Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Eucharist" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Homer a Eucharystia
Homer and the Eucharist
Autorzy:
Kozłowski, Jan M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611988.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Homer
Eucharystia
Eucharist
Opis:
An excerpt from the fifth book of the Iliad, in which Homer explains why gods are immortal, sheds light upon the famous passage in Ignatius of Antioch’s Letter to the Ephesians that defines the Eucharistic bread as ‘the medicine of immortality’. By implying that consumption of bread and wine is the cause of human mortality, Homer enables us to notice the revolutionary character of Eucharistic meal as presented by Ignatius: in the Eucharist the Christian dynamic of approaching eternal life not through ecstatic denial of human nature, but rather through its affirmation, finds its fullest expression.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 351-357
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ku pełnemu uczestnictwu w Eucharystii w okresie pandemii
Participation in the Eucharist as a Special Challenge During the Pandemic
Autorzy:
Migut, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790607.pdf
Data publikacji:
2021-10-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Eucharystia
uczestnictwo w Eucharystii
participatio actuosa
uczestnictwo pozasakramentalne
The Eucharist
Participation in the Eucharist
Participatio Actuosa
Non-sacramental participation in the Eucharist
Opis:
Kult chrześcijański jest kultem na wzór Jezusa Chrystusa i w zjednoczeniu z Nim (Rz 12, 1). Dlatego najpełniejszym wyrazem kultu w Kościele jest Eucharystia. W niej uobecnia się sakramentalnie jedyna i raz na zawsze dokonana ofiara Chrystusa, czyli Jego życie w posłuszeństwie i oddaniu się Ojcu, które ma swe spełnienie w śmierci na krzyżu. Uczestnictwo wiernych w Eucharystii polega na naśladownictwie Jezusa w posłuszeństwie Ojcu, czyli na składaniu duchowych ofiar, które Jezus włącza w swą jedyną ofiarę. Uczestnictwo w Eucharystii jako szczególne wyzwanie w okresie pandemii nie tylko ze względu na trudności z fizycznym uczestnictwem, ale też możliwie pełnym uczestnictwem pozasakramentalnym, czyli na odległość. Pierwszym ważnym warunkiem jest pragnienie sakramentalnego uczestnictwa i zjednoczenia z Chrystusem, czyli komunia duchowa. Pomocne w tym są transmisje Mszy przez środki przekazu. Kolejnymi istotnymi warunkami takiego uczestnictwa są towarzyszące mu pragnienie nieustannego nawracania się (ukierunkowanie życia na Boga) oraz zaangażowanie na różnych płaszczyznach w życie Kościoła. Za szczególny filar takiego uczestnictwa pozasakramentalnego należy uznać rozważnie słowa Bożego w formie lectio divina. Wierny ma prawo czytać księgi Pisma św. w dowolnej kolejności. Jednak najbardziej eklezjalną lekturą Biblii jest ta, ukierunkowana na codzienną Eucharystię. Pojedynczy wierny karmi się tym słowem, które danego dnia jest skierowane do całego Kościoła.
Christian worship is worship modelled on that of Jesus Christ, and in union with Him (cf. Rm. 12:1). Therefore the fullest expression of the worship of the Church is the Eucharist. In it is made sacramentally present the consummate, once-for-all, unique offering of Christ, that is to say, His life of obedience and devotion to the Father, which has its fulfillment in death upon the cross. The participation of the faithful in the Eucharist consists in the following of Jesus in obedience to the Father, that is, in rendering a spiritual offering which Jesus joins to His one offering. Participation in the Eucharist is a special challenge during the pandemic not only due to physical difficulties in participating, but also as regards fullest possible extra-sacramental participation, i.e., long-distance participation. The most important condition is the desire for sacramental participation and union with Christ, that is, spiritual communion. Mass-media transmissions of the Mass are helpful in this. Other essential conditions for such participation are an accompanying desire for ongoing conversion (directing of one’s life towards God) and involvement in the life of the Church on various levels. Meditation on the Word of God in the form of lectio divina is to be considered as an especial pillar of this extra-sacramental participation. The faithful have the right to read the books of Sacred Scripture in any order. The most ecclesial reading of the Bible, however, is that which is geared toward the daily Eucharist. The individual believer is nourished by this word which is addressed to the entire church on a given day.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 8; 43-60
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół jako Eucharystia
Church as Eucharist
Autorzy:
Baczyński, Andrzej ks.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494401.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Kościół
Eucharystia
Prawosławie
Church
Eucharist
Orthodox
Opis:
W teologii prawosławnej refleksja na temat istoty Kościoła zawsze była i pozostaje jednym z najczęściej podejmowanych zagadnień. Szczególnie owocny w tym względzie był XX wiek, gdyż zrodził wielu wybitnych prawosławnych teologów, którzy przyczynili się do dynamicznego rozwoju myśli eklezjologicznej. Ich trud był skierowany w tym celu aby w oparciu o analizę teologiczno-historyczną pierwszych wieków chrześcijaństwa, tradycję apostolską i św. św. Ojców przybliżyć istotę Kościoła. Powyższa tendencja była dyktowana swego rodzaju niedosytem i zastojem w teologii prawosławnej, wynikającym z silnego wpływu teologii scholastycznej. Dzięki trudowi i ogromnej pracy naukowej teologów z Instytutu Teologicznego św. Sergiusza w Paryżu, na czele z o. Mikołajem Afanasjewem można mówić o renesansie eklezjologii prawosławnej. To o. M. Afanasjew jest twórcą „eklezjologii eucharystycznej”. On wskazał na ścisły związek pomiędzy Kościołem i Eucharystią, pomiędzy Kościołem - Ciałem Chrystusa a Ciałem Eucharystycznym. Przy tym podkreślił wyjątkowe znaczenie Eucharystii w życiu Kościoła, który jest stale kontynuowaną, wiecznie trwającą eucharystyczną koinonią. Samo zaś słowo „kościół” – gr. ekklēsia oznacza eucharystyczne zgromadzenie ludu. Słowa zaś ap. Pawła „Gdy schodzicie się jako Kościół…” (1 Kor 11,20) zarówno dla niego jak i wczesnego chrześcijaństwa – nie odnoszą się do świątyni, lecz do natury i celu zgromadzenia. Jego celem jest urzeczywistnienie Kościoła. Od samego początku bezsporna i oczywista była trójjednia – Zgromadzenia, Eucharystii i Kościoła, o której za ap. Pawłem świadczy tradycja Kościoła pierwszych wieków. Eucharystia jawi się tutaj nie jako jeden z siedmiu sakramentów, jak traktują ją podręczniki dogmatyki i katechizm ale jako „Sakrament Zgromadzenia” (gr. areiopagos) w myśl określenia św. Dionizego Areopagity. Zgromadzenie eucharystyczne było i powinno być traktowane jako podstawa bytu Kościoła.
In Orthodox theology, reflection on the nature of the Church has always been and still remains one of the most frequently discussed topics. The 20th century was particularly fruitful in this regard, because it produced several notable Orthodox theologians, who contributed to the dynamic development of ecclesiological thought. Their labor was dedicated to explaining the nature of the Church on the basis of theological and historical analysis of the first centuries of Christianity, the Traditions of the Apostles and of the Holy Fathers. This tendency was dictated by a kind of need and stagnation in Orthodox theology which resulted from a strong influence of scholastic theology. Thanks to the labour and great academic work of theologians of the Theological Institute of St. Sergius in Paris, chiefly Fr. N. Afanasjev, it is possible to speak of a renaissance in Orthodox ecclesiology. Fr. N. Afansajev is the creator of “Eucharistic ecclesiology”. He indicated the close relation between the Church and the Eucharist, between the Church (the Body of Christ) and the Eucharistic Body. At the same time, he emphasized the exceptional significance of the Eucharist in the life of the Church, which constantly continues as the eternally lasting Eucharistic koinonia. The word “Church” (Greek: ekklēsia) means the Eucharistic gathering of the people. The words of St. Paul “when you come together as Church…” (1 Cor 11,20), both for him and the early church, did not refer to the church building, but to the nature and purpose of the gathering. Its purpose is to actualize the Church. From the very beginning, the triune Gathering, Eucharist and Church were undisputed and obvious, and also confirmed by the tradition of the Church of the first centuries on the basis of St. Paul’s writings. The Eucharist appears here not only as one of the seven Sacraments, as Dogmatic and catechetical textbooks treat it, but as the “Sacrament of Gathering” (Greek: areiopagos) in the thought of St. Dionysius the Areopagite’s terminology. The Eucharistic gathering was and should be treated as the foundation of the Church’s being.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 2; 117-137
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Triada sakramentalna: chrzest – bierzmowanie – Eucharystia. Aspekt teologiczno-pastoralny
Sakramentale Triade: Taufe – Firmung – Eucharistie. Pastoraltheologische Perspektive
Autorzy:
Rojewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062596.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chrzest
bierzmowanie
Eucharystia
baptism
confirmation
Eucharist
Opis:
In den ersten Jahrhunderten des Christentums wurden Taufe, Firmung und Eucharistie als Bestandteile der einen christlichen Initiationsfeier zelebriert. Im Bewusstsein der Christen bildeten sie auch eine Einheit. Ihre Beziehung zueinander verstand man dabei folgendermaßen: die Taufe findet ihren Höhepunkt in der Eucharistiefeier; die Firmung lässt die Gnade der Taufe in vollem Ausmaß erleben und bahnt zugleich den Weg zur Eucharistiefeier, die in der Kraft des Heiligen Geistes vollzogen wird; die Eucharistie setzt Taufe und Firmung voraus; alle Sakramente führen zu ihr, alles Tun der Kirche findet in ihr seinen Höhepunkt. Die Konstitution Sacrosanctum Concilium greift die älteste Tradition der Kirche wieder auf und sagt: „Besonders aus der Eucharistie fließt uns wie aus einer Quelle die Gnade zu; in höchstem Maß werden […] die Heiligung der Menschen und die Verherrlichung Gottes verwirklicht“ (Nr. 10). Jene sakramentale Triade wurde jedoch in den späteren Jahrhunderten durch die Kirche recht unterschiedlich praktiziert. Der vorliegende Beitrag bietet eine theologische Reflexion über die Beziehung der einzelnen Sakramente (Taufe, Firmung, Eucharistie) zueinander an und zieht daraus Schlüsse für die Pastoral der Kirche in der Gegenwart.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 383-395
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eucharystia : znak ku życiu nienarodzonych
Autorzy:
Dziuba, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663733.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Eucharystia
życie nienarodzonych
Eucharist
life of unborn
Opis:
Our commitment to defend our pre -born brothers and sisters receives its form and sustenance from the Eucharist as a Sacrament of faith, unity, life, worship, and love. The Eucharist is a Sacrament of faith. The Consecrated Hoste looks no different after the consecration than before. It looks, smells, feels, and tastes like bread. Only one of the five senses gets to the truth. As St. Thomas' „Adoro Te Devote” expresses, „Seeing, touching, tasting are in Thee deceived. What says trusty hearing, that shall be believed?” The ears hear His words, „This is My Body; this is My Blood,” and faith takes us beyond the veil of appearances. The Eucharist is also a Sacrament of Unity. „When I am lifted up from the earth,” the Lord said, „I will draw all people to myself” (Jn. 12:32). He fulfills this promise in the Eucharist, which builds up the Church. The Church is the sign and cause of the unity of the human family. The Eucharist is the Sacrament of Life. „I am the Bread of Life. He who eats this bread will live forever. I will raise Him upon the last day.” (See Jn. 6:47-58). The Eucharistie sacrifice is the very action of Christ by which He destroyed our death and restored our life. Whenever we gather for this sacrifice we are celebrating the victory of life over death, and therefore over abortion. The pro-life movement is not simply working „for” victory; we are working „from” victory. The Eucharist is the Supreme act of Worship of God. Two lessons each person needs to learn are, „1. There is a God. 2. It isn't me.” The Eucharist, as the perfect sacrfice, acknowledges that God is God, and that „it is (His) right to receive the obedience of all creation” (Sacramentary, Preface for Weekdays III). The Eucharist is, finally, The Sacrament of Love. St. John explains, „This is how we know what love is: Jesus Christ laid down his life for us” (1 Jn. 3:16). Christ teaches, „Greater love than this no one has, than to lay down his life for his friends” ( Jn. 15:13). The best symbol of love is not the heart, but rather the crucifix. Abortion is the exact opposite of love. Love says, „I sacrifice myself for the good of the other person.” Abortion says, „I sacrifice the other person for the good of myself.” In the Eucharist we see the meaning of love and receive the power to live it. The very same words, further more, that the Lord uses to teach us the meaning of love are also used by those who promote abortion:„This is my body.” There four little words are spoken from opposite ends of the universe, with totally opposite results. Christ gives His body away so others might live; abortion supporters cling to their own bodies so others might die. Christ says „This is My Body given up for you; This is My Blood shed for you.” These are the words of sacrifice; these are the words of love. Everyone who wants to fight abortion needs to say the same. We need to exercise the same generosity we ask the mothers to exercise. We need to imitate the mysteries we celebrate. „Do this in memory of me ” applies to all of us in the sense that we are to lovingly suffer with Christ so others may live. We are to be like lightning rods in the midst of this terrible storm of violence and destruction, and say, „Yes, Lord, I am willing to absorb some of this violence and transform it by love into personal suffering, so that others may live.” Indeed, the Eucharist gives the pro-life movement its marching orders. It also provides the source of its energy, which is love. Indeed, if the pro-life movement is not a movement of love, then it is nothing at all. But if it is a movement of love, then nothing will stop it, for „Love is stronger than death, more powerful even than hell” (Song o f Songs 8:6).
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2001, 12, 6; 165-181
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie i symbolika pszenicy (Triticum L.) w konsekracji chleba eucharystycznego
Wheat (Triticum L.) in the Consecration of the Eucharistic Bread. Meaning and Symbolism
Autorzy:
Mich, Katarzyna A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480636.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
chleb eucharystyczny
Eucharystia
materia Eucharystii
Ostatnia Wieczerza
pszenica
eucharistic bread
Eucharist
matter for the Eucharist
Last Supper
wheat
Opis:
Pszenica dla ludów Bliskiego Wschodu miała istotne znaczenie zarówno w gospodarce, jak i w sferze religijnej, ale to chrześcijaństwo wyniosło ją na pierwsze miejsce w świecie roślin. W artykule została podjęta próba zrozumienia znaczenia i symboliki pszenicy w konsekracji Eucharystii, bowiem bez pszenicy Msza Święta staje się nieważna. W pierwszej części autorka usiłowała odpowiedzieć na pytanie, jaki chleb został użyty w trakcie Ostatniej Wieczerzy. W drugiej części przedstawiona została refleksja wczesnochrześcijańskich pisarzy na temat pszenicy i Eucharystii. Trzecia część ukazuje symboliczne znaczenie pszenicy w sztuce i pieśniach kościelnych, ostatnia zaś prezentuje pszenicę w kanonicznych normach prawnych. Podjęta także została kwestia użycia innej materii w sprawowaniu Eucharystii.
Peoples of the Near East greatly valuded wheat in their daily economy and religious beliefs. Christianity accorded it the very top place among plants. The author of this essay penetrates deep into the meaning and symbolism of wheat in the consecration rite at the Eucharist. For without it, the whole thing is quite simply invalid. In the first part of her paper, the author attempts to identify the exact kind of bread used at the Last Supper. She then discusses a number of reflections from the earliest Christian writers on wheat and Eucharist, following it with a survey of direct allusions to it in Christian art and church hymns. She concludes her research with an overview of references to wheat in canon law and the problem of the use of other matter in the Eucharist.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 2; 311-326
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eucharystia jako sakrament obecności, solidarności i przemiany
The Eucharist as a Sacrament of Presence, Solidarity and Transformation
Autorzy:
Nadbrzeżny, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040623.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Eucharystia
sakrament
sakramentologia
Kościół
Eucharist
sacrament
sacramentology
Church
Opis:
W kontekście społecznych procesów indywidualizacji i detradycjonalizacji istnieje potrzeba refleksji nad aksjologicznym aspektem Eucharystii. Celem tego artykułu jest ukazanie dynamicznego wymiaru Eucharystii jako sakramentu obecności, solidarności i przemiany. Autor najpierw prezentuje fundamentalną relację między eucharystyczną obecnością Chrystusa a wspólnotą Kościoła. Następnie wskazuje na solidarność jako społeczny i egzystencjalny owoc Eucharystii. W dalszej części artykułu przedstawia sens Eucharystii, który wyraża się w tworzeniu przez nią łańcucha ontologicznych przemian dotyczących materii, człowieka i świata. W zakończeniu autor postuluje konieczność wyeksponowania Eucharystii jako sakramentu miłości i odpowiedzialności za przyszłość ludzkości i świata.
In the context of social processes of individualization and detraditionalization there is a need of reflection on the axiological aspect of the Eucharist. The aim of the present paper is to show the dynamic dimension of the Eucharist as a sacrament of presence, solidarity and transformation. First the author presents the fundamental relation between the Eucharistic presence of Christ and the community of the Church. Then he points to solidarity as a social and existential fruit of the Eucharist. In the further part of the article he presents the meaning of the Eucharist that is expressed in its creating a chain of ontological transformations concerning the matter, the man and the world. In conclusion the author postulates the necessity to emphasize the role of the Eucharist as a sacrament of love and responsibility for the future of the man and the world.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 175-190
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość kapłańska według Jana Pawła II
Autorzy:
Swędrowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143114.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Priesthood
Eucharist
Community
Church
kapłaństwo
Eucharystia
wspólnota
Kościół
Opis:
Tajemnica powołania jest zawsze odczytaniem relacji, w której sam Bóg zwraca się do człowieka i oczekuje od niego wspaniałomyślnej odpowiedzi. To spotkanie i dialog jest rodzeniem ku wspólnocie wiary, która obejmuje ludzi otwartych na realizm codziennej rzeczywistości i na wieczność Bożych przeznaczeń. Dar kapłaństwa służebnego staje się szczególnym narzędziem dla Kościoła, w którym głoszenie słowa i sprawowanie sakramentów wiodą do autentycznego i osobistego spotkania z Bogiem. Kapłan odpowiadając na wezwanie do służby Bożej, aby nieść Kościołowi skarb w „glinianym naczyniu” swojej egzystencji, staje się świadkiem wierności. W sakramencie święceń zostaje wyposażony, aby umiejętnie i skutecznie dzielić się „darem i tajemnicą”, w których dokonuje się osobiste spotkanie z Bogiem i w nowy sposób rodzi się odpowiedzialność za wspólnotę Kościoła. Doświadczenie miłości i miłosierdzia bierze się z Eucharystii, która jest centrum życia kapłańskiego. To tutaj znajdzie się zaspokojenie ludzkich pragnień i umocnienie w sytuacjach kryzysowych. Kapłan rozwija się i umacnia na drodze miłości do Kościoła; na drodze naśladowania Chrystusowej Matki.
The mystery of priestly call is always a reading into a relationship in which God himself turns to man and expects from him a generous response. This encounter and dialogue, between God and man, is a giving birth to a community of faith which embraces people who are open to the reality of everyday calling and to the eternity of God’s destinies.The gift of the ministerial priesthood becomes a special tool where the proclamation of the word and the administration of the sacraments lead to an authentic and personal encounter with God. The priest, while answering the call to the service of God, becomes a loyal witness, ready to bring to the Church treasure in the “clay vessel” of his life. In the sacrament of Holy Orders, the priest is properly equipped to skillfully and effectively share the “gift and mystery” in which a personal encounter with God takes place and he assumes responsibility for the Church’s community. The experience of love and mercy comes from the Eucharist, which is the center of priestly life. This is the source which will satisfy priestly human desires and gives strength in crisis situations. The priest develops and strengthens on the path of love for the Church; on the path of imitating Christ’s Mother.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 2; 83-97
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eucharystia jako centrum celebracji chrześcijańskiej w ujęciu katechetycznej szkoły aleksandryjskiej
The Eucharist as a center of Christian celebration in the spin of the Alexandrian catechetical school
Autorzy:
Zając, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612213.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Eucharystia
aleksandryjska szkoła katechetyczna
Eucharist
Alexandrian catechetical school
Opis:
In connection with noticed today decrease of meaning and number of participants of the Eucharistic celebration and disappearance its common and conscious experiences, author of the article in searching inspirations to solve this situation appeals to the Early Christian tradition of the Alexandrian Catechetical School of the III-V century. In this, exactly, school belief in real presence of Christ in the celebration of the Holy Eucharist and awareness of its consequences was a key value. The faced problem is figured out at the three chapters: 1. Eucharist – a celebrated mystery. 2. The Alexandrian Catechetical School in work for modern school of Eucharist (talked through multiple statements, science about Eucharist of aspect of real presence, sacrifice and fruits of experience four most famous its leaders: Clement of Alexandria, Origen of Alexandria, Athanasius of Alexandria and Cyril of Alexandria); 3. The Eucharist and catechetical mission.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 773-792
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Srebrna architektura, czyli o tabernakulach barokowych zachowanych w granicach obecnej Rzeczpospolitej
Silver architecture, namely Baroque tabernacles preserved within the current borders of the Republic of Poland
Autorzy:
Brzozowski, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293856.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Eucharystia
tabernakulum
środowisko złotnicze
Eucharist
tabernacle
goldsmiths’ circle
Opis:
Artykuł omawia 15 tabernakulów barokowych zachowanych w granicach obecnej Polski. Z uwagi na zróżnicowanie konstrukcyjne w przedstawionym zespole wyszczególniono dwie grupy. Do pierwszej należą tabernakula składające się ze stelażu drewnianego w całości obłożonego blachą srebrną albo blachą z innego metalu. W skład drugiej grupy wchodzą tabernakula złożone z konstrukcji drewnianej i w jednym przypadku kamiennej, przystosowanej do ekspozycji zewnętrznej, dekorowanej metalowymi plakietami i ornamentem. Zaprezentowane tabernakula wykonane są w formie małej architektury, nawiązującej kształtem do budowli sakralnych i występują w dwóch typach. Pierwszy typ reprezentują tabernakula jednokondygnacyjne i jednoosiowe zawierające tylko repositorium, czyli miejsce na przechowywanie rezerwy eucharystycznej. Do drugiego typu należą realizacje dwukondygnacyjne, z których dolna mieści repositorium, a górna expositorium, czyli tron wystawienia dla Najświętszego Sak ramentu. Poza nabożeństwami z wystawieniem Świętej Hostii w miejscu tym ustawiano krzyż. Wersje rozbudowane wszerz wyróżniają się okazałymi przęsłami bocznymi bogato zdobionymi, przypominającymi fasady świątyń bądź nastaw ołtarzowych. Programy ikonografi czne tabernakulów ze względu na ich funkcje koncentrują się wokół tajemnicy Eucharystii. W znaczeniowym przesłaniu tabernakula odzwierciedlają nowy grób Pański, Tron Łaski, Arkę Przymierza, a także Namiot Spotkania. W okresie wzmożonego kwestionowania doktryny o obecności Chrystusa pod postacią konsekrowanego chleba, tabernakula pełniły funkcję znaku wiary Kościoła rzymskokatolickiego w prawdziwą, realną i substancjalną obecność Chrystusa w Sakramencie Eucharystii.
The article describes fi fteen tabernacles in the Baroque style, preserved in the area of Poland. Owing to the constructive diversity in the presented group, two separate categories were selected. The fi rst one is comprised of tabernacles having a wooded framework totally covered with a silver plate or a plate created of any other metal. The second category includes tabernacles constructed on the base of a wooded framework, and only in one case with the usage of a stony basement, adjusted to the exposition and decorated with metal plaques and ornaments. The presented tabernacles are created as a form of minor architecture, referring in their shape to sacral buildings, and they exist as two different types. The fi rst type is represented by one-storey and one-axis tabernacles containing only the repositorium, which is a place used in storage of the Eucharistic reserves. The second type is comprised of two-storey constructions, where the bottom one functions as the repositorium, and the top one is the expositorium, functioning as the exposition throne for the Holy Sacrament. Apart from the liturgies of the exposition of the Holy Sacrament, the cross is also presented in this place. The types which are built breadthways are distinguished by the copiously decorated side bays, resembling the facades of the temples or the altar bases. Iconographic programs of tabernacles, taking into consideration their functions, concentrate on the secret of meaning of the Eucharist. In the semantic message tabernacles refl ect the new grave of God, the Grace Throne, the Ark of the Covenant, and also the Tent of Meeting. In times of intensive questioning of the doctrine of Christ’s presence in the consecrated bread, tabernacles played the role of the sign of the Roman Catholic faith in the real, true and substantial presence of Christ in the Eucharistic Sacrament.
Źródło:
Architectus; 2013, 2(34); 19-44
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Canon Missae w alegorycznej interpretacji Ruperta z Deutz OSB
Allegorical Interpretation of Canon Missae by Rupert from Deutz, O.S.B
Autorzy:
Pałęcki, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036492.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
alegoria
Canon Missae
Eucharystia
liturgy
allegory
Eucharist
Opis:
W centrum celebracji Eucharystii znajduje się Modlitwa eucharystyczna, w czasie której dokonuje się uobecnienie misterium Chrystusa. W liturgii łacińskiej Kościoła zachodniego przez wieki kapłan odmawiał we Mszy św. zawsze tę samą Modlitwę eucharystyczną – Kanon Rzymski. Ten najstarszy tekst liturgiczny został zbudowany symetrycznie wokół słów ustanowienia, które wypowiedział Jezus nad chlebem i winem. Sama struktura Kanonu kształtowała się przez kilka wieków, ale właściwy układ znany był już w VII/VIII wieku. Kanon Mszy św. stanowił od wieków podstawę do interpretacji teologicznej poszczególnych tekstów, gestów i znaków. Zwłaszcza od średniowiecza wyjaśniano je w oparciu o ich alegoryczną interpretację. Ta forma wykładni Mszy św. była znana od VIII wieku i polegała na ukazywaniu moralizującym, typologicznym, rememoratywnym, eschatycznym i anagogicznym wszystkich obrzędów liturgicznych. Traktat Liber de divinis officiis Ruperta z Deutz stanowi jeden z ważniejszych tekstów poświęconych liturgii w dobie średniowiecza. W księdze drugiej swego dzieła wyjaśnił on celebracje Mszy św. Na pierwszym miejscu Rupert wskazuje na interpretację pasyjną Kanonu od momentu wjazdu Jezusa do Jerozolimy aż do złożenia Jego ciała do grobu. Pasyjny charakter podkreślają również znaki krzyża, kreślone przez kapłana w czasie Kanonu, które mają symbolizować rany Chrystusa. Interpretacja alegoryczna Kanonu mszalnego, dokonana przez Ruperta z Deutz, wpisuje się w tradycję teologiczną epoki średniowiecza. Chociaż nie omówił on wszystkich tekstów występujących w Kanonie, to jednak dokonał interpretacji istotnych jego części.
At the heart of the celebration of the Eucharist is the Eucharistic Prayer, during which the mystery of Christ is made present. In the Latin liturgy of the Western Church, for centuries the priest has always said the same Eucharistic Prayer at the Holy Mass—the Roman Canon. This oldest liturgical text was built symmetrically around the words of the institution that Jesus spoke over bread and wine. The structure of the Canon itself was shaped for several centuries, but the proper arrangement was known already in the 7th/8th century. The Canon of the Mass has been for centuries the basis for theological interpretation of individual texts, gestures and signs. Especially since the Middle Ages, they were explained on the basis of their allegorical interpretation. This form of interpretation of the Mass it was known since the 8th century and consisted in a moralizing, typological, rememorative, eschatic and anagogical showing all liturgical rites. The Treaty Liber de divinis officiis by Rupert from Deutz is one of the most important texts dedicated to liturgy in the Middle Ages. Rupert Deutz explained the celebrations of the Mass in the second book of his work. In the first place, he points to the Passion interpretation of the Canon from the moment Jesus entered Jerusalem to put His body in the grave. The Passion is also emphasized by the signs of the cross, drawn by the priest at the time of the Canon—they are to symbolize the wounds of Christ. The allegorical interpretation of the Mass Canon, made by Rupert from Deutz, is part of the theological tradition of the Middle Ages. Although he did not discuss all of the texts in the Canon, he did interpret his essential parts.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 8; 107-124
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eucharystia celebracją ofiary paschalnej
Eucharist as a celebration of Paschal Oblation
Autorzy:
Nowak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056725.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
Pascha
Eucharystia
Ostatnia Wieczerza
Passover
Eucharist
the Last Supper
Opis:
Treść artykułu nawiązuje do faktu paschy w czasach Starego Testamentu. Przybliża jej celebrację obrzędową. W Chrystusie nastąpiło wypełnienie wszystkich figur Starego Testa-mentu. Misterium paschalne wcielonego Syna Bożego jest zawarte w Eucharystii. Jego Ostatnia Wieczerza z uczniami w Wielki Czwartek stanowi granicę pomiędzy Starym a Nowym Testamentem. Jest równocześnie Pierwszą Wieczerzą Pańską.
The content of the article refers to Passover in The Old Testament Times. It explains its ritual celebration. In Jesus Christ fulfilling of all figures of The Old Testament has hap-pened. Paschal mystery of Embodied Son of God is included in Eucharist. His Last Supper with the Twelve Disciples on Maundy Thursday is a bound between The Old and New Tes-taments. It is The First Lord’s Supper at the same time.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 111-121
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwo profanacji postaci eucharystycznych w kanonicznym prawie karnym
Delict of the Profanation of the Eucharistic Species in Canon Penal Law
Autorzy:
Zaleski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806686.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
delicta graviora
profanatio
Eucharystia
kara
sprawowanie
Eucharist
punishment
celebration
Opis:
Najbardziej czcigodnym sakramentem jest Najświętsza Eucharystia, w której sam Chrystus Pan jest obecny, ofiaruje się oraz jest spożywany i dzięki której Kościół ustawicznie żyje i wzrasta. Wierni powinni z największym szacunkiem odnosić się do Najświętszej Eucharystii. Pomimo tego faktu, ludzie dopuszczają się przewinień wobec niej. Artykuł traktuje o jednym przestępstwie wobec Najświętszej Ofiary: profanacji postaci eucharystycznych. Jest to czynność zabroniona. Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego z 1983 r., kto postacie konsekrowane porzuca albo w celu świętokradczym zabiera lub przechowuje, podlega ekskomunice wiążącej mocą samego prawa, zarezerwowanej Stolicy Apostolskiej; duchowny może być ponadto ukarany inną karą, nie wyłączając wydalenia ze stanu duchownego. Krótki opis profanacji znajduje się w normach Kongregacji Nauki Wiary De delictis reservatis. Dokument ten był promulgowany w 2010 r.. W artykule znajdują się szczegółowe opisy sprawcy, czynności wykonawczej, znamion subiektywnych oraz kary za to przestępstwo.
The most August sacrament is the Most Holy Eucharist in which Christ the Lord himself is contained, offered, and received and by which the Church continually lives and grows. The Christian faithful are to hold the Most Holy Eucharist in highest honor. In spite of this fact, people commit crimes against it. The article dealing with one delict against Holy Eucharist: a profanation of the Eucharistic species. It is forbidden act. According to 1983 Code of Canon Law, a person who throws away the consecrated species or takes or retains them for a sacrilegious purpose incurs a latae sententiae excommunication reserved to the Apostolic See; moreover, a cleric can be punished with another penalty, not excluding dismissal from the clerical state. A brief synopsis of profanation is in norms of the Congregation for the Doctrine of the Faith De delictis reservatis. This document was promulgated in 2010. In the article are detailed descriptions of perp, executive function, subjective aspect and punishment for this delict.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 4; 163-182
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słowo Boże i Eucharystia w konstytucji "Dei Verbum"
The Word of God and the Eucharist in the Constitution of "Dei Verbum"
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601462.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Biblia
słowo Boże
Eucharystia
word of God
Bible
Eucharist
Opis:
Wzajemna więź słowa Bożego i Eucharystii – stołu słowa i stołu Ciała Chrystusa – jest tradycyjnym tematem w literaturze teologicznej, a w życiu Kościoła jest to istotna rzeczywistość o podstawowym znaczeniu duchowym i egzystencjalnym. Zasługą II Soboru Watykańskiego jest ponowne zwrócenie uwagi na ten paralelizm, pokazując wierzącym konieczność karmienia się w życiu chrześcijańskim zarówno Pismem Świętym, czyli słowem Bożym spisanym, głoszonym w liturgii, nauczanym na lekcjach religii, jak również Eucharystią, czyli substancjalną obecnością Chrystusa, najwyższym dobrem duchowym Kościoła i każdego wierzącego. W konsekwencji zarówno Pismu Świętemu, jak i Eucharystii należy okazywać właściwą cześć, uzależnioną od typów obecności Chrystusa.
What relation occurs between the written word of God and the Eucharist? Presented in this article response to the above question, follows the line of teaching contained within the Dogmatic Constitution of Dei Verbum of Second Vatican Council. The Council has made the appreciation of the word of God undeniable and directly associated it with the celebration of the Eucharist, however, there is nothing in the Council’s teaching that would allow to equate the importance of the Christ’s presence in the scripture with His presence in the Eucharist. The statements of the Church following the Second Vatican Council clearly confirm this, therefore the occurring difference should be a point of reference for the formulation of the diverse proposals concerning Bible’s presence in the house of God.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2015, 9, 1; 71-81
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eucharystia jako ofiara w pismach św. Urszuli Ledóchowskiej
Eucharist as Sacrifice According to the Writings of Saint Ursula Ledóchowska
Autorzy:
Pagacz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142933.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Eucharist
sacrifice
Ursula Ledóchowska
spirituality
Eucharystia
ofiara
Urszula Ledóchowska
duchowość
Opis:
Artykuł przedstawia zagadnienie Eucharystii jako ofiary w pismach św. Urszuli Ledóchowskiej. Eucharystia jest – według św. Urszuli – uobecnieniem i przedłużeniem ofiary Jezusa, którą złożył On na krzyżu. Matka Ledóchowska wskazuje, że nie można rozłączać tajemnicy realnej obecności Chrystusa pod postacią chleba i wina od Jego ofiary. Na tej prawdzie opiera się jej duchowość eucharystyczna. Zachęca do miłości Jezusa–Hostii, do postawy wdzięczności i uwielbienia Chrystusa Eucharystycznego oraz do życia ofiarną i służebną miłością wobec bliźnich. W tym kontekście szczególnie wskazuje na powołanie osób zakonnych, które oddają Bogu całych siebie.
The article presents the issue of Eucharist as sacrifice according to the writings of Saint Ursula Ledóchowska. The Eucharist is a re-presentation and perpetuation of the sacrifice of Jesus, offered on the Cross. Mother Ledóchowska demonstrates that it is impossible to separate the mystery of the real presence of Christ under the species of bread and wine from His sacrifice. She encourages us to adopt the attitude of love for Jesus–the Host, the attitude of gratitude and adoration of Eucharistic Christ and to live the sacrificial and selfless love for the others. Saint Ursula points especially to the vocation of the consecrated persons, who dedicate themselves totally to God.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 4; 169-187
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies