language we don’t call his texts “pathological”. The same situation is when Deaf writes the texts in the Polish language. In fact, he writes in a foreign language system so we can’t call these texts “pathological” either.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2014, 9, 1; 7-21
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies