Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ZEN" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    UWIĘZIENI W KOLE SAMSARY. TWÓRCZOŚĆ SAMUELA BECKETTA W ŚWIETLE WYBRANYCH POJĘĆ FILOZOFII DALEKIEGO WSCHODU
    TRAPPED IN THE WHEEL OF SAMSARA. THE WORKS OF SAMUEL BECKETT IN THE LIGHT OF CHOSEN ELEMENTS OF THE FAR EAST PHILOSOPHY.
    Autorzy:
    Gryszkiewicz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/911922.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Beckett
    Buddhism
    Far East
    Zen
    Suzuki
    samsara
    buddyzm
    Daleki Wschód
    zen
    Opis:
    W badaniach autorka zestawia twórczość Samuela Becketta z wybranymi koncepcjami filozoficznymi Dalekiego Wschodu. Artykuł nawiązuje do pierwszej tego rodzaju interpretacji w polskich badaniach beckettologicznych, którą zaproponował Piotr Dariusz Klimczak w pracy „Trylogia Tanatyczna Teatru Absurdu”. Autorka stawia tezę, że proza i dramaty Becketta, jako te, które wyrosły na tle dyskursów egzystencjonalnych, są w stanie w niebezpośredni sposób „przewodzić” idee buddyzmu i hinduizmu. Jednak, inaczej niż w pracach innych badaczy takich jak Lidan Lin i Pavneet Kaur, nie opiera związku Becketta ze Wschodem tylko na postaci Artura Schopenhauera. Za istotną podstawę swoich badań uznaje natomiast triadę Beckett – Heidegger – Suzuki, według schematu której pewne koncepcje filozofii Wschodu, a przede wszystkim nauki szkoły Zen, mogłyby dotrzeć do Becketta jako echo wpływu filozofii Martina Heideggera.
    The author confronts Samuel Beckett’s works with selected concepts of Eastern philosophy. The article expands previous research conducted by Piotr Dariusz Klimczak, contained in his thesis “Theatre of the Absurd. Thanathic Trilogy” and is based on the hypothesis that Beckett’s dramas and novels, as ones which arise on the existential philosophical discourse background, can in an indirect way transmit the basic doctrines of Buddhism and Hinduism, though not without some shifts to the original philosophical system. The author, unlike in Lidan Lin and Pavneet Kaur studies which consider Artur Schopenhauer as the main East West connecting link, locates the basis of his research in a three-person scheme, Beckett – Heidegger – Suzuki, according to which Eastern philosophy,especially the teachings of the Zen school, could reach Beckett as an echo of the influence of Heidegger’s ontology.
    Źródło:
    Porównania; 2019, 24, 1; 195-212
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nembutsu w interpretacji Daisetza Teitaro Suzukiego (1870-1966)
    Nembutsu in the Interpretation by Daisetz Teitaro Suzuki (1870-1966)
    Autorzy:
    Rucki, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480338.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Daisetz Teitaro Suzuki
    buddyzm
    shin
    nembutsu
    zen
    doświadczenie religijne
    Buddhism
    Shin
    Zen religious experience
    Opis:
    Daisetz Teitaro Suzuki (1870-1966), znany głównie z publikacji na temat zenu, badał także japoński buddyzm sinsiu (jap. shin-shū). Pośród wielu tematów z obszaru sinsiu, szczególnie interesująca wydaje się jego interpretacja nembutsu, czyli pobożnego wzywania Buddy Amidy. Oryginalnym wkładem Suzukiego w dialog między zenem i sinsiu było usytuowanie rozważań w ściśle określonej perspektywie filozoficzno-religijnej. Uznając, że pierwotnie (ponadkulturowo) istnieje tylko jedno doświadczenie religijne i że doskonałym opisem tego doświadczenia jest psychologiczny proces akumulacji saturacji i eksplozji (w nurcie zenu wyraźnie widoczny w praktyce koanów), Suzuki dążył do wykazania, że ten właśnie proces rozwijany jest w nembutsu. Autor skupił się na jednym tylko rodzaju praktykowania nembutsu – tzw. nembutsu wokalnym. Ten rodzaj nembutsu pozwolił Suzukiemu na przedstawienie recytacji w formie realizowania kolejnych psychologicznych etapów: 1) skierowania umysłu na nowe tory; 2) dociekania; 3) identyfikacji i 4) samorealizacji. W swojej interpretacji nembutsu Suzuki zignorował wierzeniowy świat buddyzmu sinsiu. To odcinanie się od kulturowego wyrazu doświadczenia religijnego i pozostawanie tylko na poziomie uniwersalnej, beztreściowej psychologii wydaje się być głównym mankamentem jego analiz. Tendencyjne było też ograniczenie refleksji wyłącznie do nembutsu wokalnego.
    Daisetz Teitaro Suzuki (1870-1966), mostly known for his publications on Zen, studied also Japanese Shinshū (jap. shin-shū) Buddhism. Among the many topics in the area of Shinshū – his interpretation of nembutsu, or the pious call of Amida Buddha, seems particularly interesting. Suzuki’s original contribution to the dialogue between Zen and Shinshū was situating his contemplation in a strictly defined philosophical and religious perspective. Recognising the fact that originally (supra-culturally) there is only one religious experience and that the psychological process of accumulation of saturation and explosions (in the mainstream of Zen unmistakably evident in the Gong’an practice) is a perfect description of this experience – Suzuki sought to show that this particular process is developed in nembutsu. The present author focused on only one type of nembutsu practice – the so-called vocal nembutsu. This type of nembutsu allowed Suzuki to present the recitation in the form of implementing subsequent psychological phases: 1) directing the mind to new tracks, 2) investigations, 3) identification, and 4) self-realisation. In his interpretation of the nembutsu, Suzuki ignored the believed-in world of Shinshū Buddhism. This cutting-off from the cultural expression and remaining only at the level of universal, content-less psychology, seems to be the main drawback of his analysis. The limitation of reflection to the vocal nembutsu only – was also biased.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2014, 2; 20-33
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zen na poddaszu. Przyczynek do recepcji buddyzmu w Polsce
    Autorzy:
    Tracz, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/689920.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Buddhism
    Zen Buddhism
    Buddhism in Poland
    religions and denominations in Poland
    non-Christian religions in Poland
    denomination policy
    informal religious movements
    drugs
    counterculture
    buddyzm
    buddyzm zen
    buddyzm w Polsce
    religie i wyznania w Polsce
    religie niechrześcijańskie w Polsce
    polityka wyznaniowa
    nieformalne ruchy religijne
    narkotyki
    kontrkultura
    Opis:
    Artykuł jest próbą przedstawienia dziejów recepcji buddyzmu w powojennej Polsce, jako elementu przenikania nad Wisłę zjawisk charakterystycznych dla cywilizacji zachodniej (atlantyckiej) w drugiej połowie XX w. Przedstawione zostały główne, pozauniwersyteckie ośrodki i grupy, w których podejmowano próby praktyk buddyjskich, oraz osoby, które przyczyniły się do popularyzacji różnych odmian buddyzmu, ze szczególnym uwzględnieniem nurtu zen i roli, jaką w jego rozpowszechnianiu w Polsce odegrał amerykański nauczyciel buddyzmu zen, Philip Kapleau. Przedstawiono również działania prowadzone przeciwko polskim buddystom przez policję polityczną oraz drogę prowadzącą do rejestracji i tym samym zalegalizowania działalności pierwszej wspólnoty buddyjskiej w Polsce, co nastąpiło dopiero w 1981 r. Zen in the attic. A contribution to the reception of Buddhism in PolandThe reception of Buddhism, which in Europe began already in the nineteenth century, did not pass over Poland. Initially limited to scientific milieus and small social circles, in time Buddhism became more widely present, especially in artistic communities and youth subculture groups. After the World War Second, despite of being cut off by the Iron Curtain from main cultural changes, Poland was permeated by fashions and phenomena characteristic of the Atlantic civilisation, including the fascination for Oriental religiosity, especially Buddhism. Oriental studies were carried out at universities, while individuals and groups of enthusiasts tried on their own to study Buddha’s writings and teachings. There were among those people Władysław Misiewicz from Radom and Piotr Boniński from Gliwice. Their interest, however, was limited to intellectual reflection and they did not practice Buddhism. One of the first groups to practice Buddhist meditation was the circle of artist Andrzej Urbanowicz, who in 1967, together with his friends established an artistic group called “Oneiron”. Texts and intellectual quest led them towards Zen Buddhism, and Urbanowicz’s atelier became the first place in Poland where meditation was practiced. Meetings were also held at Mąchocice Kapitulne near Kielce. Activities of the still unformal group of Buddhists were kept under surveillance by the secret police. In 1975 Philip Kapleau, an American teacher of Buddhism, answered the group’s invitation, and from that time on, he visited Poland many a time. After Urbanowicz left Poland, in 1978, architect Andrzej Korbel became the leader of the group; in time, the Warsaw circle took the lead, with psychotherapist Wojciech Eichelberger. In the meantime, however, efforts to legalise the group encountered obstacles and it was not until 1981 that the first Zen Buddhist Community in Poland was established. Later on, next groups were organised but, despite the fact that a real breakthrough took place after 1989, already in the 1980s there were four officially registered Buddhist communities, with branches and circles in different towns and cities.
    Źródło:
    Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2018, 16
    2450-8365
    Pojawia się w:
    Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Vision of New World Religion in Nishida Kitarō’s Philosophy
    西田幾多郎の哲学における新しい世界宗教の展望
    Autorzy:
    Kozyra, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1810779.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Stowarzyszenie Badań Japonistycznych
    Tematy:
    西田幾多郎
    「未来の宗教」
    仏教
    禅宗
    キリスト教
    無の思想
    Nishida Kitarō
    “religion of the future”
    Buddhism
    Zen
    Christianity
    nothingness
    Opis:
    現代の哲学者であり、いわゆる京都学派の代表的存在である西田幾多郎（1870-1945）は、相対的な視点から宗教の問題に取り組んだ。重要なのは、西田が新たな世界宗教を模索するなか仏教もキリスト教も超える必要性を提唱した、京都学派の中でも最初の存在だったということである。西田は禅宗の熱心な信奉者であり布教者であったため、この事実はややもすれば見落とされがちである。西田によれば「未来の宗教」は、多くの場合隠れているが実はすべての宗教に見いだすことのできる、人類の普遍的宗教的体験への深い洞察の結果現れるだろうと述べている。本論文の目的は、仏教に対する西田の重要な見解に特に着目しつつ、彼の宗教と普遍的宗教的体験への考え方を明らかにすることである。この問題は西田哲学に遡ることのできる「宗教的体験」の独自の定義に基盤を置いた、京都学派の異宗教間の対話という文脈において特に重要である。 本論文で分析される主要文献は、 1945年という日本の昭和時代の重要な年に著された西田の後期の随筆『場所的論理と宗教的世界観』である。第二次世界大戦の際、西田は「未来の宗教」が世界に平和をもたらすことを望んでいたと結論づけることもできるだろう。
    Źródło:
    Analecta Nipponica; 2017, 7; 77-88
    2084-2147
    Pojawia się w:
    Analecta Nipponica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies