- Tytuł:
-
W parku sekwoi. Hitchcock/Marker/Godard
In a Sequoia Park: Hitchcock/Marker/Godard - Autorzy:
- Kita, Barbara
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/27311675.pdf
- Data publikacji:
- 2021
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
- Tematy:
-
Alfred Hitchcock
Chris Marker
Jean-Luc Godard
pamięć
obraz
memory
image - Opis:
-
Tekst stanowi refleksję na temat wzajemnych relacji Hitchcocka, Markera i Godarda. Główną ideą artykułu jest dostrzeżenie istotnego wpływu tego pierwszego na obu francuskich artystów, który w proponowanym ujęciu przejawia się w oddziaływaniu Zawrotu głowy (1958) na Pomost (1962), Bez słońca (1983) oraz Immemory (1997) Markera, a także na Nową falę (1990) i Historie kina (1988-1998) Godarda. Autorka zauważa, że francuscy reżyserzy wykorzystali ten sam film Hitchcocka, ale w nieco odmienny sposób. Obaj zaakcentowali uniwersalność opowieści o pamięci/zapominaniu oraz docenili kunszt twórcy thrillera, który był doskonałym, czułym na obraz stylistą. Jednak każdy z nich na swój sposób kreował postać Hitchcocka w swych dziełach. Marker podkreślał umiejętność manipulowania czasem i przestrzenią, doskonałość niemal ascetycznej formy zawartej w Hitchcockowskich prostych obrazach. Godard polegał zaś na Hitchcocku jako na mistrzu kina, następcy wielkich malarzy, który wywierał na publiczność ogromny wpływ dzięki umiejętności opowiadania filmowych historii obrazami.
The text is a reflection on the relationship between the filmmakers mentioned in the title: Hitchcock, Marker, and Godard. The main idea of the article is to see the significant influence exerted by the British director on the French artists, which is manifested in the proposed approach primarily in the impact of Vertigo (1958) on Marker’s La Jetée (1962), Sans Soleil (1983), and Immemory (1997), as well as on Godard’s Nouvelle vague (1990) and Histoire(s) du cinéma (1988-1998). It is worth noting that each of the French directors uses the same Hitchcock's film in a slightly different range. Both emphasize the universality of the story of memory/forgetfulness and appreciate the craftsmanship of the father of the thriller – an excellent stylist who was sensitive to the image. Each of them, however, created the figure of Hitchcock in their works in a different way. Marker particularly emphasized the ability to manipulate time and space, the perfection of the almost ascetic form contained in Hitchcock’s simple images. Godard, in turn, relied on Hitchcock as a master of cinema, successor to great painters, who exerted great influence on the audience thanks to his ability to tell stories by means of film images. - Źródło:
-
Kwartalnik Filmowy; 2021, 115; 62-80
0452-9502
2719-2725 - Pojawia się w:
- Kwartalnik Filmowy
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł