Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Francisco Franco" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Propaganda w kinie hiszpańskim w latach dyktatury generała Francisco Franco
Propaganda in Spanish Cinema During the Francoist Dictatorship
Autorzy:
Maśnica, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/528370.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
propaganda
kino hiszpańskie
film
Francisco Franco
Hiszpania
Spanish cinema
film
Spain
Opis:
This article aims at analysing the role of Spanish cinema during the dictatorship of General Francisco Franco (1936–1975). Cinema at that time became the main source of political persuasion due to the growing global popularity, simple message, as well as the possibility to influence lower social classes. The subject of the performed analysis is to examine Spanish films for propaganda activities, to determine the prevailing theme of the films, to highlight the most important images and to answer the question about the characteristic features of Spanish film propaganda, as well as reasons for its weakening, which ultimately resulted in its end. The cinematography of the initial period of dictatorship, which falls on the 1940s and 1950s, creates the reality that matches the official ideology, strongly withstanding the oppositional content. In the 1960s and 1970s, restrictions become more and more loose and propaganda content appears to be tedious to recipients. Ultimately, the death date of General Franco ends the period of disseminating the Franco’s propaganda in the Spanish cinema.
Celem artykułu jest analiza roli hiszpańskiego kina w okresie dyktatury generała Francisco Franco (1936–1975). Kino w tamtym czasie, z uwagi na zyskującą na całym świecie popularność, prostotę w odbiorze, a także możliwość wywierania wpływu na niższe klasy społeczne, stało się głównym nośnikiem perswazji politycznej. Przedmiotem przeprowadzonej analizy jest: zbadanie hiszpańskich filmów pod kątem realizowanych działań propagandowych; określenie dominującej tematyki dzieł; wyróżnienie sztandarowych obrazów i odpowiedź na pytanie o charakterystyczne cechy hiszpańskiej propagandy filmowej, a także powody jej osłabienia, które ostatecznie doprowadziły do jej upadku. Kinematografia początkowego okresu dyktatury, a więc lat 40. i 50. kreuje obraz rzeczywistości zgodny z oficjalną ideologią, prężnie przeciwstawiając się treściom opozycyjnym. W latach 60. i 70. obostrzenia stają się coraz luźniejsze, a treści propagandowe nużą odbiorców. Ostatecznie śmierć generała Franco zamyka okres szerzenia propagandy frankistowskiej w kinie hiszpańskim.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2019, 2; 51-64
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kino (anty)narodowe? „Uczta wigilijna” Luisa Garcíi Berlangi
(Anti)national Cinema? “Plácido” by Luis García Berlanga
Autorzy:
Zielińska, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27754371.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Luis García Berlanga
kino narodowe
españolada
dyktatura
Francisco Franco
nowe kino hiszpańskie
national cinema
dictatorship
new Spanish cinema
Opis:
Autorka omawia film Uczta wigilijna (Plácido, 1961) w reżyserii Luisa Garcíi Berlangi w kontekście przemian, jakie na początku drugiej połowy XX w. przechodziło kino narodowe w Hiszpanii. Okoliczności powstania filmu, ingerencja cenzury oraz jego tematyka i styl autorski to zagadnienia, którym autorka przygląda się w ramach dyskursu kina propagandowego (historycznego) i eskapistycznego (filmowe españolady), programowo wprowadzanego przez frankistów na przełomie lat 30. i 40. XX w. Berlanga blisko współpracował z pisarzem i scenarzystą Rafaelem Azconą, a jako przedstawiciel Nowego Kina w latach 50. i 60. XX w. był jednym z tych twórców, którzy zrewolucjonizowali pojęcie kina narodowego w swoim kraju. Powołując się na prace hiszpańskich teoretyków i znawców twórczości Berlangi, autorka podkreśla znaczenie Uczty wigilijnej w ówczesnej sytuacji społeczno-politycznej, a także wpływ tej produkcji na reinterpretację kategorii kina narodowego w Hiszpanii.
The author discusses the film Plácido (1961) by Luis García Berlanga in the context of the changes of national cinema in Spain at the beginning of the second half of the 20th century. The circumstances of the film’s production, the interference of censorship, as well as the subject matter and the author’s style are the issues that the author reflects on as part of the discourse of propaganda (historical) and escapist (film españolades) cinema, introduced by Francoists programmatically at the turn of the 1930s and 1940s. As a representative of New Cinema, in the 1950s and 1960s Berlanga was one of those who, in cooperation with the author and screenwriter Rafael Azcona, revolutionized the concept of national cinema in the country. Referring to the works of Spanish theoreticians and experts on Berlanga’s work, the author underlines the importance of Plácido in the socio-political context of the time, as well as the impact of the movie on the reinterpretation of the category of national cinema in Spain.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 116; 103-120
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies