Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kodeks karny" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Sprawozdanie z seminarium „Czy i jak definicja pracy przymusowej powinna być włączona do Kodeksu Karnego?”, 6 czerwca 2019 r., INP PAN
Autorzy:
Włodarczyk-Madejska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2104404.pdf
Data publikacji:
2019-06-18
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
praca przymusowa
Kodeks karny
forced labour
Criminal Code
Źródło:
Biuletyn Kryminologiczny; 2019, 26; 176-179
2084-5375
Pojawia się w:
Biuletyn Kryminologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany przepisów dotyczących przedawnienia wprowadzone ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw
Autorzy:
Kulik, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609537.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
limitation
amendment
Criminal Code
przedawnienie
nowelizacja
Kodeks karny
Opis:
The article concerns the basic legal consequences of the amendment of the Criminal Code on 20th of February2015 in terms of limitation criminality and enforcement of the sentence. There are presented the changes introduced an amendment to their legal effects, signaling errors and any perceived need for further changes to the regulations.
Artykuł dotyczy podstawowych skutków prawnych nowelizacji Kodeksu karnego z dnia 20 lutego 2015 r. w zakresie przedawnienia karalności i przedawnienia wykonania kary. Przedstawiono zmiany wprowadzane nowelizacją, ich skutki prawne, sygnalizując dostrzeżone błędy i ewentualne potrzeby w zakresie dalszych zmian przepisów.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2016, 63, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wzajemna relacja nękania z art. 190a § 1 k.k. i mobbingu z art. 943 § 2 k.p.
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054205.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
mobbing
harassment
Criminal Code
Labor Code
nękanie
kodeks karny
kodeks pracy
Opis:
Ustawa z dnia 31 marca 2020 r. zmieniła treść przepisu art. 190a Kodeksu karnego, wprowadziła dwa nowe znamiona oraz zmieniła ustawowe zagrożenie. Opis czynu zabronionego został wzbogacony o nowe rodzaju skutku, jaki ma spowodować zachowanie sprawcy: wzbudzenie poczucia poniżenia lub udręczenia, uzasadnionego okolicznościami. Sankcja została podniesiona i obecnie za ten czyn można wymierzyć jego sprawcy karę od 6 miesięcy do 8 lat pozbawienia wolności. Przepis ten wykazywał już w pierwotnym brzmieniu pewne związki z tzw. mobbingiem. Zjawisko to zostało z definiowane w art. 943 § 2 Kodeksu pracy. Niektóre zachowania wchodzące w skład mobbingu mogą stanowić samoistne czyny zabronione. Nie ma jednak typu czynu zabronionego, który oddawałby całą zawartość bezprawia takiego zachowania. Ze względu na wysoki ładunek społecznej szkodliwości, a także powinowactwo z nękaniem i znęcaniem, które są przestępstwami, najlepszym wyjściem byłoby utworzenie nowego typu przestępstwa.
The Act of 31 March 2020 changed the content of the provision of Article 190a of the Criminal Code, introduced two new features and changed the statutory threat. The description of the prohibited act has been enriched with new types of effects that are to be caused by the perpetrator’s behavior: inducing a feeling of humiliation or torment, justified by circumstances. The sanction was increased and the perpetrator can now be punished with a penalty from 6 months to 8 years in prison for this act. This provision already showed some connections with the so-called mobbing. This phenomenon was defined in Article 943 § 2 of the Labor Code. Some of the mobbing behaviors may constitute spontaneous prohibited acts. However, there is no type of offense that would reflect the entire content of the lawlessness of such behavior. Due to the high level of social harmfulness, as well as an affinity with harassment and bullying, which are crimes, the best option would be to create a new type of crime.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2020, 67, 2; 59-75
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekroczenie granic obrony koniecznej – w sprawie propozycji nowelizacji art. 25 Kodeksu karnego
Exceeding the boundaries of necessary defense – regarding the petition concerning amendment of Article 25 of the Criminal Code
Autorzy:
Bachmat, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2211992.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
Tematy:
Criminal Code
petition
necessary defense
Kodeks karny
petycja
obrona konieczna
Opis:
The author of the petition postulates the introduction of Article 25 para. 3a of the Criminal Code, in which the privilege of impunity for a person crossing the borders of necessary defense in a situation of defense against an unlawful, direct assault directed at legal rights set out in that regulation, would be guaranteed. It is concluded in the opinion that a more appropriate solution would be to link the non-subject to punishment of persons crossing the boundaries of the necessary defense with a more universal and capacious formula of “justifying the crossing of the limits of necessary defense by the circumstances accompanying the attack.” Thus the petition does not seem to be justified. The mere fact that a person crossing the boundaries of defense necessary would not be subject of the penalty only due to the fact that he/she acts in defense of certain legal rights, made in isolation from other important elements of the incident, reduces the assessment of his/her behavior and may lead to mandatory release from penalties in socially unacceptable cases.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze BAS; 2018, 1(57); 144-154
1896-9852
2082-064X
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze BAS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Transformation of Political Crimes and its Impact on the Hungarian Criminal Regulation with Special Regard to the Interwar Period
Autorzy:
Izabella, Drócsa,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902869.pdf
Data publikacji:
2019-09-19
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
political crimes
Criminal Code
libel against the nation
przestępstwa polityczne
kodeks karny
zniesławienie narodu
Opis:
In the 20th century, the perception and quality of political crimes underwent significant changes, which led to the creation of constitutional law. Act III of 1921 was the first piece of legislation that substantially tightened the scope of crime against the state, but because of precisely defined offences and related judicial practice, it could be avoided that deeds, which essentially fall within the scope of the exercise of fundamental rights, could fall under the Act. The following significant criminal law, which strengthened existing provisions to an extent that provided a good basis for the establishment of a later Communist dictatorship, was brought about by the persistence of Soviet presence following the World War II.
Źródło:
Studia Iuridica; 2019, 80; 71-87
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Development of Medical Law in the Field of Gynecology and the Relationship with Criminal Law: The Applicability of the Legal Framework of the Republic of Kosovo
Rozwój prawa medycznego w dziedzinie ginekologii a jego związek z prawem karnym. Obowiązywanie ram prawnych Republiki Kosowa
Autorzy:
Riza, Arif
Kryezi, Alban
Lecaj, Shukri
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348119.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Kosovo
Criminal Code
medical law
gynecology
patient
Kosowo
Kodeks karny
prawo medyczne
ginekologia
pacjent
Opis:
Medical care and services in accordance with the rules and standards accepted by medical science are the moral and legal duty of the physician or any health worker. The set of legal norms as institutional mechanisms that regulate the rights and responsibilities of medical professionals and their patients is the main field of this research. The article aims to present the concept and importance of the research and development of medical law in the Republic of Kosovo. The purpose of the research is to make the connection between the provisions of medical law and the field of gynecology due to the violation of the rights of patients as well as the hesitation or lack of will in reporting such cases. The theoretical method was used for data collection, with which previous studies on medical law were consulted. The statistical method was used to present the number of induced abortions in the Department of Gynecology in Pristina. The interview method was used for the purpose of collecting data that refer to practical cases where physicians may have acted in violation of the law, as well as the presentation of those situations when, due to a serious health condition, they undertook medical actions without consulting with the patient or family members. The research indicates that the Criminal Code of the Republic of Kosovo has incorporated irresponsible medical treatment and failure to provide medical assistance as criminal offenses that are closely related to the exercise of professional medical duties and responsibilities. In the Republic of Kosovo, elective termination of pregnancy is allowed at the will of the woman who is of adult age, while termination of pregnancy with the motive of choosing the gender of the fetus is prohibited. Elective termination is permissible until the end of the tenth week of pregnancy.
Opieka zdrowotna i usługi medyczne zgodne z przepisami i standardami przyjętymi w naukach medycznych stanowią moralny i prawny obowiązek lekarza i każdego innego pracownika ochrony zdrowia. Zbiór norm prawnych jako instytucjonalnych mechanizmów regulujących prawa i obowiązki pracowników medycznych i ich pacjentów stanowią główny obszar niniejszego opracowania. Artykuł ma na celu przedstawienie koncepcji i wagi badań oraz rozwoju w zakresie prawa medycznego Republiki Kosowa. Celem badań jest określenie powiązania pomiędzy przepisami prawa medycznego a dziedziną ginekologii w związku z naruszaniem praw pacjentów oraz niechęcią lub brakiem woli przy zgłaszaniu takich przypadków. Zastosowano metodę teoretyczną zbierania danych, opierając się na istniejących badaniach w zakresie prawa medycznego. Metodę statystyczną zastosowano do przedstawienia liczby zabiegów aborcji dokonanych na Oddziale Ginekologicznym w Prisztinie. Metodę wywiadu użyto w celu zebrania danych odnoszących się do przypadków z praktyki, w których lekarze mogli działać niezgodnie z prawem, a także przedstawienia takich sytuacji, w których ze względu na poważny stan zdrowia pacjenta podejmowano czynności lecznicze bez konsultacji z pacjentem lub jego bliskimi. Badanie wskazuje na to, że Kodeks karny Republiki Kosowa uznaje nieodpowiedzialne czynności lecznicze i nieudzielenie pomocy medycznej za przestępstwa ściśle związane z wykonywaniem medycznych obowiązków i kompetencji zawodowych. W Republice Kosowa przerwanie ciąży na życzenie jest dopuszczalne na żądanie kobiety dorosłej, natomiast przerwanie ciąży ze względu na wybór płci płodu jest zabronione. Aborcja na życzenie jest dopuszczalna do końca dziesiątego tygodnia ciąży.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2023, 32, 3; 163-183
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwo kradzieży tożsamości po zmianach wprowadzonych ustawą z 31 marca 2020 r. nowelizującej przepisy w sprawie COVID-19
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788166.pdf
Data publikacji:
2021-02-27
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
kodeks karny
kradzież tożsamości
wizerunek
dane osobowe
identyfikacja
Criminal Code
identity theft
picture
personal data
identification
Opis:
Ustawa z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywoływanych nimi sytuacji kryzysowych zmieniła m.in. treść przepisu art. 190 a § 2 k.k. W pierwotnym brzmieniu tego przepisu kryminalizowane było zachowanie polegające na podszywanie się pod inną osobę z wykorzystaniem jej wizerunku lub innych danych osobowych w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej. Wizerunek jest pojęciem niełatwym do zdefiniowania. Przyjmuje się, że obejmuje obraz człowieka oraz inne cechy postrzegalne zewnętrznie pozwalające na jego identyfikację. Pojęcie danych osobowych zostało zdefiniowane w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) jako wszelkie informacje o możliwej do zidentyfikowania osobie fizycznej. Obecnie ustawodawca wprowadził dodatkowe znamię – „inne dane, za pomocą których jest ona publicznie identyfikowana”. Zasadność wprowadzenia tego znamienia oraz sposób jego ukształtowania budzi wątpliwości; w szczególności określenia „publicznie” oraz „jest identyfikowana”. Zarówno pojęcie wizerunku, jak i danych osobowych, mieszczą się w znamieniu „innych danych”.
The Act of March 31, 2020 changed, inter alia, the content of the provision of Art. 190 a § 2 of the Polish Criminal Code. In the original wording of this provision, conduct consisting of impersonating another person using his/her image or other personal data in order to inflict material or personal harm on her/ him was criminalized. Image is not an easy concept to define. It is assumed to include the appearance of a person and other externally perceptible features that allow for their identification. The concept of personal data has been defined in the Regulation of the European Parliament and of the Council (EU) as any information relating to an identifiable natural person. Currently, the legislator has introduced an additional element - 'other data by means of which it is publicly identified'. The legitimacy of introducing this characteristic and the way it was shaped raise doubts; in particular, the terms 'in public' and 'is identified'. Both the concept of image and personal data fall under the term 'other data'.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2020, 2(222); 23-38
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka słów o karze – ujęcie ogólne
A few words about punishment – general view
Autorzy:
Krzeczek, Monika
Molis, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476435.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Punishment
Criminal Code
General Prevention
Special Prevention
prevention
kara
Kodeks karny
prewencja ogólna
prewencja szczególna
profilaktyka
Opis:
Punishment, its purpose and essence is a research issue around which many controversies have arisen. Previous studies indicate that almost everything has been said about the punishment. However, it is important to point out that the future of punishment and penalization, and issues that continue to raise topics for discussion, are important areas. Penalty plays an important role in the social sphere and highlights important issues such as substance, prevention and punishment.
Kara, jej cel i istota to zagadnienie badawcze, wokół którego narosło wiele kontrowersji. Dotychczasowe badania wskazują, że o karze powiedziano już prawie wszystko. Jednak należy zaznaczyć, że ważnym obszarem jest przyszłość kary i karania oraz zagadnienia, które nadal stają się tematem do dyskusji. Kara odgrywa ważną rolę w obszarach społecznych i należy podkreślać ważne zagadnienia, jakimi są istota, profilaktyka oraz celowość kary.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2017, 1(20); 133-140
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwo „prania brudnych pieniędzy” w regulacjach polskiego i niemieckiego kodeksu karnego
Autorzy:
Szewczak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617644.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
“money laundering”
legal regulations
Criminal Code
crime
criminal law
„pranie pieniędzy”
regulacje prawne
Kodeks karny
przestępstwo
Opis:
In today’s world money are the value that wants to achieve almost everyone. Unfortunately, the desire to have them sometimes leads to reach for illegal means and the offense which is also a “money laundering”. In the case of this particular crime we can say that this is a global problem. Combating these practices are legal regulations, also in the field of criminal law. This article aims to bring regulation of Polish and German Criminal Code on “money laundering”, to identify the similarities and differences as well as the attempt to answer the question whether such regulations are needed.
We współczesnym świecie pieniądze stanowią wartość, którą chce osiągnąć prawie każdy. Niestety, chęć ich posiadania niekiedy prowadzi do sięgania po nielegalne środki i do popełnienia przestępstwa. Należy do niego „pranie brudnych pieniędzy”. W przypadku tego przestępstwa można powiedzieć, że jest to problem globalny. Zwalczaniu tego procederu służą regulacje prawne, choćby w zakresie prawa karnego. Artykuł ma na celu przybliżenie regulacji polskiego i niemieckiego kodeksu karnego w zakresie „prania pieniędzy”, wskazanie podobieństw i różnic oraz jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy tego typu regulacje są potrzebne.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2016, 19, 29
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kodeks Makarewicza w ocenie środowiska tzw. młodych prawników w II Rzeczypospolitej Polskiej
The assessment of the Makarewicz Criminal Code by the movement of the so-called young lawyers in the Second Polish Republic
Autorzy:
Łysko, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348398.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Criminal Code
young lawyers
judiciary of Second Polish Republic
kodeks karny
młodzi prawnicy
II Rzeczpospolita Polska
Opis:
W okresie II Rzeczypospolitej Polskiej (1918–1939) środowisko tzw. młodych prawników dążyło do stworzenia systemu prawa opartego na tradycji i polskim duchu narodowym. Według tych kryteriów poddali oni ocenie kodeks karny z 1932 r., który był oryginalnym tworem polskiej myśli prawniczej. Ich zdaniem kodeks jako „w zasadzie surowy” mógł po wprowadzeniu sugerowanych przez nich zmian służyć prowadzeniu represyjnej polityki karnej. Jako przeszkodę w wymierzaniu surowych kar mających celu odstraszanie od popełniania przestępstw młodzi prawnicy postrzegali art. 54 kodeksu karnego, nakazujący uwzględniać sędziemu cechy indywidualne sprawcy. Młodzi prawnicy opowiadali się za wymierzaniem kar służących nie tyle poprawie sprawcy, ile ochronie społeczeństwa przed przestępczością. Koncepcja stosowania kodeksu karnego w duchu ochrony społecznej spotkała się jednak z ostrą ripostą jego twórcy Juliusza Makarewicza. Pod jej wpływem młodzi prawnicy odstąpili od krytyki rozwiązań kodeksu na rzecz podjęcia prac nad zmianą świadomości polskich sędziów.
During the period of the Second Polish Republic (1918-1939), the movement of the so-called young lawyers sought to create a system of law based on tradition and the Polish national spirit. In accordance with these criteria, they evaluated the Criminal Code of 1932, which was an original creation of Polish legal thought. In their opinion, the code as “basically raw” could, after the introduction of the changes they were suggesting, serve to pursue a repressive criminal policy. Particularly Article 54 of the Criminal Code, which stipulated that judges had to take individual qualities of perpetrators into consideration, was perceived by the young lawyers as an obstacle to meting out severe punishments which would act as a deterrent to committing crimes. The young lawyers advocated the imposition of punishments that serve not to improve the offender but to protect society from crime. However, the concept of applying the criminal code in the spirit of social protection met with a sharp retort from its creator, Juliusz Makarewicz. Influenced by it, the young lawyers abandoned their criticism of the code's solutions in favour of undertaking work to change the consciousness of Polish judges.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2023, 75, 2; 37-53
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kradzież i użycie karty bankomatowej oraz karty płatniczej (wybrane zagadnienia praktyczne)
Autorzy:
Gadecki, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920642.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
kradzież
bankomat
karta bankomatowa
kodeks karny
prawo karne
theft
automated teller
machine
ATM card
Criminal Code
Penal law
Opis:
Artykuł ma na celu ukazanie odpowiedzialności karnej za kradzież i użycie karty bankowej oraz karty bankomatowej (karty pozwalającej wyłącznie na wypłatę pieniędzy z bankomatu). Omówiono następujące pojęcia: „dokument”, „rzecz ruchoma lub przedmiot” oraz „karta uprawniająca do podjęcia pieniędzy z automatu bankowego” (termin użyty w art. 278 § 5 kodeksu karnego). Przedstawiono również analizę dogmatyczną przestępstwa kradzieży w obowiązującym stanie prawnym popełnionego w stosunku do karty uprawniającej do podjęcia pieniędzy z automatu bankowego (przestępstwo określone w art. 278 § 5 kodeksu karnego). Artykuł odpowiada również na pytanie, czy używanie skradzionych kart celem płacenia za towary bez wprowadzania numeru PIN stanowi kradzież (art. 278 § 1 kodeksu karnego), oszustwo (art. 286 § 1 kodeksu karnego), oszustwo komputerowe (art. 287 § 1 kodeksu karnego) czy kradzież z włamaniem (art. 279 § 1 kodeksu karnego). Analiza kodeksu karnego wskazuje, że taki czyn jest kradzieżą.
This article aims to examine criminal liability for theft and use of cash card and ATM card (card enabling only the withdrawal of money from an automated teller machine). Examined herein is the meaning of the following terms: “document”, “movable item or object” and “card enabling the withdrawal of money from an automated teller machine” (the term used in Article 278 § 5 of the Criminal Code). Also dogmatic aspects of a theft offence in current legal regime are examined with regard to card enabling the withdrawal of money from an automated teller machine (the offence specifi ed in Article 278 § 5 of the Criminal Code). This paper also answers the question whether using stolen cash card to purchase goods without entering Personal Identifi cation Number (PIN) is theft (Article 278 § 1 of the Criminal Code), fraud (Article 286 § 1 of the Criminal Code), computer fraud (Article 287 § 1 of the Criminal Code) or burglary (Article 279 § 1 of the Criminal Code). The analisys of the Criminal Code shows that such acts are theft.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2016, 1(121); 145-158
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pytanie o narażenie na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w opiniach pożarowych
Autorzy:
Małozięć, D.
Koniuch, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/372878.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
bezpośrednie niebezpieczeństwo
uszczerbek na zdrowiu
utrata życia
Kodeks Karny
narażenie
opiniowanie
biegły
direct danger
injury
loss of life
Criminal Code
risk
opinions
proficient
Opis:
Autorzy przedstawiają sposób rozumienia pojęcia „narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu” przez pryzmat literatury prawniczej i orzecznictwa. Podane zostały szczegółowe interpretacje określeń „narażać” oraz „bezpośredniość niebezpieczeństwa”, co pozwala na wyciagnięcie wniosku, że ostateczne ustalenie występowania stanu „narażenie na bezpośrednie niebezpieczeństwo” leży po stronie organu procesowego, który jednak powinien w tym względzie ściśle współpracować z biegłym. Biegły powinien w sposób opisowy przedstawić możliwe konsekwencje postepowania sprawcy. Biegły samodzielnie nie powinien wskazywać kwalifikacji prawnej czynu.
The paper is research limit of the way of comprehend notion „exposure to direct danger or grave detriment to health” arise from judicial verdicts and comments of lawyers. Presented above in article interpretations of „exposure” and „directness” enable drawing a conclusion that final settlement of occurrence state „exposure to direct danger” is within the competence of courts and public prosecutor. Assess of legal qualification should be joint action for lawyers and experts however experts, however experts should only help in assessment by using their master hand’s knowledge.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2008, 2; 115-123
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziecko jako ofiara namowy do targnięcia się na własne życie – uwagi na tle art. 151 k.k
A child as a victim of incitement to attempt on his own life – comments in the context of Article 151 of the Criminal Code
Autorzy:
Kędra-Chmielewska, Róża
Kubacki, Oskar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027108.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
child
Criminal Code
incitement to attempt on one’s own life
suicide
murder
dziecko
kodeks karny
przestępstwo namowy człowieka do targnięcia się na własne życie
samobójstwo
zabójstwo
Opis:
Celem artykułu było udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy w przypadku namowy dziecka do czynu suicydalnego jest ono ofiarą przestępstwa namowy człowieka do targnięcia się na własne życie (art. 151 k.k.), czy też raczej narzędziem w rękach sprawcy i pokrzywdzonym w wyniku przestępstwa zabójstwa (art. 148 § 1 k.k.). W pierwszej kolejności zaprezentowano ogólną charakterystykę czynu zabronionego, stypizowanego w przepisie art. 151 k.k., a więc jego podmiot, przedmiot, stronę podmiotową i przedmiotową. Szczególną uwagę poświęcono zwłaszcza znamieniu ,,namowy”, zastanawiając się, czy należy je rozumieć w ujęciu wąskim (wyłącznie jako namawianie za pomocą słów), czy raczej szerokim (utożsamiając ją z nakłanianiem, charakteryzującym podżeganie). Wskazano również, że bardziej przekonujący jest drugi z wyżej zakreślonych poglądów. Dostrzeżono także, że – zgodnie z większościowym poglądem prezentowanym w piśmiennictwie – możliwe jest namówienie do targnięcia się na własne życie jedynie takiego człowieka, który rozumie znaczenie czynu suicydalnego. Następnie omówiono spór w doktrynie, który pojawił się wokół tytułowego zagadnienia. Niektórzy autorzy wskazują bowiem, że w przypadku namowy dziecka, które nie potrafi rozpoznać znaczenia własnego czynu do targnięcia się na własne życie, należy w istocie mówić o zabójstwie. W tym przypadku dziecko jest zarówno ofiarą, jak i narzędziem w rękach sprawcy. Inni z kolei podnoszą, że zachowanie się sprawcy namawiającego takie dziecko do czynu suicydalnego musi być kwalifikowane jako przestępstwo stypizowane w przepisie art. 151 k.k. W opracowaniu ustalono, że bardziej przekonujący jest pierwszy pogląd i zaprezentowano argumenty przemawiające na jego rzecz oraz omówiono dorobek doktryny w tym zakresie. Rozważono także, czy możliwe jest wyznaczenie jakiejś konkretnej granicy wiekowej, do której możliwe będzie dokonanie kwalifikacji omawianego przestępstwa już jako namowy człowieka do targnięcia się na własne życie, dochodząc do wniosku, że granica taka nie powinna zostać wyznaczona, albowiem rozwoju człowieka nie można ściśle utożsamiać z jego wiekiem. Na zakończenie wyrażono opinię, że konieczna jest nowelizacja przepisu art. 151 k.k., ponieważ jego obecne brzmienie wywołuje liczne wątpliwości interpretacyjne. Do dokonania powyższych ustaleń wykorzystano metodę dogmatycznoprawną.
The aim of the article is to answer the question whether in the case of inciting a child to a suicidal act he or she is a victim of a crime involving incitement to attempt on one’s own life (Article 151 of the Criminal Code) or rather a tool in the hands of the perpetrator and a murder victim (Article 148(1) of the Criminal Code). First, the article describes the general characteristics of the prohibited act specified in Article 151 of the Criminal Code, i.e. its subject, object, subjective and objective side. Particular attention is given to the trait of “incitement”. The authors wonder whether it should be understood narrowly (only as incitement with the use of words) or perhaps broadly (identifying it with abetting, which characterizes instigation). The authors point out that they are more convinced by the latter view. It is also noticed—in line with the majority view presented in the literature—that it is only possible to incite someone to make an attempt on his life if they understand the meaning of a suicidal act. This is followed by a discussion of the dispute on the issues in question in the scholarly circles. Some authors raise that in the case of inciting a child who cannot recognize the meaning of his own act to take his own life, we should in fact talk about murder. In this case, the child is both a victim and a tool in the hands of the perpetrator. Others, in turn, argue that the behaviour of the perpetrator who incites such a child to commit a suicidal act must be classified as a crime specified in Article 151 of the Criminal Code. The authors find the first view more convincing and thus present arguments in its favour and discuss relevant scholarly writings and commentary. They also assess whether it is possible to set a specific age limit up to which it will be possible to classify the crime in question as incitement to make an attempt on one’s own life, reaching the conclusion that such a limit should not be set, because human development cannot be strictly identified with one’s age. Finally, the authors express an opinion that the provision of Article 151 of the Criminal Code must be amended, because its current wording raises numerous interpretation doubts. An analysis of the law in force is used to formulate these conclusions.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2021, 35; 37-51
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies