Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the East" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    The population of the Klaipėda Region after 1945: a case of repatriates
    Autorzy:
    Pocytė, Silva
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365574.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
    Tematy:
    East Prussia
    Klaipėda Region
    1945–1960
    the Accomodation
    the
    the Reptatriates
    Prusy Wschodnie
    okręg kłajpedzki
    przystosowanie
    repatrianci
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest omówienie sytuacji repatriantów z okręgu kłajpedzkiego w okresie pierwszych lat powojennych, w oparciu zarówno o publikowane wcześniej, jak i niepublikowane wspomnienia mieszkańców oraz dokumenty archiwalne. Chronologiczne granice podjętych tu badań spinają lata 1945–1951. Przyjrzymy się sytuacji w jakiej znalazła się ludność powracająca do okręgu kłajpedzkiego z niemieckich stref okupacyjnych. Sytuacja repatriantów po 1945 roku była integralną częścią procesów demograficznych zachodzących w rejonie Kłajpedy w ciągu kilku kolejnych lat powojennych. Należy jednak zauważyć, że nadal brakuje kompletnych badań nad ludnością tego obszaru w owym czasie, w tym przyczynami przemieszczania się, składem społecznym i etnicznym nowej populacji oraz stosunkami pomiędzy nowymi osadnikami a zamieszkującymi region nielicznymi autochtonami. Trudy związane z dostosowaniem się do nowego systemu politycznego, nowego klimatu kulturowego i gospodarczego, problemami z pielęgnowaniem tradycji protestanckiej w realiach promowania postaw ateistycznych, wszystko wpłynęło na to, że część powojennych repatriantów w latach 1958–1963 „powróciło“ ostatecznie do Niemiec. Ci co pozostali musieli dopasować się do istniejącej sytuacji politycznej i stać się częścią nowego społeczeństwa Regionu Kłajpedy
    Źródło:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2017, 298, 4; 621-636
    0023-3196
    2719-8979
    Pojawia się w:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza i erygowanie parafii katolickiej w Ełku na początku XX wieku
    Genesis and foundation of the Catholic parish in Lyck/Ełk at the beginning of the 19th century
    Autorzy:
    Jodkowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2150956.pdf
    Data publikacji:
    2015-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    Elk
    Catholic Church in the diaspora
    Church building
    East Prussia
    Germany in the 19th century
    Opis:
    In 1852, a meeting of Catholics from Lyck/Ełk and the surrounding areas was convened. The representatives of the Bishop of Warmia and of the St. Adalbert Association also participated in it. A decision was made to tax the local community in order to create a pastoral institution in the town. The first priest of Ełk was Nikolaus Rochon, who was nominated on 22 May 1853. Then a property in the suburbs of Ełk was bought, where a presbytery was organised and a chapel was built. It was consecrated on 15 October 1854. In mid 1880s, it was decided that a new plot of land should be bought in order to build a church. The construction work on the plot of land was commenced in 1892. Finally, a Neogothic church was constructed. It was dedicated to St. Adalbert and the Transfiguration of Jesus by Edward Herrmann, the suffragan bishop of the Warmia Diocese. A catholic parish with full rights was founded on 31 March 1903. The priest of Ełk, Josef Langkau, celebrated Catholic services in Prawdziska and other places. In 1905 a priest, Konrad Majewski, was nominated in the village. The functioning of the pastoral institution in Ełk depended on the financial help of Church associations and organisations, particularly the St. Adalbert Association and the St. Boniface Association, which operated in the Warmia Diocese area under the name of the Saint Boniface and Adalbert Association.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2015, 16; 7-22
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antoni Gąsiorowski – drukarz i wydawca z Johannisburga w Prusach Wschodnich
    Antoni Gąsiorowski – a printer and publisher from Johannisburg in East Prussia
    Autorzy:
    Warda, Elwira
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/784051.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kurek Mazurski
    Prusy Wschodnie
    staroobrzędowcy
    kalendarz
    Mazury
    Antoni Gąsiorowski
    East Prussia
    the Old Believers
    a calendar
    Masuria
    Opis:
    In the 19th century, writing underwent a rapid development. Books and magazines were widely available, not only among high society but also among the people who were less wealthy. New printing houses were established, also in Prussia, such as Walenty Stefański’s printing house in Poznań and Ernst Lambeck’s printing house in Toruń. Antoni Gąsiorowski learnt the art of printing and making woodcuts in the above-mentioned places. He set up his own printing house in Brodnica in 1847, but he transferred it to Masuria to Szczytno (Ortelsburg) in 1848, and a year later to Pisz (Johannisburg). In Szczytno he started printing the bilingual weekly "Kurek Mazurski – Der Masurische Hahn", which he continued to publish in Johannisburg. Gąsiorowski’s printing house was one of the most active printing houses in East Prussia, in which a number of magazines were published. However, most of them were discontinued after releasing the first issue, for instance, "Ewangelicki Tygodnik Gminny" or "Gospodarz Mazurski". Apart from weeklies, Antoni Gąsiorowski published Polish and German books, particularly religious ones, course books and calendars. In the 1860s, his printing press also released the texts written in Cyrillic intended for the Old Believers. Gąsiorowski’s printing house operated in Johannisburg until 1866. Nevertheless, from 1862 onwards, most publications – including the calendar – were taken over by the library and printing house of Ernst Lambeck in Toruń. The last Polish print published by Antoni Gąsiorowski was the book by B. Schmolke The Gold Jewel Dedicated to God Intended for People Worshipping God the Father and the Holy Spirit. It was released in 1865.
    W XIX wieku w Europie nastąpił gwałtowny rozwój piśmiennictwa. Książki i czasopisma stały się bardziej dostępne i docierały nie tylko do wyższych sfer społeczeństwa, lecz także do ludności mniej zamożnej. Zaczęły powstawać nowe drukarnie, również na terenie Prus, np. w Poznaniu oficyna wydawnicza Walentego Stefańskiego czy w Toruniu drukarnia Ernsta Lambecka. W oficynach tych sztuki drukowania i drzeworytnictwa uczył się Antoni Gąsiorowski. Własną drukarnię założył w Brodnicy w roku 1847, ale już w 1848 roku przeniósł ją na Mazury do Szczytna (Ortelsburg), a rok później do Pisza (Johannisburg). W Szczytnie zaczął drukować dwujęzyczny tygodnik "Kurek Mazurski – Der Masurische Hahn", którego wydawanie kontynuował w Johannisburgu. Oficyna Gąsiorowskiego była jedną z bardziej prężnych drukarni w Prusach Wschodnich, w której powstawało wiele czasopism. Jednak większość z nich kończyła swój żywot na numerze okazowym, np. "Ewangelicki Tygodnik Gminny" czy "Gospodarz Mazurski". Oprócz tygodników Antoni Gąsiorowski wydawał również książki w języku polskim i niemieckim, głównie o tematyce religijnej, podręczniki szkolne oraz kalendarze. W latach 60. XIX wieku spod pras jego drukarni wyszły również pisma tłoczone czcionkami cyrylickimi przeznaczone dla staroobrzędowców. Oficyna Gąsiorowskiego działała w Johannisburgu do roku 1866. Jednak już od roku 1862 większość wydawnictw – włącznie z kalendarzem – zaczęła przejmować od Gąsiorowskiego księgarnia i drukarnia Ernsta Lambecka w Toruniu. Ostatnim z druków polskich – wydanych przez Antoniego Gąsiorowskiego w roku 1865 – była książka B. Schmolkego Bogu poświęcony klejnot złoty dla ludzi Boga Ojca i Ducha Świętego chwalących.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 109; 347-362
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dzieje katolickiej placówki duszpasterskiej w Morągu w XIX wieku
    The history of the Catholic pastoral institution in Morąg in the 19th Century
    Autorzy:
    Jodkowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2165738.pdf
    Data publikacji:
    2013-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    East Prussia
    Germany in the 19th and the first half of the 20th century
    The Diocese of Warmia
    The Bishopric of Culm
    Religious buildings
    The funding of a parish
    The Catholic Church in diaspora
    Opis:
    The first Catholic Mass in Morąg was celebrated on 17th October 1869 by the priest Anton Gerigk. Since then, he celebrated religious services in that place four times a year. One of the places of worship was an inn called “Gasthof zur Ostbahn”. The priest August Blank from Miłakowo made efforts to buy real property that would be the basis for the building of a mission station in the town. Catholic services in Morąg were resumed in 1884 (after a 4 years’ break) by the priest Anton Malies from Pasłęk. The permission to build a chapel and a presbytery was obtained on 29th October 1888. The investment was launched in 1892, but, due to the lack of funds, the plans to build the presbytery were temporarily abandoned. The architectural plans were created by Otto, head of the planning and building office from Chojnice. The foundation stone of the new temple in Morąg was laid on 3rd August 1892, and the dedication of the church to Saint Joseph took place on 4th October 1893. In 1899, the building of a presbytery was commenced in the town. Stephan von Lipinski was appointed as the first priest in Morąg. The parish was founded on 25th November 1903. The said pastoral institution was supported financially by, among others, the Boniface Association in Paderborn.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2013, 14; 85-94
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gromadkarstwo – ruch religijno-społeczny w Prusach Wschodnich
    Gromadkarstwo – A religious and social movement in East Prussia
    Autorzy:
    Warda, Elwira
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1019351.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    pietyzm
    protestantyzm
    Prusy Wschodnie
    Mazury
    gromadkarstwo
    gromadkarze
    East Prussia
    a religious movement
    nomadic preachers
    Germanisation
    the 19th century
    Opis:
    In East Prussia, the revival movement (Erweckungsbewegung) was formed by the eighteenth-century pietist school of the University of Königsberg. The development of the pietist movement in Prussia was influenced by the Brethren’s Congregation from Herrnhut (the Unity of the Brethren) and so-called the Brethren from Salzburg. The movement of the Brethren from Salzburg gave a direct impetus to the creation of the movement called Gromadkarstwo. In the 19th century, this movement was formed as an opposition to the official Church, and its members also participated in their own congregations led by lay people. There were various reasons for the development of Gromadkarstwo. By the middle of the 19th century, Gromadkarstwo in East Prussia had been purely folk in character, and its members did not leave virtually any documents. Peasants became nomadic preachers, spreading the gospel from village to village. It was only after 1885 that the mass movement became organized and institutionalized. In the Lutheran Church in East Prussia, it survived until the Second World War.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 108; 307-318
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Iławie w XIX i I poł. XX w.
    The parish of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary in Iława in 19th and the rst half of the 20th century
    Autorzy:
    Jodkowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558517.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    diaspora
    diecezja chełmińska
    diecezja warmińska
    Kościół katolicki
    Mazury
    Niemcy
    parafia
    Prusy Wschodnie
    Prusy Zachodnie
    Stowarzyszenie świętych Bonifacego i Wojciecha
    Warmia
    the Catholic Church
    the Diocese of Culm
    the Diocese of Warmia
    East Prussia
    Germany
    Masuria
    parish
    the Sts. Boniface and Adalbert Association
    West Prussia
    Opis:
    Kamień węgielny pod nowy obiekt sakralny w Iławie został położony 27 czerwca 1858 r., a jego poświęcenie – 31 maja 1860 r. Iławską placówkę duszpasterską podniesiono do rangi parai 24 grudnia 1860 r. Dwa lata później erygowano we wspomnianej miejscowości prywatną szkołę katolicką. Dom paraalny wybudowano w latach 1866‒1867. Kościół w stylu modernistycznym wzniesiono w latach 1931‒1933. W 1861 r. mieszkało w Iławie 241 katolików, natomiast w 1879 r. do parai należało 840 osób. Na początku lat trzydziestych XX w. w parai mieszkało 2,4 tys. katolików. W 1877 r. kapitał erekcyjny parai wynosił 4 531,61 marek, natomiast tzw. kapitał proboszczowski – 11 506,30 marek.
    In the middle of the 19th century, a large part of the soldiers deployed in Iława came from Catholic regions of Germany. Catholic services for them were celebrated by a military chaplain. From 1856, the rector of Radomno celebrated Masses in Iława eight times a year in a rented room. The foundation stone of the new religious building was laid on 27th June 1858, and it was consecrated on 31st May 1860. The pastoral institution in Iława, which belonged to the Bishopric of Culm, was upgraded to a parish on 24th December 1860. Two years later, in the said town, a Catholic school was erected, which initially educated 33 children. The new parish house was built in the years 1866‒1867. Projects of a new temple were created in July 1914, but the First World War made it impossible to carry out the investment. The plans of building a new church were reconsidered in the second half of the 1920s. The church in the modernist style was erected in the years 1931‒1933. In 1861, 241 Catholics lived in Iława, whereas in 1879, 940 people belonged to the said parish. In 1902, the number of worshippers increased to 1534, and at the beginning of the 1930s, 2400 Catholics lived in the parish. In 1877, the foundation capital of the parish amounted to 4 531.61 marks, and the so-called rector’s capital – 11 506.30 marks.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2012, 31; 195-207
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza i powstanie katolickiej parafii w Dąbrównie w XIX wieku
    The origins and creation of the Catholic parish in Dąbrówno in the 19th century
    Autorzy:
    Jodkowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/460455.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Warszawska Prowincja Redemptorystów
    Tematy:
    diaspora diecezji chełmińskiej
    Prusy Wschodnie
    Niemcy w XIX wieku
    budownictwo sakralne
    duchowieństwo chełmińskie
    the diaspora of the Bishopric of Culm
    East Prussia
    Germany in the 19th century
    religious buildings
    the clergy of Culm
    Diaspora der Diözese Kulm
    Ostpreußen
    Deutschland im 19. Jh.
    Sakrales Bauwesen
    Geistlichkeit der Diözese Kulm
    Opis:
    In the first half of the 19th century the number of Catholics in Dąbrówno in East Prussia began to increase, as a consequence of which pastoral services in this area were necessary. This task was undertaken by the priests of the Bishopric of Culm. Since 1860, Masses were celebrated once a month by the priest from Turowo. Abdon Stengert was appointed as the first priest on 23rd September 1862. A few days later, on 29th September, he started his pastoral services in Dąbrówno; this involved the creation of a pastoral institution. The new priest’s task was to build a parish house, in which a classroom and a teacher’s apartment would also be located. The cost of this building and utility buildings was 4795 Thaler, 9 Silbergroschen and 2 Pfennig. Catholic services were celebrated in the above mentioned classroom, but it was too small for the increasing number of worshippers. In the years 1863–1865 a church was built. It was dedicated to Saint John of Nepomuk by the bishop of Culm, Jan Nepomucen Marwicz – the main benefactor of the church. Dąbrówno received parish rights on 28th October 1863. This decision was approved by the state authorities on 16th March 1864. Private elementary Catholic schools founded in Dąbrówno (7th January 1865) and in Marcinkowo (1st October 1867) functioned till 1877. Th ey were liquidated due to the restrictive policies of the state authorities, related to the Kulturkampf. The pastoral institution was supported financially by the Boniface and Wojciech Association in Pelplin.
    Źródło:
    Studia Redemptorystowskie; 2013, 11; 305-316
    1731-710X
    Pojawia się w:
    Studia Redemptorystowskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O istocie gromadkarstwa mazurskiego
    About the essense of the masurian Gromadkar movement
    Autorzy:
    Kozłowski, Janusz B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1366372.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
    Tematy:
    ruch gromadkarski
    pietyzm
    Mazurzy
    teologia luterańska
    XIX wiek
    Prusy Wschodnie
    Krzysztof Kukat
    Gromadkar movement
    Pietism
    members of the Fellowship Movement
    Masurians
    Lutheran theology
    19th century
    East Prussia
    Christopher
    Kukat
    Opis:
    After the Reformation Masurians as subjects of the rulers of the first evangelical state in the world became Lutherans. Over time, the inhabitants of the southern areas of Easy Prussia and the so- called Lithuania Minor felt the lack of the deepened spirituality, which they did not find in the evangelical church. Through the settled in Gąbin (Gumbinnen) exiled from the area of Salzburg pietist Evangelists in Masuria, “The six books on True Christianity” by John Arndt appeared. The book, after the Bible and the Small Catechism of Luther became the most popular among people of Masuria. The first piety movements appeared in Masuria in the county of Nidzica and Szczytno at the turn of the 18th and 19th centuries. However their true upturn took place from the 1840s. It manifested itself in running home services, prayer meetings- so-called “beads” and increased activity of travelling preachers. In the seventies and eighties of the nineteenth century, The Gromadkar movement comprised between 30 and 80% of the Masurian population. The centre of the Masurian clusters was located near Szczytno, Pisz and Mrągowo. Registered in 1885 by the Prussian Lithuanian Christopher Kukat , the East Prussian Evangelical Prayers Association which with the help of its bilingual (German Lithuanian) paper Pakajaus Paslas/ Friedens- Bote gave the organizational framework to the East Prussian clusters. At the turn of 19th and 20th centuries, the Gromadkar movement reached its apogee, also spreading among the Mazurian workers’ communities in the Ruhr. Since the First World War, there has been a gradual stifling of the movement, which in the Nazi era entered agonal phase. The key to understanding the world of clusters is the “Six Books on True Christianity” by John Arndt, in which he creates a kind of bridge between Luther’s teachings and the writings of the Rhine mystics of Master Eckhart, John Tauler and Henry Suzo, giving Mazurians directions for spiritual growth. It was supposed to rely on “Six Books” to deny yourself, to reject your own ego, to seek contact with God, indicating as the goal the union with God. The uniqueness of the Gromadkar movement consisted in going beyond the Lutheran principle of “justification by faith” and entering the ground of Christian mysticism unknown to the Evangelical doctrine, which happened through the work of Arndt. An additional aspect that opens up in this context is the Slavic and Lithuanian spirituality and the sensitivity of the crowd, without which undoubtedly it would not be possible to practice mysticism on the basis of the Evangelical religion.
    Źródło:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2019, 304, 2; 218-242
    0023-3196
    2719-8979
    Pojawia się w:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Katolicyzm i Wielka Wojna. Upamiętnienie poległych i tożsamościowe konstrukty w Europie Środkowej na przykładzie kościołów św. Jadwigi w Opawie i św. Brunona w Giżycku
    Catholicism and the Great War. Commemoration of the Fallen and Identity Constructs in Central Europe on the Example of the Churches of St Hedwig in Opava and St Bruno in Giżycko
    Католицизм и Великая война. Увековечение падших и конструкты идентичности в Центральной Европе на примере католических церквей св. Ядвиги в Опаве и св. Бруно в Лётцен
    Autorzy:
    Gorzelik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2234998.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    katolicyzm a nacjonalizm
    Śląsk w XX w.
    Prusy Wschodnie
    I wojna światowa w polityce pamięci
    Catholicism versus nationalism
    Silesia in the 20th century
    East Prussia
    Word War I in memory politics
    Opis:
    Artykuł skupia się na wykorzystaniu pamięci o poległych w I wojnie światowej przez inicjatorów budowy kościołów w Opawie na Śląsku i Giżycku w Prusach Wschodnich. Po omówieniu architektury, wystrojów i publicznych rytuałów zaprezentowano analizę tożsamościowych dyskursów wyznaczających kontekst powstania obiektów i zinterpretowano sposoby zarządzania kapitałem symbolicznym przez elity katolickie.
    The article focuses on how the memory of the fallen in the Great War was used by those who initiated the construction of the churches in Opava in Silesia and Giżycko in East Prussia. After discussing the architecture, decorations and public rituals, an analysis of the identity discourses that set the context for the creation of the edifices is presented and the ways of managing the symbolic capital by the Catholic elites is interpreted.
    В 1930-х гг. в двух приграничных регионах, являющихся предметом споров между соперничающими национализмами – в чехословацкой Силезии и в Восточной Пруссии – были воздвигнуты католические храмы, увековечивающие падших в Первой мировой войне. Сравнение иконографических программ, заявления во время публичных ритуалов и тексты в прессе дают возможность проанализировать два разных дискурса идентичности, которые нашли свое отражение в зданиях. Их общий знаменатель определялся отношением к тогдашнему сообществу, описываемому как Heimat. Падшие изображались как те, кто принес себя в жертву на благо живущих. Однако в обоих случаях видение сообщества принципиально различается. В опавском – у него территориальный характер, сверхэтнический и даже сверхконфессиональный. Памятник, планировавшийся как часть комплекса, должен был увековечить падших разных языков и конфессий. В Лётцене Heimat интерпретировался как воплощение гомогенной Volksgemeinschaft, а Восточная Пруссия была показана как древнегерманский оплот против славянского варварства.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2020, 55, 2; 49-65
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Udzielna prałatura kłajpedzka po wcieleniu Okręgu Kłajpedy do Rzeszy Niemieckiej w 1939 roku
    The sovereign prelature of Klaipeda after annexing the Klaipeda Region by the Third Reich in 1939
    Autorzy:
    Jodkowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/666144.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Kościół katolicki w Trzeciej Rzeszy
    Litwa
    Okręg Kłajpedy
    Prusy Wschodnie
    Rzesza Niemiecka
    udzielna prałatura kłajpedzka
    Catholic Church in the Third Reich
    Lithuania
    Klaipeda Region
    East Prussia
    sovereign prelature of Klaipeda
    Opis:
    In the year 1925 the Kleipeda Region was incorporated into Lithuania. A year later, Pope Pius XI erected in this region the sovereign prelature of Klaipeda with the Telšiai bishop at its helm. In March 1939 Germany coerced Lithuania into signing a pact according to which the Klaipeda Region became a part of the Third Reich. Quite promptly, the bishop of Telšiai handed the administrative matters of the prelature to Fr. Dean Albert Dannelautzki of Kleipeda. However, on 10 June 1939 the Holy See entrusted the prelature to the Bishop of Warmia Maksymilian Kaller, who was nominated as an apostolic administrator. The lack of material resources was detrimental for the prelature’s activity. For instance, no renovations in churches and adjacent building were carried out in that time. Local pastoral facilities took advantage of financial aid offered by the diocese of Warmia and organizations supporting pastoral activity of diaspora, mainly Bonifatiuswerk (Das Bonifatiuswerk der deutschen Katholiken) in Paderborn.
    Celem artykułu jest ukazanie stanu udzielnej prałatury kłajpedzkiej po wcieleniu Okręgu Kłajpedy do Rzeszy Niemieckiej w 1939 roku. Prałaturę tę ustanowiono w 1926 roku. Podporządkowano ją litewskiemu biskupowi urzędującemu w Telszach. Po 13 latach obszar ten włączono do Niemiec. Dość szybko jej administratorem ustanowiono biskupa warmińskiego Maksymiliana Kallera. W artykule zaprezentowano proces dostosowania się prałatury do nowych warunków politycznych. W tym celu przeanalizowano źródła archiwalne i literaturę pod kątem określenia statusu tej jednostki kościelnej oraz jej finansowania z funduszy państwowych. Dzięki temu zobrazowano nie tylko problematykę personalną w prałaturze czy też jej niekorzystne warunki materialne i finansowe, lecz także nieprzychylny stosunek Rzeszy Niemieckiej do Kościoła katolickiego.
    Źródło:
    Wieki Stare i Nowe; 2019, 14, 19; 261-277
    1899-1556
    2353-9739
    Pojawia się w:
    Wieki Stare i Nowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies