Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Papież Franciszek" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Eklezjologia inkluzywna według papieża Franciszka
    Inclusive ecclesiology according to Pope Francis
    Autorzy:
    Rabiej, Stanisław Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16729538.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Church
    Pope Francis
    inclusive ecclesiology
    Kościół
    papież Franciszek
    eklezjologia inkluzywna
    Inclusive Ecclesiology
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę ocenę dotychczasowego, niespełna dziesięcioletniego pontyfikatu Papieża Franciszka w domenie jego troski duszpasterskiej o Kościół. W jej całokształcie można rozpoznawać znamiona eklezjologii inkluzywnej. W uzasadnieniu zasadności tego terminu odwołano się do źródeł biblijnych. Wskazano na ile w nauczaniu i praktyce pastoralnej Franciszka przejawia się logika integracji hołdująca  kulturze spotkania, która pozwala dojść do głosu sensus fidei Ludu Bożego. Przywołano wybrane teksty i gesty Papieża zachęcające do tworzenia „Kościoła bliskości” poprzez wyjście na peryferie. Dla osiągnięcia zamierzonego celu badawczego posłużono się metodą analizy zgromadzonego materiału w postaci rejestrowanych wystąpień i publikowanych tekstów Biskupa Rzymu w latach 2013-2022 uzasadniających zasadność  zastosowania terminu: eklezjologia włączająca (inkluzywna). W wyniku swoistego cross-reading wskazano ich kompatybilność z wcześniejszym nauczaniem Urzędu Nauczycielskiego Kościoła. 
    The article attempts to assess Pope Francis' pontificate of less than a decade so far in the domain of his pastoral concern for the Church. In its totality, one can recognize the hallmarks of inclusive ecclesiology. In justifying the validity of the term, reference was made to biblical sources. It was pointed out to what extent Francis' teaching and pastoral practice manifests the logic of inclusiveness honouring the culture of encounter, which allows the sensus fidei of the People of God to come to the fore. Selected texts and gestures of the Pope encouraging the creation of a „Church of proximity” by going to the periphery are recalled. To achieve the intended research goal, the method of analyzing the collected material in the form of recorded speeches and published texts of the Bishop of Rome in 2013-2022 justifying the legitimacy of the term: inclusive ecclesiology was used. As a result of a kind of cross-reading, their compatibility with the earlier teaching of the Church was indicated. 
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2022, 22; 23-46
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ekumenizm w optyce ewangelizacji w ujęciu papieża Franciszka
    Ecumenism in the perspective of evangelization according to Pope Francis
    Autorzy:
    Kałużny, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076682.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    ekumenizm
    jedność chrześcijan
    Kościół
    ewangelizacja
    papież Franciszek
    ecumenism
    Christian unity
    Church
    evangelization
    Pope Francis
    Opis:
    Celem niniejszego opracowania jest prezentacja kluczowych aspektów ekumenicznej wizji papieża Franciszka w perspektywie ewangelizacji. Na początku zwrócono uwagę na współzależność ruchu ekumenicznego i ewangelizacyjnej misji Kościoła. Następnie przedstawiono w kluczu misyjnym wybrane elementy ekumenicznej wizji papieża Franciszka: naturę i cel dążeń ekumenicznych, model jedności oraz podstawowe wymiary dynamiki dążenia do jej urzeczywistnienia. W końcowej części sformułowano wnioski i wskazano na zagadnienia domagające się dalszych badań. Z przeprowadzonych analiz wynika, że postrzeganie ekumenizmu w optyce ewangelizacji stanowi ważny klucz do lepszego zrozumienia ekumenicznej myśli i aktywności papieża Franciszka.
    The present essay aims at presenting key aspects of the ecumenical vision of Pope Francis in the perspective of evangelization. First, the author focused upon the interdependence of the ecumenical movement and the evangelizing mission of the Church. Next, the author presented selected elements of the ecumenical vision of Pope Francis: the nature and aim of ecumenical efforts, the model of unity and basic dimensions of the dynamics of striving to realize it. Finally, the author formulated his conclusions and pointed to some issues which must be investigated further. It follows from the analysis made that perceiving ecumenism in the perspective of evangelization is an important key to a better understanding of the ecumenical thought and activity of Pope Francis.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2021, 21; 7-26
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Papieża Franciszka metafory Kościoła
    Pope Franciss metaphors of the Church
    Autorzy:
    Draguła, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592030.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    pope Francis
    Church
    metaphor
    woman
    sheepfold
    field hospital
    papież Franciszek
    Kościół
    metafora
    owczarnia
    kobieta
    szpital polowy
    Opis:
    Metafora jest środkiem stylistycznym polegającym na takim połączeniu wyrazów, dzięki któremu przynajmniej jeden z nich uzyskuje nowe znaczenie. Skutkiem metafory jest zmiana dotychczasowego, dosłownego znaczenia i uzyskanie znaczenia wtórnego: przenośnego i niedosłownego. Zgodnie z kongitywistyczną koncepcją metafory, nie jest ona jedynie sposobem obrazowania mającym na celu przekonanie odbiorcy, ale spełnia funkcję poznawczą, tzn. umożliwia odbiorcy poznanie (kognicję) przedstawionej w metaforze rzeczywistości. Papież Franciszek bardzo chętnie odwołuje się do przepowiadania obrazowego i stosuje metafory. Jednym ze źródeł teologicznych jest dla Franciszka latynoamerykańska teologia Kościoła jako ludu. Do ulubionych metafor Franciszka, którymi wyraża on prawdę o Kościele, należy metafora kobiety, owczarni i szpitala polowego. Wszystkie te obrazy – choć mają swoje biblijne prototypy i pierwowzory – nabierają u Franciszka nowej treści: koncentrują się na bliskości, bezpośredniości relacji, a nawet na czułości, jaką powinny się charakteryzować relacje wewnątrzeklezjalne. Poszerzając interpretację zastosowanych metafor, Franciszek jednocześnie pogłębia teologię Kościoła, wskazując na te jego cechy, które w dotychczasowej eklezjologii były niezauważalne. W ten sposób metafora staje się nie tylko środkiem dydaktycznym stosownym dla skuteczniejszego przepowiadania prawdy o Kościele, ale także drogą do teologicznego poznania Kościoła
    A metaphor is a figure of speech based on a combination of words which gives at least one of them a new meaning. As a result, the hitherto, literal meaning is transfered into a secondary one: figurative and non-literal. According to the cognitivist concept of metaphor, it is not merely a means of description aimed at convincing the recipient, but it bears a cognitive function – allowing the recipient for the cognition of the reality which the metaphor presents. Pope Francis is very keen to use figurative preaching and metaphors. One of his theological sources is the Latin American theology of the Church as the people. Talking about the Church, he eagerly refers to the metaphors of a woman, sheepfold, and field hospital. All of them, though rooted in the Bible, gain new content in Francis’s preaching: they focus on closeness, directness, even tenderness, which should characterize relations within the Church. Widening the interpretation of the metaphors, at the same time Francis deepens the theology of the Church as he points to the features of the Church which ised to go unnoticed in ecclesiology. Therefore a metaphor is not only an educational means used for the purpose of more effective preaching about the Church, but also a way leading to the theological cognition of the Church.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 159-177
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Theandric Role of the Church in the Life of the World during, before and after COVID−19 Pandemic
    Teandryczna rola Kościoła w życiu świata w czasie, przed i po pandemii Covid−19
    Autorzy:
    Omollo, Fredrick
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2108731.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kościół
    teandryczna natura Kościoła
    Covid−19
    papież Franciszek
    Church
    theandric nature of the Church
    Pope Francis
    Opis:
    The “earthly” Church is on pilgrimage and has the task of making disciples of all peoples (cf. Mt 28:19−20). She has her transcendental dignity, proportional to its representative (sacramental) essence and function as the universal sacrament of salvation. In the Christological perspective, the “earthly” Church carries out the redemptive and salvific work of Christ. On the part of the Church, this saving work is still relevant, polymorphic and incomplete, and sometimes also tainted by sin. For the Church is not identical with the Kingdom of God. Therefore, the current question remains how to realize the theandric nature of the Church in her mission in the current historical, social and cultural context? A particular drama in the implementation of the Church's mission is added today by the situation of the Covid−19 pandemic, which on the one hand contributes to hindering the exercise of a particularly liturgical function and, on the other hand, intensifies the process of impoverishment of people in many countries of the world. The new poor become an additional challenge for the Church in her charitable mission. The article has a dogmatic-pastoral character, and its main sources are post-conciliar documents and the latest statements of Pope Francis. According to the author, the Church, as a community of Christ's disciples, must learn from her Master to build interpersonal relationships in search of harmony with the world and at the service of humanity. Remembering the theandric nature of the Church can be very helpful in this task.
    Kościół „ziemski” jest w drodze i ma za zadanie czynić uczniami wszystkie narody (por. Mt 28,19-20). Ma swoją godność transcendentalną, proporcjonalną do jego reprezentacyjnej (sakramentalnej) istoty i funkcji jako powszechnego sakramentu zbawienia. W perspektywie chrystologicznej Kościół „ziemski” realizuje odkupieńcze i zbawcze dzieło Chrystusa. Ze strony Kościoła to zbawcze dzieło jest wciąż aktualne, polimorficzne i niepełne, a niekiedy także splamione grzechem. Kościół bowiem nie jest tożsamy z Królestwem Bożym. Dlatego aktualnym pytaniem pozostaje, jak realizować teandryczną naturę Kościoła w jego misji w aktualnym kontekście historycznym, społecznym i kulturowym? Szczególnej dramaturgii w realizacji misji Kościoła dodaje dzisiaj sytuacja pandemii Covid−19, która z jednej strony przyczynia się do utrudnienia wypełniania szczególnie funkcji liturgicznej, a z drugiej strony wzmaga proces ubożenia ludzi w wielu krajach świata. Nowi ubodzy stają się dodatkowym wyzwaniem dla Kościoła w jego misji charytatywnej. Artykuł ma charakter dogmatyczno−pastoralny, a jego głównymi źródłami są dokumenty posoborowe i najnowsze wypowiedzi papieża Franciszka. Zdaniem autora − Kościół jako wspólnota uczniów Chrystusa − musi uczyć się od swego Mistrza budowania relacji międzyludzkich w poszukiwaniu harmonii ze światem i w służbie ludzkości. Pamięć o teandrycznej naturze Kościoła może w tym zadaniu okazać się bardzo pomocna.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 6; 47-59
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Młodzi w Kościele Faranciszka
    The Young people in Franciss Church
    Autorzy:
    Szczodry, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592033.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Pope Francis
    the Youth
    the World Youth Day
    Church
    Mission
    papież Franciszek
    młodzież
    Światowy Dzień Młodzieży
    Kościół
    misja
    Opis:
    Po wyborze na Stolicę Piotrową papież Franciszek bardzo szybko wszedł w świat młodych ludzi i zaskarbił sobie ich zaufanie. Nawiązał z nimi życzliwy, ale i wymagający dialog, który sprawił, że dla wielu stał się ważnym punktem odniesienia oraz przewodnikiem i towarzyszem po drogach wiary i życia. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie głównych treści papieskiego nauczania skierowanego do młodzieży oraz zadań, jakie stawia Franciszek młodemu pokoleniu chrześcijan w Kościele i w świecie. Studium przedmiotu objęło analizę oficjalnych dokumentów i wypowiedzi papieża Franciszka, jakimi są coroczne orędzia na Światowy Dzień Młodzieży, homilie podczas Mszy św. w uroczystość Niedzieli Palmowej (która w Kościele obchodzona jest również jako Światowy Dzień Młodzieży w wymiarze diecezjalnym), przemówienia i homilie ze Światowych Dni Młodzieży w Rio de Janeiro i w Krakowie oraz List do młodych z okazji przygotowania Documento Preparatorio XV Zgromadzenia Ogólnego Zwyczajnego Synodu Biskupów na temat „Młodzież, wiara i rozeznanie powołania”. W ich świetle wyszczególniono następujące zagadnienia: 1) młodość; 2) misja młodych w Kościele; 3) misja młodych w świecie
    Following his election as the Bishop of Rome Pope Francis immediately entered the world of young people and won their trust. He has established with them a kind, yet challenging dialogue that made the Pope an important source of reference, a guide and a companion on the paths of faith and life. This article aims at presenting the main content of the papal teaching addressed to the young people as well as the tasks set by Francis to the young generation of Christians in the church and the world. The study involves analysis of official documents and speeches of Pope Francis that constitute yearly messages for the World Youth Day, homilies delivered during Palm Sunday celebrations (which is treated in Church as the World Youth Day at a diocesan level), speeches and homilies from Rio de Janeiro and Cracow World Youth Days as well as the letter addressed to the young people on the occasion of the presentation of the preparatory document of the 15th Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops dealing with the topic «Young People, the Faith and Vocational Discernment». The following issues were separated in the light of the above documents: 1) the Youth, 2) the Mission of the Young People in the Church, 3) the Mission of the Young People in the world.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 211-232
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metamorfoza czy transformacja doktryny Kościoła w nauczaniu Franciszka?
    Metamorphosis or Transformation of Church Doctrine in Francis’ Teaching?
    Autorzy:
    Krzesik, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29430774.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    papież Franciszek
    pluralizm religijny
    teologia ludu
    Kościół
    synodalność
    prymat
    ekologia
    Pope Francis
    religious pluralism
    theology of the people
    Church
    synodality
    primacy
    ecology
    Opis:
    Od pierwszych dni pontyfikatu papieża Franciszka katolicy na całym świecie usiłują zrozumieć intencje, które przyświecają następcy Piotra, kiedy zabiera głos w istotnych dla nauczania Kościoła kwestiach. U wielu katolików niektóre elementy nauczania Franciszka rodzą niepokój, u innych zdziwienie, a jeszcze inni entuzjastycznie je aprobują. Tekst jest próbą analizy niektórych elementów nauczania Franciszka i genetycznego pochodzenia głoszonych treści, które implikują niewierność przyjętemu nauczaniu Magisterium. Wśród analizowanych tematów są podejmowane przez papieża zagadnienia: rozumienie Kościoła, prymat Piotra, małżeństwo katolickie, dialog międzyreligijny, ekologia. Autor poszukuje odpowiedzi na pytanie, czy papież odczytuje znaki czasu i dostosowuje nauczanie Kościoła do mentalności i realiów życia współczesnego człowieka, czy też dokonuje przewrotu, który może przynieść trudne do przewidzenia konsekwencje.
    From the first days of Pope Francis’ pontificate, Catholics around the world have been trying to understand the intentions of the Successor of Peter when he speaks on issues important to the teaching of the Church. For many Catholics, some elements of Francis’ teaching are disturbing, others are surprised, and still others enthusiastically endorse them. This text is an attempt to analyze some elements of Francis’ teaching and the genetic origin of the proclaimed content, which imply an infidelity to the accepted teaching of the Magisterium. The topics analyzed include the following issues raised by the Pope: understanding of the Church and the primacy of Peter, Catholic marriage, interreligious dialogue, and ecology. The author is looking for an answer to the question of whether the Pope reads the signs of the times and adjusts the teaching of the Church to the mentality and realities of modern life, or whether he is staging a coup that may bring consequences that are difficult to predict.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2022, 26, 2; 159-179
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Religious Taming of the Digital Continent: from John Paul II to Francis The adventures of Pope Francis on the digital continent
    Religijne oswajanie kontynentu cyfrowego: od Jana Pawła II do Franciszka Przygody Franciszka na kontynencie cyfrowym
    Autorzy:
    Goban‑Klas, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596975.pdf
    Data publikacji:
    2017-03-31
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Kościół
    media
    media społecznościowe
    internet
    ewangelizacja
    papież Franciszek
    Benedykt XVI
    Jan Paweł II
    Church
    social media
    evangelization
    Pope Francis
    Benedict XVI
    John Paul II
    Opis:
    Today, the Catholic Church skillfully adapts the achievements of mod ern communication technologies to support the pastoral ministry. The author of this article shows what attitude towards modern digital tech nologies was presented by the last three popes: John Paul II, Benedict XVI, and Francis. Each of them, in their own way, formed a dialogue with the faithful, using the digital tools in a conscious and thoughtful way. The Pope’s relationship with the faithful, mediated by modern media, confirms that digital tools, now called the digital age, play an important role in the evangelization of the modern world.
    W dzisiejszych czasach Kościół katolicki w umiejętny sposób adaptu je osiągnięcia współczesnych technologii komunikacyjnych do wspo magania posługi duszpasterskiej. Autor niniejszego artykułu ukazuje jakie stanowisko wobec nowoczesnych technologii cyfrowych prezen towali ostatni trzej papieże: Jan Paweł II, Benedykt XVI i Franciszek. Każdy z nich na swój specyficzny sposób nawiązał dialog z wierny mi, wykorzystując cyfrowe narzędzia w sposób świadomy i przemyśla ny. Relacje papieży z wiernymi, zapośredniczone przez nowoczesne media, potwierdzają, że cyfrowe narzędzia, pełnią obecnie, w czasach zwanych erą cyfrową, niezwykle ważna rolę w ewangelizacji współ czesnego świata.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2017, 16, 1; 45-56
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Same Missionary Society. Inspired and Heartened New Ways by Pope Francis
    To samo Zgromadzenie Misyjne. Nowe drogi. Zainspirowany i zachęcony przez papieża Franciszka
    Autorzy:
    Madziar, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480700.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Church
    Divine Word Missionaries (SVD)
    evangelization
    images of the Church
    mission
    Pope Francis
    Kościół
    Zgromadzenie Słowa Bożego (SVD)
    Ewangelizacja
    figury Kościoła
    misja
    papież Franciszek
    Opis:
    The author attempts to present briefly the image of the Church, which Pope Francis not only proclaims but, more notably, exemplifies with his life. Referring to personal experiences, the author links the practical involvement of the Society of the Divine Word to these images of the Church. It seems that the most visible examples are the concrete lives of the missionaries. In this way, the author would like to provoke new questions in the search for further development of this undoubtedly great heritage of the SVDs. It can also be an incentive to read the «signs of the times» boldly. While being sensitive to the ever-changing situation of the world and emerging new challenges, one should not forget that there are tenacious and current values that always belong to the essence of missionary presence among people. Such awareness can save us from the trap of focusing on quick and, therefore, immediate results, because we are not the last instance of evangelization, and it is not on us that the fate of Christianity ultimately depends on. In our dealings with people it is not simply about creating short-lived enthusiasm in them. What matters more is to have the courage to offer them the real hope, grounded in the everpresent truth of Jesus Christ. Therefore, mentioning specific examples, it seems reasonable to claim that the Divine Word missionaries are still genuinely trying to leave a lasting imprint on the people entrusted to their care. At the same time, the author is convinced that they can leave such a trace only through a Christian life with depth, which consequently means “as profoundly human as possible”. Such life of missionaries was the beginning of an encounter of many people with Christ in the past and can initiate such a meeting today. The author is not at all original, but he follows the thought of one of the most outstanding contemporary theologians, Josef Ratzinger: “God is known thanks to people who know him, and the way to God always leads by a person who is already close to God”. Equally, Pope Francis through his words and actions helps many people in their encounter with Christ. His example may be for some missionaries a confirmation of the validity of their previous way of proclaiming the Gospel. For others this is an inspiration. For those who are discouraged on their way they are in need of help to rediscover the precious value of missionary life.
    W niniejszym tekście podjęto próbę zwięzłego przedstawienia obrazu Kościoła, który głosi i aktualizuje swoim życiem papież Franciszek. Sięgając do osobistych doświadczeń, autor wplata w te obrazy Kościoła praktyczne zaangażowanie Zgromadzenia Słowa Bożego. Wydaje się, że najbardziej czytelny przykład stanowi konkretne życie misjonarzy werbistów. W ten sposób autor chciał zachęcić do nowych pytań w poszukiwaniu dalszego rozwoju tego niewątpliwie wielkiego dziedzictwa werbistów. Może to być również zachętą do śmiałego odczytywania znaków czasu. Będąc wrażliwymi na ciągle zmieniającą się sytuację świata i pojawiające się nowe wyzwania, nie powinno się zapominać, że istnieją wartości trwałe i aktualne, które zawsze należą do istoty misyjnej obecności wśród ludzi. Świadomość tego może uchronić od pułapki koncentrowania się na szybkich, a zatem i doraźnych rezultatach, ponieważ misjonarze nie są ostatnią instancją ewangelizacji i to nie od nich zależy ostateczny los chrześcijaństwa, także w wymiarze lokalnym. W kontaktach z ludźmi nie chodzi o to, by wzniecić w nich krótkotrwały entuzjazm, ale by mieć odwagę oferować prawdziwą, a zatem i wymagającą nadzieję, ugruntowaną w zawsze aktualnej prawdzie Jezusa Chrystusa. Dlatego, przytaczając konkretne przykłady, uzasadnione wydaje się twierdzenie, że misjonarze Słowa Bożego wciąż autentycznie starają się zostawiać trwały ślad w ludziach powierzonych ich opiece. Jednocześnie autor jest przekonany, że mogą pozostawić taki ślad tylko przez życie głęboko chrześcijańskie, co oznacza także „jak najbardziej ludzkie”. Tak prowadzone życie misjonarzy było początkiem spotkania wielu ludzi z Chrystusem w przeszłości i może zainicjować takie spotkanie także dzisiaj. Autor nie jest w tym spojrzeniu oryginalny, ale podąża za myślą jednego z najwybitniejszych współczesnych teologów, Josefa Ratzingera. Podobnie papież Franciszek poprzez swoje słowa i gesty pomaga wielu ludziom w osobistym spotkaniu Chrystusa. Jego przykład może być dla jednych misjonarzy potwierdzeniem słuszności ich dotychczasowego sposobu głoszenia Ewangelii, dla drugich – inspiracją, a dla tych, którzy są zniechęceni, pomóc na nowo odkryć wielką wartość misyjnego życia.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2018, 2; 10-29
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Papieża Franciszka prakseologiczna wiarygodność Kościoła. Zarys problematyki
    Pope Francis’ Praxeological Credibility of the Church. An Outline
    Autorzy:
    Mastej, Jacenty
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1685285.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jezus Chrystus
    Kościół
    papież Franciszek
    prakseologiczna wiarygodność Kościoła
    świętość
    radość
    ubóstwo
    ekologia
    Jesus Christ
    Church
    Pope Francis
    praxeological credibility of the Church
    holiness
    joy
    poverty
    ecology
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest zarysowanie problematyki prakseologicznej wiarygodności Kościoła w ujęciu papieża Franciszka. Po wykazaniu chrystyczności Kościoła, zostały omówione cztery prakseologiczne znaki wiarygodności Kościoła. Najpierw przedstawiono świętość, którą Franciszek określa jako najpiękniejsze oblicze Kościoła. W kolejnym punkcie ukazano radość chrześcijańską, jako znak wiarygodności Kościoła. Następnie zaprezentowano Franciszkowe pragnienie Kościoła ubogich i dla ubogich. Na koniec zostało odsłonięte ekologiczne oblicze Eklezji. Powyższe rozważania doprowadziły do stwierdzenia, że zaproponowana przez papieża Franciszka prakseologiczna wiarygodność w sposób wyraźny i przekonujący odsłania przed współczesnym człowiekiem Kościół Chrystusowy. Franciszkowe novum uwidacznia się m.in. w jego stylu nauczania. Sposób przekazywania przez niego ważnych prawd wiary i życia moralnego jest prosty, bezpośredni, bogaty w metafory oraz żywe i plastyczne obrazy zaczerpnięte z codziennego życia. Papież nie tyle zatrzymuje się na teoretycznym ich pogłębianiu, ile ukazuje praktyczne ich zastosowanie, udziela prostych i użytecznych wskazówek, które pomagają w życiowym zaangażowaniu w życie wiary. Tym samym eklezjologiczność Franciszkowego przesłania cechuje eklezjalna praksis. Takie prakseologiczne ukierunkowanie eklezjologii otwiera nowe perspektywy badawcze przed teologią fundamentalną, która ukazując wiarygodność Kościoła powinna więcej skupiać się na jego chrystyczności oraz inspirować się życiem wierzących. Papieża Franciszka prakseologiczne ukazywanie wiarygodności Kościoła uwidacznia się także w tym, że mówi on o Kościele z zachwytem, pietyzmem i miłością – jednocześnie nauczając w prawdzie, nie unika tematów trudnych i bolesnych – gdyż Kościół kocha i ma świadomość wielkiej odpowiedzialności za całą wspólnotę eklezjalną.
    The aim of this article is to outline issues related to the praxeological credibility of the Church as seen by Pope Francis. After demonstrating the Christic nature of the Church, the author discusses the four praxeological signs of the Church’s credibility. First, her holiness is presented, which Francis describes as the Church’s most beautiful face. Next, Christian joy as a sign of the Church’s credibility is presented. Then the author shows Pope Francis’ desire for the Church to be poor and for the poor. Finally, the ecological face of Ecclesia is uncovered. These considerations lead to the conclusion that praxeological credibility proposed by Francis clearly and convincingly reveals the Christ’s Church to modern man. This Francis’ novelty is manifested, among others, in his teaching style. The way he communicates the truths of the faith and moral life, which are important to him, is simple and direct, abundant in metaphors and vivid and lively images taken from everyday life. Rather than theoretically elaborating on them, the Pope demonstrates their practical application; he gives simple and useful tips that us to commit to a life of faith. Thus, the ecclesiological character of Francis’ message is characterised by ecclesial praxis. Such a praxeological orientation of ecclesiology opens new research perspectives on fundamental theology, which – while showing the Church’s credibility – should focus more on her Christic nature and be inspired by the lives of the faithful. Pope Francis’ praxeological presentation of the Church’s credibility is evident also in that he speaks of the Church with admiration, reverence and love. At the same time, while teaching in truth, he does not avoid difficult and painful subjects because he loves the Church and is aware of her great responsibility for the entire ecclesial community.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 9; 69-84
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Not Imposing but Proposing
    Nie narzucać, lecz proponować
    Autorzy:
    Madziar, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480484.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Church
    Divine Word Missionaries (SVD)
    religious despotism
    proposition of faith
    evangelization
    Christian mission
    Pope Francis
    Kościół
    Zgromadzenie Słowa Bożego (SVD)
    religijny despotyzm
    propozycja wiary
    ewangelizacja
    misja chrześcijańska
    papież Franciszek
    Opis:
    The author claims that faith cannot be conveyed by the power of authority. Even the most sacred truth cannot be imposed on a human; a human has been given a demanding gift of freedom by God. Only a testimony of Christian life is the right way of transferring the faith. The first Proclaimer of Good News is the Holy Spirit; no Christian should take His place. The author opposes the idea that in the secularized Europe Christian faith could be restored by virtue of authority and an act of law. A human himself is the source of renewal. The natural but hidden in a human reference to God is systematically and discretely transferred. This conviction allows us to live in hope that even in the religiously indifferent environment God’s element is permanently active. Nonetheless, every believer is called to give faith testimony in everyday life. In the Declaration Dignitatis Humanae Vatican Council II says: “It is one of the major tenets of Catholic doctrine that man’s response to God in faith must be free: no one therefore is to be forced to embrace the Christian faith against his own will. This doctrine is contained in the word of God and it was constantly proclaimed by the Fathers of the Church” (10).
    Autor głosi tezę, że wiary nie można przekazać mocą autorytetu. Nawet najświętsza prawda nie może zostać człowiekowi narzucona; człowiek otrzymał od Boga wymagający dar wolności. Właściwe przekazywanie wiary dokonuje się poprzez świadectwo życia chrześcijańskiego. Pierwszym głosicielem Dobrej Nowiny jest Duch Święty; chrześcijanin nie powinien próbować zajmować Jego miejsca. Autor sprzeciwia się idei, jakoby w zlaicyzowanej Europie można przywrócić wiarę chrześcijańską na mocy autorytetu i ustaw. Źródłem odnowy jest sam człowiek. Ukryte w człowieku naturalne odniesienie do Boga jest systematycznie, dyskretnie okazywane. Przeświadczenie to pozwala nam żyć w nadziei, że nawet w środowisku religijnie obojętnym pierwiastek boży jest permanentnie aktywny. Natomiast każdy wierzący jest wezwany do dawania świadectwa wiary w codziennym życiu. Sobór Watykański II wyraził to słowami deklaracji Dignitatis humanae: „Jednym z zasadniczych punktów nauki katolickiej, zawartym w słowie Bożym i nieustannie głoszonym przez Ojców, jest zdanie, że człowiek powinien dobrowolnie odpowiedzieć Bogu wiarą; nikogo więc wbrew jego woli nie wolno do przyjęcia wiary przymuszać” (10).
    Źródło:
    Nurt SVD; 2020, 1; 188-203
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miłosierdzie Boże w życiu chrześcijanina na podstawie bulli papieża Franciszka „Misericordiae vultus”
    Divine Mercy in the Life of a Christian in Light on Bull «Misericordiae vultus» of Pope Francis
    Autorzy:
    Weresa, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056632.pdf
    Data publikacji:
    2017-11-17
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    miłosierdzie
    Bóg
    papież
    Franciszek
    Kościół
    chrześcijanin
    mercy
    God
    pope
    Francis
    Church
    Christian
    Opis:
    The author of the article presents the role of divine mercy in the Christian life. The purpose of the paper is to present the teaching of Pope Francis on this truth of faith. The author points at the importance of select aspects of mercy in the Catholic Church. The article makes reference to the recently completed Jubilee Year of Mercy. It argues that Pope Francis’ teaching on divine mercy is a continuation of the whole teaching of the Church on this element of the Catholic faith.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2017, XIV/14; 139-150
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza i przygotowania do nowego Synodu Biskupów poświęconego synodalności
    The origins and the preparations for a new Synod of Bishops concerning synodality
    Autorzy:
    Królikowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2147654.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-10
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    Kościół
    papież
    Franciszek
    komunia
    kolegialność
    synod
    synodalność
    Church
    pope
    Francis
    communion
    collegiality
    synodality
    Opis:
    Papież Franciszek zwrócił Kościół w kierunku nadania mu charakteru synodalnego, dlatego też kolejny synod biskupów zajmuje się już zagadnieniem synodalności i ma szukać jej właściwego kształtu. Ważne jest, aby dobrze znać genezę tego zagadnienia, gdyż tylko w ten sposób będzie można je właściwie podjąć i ukierunkować w służbie misji zbawczej, którą Kościół pełni. W nauczaniu papieża Franciszka znajdujemy jasno określone pryncypia, na których można budować poprawnie rozumianą synodalność i włączać ją w życie Kościoła na różnych poziomach jego funkcjonowania. Stanowią one właściwe przygotowanie do obecnego synodu biskupów oraz prawidłowe ukierunkowanie jego procesu i podejmowanych konkretnie prac.
    Pope Francis has guided the Church so as to make her more synodal in character, which is why another Synod of Bishops already deals with the issue of synodality and is committed to find its appropriate shape. It is vital to analyse thoroughly the origins of this matter since only then it will be possible to deal with it correctly and to apply it in the mission of salvation pursued by the Church. In the teachings of pope Francis we can find clearly defined principles which may constitute a foundation for correctly understood synodality which can be incorporated in the life of the Church on different levels of her activity. These principles constitute an appropriate preparation for the present Synod of Bishops and the appropriate orientation for its proceedings and particular undertakings.
    Źródło:
    Sympozjum; 2022, 1(42); 73-90
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies