Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kryzys gospodarczy Unia Europejska" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Spółdzielczość a polityka Unii Europejskiej w okresie kryzysu finansowego i gospodarczego
Cooperatives and the EU policy during the financial and economic crisis
Autorzy:
Mering, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/473567.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
spółdzielnie
Unia Europejska
kryzys gospodarczy
cooperatives
European Union
economic crisis
Opis:
Podstawowym celem artykułu jest analiza funkcjonowania sektora spółdzielczego w państwach członkowskich Unii Europejskiej w okresie spowolnienia gospodarczego. W artykule wykazano, że spółdzielnie są ważnym elementem krajobrazu gospodarczego w większości państw Europy Zachodniej, a ich funkcjonowanie sprzyja utrzymaniu zatrudnienia i stabilizacji sytuacji gospodarczej. Wynika to z odmiennej reakcji sektora spółdzielczego na negatywne szoki zewnętrzne (skutkujące spadkiem popytu na oferowane dobra i usługi) w porównaniu z przedsiębiorstwami prywatnymi. W artykule przedstawiono kilka wniosków na temat funkcjonowania sektora bankowości spółdzielczej w okresie kryzysu, a także sformułowano argumenty za uwzględnieniem spółdzielni w podręcznikach do nauki ekonomii.
The primary objective of this paper is to analyze the functioning of the cooperative sector in the EU member states during the economic slowdown. The article shows, that cooperatives are an important element of the economic landscape in most countries of Western Europe, and the functioning of the cooperative sector in times of crisis is likely to maintain employment and economic stability. This results from different reactions of the cooperative sector to negative external shocks (resulting in the decline of demand for offered goods and services) in comparison with private companies. The article presents a number of proposals on the functioning of the co-operative banking sector during the crisis, and formulates arguments for the inclusion of cooperative problematic into economic science textbooks.
Źródło:
Problemy Polityki Społecznej. Studia i Dyskusje; 2013, 20(1); 67-87
1640-1808
Pojawia się w:
Problemy Polityki Społecznej. Studia i Dyskusje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liberalizm i etatyzm w praktyce gospodarczej krajów Unii Europejskiej
Liberalism and statism in the economic practice of European Union countries
Autorzy:
Heller, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/414763.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Instytut Ameryk i Europy. Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych (EUROREG)
Tematy:
wolność gospodarcza
Unia Europejska
liberalizacja
etatyzm
kryzys gospodarczy
economic freedom
European Union
liberalisation
statism
economic crisis
Opis:
"Celem badań była identyfikacja i pomiar wolności gospodarczej w krajach Unii Europejskiej na przełomie XX i XXI w. Na tym tle szczególną uwagę zwrócono na zmiany (liberalizację) zachodzące w polskiej gospodarce. Podstawą analizy porównawczej między 25 krajami UE (poza Maltą i Cyprem) był materiał liczbowy uzyskany z corocznych badań wolności ekonomicznej, prowadzonych przez Heritage Foundation i Wall Street Journal w latach 1996–2008. Na łączny wskaźnik (indeks) wolności gospodarczej składała się średnia ocena dziesięciu różnych cech – kryteriów bardziej szczegółowych. Średni wskaźnik uzyskany z wszystkich 10 cech pozwalał natomiast ocenić kraj pod względem stopnia liberalizmu (wolności) gospodarki lub poziomu etatyzmu. Zaproponowane podejście metodyczne, w którym dokonuje się podziału na dwa nurty: etatyzm i liberalizm, okazało się szczególnie przydatne przy ocenie procesów zachodzących również w polskiej gospodarce. W wyniku badań stwierdzono, że wśród 15 krajów tzw. dawnej UE 10 zalicza się do grona bardziej liberalnych. W tej grupie jest też najbardziej liberalna w UE Irlandia, natomiast drugą grupę stanowi pięć państw wyraźnie mniej liberalnych: Hiszpania, Francja, Portugalia, Włochy i Grecja. Polska to kraj najbardziej etatystyczny spośród wszystkich członków UE, chociaż w pierwszych latach transformacji należała nawet – obok Czech i Estonii – do trzech liderów pod tym względem. Trudno więc utożsamiać gospodarkę polską z zaawansowanym bądź nadmiernym liberalizmem. Jest to – zgodnie ze współczesnymi standardami – raczej gospodarka etatystyczna, z pewnymi, i to nielicznymi, elementami liberalizmu. Badania wskazują, że kryzysu gospodarczego, który ujawnił się w połowie 2007 r., nie można utożsamiać wyłącznie z gospodarką liberalną, chociaż za takim źródłem przemawiają przyjmowane metody wychodzenia z zapaści gospodarczej. Przeważają tu rozwiązania etatystyczne, ale w wyraźnej mniejszości pojawiają się również metody liberalne. Rozstrzygnięcia należy jednak oczekiwać dopiero po kilku latach."
The aim of the research was to identify and measure the level of economic freedom across the EU at the turn of the 20th and 21st centuries. Special attention was paid to the changes in (i.e. liberalization of) the Polish economy. The basis of the comparative analysis between the 25 EU countries (excluding Malta and Cyprus) was provided by data acquired from the annual economic freedom study conducted by the Heritage Foundation and the Wall Street Journal in the years 1996–2008. The overall economic freedom index consisted of the average from marks for 10 different features – more detailed criteria. The average index acquired from all 10 features was the basis of a country’s mark for the level of liberalism (economic freedom) or statism. The proposed methodological approach, in which the two main currents of statism and liberalism are exposed, was especially useful in evaluating the processes occurring in the Polish economy. The results of the research show that, in the group of 15 countries of the “old” EU, 10 can be considered more liberal. This group includes, as the most liberal EU state of all, Ireland. The second group is formed of 5 countries apparently less liberal, i.e. Spain, France, Portugal, Italy and Greece. Poland is found to be the most statist country anywhere in the EU, notwithstanding its status (along with the Czech Republic and Estonia) as one of the three leaders of liberalism in the first years of transformation. In this situation it is hard to identify the Polish economy with advanced or even excessive liberalism. It is – according to the present standards – a rather state-controlled economy, albeit with certain but scarce elements of liberalism. The research shows that the economic crisis which occurred from mid 2007 cannot be identified only with the liberal economy, even though the implemented methods of dealing with the crisis seem to point to such a source. Statist solutions prevail here, but some liberal methods appear as well. A solution to this dilemma can only be anticipated after several years have passed.
Źródło:
Studia Regionalne i Lokalne; 2009, 3(37); 27-45
1509-4995
Pojawia się w:
Studia Regionalne i Lokalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europejski ład społeczny wobec wyzwań globalnego kryzysu
European social order in the face of challenges of global crisis
Autorzy:
Bestry, P
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/348104.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
porządek społeczny
Unia Europejska
kryzys gospodarczy
bezpieczeństwo europejskie
social order
European Union
economic crisis
European security
Opis:
Świat stoi w przededniu zmiany. Recesja, w jakiej znajduje się gospodarka, wykazuje zdumiewające podobieństwo do "Wielkiego Kryzysu" 1929 roku - czas pokaże, czy globalne społeczeństwo wyciągnęło wnioski z traumatycznych doświadczeń minionego wieku. Historia magistra vitae est. Artykuł ten jest próbą stworzenia prognozy dla ładu europejskiego poprzez odniesienie do dzisiejszych wydarzeń społeczno-gospodarczych, na tle przesłanek poprzedzających obydwa kryzysy gospodarcze.
The world is on the eve of change. Current economic recession surprisingly resembles the "Great Depression" of 1929. The time will show whether the global society has drawn conclusions from the traumatic experiences of the last century. Historia magistra vitae est. In this article, the author makes a prediction concerning European social order based on the analysis of present-day socio-economic events and the circumstances preceding both the current economic crisis and the past one.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2012, 2; 144-156
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ kryzysu gospodarczego na politykę klimatyczną Unii Europejskiej i jej konsekwencje dla polskiego przemysłu energetycznego oraz zagospodarowania przestrzennego Polski
The influence of the economic crisis on the European Union’s climate policy and its consequences for the Polish power industry and land use in Poland
Autorzy:
Dunal, Patryk
Płaziak, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/438118.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
bezpieczeństwo energetyczne
kryzys gospodarczy
odnawialne źródła energii
polityka klimatyczna
Unia Europejska
energetic independence
economic crisis
renewable energy
climate policy
European Union
Opis:
Regulacje klimatyczne Unii Europejskiej obciążają polską energetykę w sposób nieproporcjonalny do innych państw, głównie ze względu na dominację węgla w strukturze paliw zużywanych do produkcji energii w Polsce. Skutki globalnego kryzysu gospodarczego, wywołanego w 2007 roku w USA mogą zmienić kształt polityki klimatycznej w Europie, a tym samym przyczynić się do zmian kierunków rozwoju polskiego przemysłu energetycznego i zagospodarowania przestrzennego kraju. Niniejszy artykuł stanowi próbę projekcji konsekwencji prowadzenia polityki energetycznej przez Polskę na sytuację polskiego przemysłu energetycznego oraz stan zagospodarowania przestrzennego kraju. W artykule rozpatrzono trzy możliwe warianty dotyczące kształtu przyszłej polityki energetycznej dla Polski: 1) kontynuację aktualnej polityki, 2) jej złagodzenie, 3) jej zaostrzenie. Kontynuacja obecnej polityki klimatycznej w ciągu najbliższych lat sprawi, że udział węgla w strukturze paliwowej polskiej elektroenergetyki ulegnie zmniejszeniu. Nastąpi wzrost roli odnawialnych źródeł energii (OZE), a niemal połowa tego typu energii będzie wytwarzana przez energetykę wiatrową, głównie ze względu na relatywnie dogodne w tym względzie warunki geograficzne Polski. Dla zapewnienia efektywnego działania nowych instalacji istnieje potrzeba rozbudowy infrastruktury energetycznej, w szczególności sieci przesyłowych wewnątrz kraju oraz łączących go z państwami sąsiednimi: Niemcami, Słowacją, Litwą i Ukrainą. Powinna nastąpić także integracja ze skandynawskimi systemami energetycznymi. W sytuacji złagodzenia polityki klimatycznej Unii Europejskiej w obliczu kryzysu ekonomicznego kosztowne inwestycje redukujące emisję CO2 zostaną odroczone. Wówczas pewna jest dominacja węgla kamiennego i brunatnego w strukturze zużycia paliw w polskiej energetyce, z uwagi na jego względnie niski koszt oraz wysoką wydajność energetyczną. Elektrownie węglowe będą osiągać wysokie wyniki finansowe. Elektrownie gazowe będą stosowane głównie jako wsparcie w okresach szczytowych zużycia energii. Produkcja energii z OZE, biomasy oraz biogazu nie będzie wymuszana. Energetyka jądrowa nie będzie proponowana. W sytuacji zaostrzenia polityki klimatycznej polski sektor węglowy będzie wypierany przez inne źródła energii, w szczególności przez odnawialne. Do osiągnięcia tego efektu przyczynią się uregulowania prawne poprawiające atrakcyjność inwestowania w instalacje wykorzystujące OZE, przy jednoczesnym obniżeniu rentowności elektrowni konwencjonalnych poprzez rosnące ceny uprawnień do emisji CO2, np. zatwierdzenie planu Komisji Europejskiej w sprawie tzw. blackloadingu, wejście do polskiego porządku prawnego tzw. małego trójpaku energetycznego oraz projektu tzw. dużego trójpaku energetycznego. Polityka dekarbonizacji będzie sprzyjała rozwojowi energetyki jądrowej oraz produkcji energii z OZE. Zbyt restrykcyjna polityka klimatyczna w polskich realiach może doprowadzić do degradacji gospodarki, ponieważ wzrost cen energii wpłynie na wzrost kosztów działalności większości przedsiębiorstw. Z drugiej jednak strony, pod pewnymi warunkami stworzonymi przez odpowiednie prawa i instytucje, alokacja zasobów w sektorach technologii niskoemisyjnych może spowodować rozwój innowacji, wzrost gospodarczy i powstawanie nowych miejsc pracy, m.in. w sektorze produkcji urządzeń dla sektora energetycznego, w firmach budowlano-montażowych, w rolnictwie energetycznym, w obszarze pozyskiwania i przetwarzania biomasy i paliw. Dekarbonizacja może okazać się korzystna dopiero w dalekiej przyszłości. Nadchodząca roczna prezydencja Polski w międzynarodowej konwencji klimatycznej może stać się poważnym impulsem do wzmocnienia polskiego stanowiska oraz szansą na przeforsowanie regulacji korzystnych dla polskiego przemysłu energetycznego.
Climate Regulations imposed by the European Union affect the Polish energy sector unequally, compared to other countries, mainly due to the dominance of coal as main resource in energy production. The effects of the global economic crisis, which started in 2007 in the United States, could change the climate policy in Europe, and thus contribute to changing the direction of Polish power industry development and spatial development of the country. Continuing with the current climate policy in the upcoming years will cause the reduction of the use of coal in the fuel structure of Polish power industry. The role of renewable energy will increase and almost half of this type of energy will be produced by wind power, mainly due to the geographical location of Poland. To ensure the effectiveness of the new systems, proper infrastructure needs to be developed, in particular transmission networks within the country, as wells as connections with neighbouring countries: Germany, Slovakia, Lithuania and Ukraine. Moreover, it is desirable to integrate with the Nordic energy systems. The powers-that-be in coal industry for several years now have attempted to save conventional energy by implementing projects reducing the risk associated with investments in the coal sector and supporting marketing campaigns that promote Polish coal. Nowadays, research and development centres are working on various applications for modern clean power generation technologies, which base on solids that limit greenhouse gas emissions. In the case of easing on the climate policy of the EU as a result of the global economic crisis, expensive investments reducing CO2 emission would be deferred. In such a case, the domination of coal and lignite in Polish energy sector is inevitable, due to its relatively low cost and high energy efficiency. Coal plants would be in good financial shape. Gas power plants would be mainly used as support during periods of peak energy consumption. The production of renewable energy, biomass and biogas would not be enforced. Nuclear power would not be proposed. In the case of strict climate policy, Polish coal sector would be replaced by other energy sources, in particular renewables. To achieve this effect, regulations enhancing the attractiveness of investing in installations using renewable energy sources would be introduced, while the profitability of conventional power plants would be reduced by raising the price of CO2 emission allowances, such as the European Commission’s approval of the plan of black loading, implementation into the Polish legal system a “small triple energy package”, and a “big triple energy package”. Decarbonisation policy would enable the development of nuclear energy and the production of energy from renewable sources. In Polish conditions, a climate policy that is too restrictive may lead to degradation of economy, as an increase in the price of energy would result in an increase of operational costs for most companies. On the other hand, under certain conditions created by the relevant laws and institutions, the allocation of resources in sectors of low carbon technologies could lead to the development of innovative technologies, economic growth, and job creation, for example in the production of equipment for the energy sector, in construction and assembly companies, energetic agriculture, in the acquiring and processing of biomass fuels. Decarbonisation may be beneficial only in the distant future. The upcoming year-long Polish Presidency at the International Climate Convention could be a major opportunity to strengthen the Polish position and a chance to enforce the regulations favourable to the Polish energy industry.
Źródło:
Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego; 2014, 27; 236-255
2080-1653
Pojawia się w:
Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna Unii Europejskiej. Mit czy rzeczywistość?
European Union Foreign Policy. Myth or Reality?
Autorzy:
Olszewski, Paweł
Chojan, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1834316.pdf
Data publikacji:
2020-05-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polityka zagraniczna
Unia Europejska
kryzys gospodarczy
Europejska Służba Działań Zewnętrznych
Wysoki Przedstawiciel ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa
International politics
European Union
economic crisis
European External Action Service
High Representative of the European Union for Foreign Affairs and Security Policy
Opis:
The text refers to the foreign policy of the European Union in the context of the economic crisis. The work deals with the theoretical issues of the European Union's foreign policy and its implementation in the current economic crisis. The authors point to a number of institutional and conceptual flaws in both the functioning of the European External Action Service and the High Representative of the European Union for Foreign Affairs and Security Policy. In conclusion, the authors state that foreign policy is not conducted properly, and the European Union has not verified their safety concepts and strategies and adapt their activities to current international events.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2013, 41, 3; 129-147
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próby ożywienia polityki bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej
Attempts to revive the European Union’s security and defence policy
Autorzy:
Zięba, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505903.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Unia Europejska
Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO)
zdolności cywilne i wojskowe
zarządzanie kryzysowe
centrum operacyjne UE
budżet obronny
kryzys finansowy i gospodarczy
eurosceptyzm
nacjonalizm
Brexit
armia europejska
strategia bezpieczeństwa
European Union
Common Security and Defence Policy (CSDP)
civil and military capabilities
crisis management
EU operational centre
defence budget
financial and economic crisis
Euroscepticism
nationalism
European army
security strategy
Opis:
Polityka bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej w XXI w. znalazła się w stagnacji. Ważną tego przyczyną był kryzys fi nansowy z 2008 r. i recesja, która utrzymywała się w kolejnych latach. Ta stagnacja jeszcze pogłębiła się w latach 2014–2016 w wyniku kryzysu migracyjnego i brytyjskiej decyzji o opuszczeniu UE. Czynnikiem stale zwiększającym trudności jest wzrost eurosceptycyzmu po rozszerzeniu Unii Europejskiej w 2004 r. Obecnie dominuje on w krajach Grupy Wyszehradzkiej, w tym w Polsce. Paradoksem w tej sytuacji jest to, że w warunkach kryzysu pojawiły się pomysły utworzenia armii europejskiej. Były one głoszone także przez wiodącego polskiego eurosceptyka Jarosława Kaczyńskiego. Zwolennicy rewitalizacji WPBiO zgłaszali propozycję utworzenia unijnego centrum operacyjnego (kwatery głównej) do kierowania operacjami zarządzania kryzysowego. Autor twierdzi, że Unia Europejska nie wykorzystuje szans ożywienia WPBiO oraz że w czasie kryzysu na Ukrainie, który wybuchł jesienią 2013 r., i kryzysu migracyjnego w latach 2014–2016 ujawniła się jej zasadnicza słabość. Próbami ożywienia polityki bezpieczeństwa i obrony UE są: Globalna strategia na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej (przyjęta w czerwcu 2016 r.) oraz utworzenie Europejskiego Funduszu Obronnego i ustanowienie inkluzywnego i ambitnego mechanizmu stałej współpracy strukturalnej – PESCO (w czerwcu 2017 r.). Trudno jednak ocenić, w jakim stopniu te ostatnie kroki zmobilizują państwa członkowskie UE do przerwania impasu w polityce bezpieczeństwa i obrony.
The European Union’s security and defense policy in the 21st century has been stagnant. An important cause was the fi nancial crisis of 2008 and the recession that persists in the following years. This stagnation deepened in the years 2014–2016 as a result of the migration crisis and British decision to leave the EU. A factor that is constantly deepening the diffi culties is the rise in Euroscepticism following the enlargement of the EU in 2004. It currently dominates the Visegrad Group countries, including Poland. The paradox of the situation is that in crisis conditions emerged ideas for the creation of the European army. They were also announced by the leading Polish Eurosceptic Jarosław Kaczyński. The constant demand put forward by supporters of the revitalization of the CSDP is the proposal to create an EU operational center (headquarters) to manage crisis management operations. The author argues that the European Union does not exploit the chances of reviving the CSDP and that the EU’s essential weakness has emerged in terms of its security policy during the Ukraine crisis erupted in Autumn 2013 and the migration crisis of 2014-2016. The attempts to revive the EU’s security and defense policy are: A Global Strategy for the European Union’s Foreign and Security Policy (adopted in June 2016), the establishment a European Defence Found and an inclusive and ambitious Permanent Structured Cooperation – PESCO (both in June 2017). It is hard to expect, however, how this last steps will mobilize the EU member states to break the deadlock in security and defense policy.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2017, 1; 35-52
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies