Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Koziol, E." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Czy De oratore Cycerona może być nazwany dialogiem platońskim?
Is Cicero’s De Oratore an Imitation of Plato’s Dialogue?
Autorzy:
Kozioł, Joanna E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119684.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dialog cyceroński
dialog platoński
forma literacka
naśladownictwo
autorytet
mistrz
wychowanie
doskonały mówca
Ciceronian dialogue
Platonic dialogue
literary form
imitation
authority
master
education
ideal orator
Opis:
This paper seeks to describe the imitation of Platonic dialogues in the aspect of their literary form recognized in Cicero’s De oratore. It requires a presentation of selected polemical interpretations regarding distinct traits of Platonic dialogue as well as taking sides in the matter. The first part of the paper presents G. Zoll’s interpretation of the Platonic dialogue, who in his dissertation on literary form of Ciceronian dialogues labels De oratore the ‘most Platonic’ of his dialogues. In his interpretation, he follows Cicero's way of understanding the features of Plato's masterpieces. Cicero considered the Platonic dialogue to be, first of all, a written tribute paid to the late master by his thankful disciple and, secondly, a text, whose aim is to present a pedagogic situation and to guide its readers. In the second part of the paper an analysis on the double pedagogic situation of De oratore is carried out. In the pedagogic situation presented in the dialogue the role of the master is played by Crassus, while Sulpicius and Cotta are placed on the position of his disciples. This ‘inner’ situation is reflected by the ‘outer’ one, which is evoked on the level of the narrator-author and implied reader. Special attention is paid to various means of building the master’s authority and of enhancing narrator’s importance. The third part of the paper presents briefly opinions of L. Edelstein and P. Plass, who consider Plato’s anonymity to be the most meaningful trait of his works. These commentators stress the presence of aversion towards sophists and speakers of poetical tradition, who usurp the role of the master. This aversion was vividly displayed in many dialogues. According to the mentioned scholars, pedagogy of the Platonic dialogue is different from the ancient model pedagogy, and therefore qualitatively different from Cicero’s pedagogy expressed in De oratore. This confrontation of contagious interpretations of Platonic dialogue facilitates the reevaluation of Cicero’s imitation of Plato’s dialogues.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 58-59, 3; 55-71
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies