Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Fiszer, M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Unia Europejska dziś i jej niepewna przyszłość. Cz.I
The European Union at present, and its uncertain future. Part I
Autorzy:
Fiszer, Józef M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625218.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
European Union
integration
financial crisis
international order
West
Russia
Ukraine
Opis:
There is no doubt that the European Union, which is the result of European integration, is an unprecedented entity in the history of international relations. It is a symbol of a new, united Europe, which, after negative experiences, decided to become a safe continent, and therefore eliminate once and for all war from the life of its states and nations. Unfortunately, the idea of ‘eternal peace,’ which many politicians and philosophers dreamed about, has failed to be fully implemented to this day. Moreover, the recent war in the Balkans and the current Russian-Ukrainian war still make this idea impossible in international relations in Europe. The purpose of this paper is to present the European Union today, ten years after its 2004 enlargement by a further ten countries, including eight from the former Eastern bloc. The paper shows the strengths and weaknesses of the EU, which – although significantly strengthened by the Eastern enlargement – still cannot cope with many economic, political, social and international problems. The author of this paper tries to come up with answers to many questions concerning the present EU: why is this happening, what are the reasons for it and what are the prospects for the EU in the 21st century. The main thesis is that the EU needs overhauling, so it can continue to grow and be an engine of European integration. If this does not happen, though, the EU will begin to crumble and eventually disintegrate, or become no more than a free trade zone.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2015, 9; 39-55
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki Unia Europejska – Chiny w XXI wieku
EU-China Relations in the 21st Century
Autorzy:
FISZER, JÓZEF M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625595.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
China
European Union
cooperation
international relations
multipolar world
Brexit
21st century Article
Chiny
Unia Europejska
współpraca
stosunki międzynarodowe
multipolarny świat
XXI wiek
Opis:
Today, EU and China – along the US – undoubtedly play a key role in the international arena. They have established strategic partnership in their bilateral relations and strive to develop cooperation in all areas. Yet, they also dissent on many important issues. In this article, I investigate the premises of EU- China bilateral relations, as well as opportunities and threats to both parties as far as their status on the global stage is concerned. Moreover, I test the thesis I deem controversial, which claims that the 21st century will be Asian century, and de facto the era of China. The literature on contemporary China, on the role it plays in the international arena and on its relations with the EU is abundant. However no definite answer has been given yet as to where China is heading and whether rhe EU will break up in the 21st century. China’s “turn to multilateralism” is questioned, with some researchers claiming that it simply serves to conceal China’s long-term goal, i.e. taking control over the world in the second half of the 21st century.
Nie ulega wątpliwości, że zarówno Unia Europejska, jak i Chiny odgrywają dziś – obok Stanów Zjednoczonych – główne role na arenie międzynarodowej. We wzajemnych relacjach mają status partnerów strategicznych i starają się rozwijać współpracę we wszystkich dziedzinach, ale też występują między nimi różnice zdań i stanowisk w wielu istotnych sprawach. Na łamach niniejszego artykułu próbuję pokazać przesłanki, szanse i zagrożenia dla obu tych aktorów na arenie międzynarodowej oraz ich wzajemne relacje dziś i w przyszłości. Ponadto próbuję zweryfikować kontrowersyjną – moim zdaniem – hipotezę, lansowaną przez wielu badaczy, a która zakłada, że wiek XXI będzie wiekiem Azji, czyli de facto Chin. Na temat współczesnych Chin i ich roli na arenie międzynarodowej oraz stosunków z Unią Europejską ukazało się już dużo publikacji na całym świecie, ale wciąż nie wiemy dokąd tak naprawdę Chiny zmierzają i czy Unia Europejska nie rozpadnie się w XXI wieku? Istnieją też wątpliwości odnośnie chińskiego „zwrotu w kierunku multilateralizmu”. Zdaniem niektórych badaczy, ma on całkowicie pozorny charakter i służy tylko do kamuflowania dalekosiężnych celów ChRL, czyli przejęcia przez nią kontroli nad światem w drugiej połowie XXI wieku.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2017, 11; 399-416
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcje reform Unii Europejskiej i jej stanowisko wobec integracji Europy
The concepts of European Union reforms and its position towards the integration of Europe
Autorzy:
Fiszer, Józef M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625653.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
European Union
European Commission
European Parliament
declarations
European integration
Unia Europejska
Komisja Europejska
Parlament Europejski
deklaracje
integracja Europy
Opis:
This article is devoted to the position of the European Union authorities and its main bodies on the reforms necessary for the Union to become a driving force in the further process of European integration. Its aim is to analyze the current EU condition and outline the prospects for its development. The main bodies of the Union, inter alia The Commission and the European Parliament and the European Council have in recent years reported a wide range of EU ‘recovery’ strategies and proposals but few have been implemented. The European Union is still drifting and losing its authority on the international scene, and European integration is in decline. In this study, I put a few theses, hypotheses and research questions to which I am trying to give comprehensive answers. One of these also concerns the great enlargement of the EU in 2004, and the other one introducing the single currency – the euro.
Niniejszy artykuł poświęcony jest stanowisku władz Unii Europejskiej i jej głównych organów w sprawie koniecznych dla Unii reform, które są niezbędne, aby stała się ona siłą motoryczną w dalszym procesie integracji Europy. Jego celem jest analiza obecnej kondycji UE i zarysowanie perspektyw jej rozwoju. Główne organy Unii, m.in. Komisja i Parlament Europejski oraz Rada Europejska w ostatnich latach zgłosiły wiele różnych strategii i propozycji „naprawy” UE, ale niewiele z nich zostało wprowadzonych w życie. Unia Europejska wciąż dryfuje i traci swój autorytet na arenie międzynarodowej, a integracja Europy przeżywa regres. W opracowaniu tym stawiam kilka tez, hipotez i pytań badawczych, na które próbuję udzielić w miarę wyczerpujących odpowiedzi. Jedna z tych tez dotyczy wielkiego rozszerzenia UE w 2004 roku, a druga wprowadzenia wspólnej waluty – euro.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2019, 13; 43-59
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza Trójkąta Weimarskiego i jego rola w integracji Europy po zakończeniu zimnej wojny
The genesis of the Weimar Triangle and its role in the integration of Europe after the end of the Cold War
Autorzy:
Fiszer, Józef M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233236.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Weimar Triangle
Polska
France
Germany
integration
European Union
Europe
security
international relations
Trójkąt Weimarski
Polska
Francja
Niemcy
integracja
Unia Europejska
Europa
bezpieczeństwo
stosunki międzynarodowe
Opis:
Artykuł przedstawia genezę Trójkąta Weimarskiego i jego rolę w integracji Europy po zakończeniu zimnej wojny. Na temat Trójkąta Weimarskiego, choć minęło już trzydzieści lat od jego utworzenia w literaturze przedmiotu w Polsce, Niemczech i Francji nadal krążą sprzeczne oceny i opinie. Z jednej strony podkreśla się jego duże znaczenie w procesie akcesji Polski do struktur euroatlantyckich, tj. do NATO i Unii Europejskiej (UE), a z drugiej strony deprecjonuje się jego rolę w reorientacji polityki zagranicznej Polski po 1989 roku podkreślając, że racja stanu Polski została podporządkowana interesom Niemiec i Francji. Zarówno w Polsce, jak i w Niemczech czy Francji Trójkąt Weimarski często był i jest nadal traktowany instrumentalnie, zwłaszcza przez polityków, którzy wykorzystują go do bieżącej polityki międzynarodowej i w relacjach dwustronnych. Tymczasem nie ulega wątpliwości, że odegrał on dużą rolę nie tylko w procesie utworzenia UE, ale również determinował jej poszerzanie i pogłębianie, choć jego potencjał i możliwości nie były w pełni wykorzystane. Można stwierdzić, że odegrał on dużą rolę w integrowaniu Europy po zakończeniu zimnej wojny. Analiza działalności Trójkąta Weimarskiego oraz jego sukcesów i porażek pokazuje, że jest on wciąż niezbędnym podmiotem w stosunkach międzynarodowych i powinien odgrywać istotną rolę w procesach integracji Europy. Nadal też powinien odgrywać zasadniczą rolę w umacnianiu trójstronnej polsko-niemiecko-francuskiej współpracy i umacnianiu pozycji Unii Europejskiej w stosunkach międzynarodowych, której aktywność w ostatnich latach mocno zmalała. Renesans Trójkąta Weimarskiego jest nie tylko możliwy, ale wręcz niezbędny w obecnej sytuacji międzynarodowej w Europie i na świecie, którą determinuje agresja Rosji na Ukrainę oraz groźba wybuchu trzeciej wojny światowej.
The article presents the origins of the Weimar Triangle and its role in the integration of Europe after the end of the Cold War. On the subject of the Weimar Triangle, although thirty years have passed since its creation, the literature on the subject in Poland, Germany and France still contains contradictory opinions and opinions. On the one hand, its great importance in the process of Poland’s accession to the Euro-Atlantic structures, i.e. to NATO and the European Union (EU), is emphasized, and on the other hand, its role in the reorientation of Poland’s foreign policy after 1989 is emphasized, emphasizing that the raison d’etat of Poland has been subordinated to interests of Germany and France. Both in Poland, as well as in Germany and France, the Weimar Triangle has often been and is still treated instrumentally, especially by politicians who use it for current international politics and in bilateral relations. Meanwhile, there is no doubt that it played a large role not only in the process of creating the EU, but also determined its enlargement and deepening, although its potential and possibilities were not fully used. It can be said that it played a large role in integrating Europe after the end of the Cold War. An analysis of the activities of the Weimar Triangle as well as its successes and failures shows that it is still an indispensable entity in international relations and should play an important role in the processes of European integration. It should also continue to play a fundamental role in strengthening the trilateral Polish-German-French cooperation and strengthening the position of the European Union in international relations, the activity of which has decreased significantly in recent years. The renaissance of the Weimar Triangle is not only possible, but even indispensable in the current international situation in Europe and in the world, which is determined by Russia’s aggression against Ukraine and the threat of World War III.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2022, 16; 75-89
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agresja Rosji na Ukrainę i perspektywy jej akcesji do struktur euroatlantyckich
Russia’s aggression against Ukraine and the prospects for its accession to the Euro-Atlantic structures
Autorzy:
Fiszer, Józef M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233344.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
aggression
Ukraine
Russia
accession
European Union
NATO
agresja
Ukraina
Rosja
akcesja
Unia Europejska
Opis:
Jak pokazuje tytuł, celem artykułu jest agresja Rosji na Ukrainę w dniu 24 lutego 2022 roku oraz analiza jej przyczyn oraz ukazanie perspektyw dla członkostwa Ukrainy w strukturach euroatlantyckich, czyli w Unii Europejskiej i NATO. Niewypowiedziana wojna Rosji z Ukrainą trwa de facto od 2014 roku, czyli od bezprawnego przyłączenia (aneksji) Półwyspu Krymskiego do Federacji Rosyjskiej. Od tego momentu, a faktycznie już od 2008 roku, tzn. od agresji Rosji na Gruzję, Zachód na czele z USA obiecuje Ukrainie członkostwo w NATO i Unii Europejskiej, ale do dnia dzisiejszego nie rozpoczęto formalnych negocjacji w tym celu. Autor w artykule tym próbuje odpowiedzieć na pytania, dlaczego tak się dzieje i czy agresja Rosji na Ukrainę stanie się akceleratorem jej członkostwa w strukturach euroatlantyckich? Tezą główną jest tutaj konstatacja, że agresja Rosji na Ukrainę tylko w ograniczonym stopniu wpłynie na proces jej akcesji do NATO i Unii Europejskiej. Natomiast proces ten z pewnością przyspieszy dopiero zakończenie wojny, zwłaszcza zwycięstwo Ukrainy i klęska Rosji.
As the title suggests, the article aims to analyse Russia’s aggression against Ukraine on 24 February 2022 and its causes, as well as to show the prospects for Ukraine’s membership in the Euro-Atlantic structures, i.e. the European Union and NATO. The undeclared war between Russia and Ukraine has been fought de facto since 2014, i.e. since the Russian Federation illegally annexed the Crimean Peninsula. Since then, or actually even since 2008, i.e. since Russia’s aggression against Georgia, the West led by the USA has been promising Ukraine membership in NATO and the European Union; however, formal negotiations to achieve this goal have not been opened yet. In the article, the author tries to answer the questions why this is happening and whether Russia’s aggression against Ukraine will become an accelerator of its membership in the Euro-Atlantic structures. The main thesis is that Russia’s aggression against Ukraine will only have a limited impact on its accession to NATO and the European Union. However, the process will certainly speed up after the war ends, especially when Ukraine wins the war and Russia suffers a defeat.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2023, 17; 127-142
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza, działalność, sukcesy i porażki oraz perspektywy renesansu Trójkąta Weimarskiego po agresji Rosji na Ukrainę
Genesis, Activities, Successes and Failures, and Prospects for the Renaissance of the Weimar Triangle after Russia’s Aggression Against Ukraine
Autorzy:
Fiszer, Józef M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407783.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Trójkąt Weimarski
Polska
Niemcy
Francja
akcesja
Rosja
Unia Europejska
NATO
Ukraina
Weimar Triangle
Polska
Germany
France
accession
Ukraine
Russia
European Union
Opis:
Artykuł poświęcony jest Trójkątowi Weimarskiemu. Ukazuje jego genezę, cele, działalność, sukcesy i porażki oraz perspektywy renesansu, o czym mówiono m.in. 12 maja 2023 r. na spotkaniu ministrów ds. europejskich państw Trójkąta Weimarskiego z wicepremier Ukrainy. Trójkąt Weimarski powstał w trudnym momencie dla Polski i Europy (po zjednoczeniu Niemiec 3 października 1990 r.), ale jeszcze przed rozpadem Związku Radzieckiego w grudniu 1991 r., który miał negatywny stosunek do transformacji ustrojowej w Polsce (rozpoczętej w czerwcu 1989 r.) i jej euroatlantyckich aspiracji. Podobny negatywny stosunek do euroatlantyckich aspiracji Ukrainy ma Federacja Rosyjska pod rządami Władimira Putina. Trójkąt Weimarski zdaje się być jednym z największych sukcesów polityki zagranicznej Polski po 1989 r., której głównym celem była akcesja do struktur euroatlantyckich, aby w ten sposób zapewnić jej suwerenność i umocnić bezpieczeństwo. W tym aspekcie należy stwierdzić, że Trójkąt Weimarski spełnił swoją funkcję. Ma na swoim koncie wiele sukcesów, ale również porażek i niewykorzystanych szans. Odegrał też pozytywną rolę w procesie „powrotu” Polski do Europy po 1989 r. Tezą główną niniejszego artykułu jest konstatacja, że bez Trójkąta Weimarskiego integracja postkomunistycznej Europy, szczególnie w latach 1991–2009, nie byłaby tak dynamiczna i efektywna, jak to miało wówczas miejsce, a droga Polski do struktur euroatlantyckich byłaby znacznie trudniejsza. Ponadto stwierdzam, że biorąc pod uwagę coraz bardziej komplikującą się dziś sytuację międzynarodową, Trójkąt Weimarski powinien nadal odgrywać istotną rolę w polityce zagranicznej Polski, Niemiec i Francji oraz Unii Europejskiej. Mógłby odegrać też istotną rolę w zakończeniu wojny rosyjsko- -ukraińskiej oraz akcesji Ukrainy do Unii Europejskiej i NATO. Dlatego też powinien on jak najszybciej wznowić działalność.
The article refers to the Weimar Triangle. It reveals its genesis, goals, activities, successes and failures, and prospects for renaissance, as discussed, among other things, at the May 12, 2023 meeting of the Weimar Triangle countries’ European affairs ministers with the Deputy Prime Minister of Ukraine. The Weimar Triangle was formed at a difficult time for Poland and Europe (after the reunification of Germany on October 3, 1990), but before the collapse of the Soviet Union in December 1991, which had a negative attitude toward Poland’s political transformation (begun in June 1989) and its Euro-Atlantic aspirations. The Russian Federation under Vladimir Putin has a similar negative attitude toward Ukraine’s Euro-Atlantic aspirations. The Weimar Triangle seems to be one of the greatest success of Poland’s post-1989 foreign policy, the main goal of which was accession to Euro-Atlantic structures, in order to thus ensure its sovereignty and strengthen its security. In this aspect, it should be said that the Weimar Triangle has fulfilled its function. It has had many successes, but also failures and missed opportunities. It also played a positive role in the process of Poland’s “return” to Europe after 1989. The main thesis of this article is the observation that without the Weimar Triangle, the integration of post-communist Europe, especially in 1991–2009, would not have been as dynamic and effective as it was then, and Poland’s path to Euro-Atlantic structures would have been much more difficult. I conclude that given the increasingly complicated international situation today, the Weimar Triangle should continue to play an important role in the foreign policy of Poland, Germany and France, and the European Union. It could also play an important role in ending the Russian-Ukrainian war and Ukraine’s accession to the European Union and NATO. Therefore it should resume its activities as soon as possible.
Źródło:
Myśl Ekonomiczna i Polityczna; 2023, 77, 2; 114-145
2081-5913
2545-0964
Pojawia się w:
Myśl Ekonomiczna i Polityczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Political Transformation to Europeanization and Democracy in the New European Union Member States: An Attempt to Review Results
Autorzy:
Fiszer, Józef M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790883.pdf
Data publikacji:
2016-09-25
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
transformation
democratization
Europeanization
European Union
crises
Opis:
This article addresses the arguments in an article in the quarterly Polish Sociological Review, no. 1(193)2016, entitled ‘The Rocky Road of Europeanization in the New Member States: From Democracy to a Second Try at Democratization’ by Attila Ágh, a Hungarian political scientist. In my opinion, Ágh’s interesting article, which looks at political transformation processes, Europeanization, and democratization in new member states of the European Union (i.e., Bulgaria, Croatia, the Czech Republic, Hungary, Poland, Romania, Slovakia, and Slovenia), has certain methodological and factual deficiencies. Moreover, it contains numerous ideas that I believe are debatable and require further empirical research.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2016, 195, 3; 373-388
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska po dziesięciu latach członkostwa w Unii Europejskiej. Próba bilansu (2004–2014)
Poland after ten years of membership in the European Union. An attempt to balanceñ (2004–2014)
Autorzy:
Fiszer, Józef M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616956.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polska
European Union
EU membership
Polska
Unia Europejska
członkowstwo w UE
Opis:
The purpose of this article is an attempt to show the effects of the Polish accession to the European Union in a wider context of international relations and in the context of the changes that have taken place in the Union in the past decade. So we are dealing here with a specific balance of successes and failures, which Poland suffered during the years 2004–2014. This article shows that after twenty-five years since the beginning of political transformation in Poland, and ten years after the accession to the European Union, there is no doubt that our membership in this specific, integrated voluntary association of sovereign states in Europe was necessary and inevitable. It is also the main thesis of this article. It was the only right solution for Poland, which was due to its geopolitical position and historical experience. Despite earlier fears, it did not hurt our sovereignty and national identity. The author states that membership in the European Union strengthened Polish sovereignty and thrive Polish raison d’etat. It has a positive impact on its development.
Celem tego artykułu jest próba pokazania skutków akcesji Polski do Unii Europejskiej na szerszym tle stosunków międzynarodowych i w kontekście zmian, które miały miejsce w Unii w minionym dziesięcioleciu. Mamy więc tutaj do czynienia ze swoistym bilansem sukcesów i porażek, których doznała Polska w latach 2004–2014. Niniejszy artykuł pokazuje, że po dwudziestu pięciu latach od rozpoczęcia transformacji ustrojowej w Polsce i dziesięciu latach od akcesji do Unii Europejskiej nie ulega wątpliwości, że nasze członkostwo w tym specyficznym, dobrowolnie zintegrowanym związku suwerennych państw Europy było konieczne i nieuniknione. Jest to zarazem główna teza niniejszego artykułu. Było to jedyne, właściwe rozwiązanie dla Polski, które wynikało z jej geopolitycznego położenia i historycznych doświadczeń. Wbrew wcześniejszym obawom, nie zaszkodziło naszej suwerenności i tożsamości narodowej. Autor podkreśla, że członkostwo w Unii Europejskiej wzmocniło suwerenność Polski oraz dobrze służy polskiej racji stanu. Wpływa pozytywnie na rozwój gospodarczy Polski oraz umacnia jej prestiż na arenie międzynarodowej.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2014, 4; 7-30
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies