Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ": Czechoslovakia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Between Stalinism and Infrastructural Globalism: The International Geophysical Year (1957–8) in Czechoslovakia, Poland and German Democratic Republic
    Autorzy:
    Olšáková, Doubravka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/601591.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Cold War
    Eastern Europe
    Cold War science
    infrastructural globalism
    international geophysical year
    GDR
    Polska
    Czechoslovakia
    Opis:
    This article analyses the political, scientific, and social circumstances of the beginning of infrastructural globalism in Eastern Europe, using the example of the International Geophysical Year (1957–8). This research programme led to the establishment of the first large global infrastructures operating in Eastern Europe, i.e. behind the Iron Curtain, under the auspices of international organizations (UNESCO, ICSU). Following the Geneva conference in 1955, large infrastructures and ‘big data’ science were supposed to become part of Soviet science diplomacy. The paper shows that while the Soviet Union and East-European countries accepted the challenge and became part of the global scientific community, nevertheless specific features of data and information control remained under the strict surveillance of the USSR.
    Źródło:
    Acta Poloniae Historica; 2017, 115
    0001-6829
    Pojawia się w:
    Acta Poloniae Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Praga è sola»: il Sessantotto in Cecoslovacchia raccontato dalla stampa italiana (gennaio 1968 – settembre 1969)
    Autorzy:
    Bellifemine, Onofrio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195601.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-03
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    journalism
    USSR
    Czechoslovakia
    Cold War
    Prague Spring
    protests of 1968
    giornalismo
    URSS
    Cecoslovacchia
    Guerra Fredda
    Primavera di Praga
    Sessantotto
    Opis:
    La Primavera di Praga è stato uno degli eventi più significativi del 1968, capace di lasciare larghe tracce nella storia del ‘900 europeo. Analizzando i principali quotidiani e riviste italiane del periodo, questo saggio intende fornire un’interpretazione delle linee di lettura, delle analisi e delle cronache giornalistiche più interessanti di quell’evento. Particolare attenzione è stata dedicata a tre momenti che hanno avuto una particolare importanza nello svolgimento dell’intera vicenda: la caduta di Novotný e l’ascesa di Dubček; il consolidamento del gruppo riformista; l’intervento armato sovietico e la reazione della stampa italiana.
    Prague’s Spring was one of the most significant event of 1968, able of leaving large signs in the history of the 20th century in Europe. This essay intends to provide an interpretation of the most interesting reading lines, analysis and journalistic reports of that event through the main Italian newspapers and magazines of that period. A particular attention is given to three important moments that were the turning point of that event: the falling of Novotný and the rising of Dubček; solidification of the reformist’s group; the armed intervention of the soviets and the reaction of the Italian press.
    Źródło:
    e-Scripta Romanica; 2020, 8; 1-21
    2392-0718
    Pojawia się w:
    e-Scripta Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Czechoslovak Little Sister: A brief overview of the organizational development of the foreign intelligence service in Communist Czechoslovakia, 1953–1989
    „Czechosłowacka młodsza siostra” – krótki zarys zmian organizacyjnych w służbie wywiadowczej komunistycznej Czechosłowacji w latach 1953–1989
    Autorzy:
    Žáček, Pavel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/477714.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    komunizm
    zimna wojna
    Czechosłowacja
    MSW
    aparat Służby Bezpieczeństwa
    Pierwsza Delegatura, służba wywiadowcza
    Communism
    Cold War
    Czechoslovakia
    Interior Ministry
    State Security Apparatus
    First Directorate
    foreign intelligence service
    Opis:
    Pierwsza Delegatura Wywiadu, jedna z najważniejszych służb StB (tajnej policji), wyłoniła się z wywiadu zagranicznego i politycznego w trakcie najważniejszej reorganizacji czechosłowackiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w październiku 1953 r. Pierwsza Delegatura odgrywała ważną rolę do końca 1989 r., będąc satelickim aparatem wywiadu sowieckiego oraz realizacji polityki zagranicznej i polityki bezpieczeństwa całego bloku komunistycznego. Czechosłowacki wywiad pracował zgodnie z kilkoma wytycznymi operacyjnymi w taki sam sposób jak wywiad sowiecki: polityczny, naukowy i technologiczny oraz wywiad nielegalny. W siedzibie głównej mieściło się kilka działów operacyjnych i departamentów, których struktura organizacyjna była stosunkowo często zmieniana. Na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX w. Pierwsza Delegatura rozszerzyła swoją działalność na wiele regionów całego świata i funkcjonowała w Azji, Afryce i Ameryce Południowej oraz w krajach, będących głównymi wrogami reżimu (USA, Wielkiej Brytanii, Republice Federalnej Niemiec, Francji itd.). W 1968 r. wywiad czechosłowacki osiągnął wiele sukcesów i zdołał przeniknąć do wybranych instytucji politycznych, bezpieczeństwa oraz finansów demokracji zachodnich oraz państw Trzeciego Świata. Po stłumieniu Praskiej Wiosny Pierwszą Delegaturę zreorganizowano. Przeprowadzono gruntowną wymianę personelu, co miało duży wpływ na jego modus operandi. Wywiad działał ponownie pod nadzorem sowieckim, a w okresie normalizacji stał się godną zaufania satelicką służbą wywiadowczą bloku komunistycznego, odgrywając jedną z ról w globalnej strategii skoordynowanej z centralą KGB w Moskwie. Rozwój wywiadu czechosłowackiego można łatwo prześledzić, obserwując stopniowy wzrost liczby pracowników Pierwszej Delegatury: pod koniec 1953 r. zatrudniała ona tylko 300 osób; na początku roku 1962 – 854; pod koniec roku 1969 – 1341; a w 1988 r. łączna liczba pracowników wywiadu wyniosła 1562 osoby. Wzrosła także liczba obcokrajowców pracujących w tej instytucji: pod koniec 1953 r. było ich osiemnastu w siedemnastu krajach, działających w ambasadach Czechosłowacji; w połowie lat sześćdziesiątych – 41 w 39 krajach, a pod koniec lat osiemdziesiątych – 38 w 35 krajach. Liczba nielegalnych rezydentów była znacznie niższa. Artykuł koncentruje się na rozwoju struktury organizacyjnej wywiadu i dokonanych w nim zmianach, a także na składzie kierownictwa Pierwszej Delegatury i poszczególnych działów operacyjnych oraz zaplecza centrali; częściowo także jednostek organizacyjnych działających na terytorium Czechosłowacji. Tylko niewielka część rozważań obejmuje rozwój sieci agentów, skład personelu poza granicami kraju, zarządzanie przez sowiecką służbę wywiadowczą oraz współpracę z zaprzyjaźnionymi służbami satelickimi.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2017, 30; 319-339
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawozdanie jugosłowiańskiego ambasadora w PRL Arso Milatovicia dotyczące sytuacji politycznej w Polsce w latach 60. XX wieku
    Report by the Yugoslav Ambassador to the People’s Republic of Poland, Arso Mijatovic, on the Political Situation in Poland in the 1960s
    Autorzy:
    Ristanović, Rade
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52765615.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
    Tematy:
    Yugoslavia
    Polska
    foreign policy
    Cold War
    intervention in Czechoslovakia
    Arso Milatovic
    LCY
    PUWP
    Jugosławia
    Polska
    polityka zagraniczna
    zimna wojna
    interwencja w Czechosłowacji
    Arso Milatović
    ZKJ
    PZPR
    Opis:
    Po okresie zerwania, wynikłego z konfliktu Jugosławii z państwami Kominformu, od drugiej połowy lat 50. XX wieku doszło również do odbudowania relacji polsko-jugosłowiańskich. Wizyty najważniejszych polityków w blasku fleszy aparatów z obu stron zakłócane były przez globalne jak i wewnętrznej natury wydarzenia. Dlatego też, by lepiej zrozumieć naturę tych wydarzeń, zaprezentowany zostanie dokument autorstwa jugosłowiańskiego ambasadora w PRL Arso Milatovicia. Jego treść analizuje sytuację wewnętrzną w Polsce w latach 60. XX wieku. Sprawozdanie jest zdeponowane w zbiorach specjalnych Konstantina „Kočy” Popovicia i Leposavy „Lepy” Perović w Archiwum Historycznym Belgradu. Nie był on dotychczas publikowany ani nie był przedmiotem analizy autorów zajmujących się tą tematyką.
    After a break that resulted from the conflict between Yugoslavia and the Cominform states, from the second half of the 1950s, the Polish-Yugoslav relations were also rebuilt. The visits of the most important politicians in the light of the camera flashes from both sides were disrupted by the global and internal nature of the events. Therefore, to better understand the nature of these events, a document written by the Yugoslav ambassador to the People’s Republic of Poland, Arso Milatovic, will be presented. Its content analyzes the internal situation in Poland in the 1960s. The report is deposited in the special collections of Konstantin “Koča” Popović and Leposava “Lepa” Perović in the Historical Archives of Belgrade. It has not been published so far, nor has it been analyzed by authors dealing with this subject.
    Źródło:
    Tabularium Historiae; 2021, 10; 11-48
    2543-8433
    Pojawia się w:
    Tabularium Historiae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od Czechosłowackich Sił Zbrojnych do Czechosłowackiej Armii Ludowej. Armia czechosłowacka w trakcie zimnej wojny 1950–1956. Plany rozbudowy i przekształcenia organizacyjne
    From the Czechoslovak Armed Forces to the Czechoslovak People’s Army. The Czechoslovak Army during the Cold War 1950–1956. Expansion Plans and organizational Transformation
    От чехословацких вооруженных сил до Чехословацкой народной армии. Чехословацкая армия во время холодной войны 1950–1956 гг. Планы по ее расширению и организационным преобразованиям В данной статье делается попытка охарактеризовать организационные
    Autorzy:
    Hryciuk, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887037.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-14
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Czechosłowacka Armia Ludowa
    Armia Radziecka
    Komunistyczna Partia Czechosłowacji
    Układ Warszawski
    zimna wojna
    Czechoslovak People’s Army
    Soviet Army
    Cold War
    Warsaw Pact
    Communist Party of Czechoslovakia
    Чехословацкая Народная Армия
    Советская Армия
    Холодная война
    Коммунистическая партия Чехословакии
    Варшавский договор
    Opis:
    Artykuł przynosi próbę scharakteryzowania przemian organizacyjnych armii Czechosłowacji w latach 1950–1956. Implikowane zaostrzającą się sytuacją międzynarodową plany rozbudowy armii zostały sformułowane we wrześniu 1950 r. Ich realizacja została przyśpieszona w wyniku ustaleń narady przedstawicieli kierownictw partyjnych i ministrów obrony państw tzw. demokracji ludowej w styczniu 1951 r. w Moskwie. Zasadniczym celem miało być wystawienie do 1953 r. gotowych do walki i odpowiednio wyposażonych sił zbrojnych na wypadek wojny z państwami NATO. Liczebność armii czechosłowackiej w 1953 r. – szczytowym okresie rozwoju – sięgnęła 300 tys. żołnierzy. Rozbudowa armii odbywała się pod stałym nadzorem radzieckiego Sztabu Generalnego oraz licznych radzieckich doradców wojskowych. Doszło do wprowadzenia w czechosłowackich siłach zbrojnych radzieckich wzorców organizacyjnych, systemu szkolenia i przygotowania bojowego. Przynależność Czechosłowacji do Układu Warszawskiego od 1955 r. było w istocie zalegalizowaniem stanu faktycznego – podległości armii czechosłowackiej wobec zewnętrznego ośrodka dyspozycyjnego. Na skutek ekstensywnego rozwoju struktur organizacyjnych oraz wyposażenia w uzbrojenie wywodzącego się z lat II wojny światowej armia czechosłowacka w połowie lat pięćdziesiątych pozostawała strukturą słabo wyszkoloną, na ogół anachronicznie uzbrojoną, której gotowość do sprostania wymogom ówczesnego pola walki stała pod znakiem zapytania.
    This article attempts to characterize the organizational transformation of the Czechoslovak army between 1950–1956. Plans for expanding the army, necessitated by the worsening international situation, were formulated in September 1950. The implementation of these plans was accelerated after the agreements that were made during a conference held between the 9th–12th January 1951 in Moscow, which was attended by the leaders and defence ministers of the so-called People’s Democracies and their Soviet counterparts. The main goal was to deploy combat-ready and adequately equipped armed forces in the event of a war with NATO countries by 1953. The size of the Czechoslovak army in 1953 – the peak period of its development – reached 300,000 soldiers. The expansion of the army was carried out under the constant supervision of the Soviet General Staff and numerous Soviet military advisers. Organizational patterns, systems of training and combat preparations that were employed by the Soviet military were introduced into the Czechoslovak armed forces. The admittance of Czechoslovakia into the Warsaw Pact in 1955 was in fact confirmation that the Czechoslovak army was now subordinate to an external authority. As a result of the extensive development of organizational structures and equipment from the Second World War, the Czechoslovak army in the mid-1950s remained poorly trained and generally used outdated armaments and equipment, thus its readiness to meet the requirements of the contemporary battlefield was questionable.
    В данной статье делается попытка охарактеризовать организационные преобразования чехословацкой армии в 1950–1956 гг. Планы по расширению армии, вызванные ужесточением международной обстановки, были сформулированы в сентябре 1950 г. Их реализация была ускорена в результате договоренностей, предпринятых представителями партийных руководящих органов и министрами обороны государств т. н. народной демократии в январе 1951 г. в Москве. Основная цель заключалась в развертывании боеспособных и хорошо оснащенных вооруженных сил на случай войны со странами НАТО к 1953 г. Численность чехословацкой армии в 1953 г., на пике ее развития, достигла 300 тыс.солдат. Расширение армии происходило под постоянным контролем Советского Генштаба и многочисленных советских военных советников. В чехословацкие вооруженные силы внедрили советские организационные схемы, системы обучения и боевой подготовки. Вступление Чехословакии в Варшавский договор в 1955 г. было, по сути, легализацией фактического положения, то есть подчинения чехословацкой армии внешнему диспозиционному центру. В результате экстенсивного развития организационных структур и использования вооружения, берущего своё происхождение еще в годы Второй Мировой войны, чехословацкая армия в середине 1950-х годов оставалась плохо натренированной структурой, и как правило, анахронично вооруженной, а ее готовность соответствовать требованиям тогдашнего поля боя стояла под вопросом.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 3 (277); 167-210
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Początki działalności wywiadowczej Departamentu I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w krajach Bloku Wschodniego
    The Beginnings of Intelligence Activity by Department I of the Polish Ministry of Internal Affairs in the Eastern Bloc Countries
    Autorzy:
    Bagieński, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22180842.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    intelligence
    civil intelligence
    Department I of the Ministry of Internal Affairs
    Ministry of Internal Affairs (Poland)
    Security Service
    Albania
    Czechoslovakia
    Czech Republic
    Slovakia
    Bulgaria
    Hungary
    Soviet Union
    Yugoslavia
    China
    Cuba
    Mongolia
    Vietnam
    North Korea
    Romania
    counterintelligence
    espionage
    Cold War
    security
    wywiad
    wywiad cywilny
    Departament I MSW
    MSW
    Służba Bezpieczeństwa
    Czechosłowacja
    Czechy
    Słowacja
    Bułgaria
    Węgry
    Związek Sowiecki
    Jugosławia
    Chiny
    Kuba
    Wietnam
    Korea Północna
    Rumunia
    kontrwywiad
    szpiegostwo
    zimna wojna
    bezpieczeństwo
    Opis:
    Działalność Departamentu I MSW, czyli wywiadu cywilnego PRL, w krajach bloku wschodniego należy do najmniej znanych aspektów jego aktywności. Początkowo ograniczała się ona niemal wyłącznie do kontrwywiadowczej ochrony placówek. W latach sześćdziesiątych, na skutek zdystansowania się lub wręcz konfliktu części państw znajdujących się dotąd w orbicie wpływów Związku Sowieckiego, wywiad PRL przystąpił do zbierania informacji na ich temat. Odbywało się to jednak według innych zasad niż na pozostałych terenach. W myśl przyjętych założeń Departament I MSW nie miał prawa do werbowania w nich współpracowników spośród miejscowych obywateli i do zdobywania wiadomości musiał wykorzystywać tzw. wywiad bezagenturalny. Proces rozwijania działalności tego rodzaju był rozciągnięty w czasie, a jego dynamika zależała od sytuacji w danym państwie. W pierwszej kolejności zainteresowano się Chinami, Jugosławią, Rumunią i Albanią, a następnie Czechosłowacją. Wydarzenia Praskiej Wiosny sprawiły, że nastąpiło istotne przewartościowanie i podjęto decyzję o położeniu większego nacisku na pracę w krajach „demokracji ludowej”. W rezultacie jesienią 1969 r. Departament I MSW dysponował już infrastrukturą umożliwiającą mu zbieranie informacji ze wszystkich głównych państw bloku, z wyjątkiem Związku Sowieckiego. Na początku lat siedemdziesiątych część z nich stała się oficjalnymi przedstawicielstwami MSW PRL przy sojuszniczych organach bezpieczeństwa. Mimo tego kontynuowano ograniczoną pracę wywiadowczą. Ukształtowany w tym okresie system pracy utrzymał się w zasadniczym kształcie aż do upadku systemu w 1989 r.
    Intelligence activity performed in other Eastern Bloc countries is one of the least well-known aspects of the Department I of the Ministry of Internal Affairs (the civilian intelligence service in People’s Republic of Poland). At first, the Department’s activity was limited almost exclusively to counterintelligence protection for Polish diplomatic missions. When the relations with some of the countries in the Soviet orbit cooled off or broke down in the 1960s, Polish intelligence began to gather information on those countries as well. This activity, however, was handled under a different set of rules compared to other countries. Department I was not authorised to recruit informants among local citizens and relied instead on intelligence gathered from so-called “non-informant sources”. The gathering of intelligence would be built up gradually over time, and the dynamics of the process depended on the local situation. At first the focus was primarily on China, Yugoslavia, Romania and Albania, followed by Czechoslovakia. A shift in focus was caused by the Prague Spring, and a decision was made to place a greater emphasis on activities in other “people’s democracies”. As a result, by the fall of 1969 Department I already had in place an infrastructure for intelligence gathering in all of the bloc’s main countries, the USSR excepted. In the early 1970s some of those structures became official outposts representing the Polish Ministry of Internal Affairs to allied security services in other communist countries. Nonetheless, intelligence work continued, though with a limited scope. The system developed in that period persisted in roughly the same form until the system’s collapse in 1989.
    Źródło:
    Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2020, 18; 13-55
    1733-6996
    Pojawia się w:
    Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies