Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "technologia CCS" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Perspektywiczne kompleksy do składowania CO2 w podłożu Karpat zewnętrznych i zapadliska przedkarpackiego pomiędzy Krakowem a Rzeszowem
The prospective complexes for CO2 storage in the basement of the Carpathian Foredeep between Cracow and Rzeszów
Autorzy:
Chowaniec, J.
Buła, Z.
Habryn, R.
Ryłko, W.
Tomaś, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2062899.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
technologia CCS
magazyny CO2
podłoże Karpat
CCS technology
CO2 storage
Carpathians bedrock
Opis:
W artykule przedstawiono analizę możliwości składowania dwutlenku węgla na obszarze obejmującym strefę Karpat zewnętrznych i zapadlisko przedkarpackie na obszarze między Krakowem a Rzeszowem. W wyniku przeprowadzonej analizy budowy geologicznej za potencjalne skały zbiornikowe do składowania CO2 uznano występujące na tym obszarze: gruboklastyczne utwory kambru dolnego, węglanowe osady dewonu środkowego i górnego oraz karbonu dolnego, a także permsko-triasowe i środkowojurajskie piaskowce i zlepieńce. Uwzględniając ogólnie przyjęte kryteria przy typowaniu struktur i formacji do geologicznego składowania CO2, wyróżniono cztery rejony występowania skał zbiornikowych. Podobszar A — zbiornik Wadowice–Myślenice o powierzchni około 850 km2, w którym jako potencjalny zbiornik do składowania CO2 wytypowano kompleks dolnokambryjskich skał piaskowcowo-zlepieńcowych. Podobszar B — zbiornik Gdów o powierzchni 765,5 km2, skałę zbiornikową stanowią tu piaskowce i zlepieńce permo-triasu i jury środkowej. Podobszar C — zbiornik Niepołomice o powierzchni 268,9 km2, skałę zbiornikową stanowią dewońskie wapienie i dolomity. Podobszar D — zbiornik Grobla. Obszar proponowanego zbiornika obejmuje 422,4 km2, skałę zbiornikową stanowią dewońsko-dolnokarbońskie wapienie i dolomity. Poziom uszczelniający dla skał zbiornikowych w wymienionych rejonach stanowią utwory mioceńskie zapadliska przedkarpackiego, tworzące na analizowanym obszarze zwartą pokrywę, o zróżnicowanej miąższości przekraczającej 100 m. W części południowej obszaru na te utwory są nasunięte jednostki fliszowe Karpat.
The paper deals with the possibility of carbon dioxide storage in the Outer Carpathians and the Carpathian Foredeep between Kraków and Rzeszów. The analysis of the geological structure has revealed the following potential reservoir rocks for CO2 storage: coarse-clastic Cambrian rocks, Middle and Upper Devonian and Lower Carboniferous carbonates, and Permian-Triassic and Middle Jurassic sandstones and conglomerates. Four sub-areas of reservoir rocks have been indicated for the geological storage of CO2: (1) Sub-area A – the Wadowice–Myślenice reservoir with a surface area of about 850 km2 as a potential reservoir for CO2 represented by a Lower Cambrian sandstone-conglomerate rock complex; (2) Sub-area B – the Gdów reservoir with a surface area of 765.5 km2, where the reservoir rocks are Permian-Triassic and Middle Jurassic sandstones and conglomerates; (3) Sub-area C – the Niepołomice reservoir with a surface area of 268.9 km2, with the reservoir rocks composed by Devonian carbonates and dolomites; (4) Sub-area D – the Grobla reservoir with a surface area of 422.4 km2, represented by Devonian–Lower Carboniferous carbonates and dolomites. The cap rocks for the reservoir rocks in these areas are the Miocene formations of the Carpathian Foredeep, forming a compact cover with a variable thickness exceeding 100 m. In the southern part of the area, these formations are overthrust by the Flysch formations of the Outer Carpathians.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2012, 448 (1); 57--70
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza finansowa potencjalnego zastosowania mezoporowatych materiałów krzemianowych do oczyszczania spalin z ditlenku węgla w porównaniu do komercyjnej metody MEA
The economic analysis of the potential use of mesoporous silicate materials for the purification of exhaust gas from CO2 compared to the commercial MEA method
Autorzy:
Koneczna, R.
Wdowin, M.
Panek, R.
Lelek, Ł.
Żmuda, R.
Franus, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972371.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
technologia CCS
MEA
MCM-41
wychwytywanie CO2
analiza finansowa
CCS technology
CO2 capture
economic analysis
Opis:
Technologia CCS ( Carbon Capture and Storage ) jest jedną z metod ograniczających emisję ditleku węgla do atmosfery. Jednak wysokie koszty wychwytywania Co2 w tej technologii są główną przeszkodą wdrażania tego rozwiązania przez elektrownie. Redukcji kosztów oczekuje się przede wszystkim po stronie wychwytywania i oddzielania CO2 z gazów spalinowych (przemysłowych). Artykuł przedstawia ocenę efektywności finansowej najpopularniejszej technologii aminowej (MEA) względem otrzymywanego z popiołów lotnych materiału mezo-porowatego typu McM-41 impregnowanego polietylenoiminą (PEI) dla instalacji CCS. Badania prowadzono dla inwestycji obejmującej trzy kluczowe komponenty stanowiące pełny łańcuch wartości w procesie walidacji technologii CCS (wychwytywanie, transport i składowanie). Prowadzone badania mineralogiczne i określenie właściwości fizykochemicznych produktu mezoporowatego otrzymywanego z materiałów odpadowych, jakimi są popioły lotne, pozwoliły na wskazanie najlepszej klasy sorbentu – McM-41 impregnowanego PEI, który można wykorzystać w technologiach wychwytywania CO2. Opracowanie innowacyjnego związku pozwala nie tylko na usuniecie 100% CO2, ale również obniża koszty operacyjne (OPEX), w tym przede wszystkim koszty zużycia energii o 40% i materiałów w stosunku do mieszanek aminowych np. MEA.
CCS (carbon capture and Storage) technology is one of the methods that limit the release of carbon dioxide into the atmosphere. However, the high cost of capturing Co2 in this technology is a major obstacle to the implementation of this solution by power plants. The reduction of costs is expected primarily on the side of the capture and separation of CO2 from flue/ industrial gas. The article presents the financial performance of the most popular amine technology (MEA) against mesoporous material about McM-41 structure obtained from fly ash, impregnated with polyethyleneimine (PEI), for CCS installations. The study was conducted for an investment comprising three key components that provide a full value chain in CCS validation (capture, transport and storage). The mineralogical studies and determination of the physicochemical properties of mesoporous material produced from waste materials such as fly ash allowed us to identify the best class sorbents of McM-41, which can be used in CO2 capture technologies. Developing an innovative relationship not only allows 100% of CO2 to be removed but also reduces operating costs (OPEX), primarily including energy by 40% and multiple material costs relative to amine mixtures such as MEA.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN; 2017, 98; 137-150
2080-0819
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Corrosion behaviour of selected power plant materials under oxyfuel combustion conditions
Korozja wybranych materiałów wykorzystywanych w elektrowniach przy spalaniu paliwa o dużej koncentracji tlenu
Autorzy:
Abang, R.
Findeisen, A.
Krautz, H. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/348867.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
technologia CCS
przetwarzanie paliw o dużej koncentracji tlenu
korozja
materiały
elektrownia
CCS technology
oxyfuel process
corrosion
materials
power plant
Opis:
To reduce the production of anthropogenic CO2 emissions, two lines of research are being investigated for fossil fuel-fired power plants, especially for those fired with lignite. One line concentrates on increasing efficiency in conventional power plant units (e.g. 700 degrees of Celsius technology, coal drying) while the other concentrates on the implementation of CO2 - reducing technologies including pre-combustion, post-combustion and oxyfuel technology. The standard low Nox-producing operation of large and modern lignite-fired power plants as well as the altered process conditions that occur when oxyfuel technology is implemented results in combustion conditions that cause damage to system components. Therefore, the corrosion of plant components as a result of contact with flue gas plays a particularly significant role. Within the framework of a BMBF-funded project investigations focussing on the corrosion behaviour of selected plant materials under conventional air and oxyfuel combustion conditions are being evaluated. These investigations were carried out in a 500 kWth test facility over a timeframe of 110 hours and initial corrosion occured. The corroded probes are then placed for a further 1.000 hours in a laboratory test rig at the BTU Cottbus, Chair of Power Plant Technology. The material probes investigated were: 16Mo3, 13CrMo4-5, 7CrVTiB10-10, 10CrMo9-10 and VM12SHC. Subsequently, the probes are analysed with the help of light and scanning electron microscopes. From the results of the investigations, conclusions on the corrosion behaviour of materials and altered process conditions can be reached, which also demonstrates the need for further investigations to be carried out in this area.
W celu zmniejszenia emisji antropogenicznego CO2 badane są dwie linie rozwoju elektrowni opalanych paliwem kopalnianym, szczególnie elektrowni opalanych węglem brunatnym. Jedna linia skupia się na zwiększeniu wydajności konwencjonalnych elektrowni (np. technologia 700 stopni Celsjusza, suszenie węgla), a druga linia koncentruje się na wdrożeniu technologii zmniejszających emisję CO2, np. separacja CO2 przed procesem spalenia, usunięcie CO2 po procesie spalania i technologia paliw o dużej koncentracji tlenu. Standardowe funkcjonowanie dużych i nowoczesnych elektrowni opalanych węglem brunatnym generujące niski poziom Nox, jak również zmienione warunki procesowe występujące po wdrożeniu technologii paliw o dużej koncentracji tlenu powodują stany spalania uszkadzające komponenty. Zatem korozja komponentów elektrowni w wyniku kontaktu z gazem spalinowym odgrywa szczególnie znaczącą rolę. W ramach projektu finansowanego przez BMBF przeprowadzane są badania skupiające się na występowaniu korozji wybranych materiałów używanych w elektrowniach w warunkach konwencjonalnych i opalania paliwem o dużej koncentracji tlenu. Badania te są przeprowadzane w obiekcie testowym w czasie 110 godzin. Występuje początkowa korozja. Skorodowane próbniki są następnie umieszczane na następnych 1000 godzin w laboratoryjnym urządzeniu badawczym w PB Chociebuż, Katedra Technologii Wytwarzania Energii. W szczególności brane są pod uwagę materiały 16Mo3; 13CrMo4-5; 7CrVTiB10-10; 10CrMo9-10 i VM12SHC. Następnie próbniki materiałów są oceniane przy pomocy mikroskopów świetlnych i elektronowych rastrowych. Z wyników badań można wyciągnąć wnioski dotyczące występowania korozji materiałów i zmienionych warunków procesowych, co także wskazuje na potrzebę przeprowadzenia dalszych badań w tym zakresie.
Źródło:
Górnictwo i Geoinżynieria; 2011, 35, 3/1; 23-42
1732-6702
Pojawia się w:
Górnictwo i Geoinżynieria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Technologia CCS dla przemysłu cementowego
The CCS technology for the cement industry
Autorzy:
Uliasz-Bocheńczyk, A.
Deja, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/392085.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
przemysł cementowy
technologia CCS
wychwytywanie CO2
separacja CO2
składowanie geologiczne
cement industry
CCS technology
CO2 capture
CO2 separation
geological storage
Opis:
Przemysł cementowy jest jednym z większych przemysłowych emitentów CO2, w skali światowej emisja ta jest szacowana na ok. 5%. Wysoka emisja dwutlenku węgla związana jest z technologią produkcji cementu. Podstawowymi źródłami emisji CO2 z przemysłu cementowego są: proces kalcynacji surowca oraz spalanie paliw. Działaniami mającymi na celu ograniczenie emisji CO2 zalecanymi przez BAT dla przemysłu cementowego, są: ograniczenie zużycie paliwa, dobór surowców o niskiej zawartości związków organicznych oraz paliw o niskim udziale węgla do wartości opałowej. Redukcję emisji CO2 można również uzyskać poprzez poprawę sprawności energetycznej procesu produkcji cementu oraz stosowanie jako surowców i dodatków do produkcji cementu odpadów w ilościach maksymalnie dopuszczalnych przez obowiązujące normy. Od dłuższego czasu prowadzone są również badania nad zastosowaniem dla cementowni technologii CCS (Carbon Capture and Storage). Prowadzone są prace przede wszystkim nad doborem najbardziej efektywnej metody wychwytywania CO2. Proponowane jest zastosowanie wychwytywania po spalaniu i spalanie w atmosferze tlenu. Jednak metody te są obecnie bardzo kosztowne. Należy podkreślić, że oprócz kosztów wychwytywania, przy wprowadzaniu technologii CCS, należy również uwzględnić koszty sprężania, transportu i składowania (w tym monitoringu) CO2. Problemem pozostaje również znalezienie odpowiedniego miejsca do składowania lub utylizacja wychwyconego CO2. W artykule przedstawione zostaną metody wychwytywania CO2 proponowane do wykorzystania ich w cementowniach oraz szacowane koszty ich stosowania. Przemysł cementowy w Polsce jest znaczącym producentem cementu w Europie, ale wiąże się to z emisją dużych ilości CO2. Cementownie od wielu lat starają się różnymi drogami zredukować emisję dwutlenku węgla na drodze technologicznej. Ograniczenia technologiczne powodują, że emisja CO2 może być redukowana tylko do pewnego stopnia. Metodą, która potencjalnie może obniżyć emisję CO2 jest wprowadzenie technologii CCS. Artykuł analizuje możliwość wprowadzenia technologii CCS w polskich cementowniach.
The cement industry is one of the biggest issuer of CO2, this emission is estimated at about 5% worldwide. The high emission of carbon dioxide is connected with the technology of cement production. The basic sources of CO2 emission from the cement industry are: the raw material decarbonization process and fuels combustion. According to BAT, there are some actions which may cause the significant limitation of CO2 emission. They are as followed: limitation of fuels used, choosing raw materials containing small amount of organic compounds, and fuels of high calorific value with the low share of pure carbon. The reduction of carbon dioxide emission can be achieved also by improving the watt-hour efficiency of cement production process and by using wastes as raw materials and additives in amounts limited by currently applicable standards and norms. The researches on using the CCS (Carbon Capture and Storage) technology for cement plants have been carried out recently. These researches are mainly focused on choosing the most efficient method of CO2 capture. The methods of: post-combustion capture and oxy-fuel combustion in oxygen atmosphere are ones of the offers. Unfortunately, these methods are very costly nowadays. It should be pointed out that besides of the capture costs, while implementing the CCS technology, the costs of CO2 compressing, transportation and storage (including the monitoring) should be taken into consideration as well. It is also problematic to find an appropriate place for CO2 storage or its utilization after capturing. The article presents methods of CO2 capturing, suitable for cement plants and estimated costs of their implementation. The cement industry in Poland is a significant producer in Europe, but it is connected with the emission of huge amount of CO2. For many years the cement plants have been doing their best to find the ways of limiting the emission of carbon dioxide on the technological basis. Technological limitation makes it possible to reduce the CO2 emission only to certain level. The method, which can potentially reduced the CO2 emission, is introducing the CCS technology. The article analyses the potentials of CCS technology implementation in polish cement plants.
Źródło:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych; 2012, R. 5, nr 11, 11; 136-145
1899-3230
Pojawia się w:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój sektora energetycznego w perspektywie 2020 r. - aspekty ekologiczne i ekonomiczne
The development of the national energy sector in the perspective 2020 year - ecological and financial aspects
Autorzy:
Gajda, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/283553.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
sektor energetyczny
bloki energetyczne
elektrownie
emisje CO2
koszty redukcji CO2
technologia CCS
ceny energii elektrycznej
energy sector
power plants
CO2 emission
cost of the CO2 emission reduction
CCS technology
energy prices
Opis:
Artykuł stanowi kontynuację rozważań dotyczących kierunków rozwoju sektora energetycznego stymulowanego zobowiązaniami i wymogami ekologicznymi w ramach UE, opartych na zgłoszonych przez wytwórców energii przedsięwzięciach dotyczących budowy w latach 2012–2020 nowych mocy. Uwzględniono w nim warunki brzegowe nowych wymogów dla Polski, dotyczących bilansowania i rozliczeń ładunków emisjiCO2w okresie po 2012 r. W artykule dokonano oceny techniczno-ekonomicznej i możliwości maksymalizacji zdolności do redukcji emisji CO2 wybranych, reprezentatywnych w rozpatrywanym zbiorze nowych mocy, bloków energetycznych dużej mocy. Określono również relacje cen energii elektrycznej z uwzględnieniem współspalania biomasy, obowiązku zakupu 100% uprawnień do emisji CO2 oraz po przejściu na technologię CCS. Uzyskane wyniki, przy uwzględnieniu sukcesywnego wzrostu do 15% udziału systemowych bloków gazowo-parowych w produkcji energii elektrycznej sektora w okresie 2013–2020, pozwoliły na rozszerzenie analizy na podsektor elektrowni obejmujący istniejące i nowe moce.Wnastępnym kroku, wykorzystując niezbędne dane z wcześniejszych analiz dokonano oceny sektora energetycznego, przekształcanego w wyniku budowy nowych i sukcesywnej likwidacji istniejących nieefektywnych mocy na poziomie cen 2007 r . Przy ocenie kondycji sektora energetycznego uwzględniono uzyskane na szczycie UE w grudniu 2008 r., odstępstwo od wymogu zakupu 100% uprawnień do emisji CO2 od 2013 r. z przesunięciem tego obowiązku na 2020 r. Wwyniku przeprowadzonych uproszczonych analiz uzyskano szereg danych pozwalających, przy obecnym stanie wiedzy i postępujących zmianach istotnych uwarunkowań dla sektora, na dalsze skrystalizowanie poglądów dotyczących strategii jego rozwoju w newralgicznym okresie do 2020 r. Wypływające z nich wnioski dotyczące konieczności wzmocnienia roli gazu ziemnego są w sprzeczności z poglądami znacznej części decydentów, preferujących głównie technologie węglowe, w części niedojrzałe technicznie do wprowadzenia, charakteryzujące się wysokimi kosztami. Przy czym oczekiwane do 2020 r. efekty znaczącej redukcji emisji CO2 będą możliwe do zdyskontowania dopiero w kolejnej dekadzie, po wprowadzeniu na dużą skalę technologii CCS.
The article continues the discussion on development of the national energy sector. This situation is stimulated by emission reduction requirements and ecological requirements within the European Union. The discussion is based on the power producers’ declarations regarding the new power generation investments over the years 2012–2020. The article takes into account boundary conditions of the new requirements set for Poland, referring to balancing and reporting of CO2 emissions after 2012. The article analyses technical and economic aspects of possible maximisation of reduction potential of CO2 emission of chosen and representative high potential new investments of power generation. Relationships of the electric energy prices were considered with taking into account biomass co-combustion, obligation of purchasing of 100% CO2 emission allowances and option of adoption of the CCS technology. The analysis took into account a gradual increase – up to 15% – of the system gas-steam units in electric power generation over 2013–2020. The analysis was extended onto power plants’ subsector of existing and new power plants. As the next step of the analysis, the national energy sector was evaluated, based on prices level of 2007. The sector was transformed because of new investments and gradual liquidation of existing non-effective units. Evaluation of the energy sector took into account a deviation of the obligation of purchasing of 100% CO2 emission allowances and its postponing form 2013 to 2020, which was negotiated at the EU Summit in December 2008. Simplified analysis resulted in series of data which allows further refinement of views, based onto actual knowledge and changes vital for the sector, regarding strategy of the energy sector development in crucial period till 2020. Resulting conclusions regarding necessity of strengthening the role of natural gas, are opposite to views of great part of the decision-makers who prefer mainly carbon technologies. These technologies are technically premature to be implemented and they are very costly. Benefits of the significant CO2 emission reductions till 2020 will be available not earlier than in the next decade after large scale implementation of the CCS technology.
Źródło:
Polityka Energetyczna; 2009, T. 12, z. 2/1; 19-35
1429-6675
Pojawia się w:
Polityka Energetyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lusatian lignite - sustainable mining to meet future climate change policy
Lignit z terenów łużyckich - zrównoważona eksploatacja zgodnie z przyszłą polityką zmian klimatycznych
Autorzy:
Rolland, W.
Ketzmer, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/348861.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
niezawodność
otwartość
skuteczność
inwestycje przyszłościowe
koncepcja przyszłego rozwoju kopalni odkrywkowych i elektrowni
technologia CCS
region energetyczny Łużyc i Szprewaldu
reliability
opennes
efficiency
future-oriented investments
future mine and power plant development concept
CCS technology
energy region Lausitz/Spreewald
Opis:
For Vattenfall, it is an important aspect of their entrepreneurial activity to make lignite sustainable in a climate-political perspective, in particular with regard to the economic development of the region. Under the headline "Innovative Energy Region Lausitz-Spreewald" representatives of the company, educational and other institutions and last but not least of policy are dedicated to a future-oriented development of Lusatia. An essential element of the long-term mining and power plant concept is the development of the CCS (Carbon Capture and Storage) - technology. Around 2020 this technology should be available for low CO2 emission power generation based on lignite in commercial scale. Apart from climate-neutral lignite-based power generation, the expansion of the energy-economic know-how and the use of other energy sources are among others important topics. This also includes the use of wind energy on recultivation areas, generation of biogas from biomass for power generation and the capture of CO2 by microalgae. Of great importance is also the "low-energy housing" topic, in particular for future resettlement locations. Lignite has its place in the energy mix, because first of all lignite is a chance for the future, especially in Lusatia.
Głównym aspektem działalności przedsiębiorczej koncernu Vattenfall, zwłaszcza w odniesieniu do rozwoju regionu, jest zapewnienie klimatyczno-politycznej perspektywy dla węgla brunatnego. Pod hasłem "Innowacyjny Region Energetyczny Łużyce-Spreewald" chodzi przedstawicielom koncernu, placówkom edukacyjnym, instytucjom i wreszcie też sferom politycznym o ustalenie kierunku przyszłego rozwoju Łużyc. Rozwój technologii CCS (Carbon, Capture and Storage) stanowi w tym ważną część składową długofalowej koncepcji górniczo-energetycznej. Około roku 2020 technologia ta ma być dostępna w skali przemysłowej do wytwarzania energii elektrycznej z węgla brunatnego przy zminimalizowanej emisji CO2. Ważnymi tematami oprócz neutralnej klimatycznie produkcji prądu z węgla brunatnego są mi in. rozwijanie energetyczno-ekonomicznego know-how oraz wykorzystanie innych nośników energii. Do tych ostatnich zalicza się m.in. wykorzystanie energii wiatru na terenach objętych rekultywacją po eksploatacji węgla, pozyskiwanie biogazu z biomasy do wytwarzania prądu oraz wiązanie CO2 za pomocą mikroglonów. Duże znaczenie ma także tematyka "osiedli energooszczędnych", zwłaszcza dla przyszłych osiedli zastępczych, budowanych na przesiedlenia z terenów zajmowanych pod kopalnie. Węgiel brunatny zajmuje stałą pozycję w strukturze nośników energii, bowiem węgiel brunatny jest w pierwszym rzędzie szansą na przyszłość i to przede wszystkim dla Łużyc.
Źródło:
Górnictwo i Geoinżynieria; 2009, 33, 2; 401-408
1732-6702
Pojawia się w:
Górnictwo i Geoinżynieria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies