Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "esperanto" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Esperanto. Utopia czy rzeczywistość? – na podstawie współczesnych obserwacji językowych
Esperanto. Utopia or reality? – based on contemporary linguistic observations
Autorzy:
Satoła-Staśkowiak, Joanna
Makoć, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38075769.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
esperanto
sztuczny język
język międzynarodowy
Esperanto
constructed language
international language
Opis:
Celem artykułu jest przypomnienie o powstałym sto trzydzieści sześć lat temu języku esperanto i jego krótki opis. Wspomniano o motywach powstania języka esperanto i powodach jego używania przez esperantystów mimo ogromnej popularności języka angielskiego. Scharakteryzowano esperanto oraz uwzględniono współczesne przykłady jego użycia. Przyjrzano się roli esperanto na świecie, a także samym użytkownikom. Podjęto próbę odpowiedzi na pojawiające się raz na jakiś czas pytanie, czy esperanto mogłoby jeszcze kiedykolwiek stać się językiem międzynarodowym. W celu badania przeprowadzono kilka wywiadów z autentycznymi użytkownikami tego języka, mieszkającymi w kilku krajach, by wskazać cechy świadczące o jego popularności i żywotności w tej grupie interlokutorów.
The aim of this article is to remind readers about Esperanto, a language that was created 136 years ago, and provide a brief description of it. The article mentions the motives behind the creation of Esperanto and the reasons why Esperanto speakers continue to use it despite the great popularity of the English language. Esperanto has been characterized and modern examples of its use included. The role of Esperanto in the world is examined, as well as the users themselves. An attempt is made to answer the question of whether Esperanto could ever become an international language again. For the purpose of the research, several interviews were conducted with authentic Esperanto speakers living in various countries to highlight the characteristics that testify its popularity and vitality within this group.
Źródło:
Językoznawstwo; 2024, 20, 1; 7-21
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Językowy obraz świata w grupach wielojęzycznych jako wskaźnik wykształcania tożsamości zbiorowej – przypadek esperanta
Autorzy:
Stria, Ida
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611631.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
linguistic worldview
Esperanto
communal identity
językowy obraz świata
esperanto
tożsamość zbiorowa
Opis:
Linguistic worldview is a language-entrenched interpretation of reality that emerges in a speech community inseparable from its culture. Therefore, the task of ethnolinguistics is to reconstruct not only worldviews but also communal identities. Drawing from both linguistic and co-linguistic data, researchers may be led to a culturally embedded speech community – not necessarily a monolingual one. A case in point are speakers of Esperanto, who form a multilingual voluntary diaspora. The status of Esperantists as a stable speech community could be investigated within the ethnolinguistic framework, with a view to finding a homogenous cultural worldview that attests to their communal identity. This article presents two pilot studies which suggest that active Esperanto speakers hold a coherent worldview based on the sense of belonging to the community and its shared culture.
Językowy obraz świata jest osadzoną w języku interpretacją rzeczywistości. Powstaje we wspólnocie komunikatywnej nierozerwalnie związanej ze swoją kulturą. Zadaniem etnolingwistyki jest zrekonstruowanie nie tylko obrazów świata, ale także tożsamości społecznych. Opierając się na danych językowych i przyjęzykowych, badacz może przebić się do kulturowo osadzonej wspólnoty komunikatywnej – niekoniecznie jednojęzycznej. Niewątpliwie esperantyści są wielojęzyczną, dobrowolną diasporą. Wykazanie, że esperantyści mają status stabilnej wspólnoty językowej może oprzeć się na danych etnolingwistycznych, na poszukiwaniu jednorodnego kulturowego obrazu świata potwierdzającego ich wspólnotową tożsamość. W niniejszym artykule przedstawiono dwa badania pilotażowe, które sugerują, że aktywni esperantyści prezentują spójny obraz świata oparty na poczuciu przynależności do wspólnoty komunikatywnej i jej kulturze.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2018, 30
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kvardek Kvar Jaroj De La Budapeŝta Medicina Esperanto-Fakgrupo
Fourty-Four Years of The Budapest Medical Esperanto-Group
Autorzy:
MOLNÁR, Lajos
FARKAS, Julianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034046.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek Umea Shinoda-Kuracejo
Tematy:
Esperanto
capacity development
international bridge language
medical esperanto group
regime change
Opis:
The authors summarize the 44-year history of the Medical and Health Professionals’ Esperanto Group of Budapest, which was founded in 1969 in Hungary. The activities of the group can be divided into three periods: the early language learning, followed by a popular-science and a scientific era. In the current years of social-economic crisis the activities of the Group serve health and, according its broader interpretation, the physical, mental and social harmony by the help of Esperanto as a bridging language.
Źródło:
Medicina Internacia Revuo; 2013, 25, 100; 89-95
0465-5435
Pojawia się w:
Medicina Internacia Revuo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Multlingveco estas solvo, ne problemo: pri gepatraj lingvoj en la mondo multlingva kun aparta atento al migrantoj kaj al la parolantoj de Esperanto
Multilingualism is a solution, not a problem: mother tongues in a multilingual world, with a particular focus on migrants and Esperanto speakers
Autorzy:
Corsetti, Renato
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910440.pdf
Data publikacji:
2020-04-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
benefits of multilingualism
language acquisition
migrants
Esperanto
korzyści wielojęzyczności
akwizycja języka
migranci
esperanto
Opis:
Artykuł ten traktuje wielojęzyczność człowieka jako normalne zjawisko ludzkie, a nie jako cechę szczególną, i wyjaśnia, dlaczego na świecie żyje więcej osób naturalnie wielojęzycznych niż jednojęzycznych. Wyjaśnia również, dlaczego do niedawna językoznawcy nie interesowali się wielojęzycznością. Następnie wymienia proces, w którym dzieci w naturalny sposób przyswajają jeden, dwa lub nawet więcej języków, w zależności od środowiska, w którym się urodziły i żyją w fazach, które są mniej więcej takie same dla wszystkich języków. Podane zostają przykłady różnego tempa nabywania przez dzieci najtrudniejszych elementów w języku, na przykład liczby mnogiej w języku arabskim. Jeśli chodzi o esperanto, nie ma szczególnych korzyści w przyswajaniu go od urodzenia, jeśli chodzi o szybkość akwizycji, ale wiele przykładów zebranych od rodzimych użytkowników esperanta pokazuje, że istnieją zalety głębokiego zrozumienia sposobu, w jaki działa esperanto i prawie nie ma przypadków nadmiernej generalizacji reguł. Szczególną uwagę poświęca się korzyściom płynącym z dwujęzyczności, a zwłaszcza dwujęzyczności rodzimej. Według wielu badaczy większa elastyczność mentalna spowodowana ciągłym przeskakiwaniem między dwoma systemami językowymi daje również korzyści w dziedzinach innych niż językowe, takich jak matematyka, rozwiązywanie zadań logicznych itp. Pozytywne efekty są stałe, niezależnie od języków używanych przez te osoby. Dobrze znaną zaletą jest możliwość szybszego uczenia się języków (efekt ułatwiający naukę kolejnych języków). Korzyści te dotyczą również osób dwujęzycznych posługujących się esperantem. Przy tak wielu naukowych dowodach korzyści płynących z wielojęzyczności należy zauważyć ze zdziwieniem, że decydenci w kwestiach edukacyjnych po prostu je ignorują. Zgodnie z najnowszymi pomysłami politycznymi, coraz bardziej rozpowszechnionymi w Europie i na świecie, nauczanie języków imigrantów w szkołach podstawowych zostało wstrzymane, a wciąż ignorowane są osoby dwujęzyczne, które mogłyby również stwarzać większe szanse ekonomiczne dla kraju zamieszkania niż w przypadku biegłości językowej wyłącznie w języku narodowym.
This article discusses human multilingualism as a normal human phenomenon and not as an abnormal phenomenon and explains why there are more naturally multilingual people in the world than monolingual ones. It also explains why linguists have not been interested in multilingualism until recently. Then it lists the process by which children naturally acquire one, two or even more languages, depending on the place in which they were born and live. The phases are more or less the same for all languages. Examples are given of the different time of acquisition by children of the most irregular parts of languages, for example the plural in Arabic. When it comes to Esperanto, there are no particular benefits in acquiring it from birth in terms of speed of acquisition, but many examples gathered from native speakers of Esperanto show that there are advantages for a deep understanding of the way Esperanto works and hardly occasions of over-regulation. Particular attention is devoted to the benefits of bilingualism and especially of bilingualism from birth. According to many researchers, the greater mental flexibility caused by the continued alternation between two language systems gives advantages in non-language fields too, such as mathematics, solving logic tasks, and so on. And the positive results are constant regardless of the languages used by the bilinguals. A well-known advantage is the ability to learn other languages faster (preparation for learning other languages). These benefits also apply to bilinguals with Esperanto. Before so many scientific proofs of the benefits of multilingualism, it must be noted with astonishment that policy-makers in educational matters simply ignore them. According to the latest political ideas more and more prevalent in Europe and in the world, teaching of the languages of immigrants in elementary schools has been stopped and the institutions continue to ignore the existing bilingual speakers, who could also present economic opportunities for the country of residence. The focus is only on language proficiency in the national language.
Źródło:
Język. Komunikacja. Informacja; 2019, 14; 102-117
1896-9585
Pojawia się w:
Język. Komunikacja. Informacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Esperanto: A Language Policy Assessment
Esperanto: Ocena polityki językowej
Autorzy:
Tonkin, Humphrey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910307.pdf
Data publikacji:
2019-03-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Esperanto
language policy
polityka językowa
Opis:
Unlike most projectors of planned international languages, the creator of Esperanto, L.L. Zamenhof, was as interested in status planning as in corpus planning. Zamenhof’s project was complete enough to be used as a means of communication, but incomplete enough to allow the community of Esperanto speakers to do much of the work of turning his project into a full-fledged language. Zamenhof himself saw the language as a means to an end, and, quite early on, entrusted the development of the language to its speakers while he pursued more lofty ideological goals. Recently scholars have turned their attention to the ideological side of the Esperanto community in general, including the strong commitment of Esperanto speakers to linguistic justice and to a greater awareness of the value of multilingualism and linguistic diversity.
W przeciwieństwie do większości projektantów planowych języków międzynarodowych twórca Esperanto L.L. Zamenhof był tak samo zainteresowany planowaniem statusu jak planowaniem korpusu. Projekt Zamenhofa był na tyle kompletny, by można go było wykorzystać jako środek komunikacji, ale na tyle niepełny, aby umożliwić społeczności esperantystów wykonanie dużej części pracy nad przekształceniem projektu we w pełni rozwinięty język. Sam Zamenhof postrzegał ten język jako środek do celu i dość wcześnie powierzył rozwój języka jego użytkownikom, podczas gdy on sam dążył do wyższych celów ideologicznych. Niedawno badacze zwrócili uwagę na ideologiczną stronę społeczności esperanckiej w ogóle, w tym na silne zaangażowanie esperantystów w językową sprawiedliwość i większą świadomość wartości wielojęzyczności i różnorodności językowej.
Źródło:
Język. Komunikacja. Informacja; 2017, 12; 136-145
1896-9585
Pojawia się w:
Język. Komunikacja. Informacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Esperanto and the Market State
Esperanto i państwo rynkowe
Autorzy:
Farris, Michael
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910311.pdf
Data publikacji:
2019-03-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Esperanto
market state
państwo rynkowe
Opis:
The nation state is a form of government that merges a dominant ethnic or culture group with a political entity on a shared territory. It dates from the 17th and 18th centuries and it was the dominant state form in the 19th and 20th centuries. In this model, government legitimacy stems from providing services (such as education, infrastructure and social programs) to the citizenry. Esperanto is a product of the nation state period and much of the symbolism and structure of the Esperanto movement is tied to nation state ideas. At present however, according to many social and political analysts, this form of state organization is now in decline and a new state form, often referred to as the market state, is emerging. In the market state the relationship between citizens and governments, as well as governments with each other, undergo profound, far reaching changes. This article examines opportunities and obstacles that this new state form poses for the Esperanto movement.
Państwo narodowe jest modelem rządu skupiającym główne grupy etniczne, językowe bądź kulturowe na wspólnym terytorium. Jego początki pochodzą z XVII i XVII wieku i było najpowszechniejszym modelem Państwa w XIX i XX wieku. W tym modelu uzasadnienie dla rządu wynika z dostarczania usług obywatelom (np. edukacja, infrastruktura, zabezpieczenie społeczne). Esperanto jest produktem ery państwa narodowego i wiele symboli i struktur ruchu esperanckiego związanych jest z ideami państwa narodowego. Obecnie natomiast według wielu analityków i publicystów, ten model organizacji państwa chyli się ku upadkowi, a wyłania się nowy model państwa, często określany jako państwo rynkowe. W państwie rynkowym relacje między obywatelem i rządem, tak jak między samymi rządami, ulegają daleko idącym przemianom. Ten artykuł omówi możliwości i przeszkody dla ruchu esperanckiego wynikające z tego nowego modelu państwa.
Źródło:
Język. Komunikacja. Informacja; 2017, 12; 113-120
1896-9585
Pojawia się w:
Język. Komunikacja. Informacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pensoj pri la sufikso -ec en la esperanta leksiko
Thoughts about the suffix -ec in the esperanto vocabulary
Autorzy:
Jansen, Wim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910444.pdf
Data publikacji:
2020-04-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Esperanto
-ec suffix
derivational morphology
functional discourse grammar
esperanto
sufiks -ec
morfologia derywacyjna
funkcjonalna gramatyka dyskursu
Opis:
Niniejszy tekst dotyczy sufiksu leksykalnego -ec w systemie słowotwórczym w języku esperanto. W poniższej analizie rdzenie esperanckie są uważane za elastyczne, tj. nieprzeznaczone do żadnego konkretnego zastosowania syntaktycznego, a tworzenie wyrazu za pomocą afiksów jest opisane jako proces zachodzący w leksykonie, w którym rolę odgrywają elastyczne składniowo, ale semantycznie sklasyfikowane rdzenie. Pytanie o tzw. przynależność kategorialną rdzeni lub jej brak jest tak stare jak sam ten język. Wynika ono z faktu, że Zamenhof, tworząc słownictwo esperanta, wyodrębniał formy składniowe ze swoich języków źródłowych, ale redefiniował je jako rdzenie składniowo nie bezpośrednio możliwe do użycia. Jeszcze w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku Akademia Esperanta sformalizowała swoje stanowisko w tej debacie, ale dyskusja na temat sposobu interpretacji zasobu rdzeni języka trwała w prasie esperanckiej aż do lat siedemdziesiątych, a w pojedynczych publikacjach aż do dziś. Dopiero niedawno (2013–2016) problem ten został sformułowany przez autora tego tekstu w ramach uniwersalnej teorii języka, tj. w Funkcjonalnej Gramatyce Dyskursu (Functional Discourse Grammar, FDG). W tychże badaniach sufiks -ec, ze względu na niesystemowość w swoim praktycznym zastosowaniu, szczególnie opierał się spójnemu opisowi. Nawet autorytatywne gramatyki esperanta niewiele pomagają użytkownikowi języka, ponieważ zawierają dwuznaczności i sprzeczności i nie dają odpowiednich instrukcji. W niniejszej pracy zaproponowano nowe podejście. Reguła, którą tworzy, jest prosta, a jej bezwyjątkowe zastosowanie byłoby w pełni kompatybilne z hipotetyczną elastyczną strukturą części mowy esperanta. Jednakże zaobserwowane zwyczajowe użycie -ec nie jest zgodne ani z tradycyjnymi zaleceniami ani z proponowaną regułą. Cierpi ono z powodu ciągłej nieświadomości użytkowników na temat funkcjonowania systemu mowy, niezależnie od preferowanej teorii leksyki, i jest napędzany przez różne nawyki pochodzące z języka ojczystego i utarte konwencje. Tak oto działa język naturalny.
This study addresses the lexical suffix -ec [εts] in Esperanto (traceable to French -esse, Spanish -eza, Italian -ezza). The approach to word building in Esperanto adopted here is based on content lexemes as word stems, not predestined to a particular syntactic application. It describes derivation as a process which is hosted in the lexicon, affecting semantically categorized stems. The issue of syntactically free versus specialized stems is as old as the language itself, originating in the circumstance that Esperanto’s initiator Zamenhof extracted syntactic word forms from his source languages, but turned these into dependent stems in Esperanto. It was not until the 1960s that the Esperanto Academy formalized its views in the debate, but the question as to how to interpret the parts of speech (PoS) continued to be debated in the esperantological press well into the seventies and, in isolated publications, until today. Only recently (2013–2016) these issues were embedded by the author of the present paper in a universal theory of language, Functional Discourse Grammar. In these studies, the suffix -ec was found to be particularly problematic in that its observed use by Esperanto speakers or writers is far from systematic. Even authoritative Esperanto grammars are of no great help in supporting the language user, as they contain ambiguities and internal contradictions, and do not offer adequate instructions. In this paper, a new approach is proposed. The ruling which results from this is simple, and its unrestricted application would be entirely congruent with the hypothesized flexible PoS-system of Esperanto. However, the day-to-day usage of -ec is neither consistent with traditional prescriptions, nor with the rule which is proposed here. It suffers from a persistent unawareness among the language users of the workings of the PoS, whichever way we look at them, and is driven by disparate mother tongue habits and fossilized conventions, rather than by prescriptions. This is the way a natural language works.
Źródło:
Język. Komunikacja. Informacja; 2019, 14; 53-71
1896-9585
Pojawia się w:
Język. Komunikacja. Informacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuczne języki wobec mediów społecznościowych
Artificial languages in social media
Autorzy:
Białous, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/952130.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Esperanto
artificial languages
social media
subcultural capital
Opis:
The main subject of this article is the condition of artificial languagesin contemporary social media. An analysis of the available statistics of YouTube, Wikipedia and Facebook shows the unwavering position of Esperanto as the most common artificial language. Other artificial languages, primarily auxiliary languages created in the 19th and 20th centuries, such as volapük, ido, novial, interlingua, interlingue, find their niches in social media, but their presence seems to be supported by very narrow groups of enthusiasts. Contemporary artificial language projects, such as lojban or toki pona are in a similar position. Although Internet is the natural environment for their development, they have not managed to gain wider popularity among users. Certainly, artistic languages embedded in well-known popular culture texts find a great resonance among the internauts, as shows the examples of Klingon and Sindarin languages mentioned in the article.
Źródło:
Pogranicze. Studia Społeczne; 2018, 32; 167-181
1230-2392
Pojawia się w:
Pogranicze. Studia Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co pozostało po dziele Ludwika Zamenhofa?
What has left after Ludwik Zamenhof ’s Work
Autorzy:
Żelazny, Walter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/952137.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Esperanto
multiculturalism
haskala
zionism
folkism
territorialism
assimilation
Opis:
Intellectual work of Zamenhof is a reflection on multiculturalism. After the Holocaust Folkism and the Haskalah movements fade away and Zionism triumphs. In 1948 the State of Israel was proclaimed with Zionism as its main doctrine and New Hebrew as not only an official and national language but also a link language, probably even more symbolic than Judaism. Esperanto, which is Zamenhof ’s most recognized achievement, still exists in spite of linguistic and social theories that predict the decline of a language not protected by the state. It is not likely that Esperanto would become more popular, nevertheless there are no indications that it would die out in the foreseeable future.
Źródło:
Pogranicze. Studia Społeczne; 2018, 32; 11-20
1230-2392
Pojawia się w:
Pogranicze. Studia Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Einige Bemerkungen zur dreisprachigen Erziehung (Polnisch-Esperanto-Deutsch) meiner Kinder
Some remarks concerning the trilingual (Polish-Esperanto-German) development of my children
Autorzy:
Sakaguchi, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596764.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Bilingualismus
Esperanto
Spracherwerb
kindliche Sprachentwicklung
children’s language development
bilingualism
language acquisition
rozwój językowy dzieci
akwizycja języka
bilingwizm
esperanto
Opis:
The article contains some remarks concerning the trilingual development of my two children. Research on children’s language development and bilingualism has been known mainly in historic natural languages studies. So far, international auxiliary languages like Esperanto have been hardly considered so far in the research on language acquisition. Including Esperanto in such considerations yields valuable insight and findings. Interference and other peculiarities of Polish, German and Esperanto in the earlier period of language acquisition are illustrated with the aid of examples collected by the author of this article. Examples are related to spelling, vocabulary, morphology, syntax and semantics.
Der Beitrag beinhaltet einige Bemerkungen über die dreisprachige Entwicklung meiner beiden Kinder. Untersuchungen über die kindliche Sprachentwicklung und Bilingualismus kennen wir hauptsächlich aus den historisch-natürlichen Sprachen. Plansprachen, wie Esperanto, wurden jedoch im Hinblick auf kindlichen Spracherwerb bisher kaum berücksichtigt. So lässt die Einbeziehung des Esperanto in derartige Betrachtungen eine Reihe interessanter Ergebnisse und Denkanstöße erwarten. Interferenzen und andere Eigentümlichkeiten des Polnischen, Deutschen und Esperanto in den früheren Phasen des kindlichen Spracherwerbs werden anhand der von der Autorin gesammelten Beispiele illustriert. Die Beispiele betreffen die Aussprache, Morphologie, Syntax und Semantik.
Artykuł zawiera kilka uwag dotyczących trzyjęzycznego rozwoju dwójki moich dzieci. Badania nad rozwojem językowym dzieci i bilingwizmem znamy głównie z języków historyczno-naturalnych. Języki międzynarodowe skonstruowane, takie jak esperanto, prawie nie były do tej pory brane pod uwagę w badaniach dotyczących akwizycji języka. Uwzględnienie esperanta w tego rodzaju rozważaniach daje ciekawe wglądy i rozpoznania. Interferencje i inne osobliwości językowe we wcześniejszym okresie akwizycji języków zilustrowane zostały przykładami zebranymi przez autorkę artykułu. Przykłady dotyczą pisowni, słownictwa, morfologii, składni oraz semantyki.
Źródło:
Colloquia Germanica Stetinensia; 2017, 26; 255-269
2450-8543
2353-317X
Pojawia się w:
Colloquia Germanica Stetinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
De paradoxale strijd van Esperanto voor tolerantie
The Paradoxal Fight of Esperanto for Tolerance
Autorzy:
Fabry, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791178.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Esperanto
tolerancja
Zamenhof
homaranizm
antysemityzm
tolerance
homaranism
anti-Semitism
Opis:
Paradoksalna walka esperanto o tolerancję W artykule zbadano wpływ tolerancji na ewolucję esperanto jako języka sztucznego. Idea tolerancji, osadzona w podstawowych wartościach esperanto, ucierpiała w wyniku społecznej ewolucji narastającej nietolerancji. Przeanalizowane zostały najważniejsze czynniki historyczne, które przyczyniły się do rosnącej nietolerancji wobec użytkowników esperanto.   In dit artikel wordt onderzocht welke invloed tolerantie heeft uitgeoefend in de evolutie van het Esperanto als artificiële taal. Het idee van tolerantie, ingebed in de fundamentele waarden van het Esperanto, kreeg te lijden onder een maatschappelijke evolutie van toenemende intolerantie. De belangrijkste historische factoren die hiertoe hebben bijgedragen worden onder de loep genomen.
In dit artikel wordt onderzocht welke invloed tolerantie heeft uitgeoefend in de evolutie van het Esperanto als artificiële taal. Het idee van tolerantie, ingebed in de fundamentele waarden van het Esperanto, kreeg te lijden onder een maatschappelijke evolutie van toenemende intolerantie. De belangrijkste historische factoren die hiertoe hebben bijgedragen worden onder de loep genomen.
This article investigates the influence of tolerance in the evolution of Esperanto as an artificial language. The idea of tolerance, embedded in the fundamental values of Esperanto, suffered from the social evolution of increasing intolerance. The most important historical factors that contributed to the increasing intolerance towards users of Esperanto are examined.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5 Zeszyt Specjalny / Speciale Uitgave; 53-64
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania prawne składające się na budowanie wizerunku Białegostoku z marką Esperanto
Legal Activities to Build the Image of Bialystok with the Esperanto Brand
Autorzy:
Danilewicz-Prokorym, Wiktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954636.pdf
Data publikacji:
2021-12-22
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
promotion
Białystok
image
Esperanto
legal actions
promocja
wizerunek
działania prawne
Opis:
Artykuł przedstawia działania prawne Miasta Białegostoku związane z budowaniem jego wizerunku przy wykorzystaniu marki Esperanto na przestrzeni ostatnich lat. Tekst porusza skomplikowaną  stronę budowania wizerunku Miasta jaką są działania prawne wykorzystujące atut Miasta, którym w przypadku Białegostoku jest marka Esperanto. Działania te podejmowane były zarówno przez organ wykonawczy Gminy – Prezydenta Miasta, jak i organ uchwałodawczy – Radę Miasta. Omówiono w tym zakresie działalność Rady Miasta Białystok, działalność związaną z obchodami 100 rocznicy śmierci Ludwika Zamenhofa, organizację Kongresu Esperanto w 2009 roku oraz znaczenie dla omawianego zagadnienia tzw. budżetu partycypacyjnego. Przy analizie tematu wybrano jedynie te działania podejmowanie w Białymstoku, a związane z Ludwikiem Zamenhofem, jego następcami bądź językiem esperanto, które znajdują nie tylko oparcie, ale źródło w aktach prawnych i mają charakter pośrednio lub bezpośrednio prawny. W artykule omówiono zwięźle także aspekt historii życia Ludwika Krzysztofa Zaleskiego Zamenhofa w związku z nadaniem mu Honorowego Obywatelstwa Miasta Białegostoku. Tekst tratując o działaniach prawnych Miasta Białegostoku związanych z budowaniem jego wizerunku przy wykorzystaniu marki Esperanto w perspektywie ostatnich lat porusza ciekawą materię jaką jest promocja Gminy w oparciu o jedyny na świecie język uniwersalny. Działania prawne opisane w artykule są odzwierciedleniem perspektywy młodego Ludwik Zamenhoffa, która doprowadziły do powstania języka esperanto. Tekst łączy w sobie dwie materie tj.  powstanie języka ponadnarodowego, z działaniami prawnymi które są wykorzystywane do promocji małej ojczyzny jego twórcy.
The article presents the legal activities of the city of Bialystok related to building its image using the brand Esperanto over the past years. The text deals with the complicated side of building the image of the city which is legal actions using the asset of the city which the case of Bialystok is the brand Esperanto. These actions were taken both by the executive body of the municipality - the Mayor - and the legislative body - the City Council. The following activities were discussed: the activity of the Bialystok City Council, the activity connected with the celebration of the 100th anniversary of Ludwik Zamenhof's death, the organisation of the Esperanto Congress in 2009 and the significance of the so-called participatory budget for the discussed issue. In the analysis of the topic, only those activities undertaken in Bialystok and related to Ludwik Zamenhof, his successors and the Esperanto language were chosen, which are not only based on but have their source in legal acts and are of direct or indirect legal character. The article also briefly discusses the aspect of life history of Ludwik Krzysztof Zaleski Zamenhof in connection with granting him the Honorary Citizenship of the City of Bialystok. The article discusses the legal activities of the city of Bialystok connected with building its image with the use of the Esperanto brand in the perspective of the last years, touching upon an interesting matter which is the promotion of the Municipality on the basis of the only universal language in the world. The legal actions described in the article reflect the perspective of young Ludwik Zamenhoff, which led to the creation of Esperanto language. The text combines two matters,  the creation of a supranational language, with legal actions that are used to promote the small homeland of its creator.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2021, 20, 1; 239-252
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Kosmoglot” – la unua interlingvistika societo en Ruslando
“Kosmoglot” – the first interlinguistic society in Russia
Autorzy:
Kuznecov, Sergej N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910431.pdf
Data publikacji:
2020-04-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kosmoglot (world language)
Kosmoglot studies (interlinguistics)
international language
philosophical language
Esperanto
Ido
translation machine
Kosmoglot (język pomocniczy)
kosmoglotyka (interlingwistyka)
język międzynarodowy
język filozoficzny
esperanto
ido
maszyna tłumacząca
Opis:
Artykuł poświęcony jest piotrogradzkiemu towarzystwu interlingwistycznemu „Kosmoglot” (założonemu w 1916 r. przez inżyniera V.K. Rosenbergera i językoznawcę J. Baudouina de Courtenay). Była to pierwsza próba powiązania podejścia inżynieryjnego i humanistycznego z nauką o komunikacji językowej. W tym czasie kosmoglotyka badała formy i odmiany międzynarodowej komunikacji językowej oraz możliwości zbudowania języka pomocniczego. Członkowie towarzystwa badali możliwość stworzenia nowego rodzaju semiotyki jako sposobu na bezbłędne tłumaczenie międzyjęzykowe.
This article is dedicated to the Petrograd interlinguistic society “Kosmoglot” (founded in 1916 under the leadership of the engineer V.K. Rosenberger and the linguist J. Baudouin de Courtenay). This was the first attempt to connect engineering and “homaranisman” (humanistic) approaches to the science of language communication. Kosmoglot at that time explored the forms and varieties of international language communication and the possibilities of constructing an interlanguage. The members of the society even explored the possibility of creating a new type of semiotics as a path to accurate interlinguistic translation.
Źródło:
Język. Komunikacja. Informacja; 2019, 14; 155-177
1896-9585
Pojawia się w:
Język. Komunikacja. Informacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Język esperanto w rozwoju turystyki kulturowej
Esperanto in the development of cultural tourism
Autorzy:
Mączka, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565463.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
turystyka
turystyka kulturowa
Esperanto
kongres
dziedzictwo kulturowe
tourism
cultural tourism
congress
cultural heritage
Opis:
Esperanto to neutralny język międzynarodowy, który nie należy do żadnego narodu czy kraju. Pełni on rolę języka łączącego kultury całego świata; sprawia, że możliwa staje się komunikacja między ludźmi bez dyskryminacji, gdyż żaden z rozmówców nie posiada kulturowej przewagi w znajomości języka. Turystyka esperancka należy do turystyki kulturowej, a pośrednio do edukacyjnej, rozumianej jako podróż zorientowana na poszerzenie wiedzy uczestników w określonej dziedzinie lub temacie. Miłośnicy tego języka mogą podróżować na światowe i lokalne kongresy, spotkania dla różnych grup zainteresowania oraz indywidualnie do zaprzyjaźnionych osób. Znając ten język, można korzystać z różnych form turystyki – głównie kulturowej, ale także pieszej, górskiej, rowerowej i kajakowej. Przede wszystkim jest to język komunikacji międzyludzkiej. Celem artykułu jest krótkie przedstawienie idei języka esperanto i jego wykorzystania w turystyce kulturowej. Wbrew pozorom język esperanto jest używany przez wielu ludzi na świecie (szacuje się, że od kilkudziesięciu tysięcy do kilku milionów). Ułatwia komunikację międzyludzką oraz turystykę grupową i indywidualną, krajową i zagraniczną. Poza nielicznymi artykułami dotyczącymi promocji tego języka, publikacje o turystyce esperanckiej są nader rzadkie. Artykuł ten napisany został w oparciu o te nieliczne pozycje, z wykorzystaniem stron internetowych w języku esperanto. Autorka tego artykułu jest esperantystką (poziom znajomości języka B2).
Esperanto is a neutral international language which does not belong to any nation or country. Thus, it plays the role of a language that links cultures around the world making communication among people possible without discrimination since none of the speakers has a cultural advantage in the language knowledge. Esperanto tourism belongs to cultural tourism and indirectly to education, understood as a journey focused on broadening participants’ knowledge in a particular field or topic. The lovers of the language can travel to the global and local congresses, meetings for different interest groups and individually to befriended persons. Knowing the language, one can take advantage of various forms of tourism - mainly cultural one, but also hiking, mountain climbing, cycling and canoeing. First of all, this is a language of communication. The purpose of this article is a brief presentation of the idea of Esperanto and its use in cultural tourism. Contrary to appearances, Esperanto is used by many people in the world (as estimated, from tens of thousands to several millions). It facilitates interpersonal communication and group and individual tourism, both domestic and foreign. Apart from a few articles promoting the language, Esperanto publications on tourism are very rare. This article was written basing on the few existing ones and websites in Esperanto. The author of this article is an Esperantist (language level - B2).
Źródło:
Rozprawy Społeczne; 2016, 10, 4; 25-30
2081-6081
Pojawia się w:
Rozprawy Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kazimierz Bein (1872-1959): współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Okulistycznego i aktywny esperantysta
Kazimierz Bein (1872-1959): co-founder of the Polish Ophthalmological Society and an active Esperantist
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Orlińska, Julia Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530776.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Kazimierz Bein
Okulistyka
Historia
Okulistyki
Esperanto
Polskie Towarzystwo Okulistyczne
Instytut Oftalmiczny
Ophthalmology
History
of Ophthalmology
Polish Ophthalmology
Society
Ophthalmic Institute
Opis:
Celem pracy było przedstawienie biografii i dorobku naukowego Kazimierza Beina. W 1899 roku ukończył studia medyczne na Uniwersytecie w Kazaniu. Po studiach rozpoczął pracę w Instytucie Oftalmicznym w Warszawie gdzie współpracował z m.in. Bolesławem Gepnerem, Bolesławem Ryszardem Gepnerem, Walentym Kamockim i Bronisławem Ziemińskim. W 1904 roku wyjechał do Paryża by kontynuować naukę. W tym czasie zainteresował się językiem esperanto i stał się aktywnym działaczem na rzecz jego rozwoju. W 1908 roku współzałożył Polskie Towarzystwo Okulistyczne dla Królestwa Polskiego. W 1926 roku został kierownikiem przychodni w Instytucie Oftalmicznym, gdzie pracował do przejścia na emeryturę w 1936 roku. Zmarł w Łodzi w 1959 roku.
The purpose of this paper was to review biography and medical achievements of Kazimierz Bein. After graduating from Medical University in Kazan in 1899, he started working at Institute of Ophthalmology in Warsaw, where he co-operated with i. a. Bolesław Gepner, Bolesław Ryszard Gepner, Walenty Kamocki and Bronisław Ziemiński. In 1904 he visited Paris to continue his studies. This is where he found interest in esperanto language and started actively working for its development. He was one of the co-founders of Polish Society of Ophthalmology for Polish Kingdom created in 1908. In 1926 Kazimierz Bein became the head of ophthalmic clinic in Institute of Ophthalmology where he worked until his retirement in 1936. He died in 1959 in Lodz.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2019, 82; 106-112
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies