- Tytuł:
-
Dziki Zachód, Dziki Wschód. Konwencje westernowe w „Prawie i pięści” Jerzego Hoffmana i Edwarda Skórzewskiego oraz „Wilczych echach” Aleksandra Ścibor-Rylskiego
Wild West, Wild East: Western Conventions in Jerzy Hoffman’s and Edward Skórzewski’s “The Law and the Fist” and in Aleksander Ścibor-Rylski’s “The Wolves’ Echoes” - Autorzy:
- Plesnar, Łukasz A.
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/31342000.pdf
- Data publikacji:
- 2016
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
- Tematy:
-
Jerzy Hoffman
Edward Skórzewski
Aleksander Ścibor-Rylski
western - Opis:
-
Plesnar stara się dowieść, że Edward Skórzewski i Jerzy Hoffman w Prawie i pięści (1964) oraz Aleksander Ścibor-Rylski w Wilczych echach (1968) wykorzystali, choć w różnym stopniu, konwencje gatunkowe westernu. Najwyraźniej widać to w konstrukcji głównych bohaterów, stających z bronią w ręku, samotnie, przeciw działającym „pod przykrywką” bandytom. Lecz do westernu nawiązują również struktury narracyjne i schematy fabularne obu analizowanych filmów, ich struktury czasowe („po wojnie”; w prawdziwych westernach – po wojnie secesyjnej, tutaj – po II wojnie światowej) i przestrzenne (bezludne miasteczko w Prawie i pięści przywodzi na myśl westernowe ghost towns, bieszczadzkie połoniny przypominają pofałdowane prerie terytoriów Wyoming czy Dakota), a nawet ikonografia: broń (choć Colty zostały zastąpione sowieckimi tetetkami), konie, wozy repatriantów (osadników) zmierzające na zachód, a także – do pewnego stopnia – ubiory (Gustaw Holoubek jako Andrzej Kenig z Prawa i pięści jest wystylizowany na Shane’a, a Ryszard Pietruski jako Wijas na rewolwerowca Jacka Wilsona z Jeźdźca znikąd George’a Stevensa z 1953 r.). Istotnym wnioskiem płynącym z rozważań Plesnara jest konstatacja, że Wilcze echa w sposób raczej mechaniczny sięgają do konwencji westernu, podczas gdy Prawo i pięść wykorzystuje je w sposób bardziej twórczy, modyfikując i wzbogacając „kolorytem lokalnym”.
Plesnar is trying to prove that Edward Skórzewski and Jerzy Hoffman in The Law and the Fist (1964) and Aleksander Ścibor-Rylski in The Wolves’ Echoes (1968) used in varying degrees genre conventions of the western. It is apparent in the construction of the main protagonists, standing with arms in hand, alone, fighting bandits acting in the guise of law. Also narrative structures and storyline patterns of both films remind us of the western, as well as their placement in time (“after the war”, in real westerns - it is usually the Civil War, here it is World War II) and space structures (the deserted town in The Law and the Fist remind us of western ghost towns, pastures of Bieszczady look like undulating hills of Wyoming or Dakota). Even the iconography is similar: arms (although Colts were replaced by Soviet TT pistols), horses, the carts of repatriates (settlers), and to some degree, costumes (Gustaw Holoubek as Andrzej Kenig from The Law and the Fist is styled on Shane, and Richard Pietruski as Wijas - on the gunslinger Jack Wilson from George Stevens’ Shane /1953/). Plesnar concludes that while in the Wolves’ Echoes the adaptation of the western convention is rather mechanical, in The Law and The Fist it is much more creative, modifying and enriching it with the “local colour”. - Źródło:
-
Kwartalnik Filmowy; 2016, 95; 138-151
0452-9502
2719-2725 - Pojawia się w:
- Kwartalnik Filmowy
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł