Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zbawienie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Ku teologii nadziei Świętej Bożej Rodzicielki
Towards the Theology of Hope of Mary, the Mother of God
Autorzy:
Lekan, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040616.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Maryja
nadzieja
zbawienie
Kościół
Mary
hope
salvation
Church
Opis:
Nadzieja człowieka wierzącego oparta jest na wierności Bożej miłości, ukazującej się w pięknie dzieła zbawienia, którego obrazem jest Najświętsza Maryja Panna. Jednak misterium zbawienia człowieka potrzebuje stale swojej eklezjalnej aktualizacji. W obecnej refleksji stawiamy pytanie o obecność Dziewicy Maryi na drodze pełnej realizacji nadziei człowieka. Jej obecność jako Matki i Nauczycielki, która – jak uwypukla to ostatni Sobór – „przyświeca pielgrzymującemu Ludowi Bożemu jako znak niezachwianej nadziei i pociechy” (KK 68). Pochylając się nad naturą nadziei Maryi dostrzegamy, że jest ona zbudowana na fundamencie relacji wiary pomiędzy Nią a Bogiem. Niewątpliwie próbą wiary, a jednocześnie nadziei Dziewicy Maryi, jest tajemnica Zwiastowania. Maryja przyjmuje tu postawę głęboko dynamiczną, pokładając pełną nadzieję w łasce Bożej. Ta postawa towarzyszy Jej na przestrzeni całego życia. Dalej, ważnym jest spojrzenie na nadzieję Maryi w wymiarze eklezjalnym. Posiada ona dwa dopełniające się elementy, gdyż Dziewica Maryja jest jednocześnie członkiem nowego Ludu Bożego i jego Matką. Kontemplując wydarzenia Jej życia, Kościół odnajduje w osobie i życiu Maryi swój paradygmat nadziei. Wreszcie widzimy Maryję jako znak pewnej nadziei na drodze każdego człowieka zdążającego ku Bogu. Udział Maryi w realizacji dzieła naszego zbawienia i Jej obecność w Kościele wskazuje nam fundament i cel naszej nadziei: Boga, który obdarza stworzenie możliwością wiecznego udziału w Jego Boskim życiu miłości.
The believer's hope is based on his faithfulness to God's love that is shown in the beauty of salvation, whose image is the Blessed Virgin Mary. However, the mystery of man's salvation constantly needs its ecclesial actualization. In the present reflection we put the question about the presence of the Virgin Mary on the way of a full realization of man's hope. Her presence as that of a Mother and Teacher, who – as the latest Council stresses – “does […] shine forth on earth, until the day of the Lord shall come, as a sign of sure hope and solace to the people of God during its sojourn on earth”. Giving our attention to the nature of Mary's hope we notice that it is built on the foundation of the relation of faith between Her and God. Undoubtedly the mystery of Annunciation is a test of the Virgin Mary's faith, and at the same time of Her hope. Mary assumes a deeply dynamic attitude here, pinning Her full hope upon God's grace. This attitude accompanies Her during Her whole life. Then, a view of Mary's hope in the ecclesial dimension is important. It has two complementary elements, as the Virgin Mary is at the same time a member of God's new people and their Mother. Contemplating the events in Her life the Church finds in Mary's person and life its paradigm of hope. And finally, we can see Mary as a sign of a certain hope on the way of every man heading towards God. Mary's participation in the realization of our salvation, and Her presence in the Church shows us the foundation and the aim of our hope: God, who grants the creation the possibility to eternally participate in His Divine life of love.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 91-108
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apokalipsa św. Jana 12
Autorzy:
Kasiłowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371193.pdf
Data publikacji:
2019-04-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Apokalipsa
Maryja
zbawienie
Kościół
wizja
diabeł
Apocalypse
Mary
salvation
Church
vision
devil
Opis:
W przeprowadzonych analizach autor uwzględnia dane historyczne tekstu i nauczanie Kościoła na temat Maryi. Zauważyć należy, że przedstawiona w znaku Kobieta łączy ideę skromności z otrzymaniem chwały od Boga. Podkreśla się jej rolę w darowaniu nowego życia. W kontraście do niej demoniczny Smok puszy się i nadyma, pretendując do posiadania nieograniczonej władzy. Jest on wrogiem życia, a chce być władcą świata, dlatego występuje przeciwko Kobiecie i narodzonemu Dziecku. Tym dzieckiem jest Mesjasz. Występujący termin basanidzo (12,2), nieużywany normalnie, gdy mowa o bólach porodu, zachęca do dostrzeżenia roli Kobiety w zbawczym dziele Mesjasza, które jest związane z krzyżem i rodzeniem uczniów do nowego życia. Wskazuje na to fakt porwania Dziecka po narodzinach do Bożego Tronu, co oznacza eksponowanie finału życia Chrystusa, czyli wydarzeń paschalnych, przynoszących ludziom zbawienie. Są oni nazwani resztą potomstwa Kobiety, bo uczestniczy ona w ich nowych narodzinach do królestwa Bożego. Widać, że zbawienie jest dziełem Bożym. Staje się ono udziałem człowieka dzięki krwi Baranka (Eucharystia) i zaangażowaniu w głoszenie Ewangelii. Czas Kościoła jest czasem walki ze złem. Reszta potomstwa Kobiety (Kościół) doświadcza w tym czasie pomocy ze strony Boga i solidarności stworzeń, mając nadzieję na osiągnięcie zwycięstwa w niebie.
In the analyses carried out, the author takes into account the historical data of the text and the teaching of the Church on the subject of Mary. It should be noted that the woman represented in the sign combines the idea of modesty with receiving glory from God. It emphasises her role in giving new life. In contrast to it, the demonic Dragon swaggers and puffs, pretending to have unlimited power. It is the enemy of life, and it wants to be the ruler of the world, therefore it is against the Woman and the Newborn. The newborn child is the Messiah. The term basanidzo (12.2), not used normally for the labour pain, encourages to see the role of the Woman in the salvific work of the Messiah, which is connected with the cross and the birth of disciples to a new life. This is indicated by the fact that the Child is being taken after birth to God’s Throne, which means exposing the finale of Christ’s life, that is, the Paschal events that bring salvation to people. They are called the rest of the Woman’s offspring because she participates in their new birth to the kingdom of God. It can be seen that salvation is God’s work. It becomes a share of the human being thanks to the blood of the Lamb (Eucharist) and the commitment to preaching the gospel. The time of the Church is the time of struggle against evil. The rest of the offspring of the Woman (the Church) during this time is experiencing God’s help and solidarity of all beings, hoping to achieve victory in heaven.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2019, 30, 2; 5-33
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’atto di appartenenza alla Chiesa secondo Karl Rahner
The membership of the Church according to Karl Rahner
Akt przynależności do Kościoła według Karla Rahnera
Autorzy:
Proniewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469397.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Kościół
Karl Rahner
sakrament
chrzest
usprawiedliwienie
zbawienie
Church
sacrament
baptism
justification
salvation
Opis:
W artykule jest podjęta refleksja na temat: Aktu przynależności do Kościoła w ujęciu Karla Rahnera. Tożsamości Kościoła nie można sprowadzić jedynie do wspólnoty, która zarządza sakramentami jako narzędziami zbawienia. Kościół jest sakramentem darowanym przez Chrystusa światu. Kościół jest rzeczywistością dialogu zbawczego Boga z ludzkością. W nim ten dialog się konkretyzuje indywidualnie i wspólnotowo. Rozpoczyna się on wraz z przyjęciem sakramentu chrztu. Chrzest warunkuje pełny udział w Kościele. Chrzest jest sakramentem łaski Boga udzielanej ludziom jako usprawiedliwienie, które zwycięża na zawsze ludzkie winy i grzechy tym, którzy go przyjmują.
The article reflects on the topic The Role of the Church in Karl Rahner’s view. The identity of the Church cannot be reduced only to the community that administers the sacraments as the instruments of salvation. The Church is a sacrament given by Christ to the world. The Church is the reality of God’s saving dialogue with humanity. Only in God this dialogue may be realized individually or in a community and it begins with the sacrament of baptism. Baptism enables to partcipate fully in the Church. Baptism is the sacrament of God’s grace given to people as a justification. The justification always conquers human guilt and sins of those who receive baptism.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2018, 25; 113-133
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misterium Kościoła a zbawienie człowieka
Mystery of Church and Salvation of Man
Autorzy:
Fiuk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601418.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jezus Chrystus
Kościół
Objawienie
ofiara
zbawienie
Christ
Church
Divine Revelation
Sacrifice
Salvation
Opis:
Niniejsze badanie tajemnicy Kościoła jest jednocześnie dociekaniem istoty tajemnicy zbawienia człowieka. Powołanie przez Chrystusa Kościoła jest początkiem nowego etapu historii zbawienia. Jednocześnie to misterium wyraża się w codziennym życiu chrześcijanina poprzez jego współpracę z Duchem Świętym. W misterium Kościoła dokonuje się wspólnota Boga z człowiekiem. W ten sposób tajemnica zbawienia przenika istotę człowieka oraz poprzez życie sakramentalne elementy boskie przenikają to, co ludzkie. Owo przenikanie się elementów boskich i ludzkich jest tajemnicą, a jednocześnie oczywistością zbawiającą i przenikającą życie chrześcijańskie. Widzimy więc, że Kościół w całej swej pełni jawi się dwuwymiarowo, jest boski i ludzki. W płaszczyźnie tej dwuwymiarowości „wydarza się” zbawienie.
The subject of this study is not only reflection upon the mystery of the Church, but also inquiring on the mystery of man’s salvation. The foundation of the Church by Jesus Christ is the beginning of a new phase in the history of salvation. At the same time this mystery is expressed in the daily life of a Christian through his or her cooperation with the Holy Spirit. In this sacred mystery of the Church a communion of God with a man is formed. In this way, the mystery of salvation becomes the essence of man and through the sacramental life, divine elements permeate with human elements. This penetration of the divine and human elements is a mystery and at the same time the evidence that is saving and penetrating Christian life. Thus we see that the Church in all its fullness appears two – dimensional, the divine and the human. In those dimensions, both divine and human salvation “occurs”.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2015, 9, 1; 137-147
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Skok wiary” w Lutrowej nauce o usprawiedliwieniu
“Leap of Faith” in Luther’s Doctrine of Justification
Autorzy:
Porada, Rajmund
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594924.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Luther
doctrine of justification
faith
deeds
salvation
Church
Luter
nauka o usprawiedliwieniu
wiara
uczynki
zbawienie
Kościół
Opis:
The article presents Luther’s teaching on justification by faith and its theological implications. In the doctrine of justification, the Reformer of Wittenberg found a way to free itself from doubts about salvation, concluding that not deeds and confession of sins before God, but only faith makes righteousness before God. Luther’s new perspective on the relation of man to God can be called a “leap of faith”. According to the Father of the Reformation, faith itself is enough for being sure of one’s own salvation. In this view, faith is identified with salvation. The basis of Luther’s conception of faith lies in his theological anthropology and its implications have become evident in ecclesiology.
Artykuł stanowi prezentację nauczania Lutra na temat usprawiedliwiającej wiary i wynikających stąd niektórych teologicznych implikacji. W nauce o usprawiedliwieniu Reformator z Wittenbergi znalazł sposób na uwolnienie się od wątpliwości w kwestii zbawienia, dochodząc do wniosku, że nie uczynki i wyznawanie przed Bogiem swoich niepowodzeń, lecz jedynie wiara czyni sprawiedliwym przed Bogiem. Zaproponowaną przez Lutra nową perspektywę spojrzenia na relację człowieka do Boga można nazwać „skokiem wiary”. Według Ojca Reformacji sama wiara wystarczy, by być pewnym swego zbawienia w sposób ostateczny. W tym ujęciu wiara utożsamia się z pewnością zbawienia. Podłoże Lutrowej koncepcji wiary znajduje się w jego teologicznej antropologii, zaś jej implikacje stały się widoczne w eklezjologii.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2017, 17; 149-164
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbawienie w nirwanie z perspektywy soteriologii chrześcijańskiej
Salvation in Nirvana from the Perspective of Christian Soteriology
Autorzy:
Mrózek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480278.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
buddyzm
chrześcijaństwo
cztery szlachetne prawdy
droga
Kościół
nirwana
zbawienie
Buddhism
Christianity
four noble truths
way
Church
nirvana
salvation
Opis:
W artykule postawiono najpierw pytanie o zbawienie jako zasadnicze dla każdej religii, w tym dla buddyzmu, który drogę do niego widzi w unicestwieniu cierpienia. Następnie przedstawiono cztery szlachetne prawdy (o cierpieniu, o jego powstaniu, zniszczeniu oraz drodze do zniszczenia cierpienia). Zaznaczono, iż naukę o nich wyłożył Budda po doświadczeniu najwyższego i doskonałego oświecenia. W dalszej kolejności podjęto analizę nirwany – bowiem zgodnie z tym, co głosił Budda, człowiek może „uwolnić się” od cierpienia i osiągnąć zbawienie właśnie w nirwanie. Dopiero na tym tle dokonano oceny nirwany w świetle chrześcijańskiej doktryny o zbawieniu. Stwierdzono, iż dla buddystów zbawienie jawi się w pewnym sensie jako samospełnienie (osiągnięcie samego siebie), a także rezultat wewnętrznej świadomości. Ponadto w buddyzmie wyzwolenie osiąga się własnymi siłami. Z tego też względu chrześcijańska doktryna, w myśl której Jezus Chrystus jest jedynym Zbawicielem, nie może być przez buddystów uznana.
The article first presents the question of salvation as essential for every religion, including Buddhism, which sees the annihilation of suffering as a way to it. Then four noble truths are presented (about suffering, about its origin, destruction and the way to the destruction of suffering). It is emphasized that Buddha was teaching about them after experiencing the supreme and perfect enlightenment. Next, the analysis of nirvana is made - in accordance with what the Buddha proclaimed, man can ”free himself” from suffering and achieve salvation in nirvana. It is only with this background that the assessment of nirvana in the light of the Christian doctrine of salvation became possible. It was found that for the Buddhists, salvation appears in a sense as self-fulfillment as well as the result of internal consciousness. Furthermore, in Buddhism liberation is achieved by one’s own strength. For this reason, the Christian doctrine of Jesus Christ as the only Savior cannot be recognized by Buddhists.
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 1; 117-132
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Paweł II – Pontifex Maximus dialogu międzyreligijnego
John Paul II – Pontifex Maximus of interreligious dialogue
Autorzy:
Żmudziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558677.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
dialog
Jan Paweł II
Kościół
kultura
pokój
religia
zbawienie
Church
culture
dialogue
John Paul II
peace
religion
salvation
Opis:
Dialog jest pojęciem, które po Soborze Watykańskim II wyznaczyło kierunki poszukiwań teologicznych i duszpasterskich. Pontyfikat Jana Pawła II był z całą pewnością czasem, w którym szeroko pojęty dialog stał się codziennym wymiarem eklezjalnej aktywności. Użyta w tytule niniejszego artykułu nazwa Pontifex Maximus, (Najwyższy Budowniczy mostów) wskazuje na najwyższą godność Biskupa Rzymu w wymiarze kapłańskim, ale też na jego zdeterminowanie w dialogu międzyludzkim, rozumianym jako dialog ekumeniczny, międzyreligijny i kulturowy. Papież Jan Paweł II był więc kontynuatorem soborowego dynamizmu, dając jednocześnie pogłębione podstawy dialogu oraz dyskredytując wszystkie jego wypaczenia. Wskazywał właściwe formy dialogu i wyznaczał zadania poszczególnym członkom wspólnoty Kościoła. Wobec przedstawicieli innych religii wysuwał propozycje płaszczyzn spotkania i je inicjował. Świadczą o tym chociażby najbardziej spektakularne wydarzenia, jak wizyta w rzymskiej synagodze czy Światowy Dzień Modlitwy o Pokój w Asyżu.
Dialogue is the conception which determined the ways of theological and priestly searching made after the Vatican Council II. The pontificate of John Paul II was the time in which the dialogue happened to be the daily measurement of the ecclesiological activity. The name Pontifex Maximus (The Most Important Bridge Builder), that was used in the title of that article, shows the greatest dignity of the Bishop of Rome in the priestly measurement. Hence John Paul II is the continuator of the Council’s dynamism simultaneously giving the dialogue’s bases and discrediting all its distortions. He showed the correct dialogue forms and pointed jobs to the particular members of the Church’s communion. He gave the propositions of meeting and initiated them, to representatives of other religions. The most spectacular events that show it are: the visit to the synagogue of Rome or The World’s Prayer for peace in Assisi.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2012, 30; 175-186
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara jako warunek biblijnego uzdrowienia. Uzdrowienie jako znak budzący wiarę
Faith as a condition of biblical healing. Healing as a sign stimulating faith
Autorzy:
Łukasz, Łaszkiewicz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516481.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
cud
znak
uzdrowienie
zbawienie
choroba
wiara
świadek uzdrowienia
Kościół
miracle
sign
healing
salvation
disease
faith
healing witness
Church
Opis:
Wielość cudów i znaków, jakie zapisane są na kartach Biblii, skłania do stawiania pytań o ich właściwe przesłanie. Trudno bowiem uwierzyć, by Bóg czynił je jedynie dla samej ingerencji w świat i życie ludzkie. Jednym z częstszych znaków Boga wobec człowieka jest uzdrowienie z choroby. Również w tym działaniu wyraźnie widać, że Bóg przekracza granice ludzkiego ciała, troszcząc się o całego człowieka. Ewangeliczne sceny są tego niezbitym dowodem. Ważna przy tym jest postawa człowieka, który jest odbiorcą uzdrowienia, a także świadków tego wydarzenia. W artykule zostało ukazane starotestamentalne tło rozumienia cudu-znaku, także na płaszczyźnie terminologicznej. Działanie Boga i Chrystusa, dokonujących uzdrowień, ukazane zostało w kontekście zbawienia, co nadaje tej posłudze właściwe miejsce. Potwierdza to także zaprezentowana terminologia odnosząca się do taumaturgicznej posługi Jezusa. Na tym tle przedstawione zostały relacje między wiarą a uzdrowieniem, zarówno w odniesieniu do Chrystusa, do osoby uzdrawianej, jak i świadków tego wydarzenia. W ostatnim punkcie autor prezentuje realizację posłannictwa uzdrawiania z wiarą i w mocy Ducha Świętego przez Kościół. Cuda biblijne, w tym także uzdrowienia, mogą być właściwie rozumiane tylko w świetle wiary. Nie można bowiem interpretować działania Boga, jeśli się w Niego nie wierzy. Z tego względu w taumaturgicznej posłudze Jezusa, który także działa z wiarą, warunkiem do uzdrowienia jest ufność, że może On dokonać cudu. Do wiary wzywa on tych, których uzdrawia, a także świadków tego wydarzenia. Jednocześnie budzi On i umacnia wiarę, pod wpływem dokonanego uzdrowienia. Do tej misji posłał Chrystus cały Kościół, czego wyrazem jest posłanie i obietnice przekazane Apostołom (Mk 16,15-17).
The multiplicity of miracles and signs that are written in the Bible, prompts us to ask questions about their proper message. It is difficult to believe that God did it only for the sake of interference in the world and in human life. Healing disease is one of the more common signs of God for people. In this action we can clearly see that God transcends the human body and takes care of the person as a whole. The Gospel scenes are the unquestionable proof of that. The attitude of a man, who is the recipient of healing, is important as well as is the attitude of witnesses of this event. The article shows the Old Testament background to understand the miracle-sign, also at the terminology level. The activity of God and Christ, performing healings has been shown in the context of salvation. which gives this ministry the right meaning. This is also confirmed by the terminology presented in relation to the thaumaturgic ministry of Jesus. Based on this background the relationship between faith and healing has been presented in relation to Christ, to the person receiving the healing, as well as to the witnesses of this event. In the last section of the article the author presents the mission of healing with faith and in the power of the Holy Spirit realised through the Church. The biblical miracles, including healings, can be properly understood only in the light of faith. It is impossible to interpret the actions of God, if one does not believe in Him. For this reason, in the thaumaturgic ministry of Jesus, who also acts with faith, trust that He can perform a miracle is a condition for healing. He calls to the faith those, who He heals, as well as witnesses of this event. At the same time He stimulates and strengthens the faith, under the influence of healing. Christ sent the whole Church for this mission,, which is reflected in the message and promises transferred to the Apostles (Mk 16,15-17).
Źródło:
Studia Paradyskie; 2016, 26; 73-88
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcje Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa
Functions of the Resurrection of Jesus Christ
Autorzy:
Mastej, Jacenty
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040455.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jesus Christ
Church
credibility
resurrection
Christianity
God's Revelation
salvation
faith
Jezus Chrystus
Kościół
wiarygodność
zmartwychwstanie
chrześcijaństwo
Objawienie Boże
zbawienie
wiara
Opis:
Artykuł ukazuje funkcje zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Są to: funkcja motywacyjna, objawieniowa, chrystologiczna, zbawcza, wiarotwórcza, eklezjotwórcza i antropologiczna. Ponieważ wymienione funkcje wzajemnie się dopełniają, implikują i uzupełniają, zmartwychwstanie należy ukazywać holistycznie, łącznie z jego osobowym centrum – Jezusem Chrystusem. Całościowa, a zarazem wieloaspektowa, prezentacja zmartwychwstania uwyraźnia wyjątkowy charakter chrześcijaństwa, którego sercem jest Jezus Chrystus, który umarł, zmartwychwstał i żyje.
The article aims at the presentation of the functions fulfilled by Jesus Christ's resurrection. The following functions have been presented and discussed in the article: the motivating one, the revelatory one, Christological one, salvific one, faith-creating one, church-creating one and anthropological one. Presented functions complement, entail and supplement one another. For that reason the resurrection should be presented holistically together with its personal core – Jesus Christ. Comprehensive, and at the same time multifaceted, presentation of the resurrection, highlights the unique character of Christianity with Jesus Christ, who died, rose from the dead and lives, as its core.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 9; 77-100
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pokój jako misja Kościoła
Peace as a mission of the Church
Autorzy:
Przybyłowski, Jan Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038199.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
krzyż
zbawienie
pokój
przebaczenie grzechów
nawrócenie
sprawiedliwość
znak pokoju
Church
cross
Salvation
peace
forgiveness of Sins
conversion
righteousness
peace sign
Opis:
Podstawową misją Kościoła jest głoszenie Jezusa Chrystusa i urzeczywistnianie zbawienia, którego Jezus dokonał na Krzyżu. Krzyż jest więc prawdziwym symbolem pokoju. Krzyż, za sprawą misji ewangelizacyjnej Kościoła, został wpisany w dzieje każdego narodu, ale też jest częścią historii całej ludzkości. Jest to nie tylko znak religijny, ale to również symbol ludzkiej wolności. Człowiek wolny może odrzucić Kościół i krzyż, ale grozi to utratą pamięci i dziedzictwa chrześcijańskiego. Tymczasem prawdziwym źródłem pokoju w powszechnej społeczności ludzkiej jest przebaczenie i nawrócenie, czyli wprowadzenie przez człowieka we własnym wnętrzu prawa Bożego. Pokój nie jest utopią i jest możliwy. I dlatego, że jest możliwy, pokój jest obowiązkiem. Dlatego człowiek może i powinien sprawić, aby siła rozumu zwyciężyła nad racjami siły. Kościół, wzywając do pokoju, wzywa przede wszystkim do czynienia sprawiedliwości: Opus iustitiae pax – „Jeśli pragniesz pokoju, pracuj na rzecz sprawiedliwości”.
The primary mission of the Church is to proclaim Jesus Christ and realizing of salvation, which Jesus made on the cross. The cross is so true symbol of peace. Cross, thanks to the evangelizing mission of the Church, entered in the happening of any nation, but also is part of the history of humanity. This is not just a religious sign, but it’s also a symbol of human freedom. Free man may reject the Church and cross, but there is a loss of memory and Heritage Christian. Meanwhile, the real source of peace in human society is forgiveness and conversion, that is, introduction by man in his own inside of God’s law. Peace is not a utopia and is possible. And because it is possible, peace is a duty. That is why a man can and should make to the force of reason over force reasons. The Church, calling for peace, first and foremost, invited to do justice: Opus iustitiae pax – „If you want peace, work for justice”.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 131-144
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jedność communio Kościoła
Communio unity of the Church
Autorzy:
Karwacki, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056683.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
Bóg
Ojciec
Jezus Chrystus
Duch Święty
misterium
Kościół
wspólnota
sakrament
Eucharystia
zbawienie
God
Father
Jesus Christ
Holy Spirit
mystery
Church
community
sacrament
Eucharist
salvation
Opis:
The concept of communion applied to the Church expresses the depth of the Mystery of the Church very well. The Church is a complex reality. Communio of the Church assumes a triple dimension: vertical communio with God, horizontal communio with people and Eucha-ristic, communio of the Body of Christ. Community between people is possible thanks to God the Father, who unites them through Jesus Christ in the Holy Spirit, so that they all become a community, the Church in the proper sense, communion.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 67-82
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ku rehabilitacji teologii wyzwolenia
Towards a Rehabilitation of Liberation Theology
Autorzy:
Góźdź, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040611.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Liberation Theology
Liberation Theology structures
poverty
liberation
Gustavo Gutiérrez
Gerhard Ludwig Müller
Church
Christian freedom
salvation
teologia wyzwolenia
ubóstwo
wolność
Kościół
wolność chrześcijańska
zbawienie
Opis:
Rehabilitacja teologii wyzwolenia stała się obecnie możliwa dzięki wytężonej pracy kilku teologów, a w szczególności: Gustavo Gutiérreza – jednego z ojców teologii wyzwolenia w Ameryce Łacińskiej i kardynała Gerharda Ludwiga Müllera – dziś prefekta Kongregacji Nauki Wiary. Impulsem do tych działań mogło być w porę zauważone przez Josepha Ratzingera w instrukcji Libertatis conscientia zaniepokojenie spowodowane traktowaniem przez teologię wyzwolenia ubóstwa tylko w wymiarze materialnym. Gutiérrez i Müller uważają jednak, że ubóstwo jest symbolem wszelkich ograniczeń bytu, a w życiu społecznym uwidacznia to najbardziej ubóstwo materialne i socjalne. Dla teologii wyzwolenia bardzo palącym punktem wyjścia jest więc ubóstwo materialne, ale ubóstwo rozciąga się w efekcie na całość przygodnej egzystencji ludzkiej. „Ubogi” z istoty swej woła do Boga, a Bóg w Starym i Nowym Testamencie szczególnie troszczy się o „ubogiego”. Tak egzystencja ludzka – jako kontyngentna – jest uboga, a więc dotyczy wszystkich, nie tylko materialnie ubogich, lecz również i bogatych. Stąd każdy człowiek potrzebuje wyzwolenia z tej nędzy moralnej, zła, grzechu i śmierci. W ten sposób teologia wyzwolenia nadaje teologii klasycznej realność i właściwe rozumienie wolności, która ma swe źródło jedynie w Bogu. Jezus Chrystus, wcielony Bóg, jest Boskim Wyzwolicielem z nędzy egzystencjalnej każdego człowieka.
Liberation Theology, which began in Latin America in the 1960s, faced constant opposition and objections on the part of classical theology. It has been constantly accused of secularizing and sociologizing the main Christian religious concepts - salvation, freedom and Church, in particular. This is why, in 1984 and 1986, Cardinal Joseph Ratzinger, Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith, issued the Instruction Libertatis nuntius and Libertatis conscientia. The movement lost its status and developmental impetus, finding itself under sharp criticism of Rome. Nevertheless, thanks to the long-term fruitful cooperation of Professor Gerhard Ludwig Müller, who later became a bishop and a cardinal, with Gutiérrez and other liberation theologians as well as with the Latin American episcopates, the basic conceptual network for Liberation Theology has been developed. It emphasizes classical, universal and evangelical aspects of Liberation Theology to prove that it enriches classical theology with its qualities of social realism, praxeological outlook and its historical and sociological dynamism. As a result, Liberation Theology, whose main objective is to make Gospel real and active in this life rather than in its abstract manifestation alone, seems to be more and more openly accepted as legitimate on behalf of the Vatican and Pope Francis. In this way, it can undergo its revalidation and a second chance for growth.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 5-20
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Juden, Christen und der Gesalbte
Żydzi, Chrześcijanie i Mesjasz
Autorzy:
Naab, Erich
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092722.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jews
Christians
Messiah
Jesus Christ
olive tree
Church
salvation
Juden
Christen
Messias
Jesus Christus
Ölbaum
Kirche
Heil
Żydzi
chrześcijanie
Mesjasz
Jezus Chrystus
drzewo oliwne
zbawienie
Kościół
Opis:
Das Verhältnis von Juden und Christen wird von der Theologie des Paulus, vor allem aus deinem Bild vom Ölbaum, verstanden. Dort ist von einer gemeinsamen Wurzel und ursprünglichen (jüdischen) und von aufgepfropften (aus dem Heidentum kommenden) Zweigen die Rede, während vom Stamm des Ölbaumes nicht gesprochen wird. Wo ist in diesem Bild für die jüdische Wurzel und die Gläubigen aus Juden und Heiden der Platz für Christus? Um nicht von einer gänzlich unpaulinischen christusfreien Konzeption auszugehen, wird nach dem Stamm des Ölbaumes gefragt. Damit wird die bleibende Zugehörigkeit der Christen zum jüdischen Ursprung betont und eine Anregung zum Verständnis des Messias-Christus gegeben, der einer in Haupt und Gliedern ist.
The relationship between Jews and Christians is understood in the theology of St. Paul especially through the image of the olive tree. It speaks of the common root and the original (Jewish) and grafted (pagan) branches, but it does not speak of the trunk of the olive tree. Where is the place for Christ in this picture about Jewish roots and believers from Jews and Gentiles? In order not to deviate completely from the sense of Paul’s conception, we ask about the trunk of the olive tree. This emphasizes the permanent belonging of Christians to their Jewish origin and gives an impulse to understand the Christ-Messiah who is one in the Head and in the members.
Relacja między Żydami i chrześcijanami w teologii św. Pawła pojmowana jest szczególnie poprzez obraz drzewa oliwnego. Jest tam mowa o wspólnym korzeniu i pierwotnych (żydowskich) i zaszczepionych (pochodzących z pogaństwa) odgałęzieniach, podczas gdy nie ma mowy o pniu drzewa oliwnego. Gdzie w tym obrazie o żydowskich korzeniach i wierzących z Żydów i pogan jest miejsce dla Chrystusa? Aby nie odchodzić całkowicie od niepawłowej koncepcji Chrystusa, pytamy o pień drzewa oliwnego. Tym samym zostaje podkreślona trwała przynależność chrześcijan do żydowskiego pochodzenia i do rozumienia pojmowania Mesjasza-Chrystusa, który jest jednym w Głowie i członkach.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2021, 15, 2; 95-107
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tak, Ojcze. Chrystologia modlitwy w ujęciu Josepha Ratzingera / Benedykta XVI
Yes, Father. Christology of Prayer According to Joseph Ratzinger / Benedict XVI
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601536.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
chrystologia
modlitwa
adoracja
posłuszeństwo
Trójca Święta
Eucharystia
Kościół
Tajemnica
byt
capax Dei
zbawienie
pobożność
Christology
prayer
adoration
obedience
the Holy Trinity
the Eucharist
Church
Mystery
existence
salvation
piety
Opis:
Wychowanie do prawdziwie chrześcijańskiej modlitwy będzie zawsze polegało na tym, co jasno wyłożył św. Paweł w swojej olśniewającej carmen Christo: „Niech was ożywiają uczucia znamienne dla Jezusa Chrystusa” (por. Flp 2,5). Z dalszych wersetów wynika, jakie: miłość, dobroć, pokora, posłuszeństwo wobec Boga, dar z siebie. O moralność chodzi tu wtórnie (co nie znaczy: nie-istotnie), pierwszorzędnie zaś o to, by myśleć, działać i kochać jak Jezus, w Nim i dla Niego. Bo Kościół jest wspólnotą zjednoczoną na modlitwie z Jezusem.
Ratzinger shows christological specificity of Christian prayer against the background of the universal phenomenon of prayer based on existential imperative of human transcendental search for sense and longing for the Other. First of all, it consists not so much in the specific spiritual practice as a moral duty, as it has an ontological source. Jesus convinces of that on the pages of the Gospel, when He reveals the very essence of intertrinitary relations in His man’s prayer (both in its content and form) to His Father. The essential relationship between love and submission, adoratio and proskynesis, expressed by the filial communion with the Father’s will, also in the time of death, is a salutary ‘yes’ for us of God’s promises and defines what human piety actually is. Christian prayer consists in participating in the prayers of Jesus and – as such – it constitutes the foundation and essential experience of the Church.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2015, 9, 2; 5-21
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O możliwości zbawienia poza Kościołem. Wybrane zagadnienia soteriologii św. Augustyna
About the possibility of salvation outside the Church – selected issues of saint Augustine’s theology
Autorzy:
Terka, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612074.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
chrzest
dobro wspólne
Kościół
łaska Boża
miłość
państwo Boże
pycha
świętość
wiara
zbawienie
baptism
the common good
Church
grace
love
city of God
pride
sanctity
faith
salvation
Opis:
In Saint Augustine’s teaching, salvation is always an act of God’s grace given to man through the agency of Christ. For this reason, the space of granting this grace is the Church, understood as a component of the structure of totus Christus. The Bishop of Hippo stresses, therefore, the need for belonging to the Church and the importance of baptism in the sanctification and salvation of man, because good deeds done without God’s grace have no value deserving salvation. The Church is, above all, a spiritual community in which a factor decisive to man’s communication with God, besides God’s grace, is primarily the love of God; and what closes up the human heart to this grace is pride. Therefore, aside from the visible community of Christians, there are also those just, who are among the saved. They include also those, who cure the disease of pride with the love of other people and service for the common good.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 62; 511-539
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies