Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Carpathians Mountains" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Helminthofauna of free living European bison [Bison bonasus] in Bieszczady Mountains [Karpatians Mountains, Poland]
    Autorzy:
    Drozdz, J.
    Demiaszkiewicz, A.W.
    Lachowicz, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/840027.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Tematy:
    parasite
    bison
    Bieszczady Mountains
    Lutowiska Forestry District
    Polska
    Bialowieza
    Carpathians Mountains
    European bison
    Bison bonasus
    helminth
    Źródło:
    Annals of Parasitology; 1998, 44, 3
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Annals of Parasitology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Forainiferal biostratigraphy of the Egerian flysch sediments in the Silesian Nappe, Outer Carpathians, Polish part of the Bieszczady Mountains
    Biostratygrafia otwornicowa utworów egeru płaszczowiny śląskiej Karpat zewnętrznych w polskiej części Bieszczadów
    Autorzy:
    Bąk, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191850.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    foraminifera
    biostratigraphy
    Egerian
    Outer Carpathians
    Central Paratethys
    Bieszczady Mountains
    Opis:
    Planktonic and benthic Foraminifera have been studied from the youngest deposits of the Krosno beds in the inner part of the Silesian Nappe (Outer Carpathians) in the Bieszczady Mountains. The studied part of the Krosno beds consists of Egerian (upper Oligocene–lower Miocene) flysch sediments, deposited within the Outer Carpathian Basin, a part of the Central Paratethys. Two interval zones: Tenuitella munda Zone and Globigeri- nelloides primordius Zone have been distinguished basing on the succession of planktonic Foraminifera. Additionally, Paragloborotalia inaequiconica Interval Subzone has been defined within the first one. Occurrence of calcareous nannoplankton, dinocyst assemblages and isochronous horizons of coccolith limestones (the Jasło Limestone and Zagórz Limestone) enabled correlation of the planktonic foraminiferal zones with chronostrati- graphy. The boundary between the two distinguished zones corresponds to the base of NN1 nannoplankton Zone (defined by the occurrence of Helicosphaera scissura) equivalent to the Oligocene/Miocene boundary. The base of the P. inaequiconica Subzone corresponds to the position of the Zagórz Limestone, refferred to NP 24 Zone (early Egerian). The benthic foraminiferal assemblages are dominated by bathyal, calcareous, hyaline, smooth-walled taxa, indicative of anoxic environment. The benthic assemblages remained relatively stable throughout the late Oligocene and were more diversified during the earliest Miocene, most probably in response to the oxygenation of bottom waters, due to the opening of new connections between the Central Paratethys and the Mediterranean region.
    W pracy przedstawiono zespoły otwornic egeru z najmłodszych utworów jednostki śląskiej w bieszczadzkiej części Karpat Zewnętrznych. Otwornice planktoniczne były podstawą do wydzielenia poziomów biostratygraficznych, których granice zostały porównane z danymi opartymi o wapienny nanoplankton (Garecka; w: Haczewski et al., A, B, oddane do druku) i dinocysty (Gedl; w: Haczewski et al., A, oddane do druku), a także odniesieniu ich do pozycji stratygraficznej dwóch chrohoryzontów - wapienia jasielskiego i wapienia z Zagórza. Praca niniejsza jest kontynuacją badań na tym obszarze (Bąk, 1999) i stanowi ich podsumowanie. Płaszczowina śląska jest na obszarze Bieszczadów zbudowana wyłącznie z warstw krośnieńskich (Fig. 1, 2) o miąższości ok. 3,5 km, w tym z ponad 1,3 km miąższości serią zawierającą gruboławicowe, grzbietotwórcze piaskowce otryckie. Ich obecność w warstwach krośnieńskich była podstawą do wyróżnienia w tej części jednostki śląskiej tzw. strefy bieszczadzkiej (lub strefy Otryt - Bitla), której długość wynosi ok. 150 km, a szerokość 15-20 km. W przekroju Bieszczadów strefa ta zbudowana jest z kilku łusek i fałdów, wśród których synklina Dźwiniacza Górnego zawiera bardzo miąższe i najmłodsze serie utworów fliszowych. Dotychczasowe prace stratygraficzne na tym obszarze (Haczewski et al., A, B oddane do druku) wskazywały na oligoceński wiek całej serii warstw krośnieńskich, w tym również warstw najmłodszych. W niniejszej pracy przedstawiono rezultaty opróbowania najmłodszej serii warstw krośnieńskich, tzw. warstw nadotryckich (oddział górny warstw krośnieńskich), które występują powyżej serii z piaskowcami otryckimi. Warstwy nadotryckie (maks. miąższość ok. 1050 m) tworzy seria silnie wapnistych, szarych i ciemnoszarych łupków marglistych, o charakterystycznej grubej (“mydlastej”) oddzielności, przeławicających się z wapnistymi, cienkoławicowymi, laminowanymi mułowcami i piaskowcami. Lokalnie wśród tej serii występują grube ławice piaskowców średnioziarnistych, bezstrukturalnych oraz pojedyncze, czarne serie z wirowcami (o miąższości 1-2 m). W najwyższej części warstw nadotryckich występuje jeden lub kilka soczewkowatych pakietów piaskowców średnioziarnistych, gruboławicowych, z laminacją równoległą, przekątną i konwolutną, o sumarycznej miąższości ok. 30 m. W niższej części warstw nadotryckich wykartowano ponadto 2 ważne dla stratygrafii horyzonty wapieni kokolitowych, tzw. wapień jasielski i wapień z Zagórza. W obrębie badanych utworów zostały one znalezione w obu skrzydłach synkliny Dźwiniacza Górnego. Wapienie te, znane z wielu miejsc w Karpatach Zewnętrznych są poziomami korelacyjnymi (Jucha, 1958; 1969, Koszarski & Żytko, 1959, 1961; Jucha & Kotlarczyk, 1961; Haczewski, 1984, 1989), a w niniejszej pracy są one ważnym elementem stratygrafii. Analizy mikropaleontologiczne wykorzystano na próbach pobranych z kilku profili w obrębie wspomnianej synkliny, tj.: w profilu Dźwiniacza Górnego (Fig. 3A, 4), w 2 profilach wokół Kiczery Dydiowskiej (Fig. 3B, 5) i w profilu Czereszni (Fig. 3C i 6). Ponadto wykorzystano dane z profilu Sanu w rejonie Dźwiniacza Górnego, będące wcześniej przedmiotem osobnej publikacji (Bąk, 1999). Zespoły otwornic opisano z kilku serii warstw nadotryckich, których granice stanowią horyzonty wapieni kokolitowych oraz wydzielono dodatkowo najwyższą część warstw nadotryckich, którą charakteryzuje odmienny zespół taksonów.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2005, 75, 1; 71-93
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Late Neolithic and Bronze Age finds from the High Bieszczady Mountains. Discoveries from 2017-2019
    Autorzy:
    Pelisiak, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035485.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Bieszczady Mountains
    Carpathians
    lithic artefacts
    transhumance
    Neolithic
    Bronze Age
    Opis:
    By 2019 more than 70 sites had been discovered in the area of the High Bieszczady Mountains, most of them located within the Połonina Wetlińska massif. The sites discovered in 2017-2019 constitute two groups: sites represented by (1) single artefacts (Wetlina 56, 57, 58, 59, 61, 63, 64, 65, Bukowska Pass, site 1) and (2) small series of artefacts (Wetlina 54, 55, 60, 62). Both groups include artefacts datable to the Late Neolithic and the Bronze Age. Moreover, there are no sufficient grounds to claim homogeneity of assemblages found in Wetlina 54, 55, 60 and 62. It is possible that at least some of these sites could have been used many times during the Late Neolithic and Bronze Age periods. These finds confirm seasonal use of the High Bieszczady for grazing animals, probably within a system similar to the transhumant pastoralism practiced in European mountains.
    Źródło:
    Acta Archaeologica Carpathica; 2021, 56; 87-102
    0001-5229
    2719-4841
    Pojawia się w:
    Acta Archaeologica Carpathica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Terasy Wetliny w Bieszczadach (Karpaty Wschodnie) : próba porównania ich hipsometrii, budowy i wieku z doliną górnego Sanu
    Terraces of the Wetlina River in the Bieszczady Mountains, Eastern Carpathians : an attempt at comparison of their hypsometry, structure and age with the valley of the Upper San River
    Autorzy:
    Kukulak, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/295246.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich
    Tematy:
    terasy rzeczne
    pokrywy żwirowe
    Bieszczady
    Karpaty Wschodnie
    river terraces
    gravelly covers
    Bieszczady Mountains
    Outer Carpathians
    Opis:
    W górskiej dolinie rzeki Wetlina (Bieszczady Wysokie) znajduje się schodowy system sześciu teras rzecznych (T1–T6). Wszystkie terasy mają wysokie cokoły skalne i żwirowe pokrywy akumulacyjne. Przetrwały w tej dolinie także residua żwirów staroglacjalnych. Dowiązanie wieku teras do reperu datowanych szczątków drewna i torfu na jednej z teras Wetliny (Ralska-Jasiewiczowa 1969, 1980) pozwala na wydzielenie w badanej dolinie 2–3 teras niskich (dennych) holoceńskich i 3 teras wysokich (zboczowych) plejstoceńskich. Z hipsometrycznej korelacji teras Wetliny z terasami pobliskiego Sanu wynika, że w dolinie Wetliny terasy są znacznie wyższe i mają bardziej zaburzone profile podłużne. Lokalne zmiany wysokości teras Wetliny i miąższości ich pokryw akumulacyjnych nie wykazują korelacji ze wskaźnikiem krętości koryta rzeki. Są one uwarunkowane względnie dużą podatnością skał strefy przeddukielskiej i ich silną fragmentaryzacją tektoniczną na erozyjne pogłębianie koryta rzeki.
    A stair-case system of six river terraces (T1–T6) with accumulation covers and bedrock toe occurs in the valley of the Wetlina River. Residual deposits of earlier glaciations are also present in this valley. Correlation of the age of the terraces with the dated organic material (wood and peat) on one of the terraces (Ralska-Jasiewiczowa 1969, 1980) allows delimitation of the levels of Pleistocene terraces: 2–3 within the valley floor (low terraces) and 3 within the slopes (high terraces). Hypsometric correlation of the terraces of the Wetlina and the nearby San River indicates that the terraces of the Wetlina are considerably higher and their longitudinal profiles are more distorted. Local variability in the elevation of the Wetlina terraces and in the thickness of their alluvial covers is not correlated with channel sinuosity and may have resulted from the complex tectonic structure and relatively low resistance of the bedrock of the Fore-Dukla Zone to the erosion of the river bed.
    Źródło:
    Landform Analysis; 2015, 28; 29-44
    1429-799X
    Pojawia się w:
    Landform Analysis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Źródła w zlewni górnej Wołosatki w Bieszczadach Wysokich
    Springs of the upper Wołosatka River catchment in the Wysokie Bieszczady Mountains
    Autorzy:
    Rzonca, B.
    Kołodziej, A.
    Laszczak, E.
    Mocior, E.
    Plenzler, J.
    Płaczkowska, E.
    Rozmus, M.
    Siwek, J.
    Ścisłowicz, B.
    Wójcik, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2074599.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    źródła
    źródło wody
    Bieszczady
    rzeka Wołosatka
    Karpaty zewnętrzne
    springs
    spring hydrology
    Bieszczady Mountains
    Wołosatka River
    Outer Carpathians
    Opis:
    Paper presents results of mapping of springs of the upper Wołosatka River catchment (Wysokie Bieszczady Mts. -Outer Carpathians). Springs were the most common outflow type in the area (52.55%). Outflow density in the area studied (8.32 km2) was equal 23.56 per km2, while spring rate was 12.4 per km2. Outflow discharges were low and very low- most springs belong to Meinzer classes VI-VIII. Only seven springs had discharges higher than 0.5 dm3/s, and three-over 1 dm3/s. The spatial outflow distribution strongly depends on geology, tectonics and river valley direction. High density of outflows was especially observed within the Bukowe Berdo anticline, where the Otryt sandstones are alternated by thin-bedded flysch of high shale content. All these layers dip down in the opposite direction to the slope, which creates numerous springs and other outflows. Furthermore, a spectacular spring line is visible in the field lying along the Halicz fault.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2008, 56, 8/2; 772-772
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies