Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "fundamental right" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Prawo do nauki a prawo rodziców do zapewnienia wychowania i nauczania zgodnie z ich przekonaniami w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
The right to education versus the right of parents to ensure such education and teaching in conformity with their own convictions in ECHR case law
Autorzy:
Falski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043679.pdf
Data publikacji:
2014-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
right
to education
right of parents to ensure education and teaching in conformity
with their own convictions
human rights
European Court of Human Rights
ECHR case law
European Convention on Human Rights and Fundamental Freedoms
right to education
prawa człowieka
Europejski Trybunał Praw Człowieka
orzecznictwo ETPC
Europejska Konwencja Praw Człowieka i Podstawowych Wolności
prawo do nauki
prawo rodziców do zapewnienia wychowania i nauczania zgodnie z ich przekonaniami
Opis:
Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka oparte na Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności uznaje prawo do nauki sformułowane w art. 2 protokołu dodatkowego nr 1 do Konwencji za „niezbędne do realizacji praw człowieka”. Artykuł omawia i podsumowuje aktualny stan orzecznictwa ETPC w omawianej kwestii, ze szczególnym uwzględnieniem problemu praw rodziców do poszanowania przekonań (w tym religijnych) w kontekście realizacji prawa do nauki i konsekwencjami skutków transmisji tych przekonań rodziców na prawa dziecka. Trybunał w Strasburgu wiąże wymóg ochrony przekonań rodziców - związanych przede wszystkim z wolnością myśli, sumienia i wyznania - z pluralizmem poglądów stanowiącym jeden z fundamentów społeczeństwa demokratycznego. W tym też kontekście chroni przekonania rodziców przed niewłaściwym, nadmiernym prozelityzmem państwa w zakresie procesu nauczania. Niedopuszczalny w zakresie realizacji prawa do nauki jest także nadmierny prozelityzm rodziców. Od lat 70. ubiegłego wieku następuje rozwój orzecznictwa w tym zakresie. Wskazuje ono starania Trybunału w zakresie budowania kompromisu między ochroną praw dziecka, a przestrzeganiem praw rodziców, przy czym interesy dziecka stanowią zawsze wartość nadrzędna i priorytetową.
European Court of Human Rights case law, based on the European Convention on Human Rights and Fundamental Freedoms, regards the right to education, as per Article 2 of Protocol No 1 to the Convention, as “essential for the exercise of human rights.” The paper discusses and summarizes the current status of ECHR case law in the subject matter with a particular focus on the issue of the right of parents for respect of their convictions, including the religious ones, in the context of the exercise of the right to education. It also addresses the consequences of the translation of such parental convictions into children’s rights. The Strasbourg Court associates the requirement to protect parents’ convictions related mainly to the freedom of conscience and religion with the pluralism of ideas, the latter being one of the foundations of a democratic society. In this context, the Court also protects parental convictions against improper, excessive proselytism of the state as far as the educational process is concerned. Parents’ unreasonable proselytism within the scope of the exercise of the right to education is also unacceptable. Since the 1970s, case law in this respect has developed. It reflects the Court’s attempts to create a compromise between the protection of children’s rights and the respect of the rights of parents, while the child’s interests are always regarded as a priority.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2014, 17; 151-172
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi na temat przesłanek skargi indywidualnej do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu
Autorzy:
Pazura, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523702.pdf
Data publikacji:
2014-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
skarga indywidualna
dopuszczalność skargi
nadużycie prawa do skargi indywidualnej
Europejski Trybunał Praw Człowieka Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności
an individual application
admissibility of an application
an abuse of the right of individual application
European Court of Human Rights
the Convention for
the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms
Opis:
Przedmiotem artykułu jest prezentacja przesłanek formalnych i materialnych, które musi spełniać skarga indywidualna, aby nie była uznana za niedopuszczalną, oraz aby była rozpoznana przez Europejski Trybunał Praw Człowieka. Przesłankami tymi są przede wszystkim przesłanka ratione personae, ratione materiae, ratione temporis, ratione loci, dochowanie sześciomiesięcznego terminu na wniesienie skargi, wyczerpanie wszystkich dostępnych środków odwoławczych przewidzianych prawem wewnętrznym, a ponadto – od momentu wejścia w życie Protokołu nr 14 do EKPCz – doznanie tzw. znaczącego uszczerbku. Treść niektórych z wymienionych przesłanek ulegnie jednak pewnej weryfikacji, jeśli wejdzie w życie Protokół nr 15 do EKPCz. Protokół ten przewiduje: (1) skrócenie z 6 do 4 miesięcy terminu na złożenie skargi do Trybunału po wykorzystaniu krajowych środków odwoławczych, o którym mowa w art. 35 ust. 1 Konwencji, oraz (2) usunięcie obecnego wymogu dopuszczalności wskazanego w art. 35 ust. 3 Konwencji, a wskazującego, że żadna skarga nie może być odrzucona na mocy tego przepisu, jeśli sprawa nie została należycie rozpoznana przez sąd krajowy.
The subject of this article is to present formal and material conditions which an individual application must satisfy in order not to be declared as inadmissible and in order to be examined by the European Court of Human Rights. These are above all: requirements of ratione personae, ratione materiae, ratione temporis and ratione loci, the necessity of exhausting of all domestic remedies, the necessity of keeping a period of six months from the date on which the final decision was taken and apart from that – since the Protocol No. 14 to the Convention came into force – suffering from a significant disadvantage. Some of these conditions will however be altered, if Protocol No. 15 to the Convention entries into force. It provides: (1) the shortening, from six to four months, of the time-limit within which an application can be brought before the Court after all domestic remedies have been exhausted, as stipulated in Article 35, paragraph 1, of the Convention, and (2) the deletion of the present admissibility requirement, in Article 35, paragraph 3 (b) of the Convention, which specifies that no case be rejected under this provision if it has not been duly considered by a domestic court.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 3 (19); 175-193
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies