Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bieszczady mountains" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Antologizowanie jako forma polityki miejsca. Przypadek Bieszczadów – „Wiersze z Rzeszowskiego”
Anthologizing as a Form of Politics of Place: The Case of the Bieszczady Mountains in “Wiersze z Rzeszowskiego”
Autorzy:
Lewicki, Andrzej Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129183.pdf
Data publikacji:
2022-06-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
antologizowanie
polityka miejsca
poezja
Bieszczady
anthologizing
politics of place
poetry
the Bieszczady Mountains
Opis:
Antologizowanie może stanowić jedną z form realizowania polityki miejsca, projektując przez odpowiedni dobór wierszy i komentarzy do nich wyobrażenie przestrzeni, odpowiadające przyjętej polityczno-ideologicznej narracji. W niniejszym artykule autor proponuje spojrzeć na antologię pod kątem wpisanej w nią topografii, wykorzystując do tego perspektywę kartograficzną (antologia jako mapa), a także uwzględniając przypisy jako część dopełniającą lekturę antologii. Na podstawie wierszy zawartych w antologii Wiersze z Rzeszowskiego z 1974 r. autor dokonał analizy topografii wyobrażonej Bieszczadów po drugiej wojnie światowej, zwracając uwagę na zbieżność polityki miejsca (i polityki narodowej) uprawianej przez władzę centralną PRL-u wobec Bieszczadów z polityką miejsca realizowaną w tej antologii: centralność Baligrodu i okolicy jako miejsc symbolicznie związanych z postacią Karola Świerczewskiego, dominację perspektywy (po)wojennej, nieobecność miejsc wysiedlonej ludności i konsekwentnie przemilczaną pamięć o nich (zarówno w wierszach, jak i w komentarzach do nich).
Anthologizing may be one of the forms of implementing a politics of place, designing an image of space that corresponds to an adopted political and ideological narrative through an appropriate selection of poems and comments to those poems. The author suggests in this article to read the anthology with respect to the topography it contains, taking advantage of the cartographic perspective (anthology as a map), and also taking into account footnotes as a complementary part to the anthology. The author analyzes the presupposed topography of post-World War II Bieszczady on the basis of the poems included in the anthology Wiersze z Rzeszowskiego published in 1974. He pays attention to the convergence of the politics of place (and national policy) pursued by the central authorities of the People’s Republic of Poland towards the Bieszczady region with the politics of place implemented by means of this anthology, that is the importance of Baligród and the surrounding areas as places symbolically associated with the figure of Karol Świerczewski, the dominance of the (post)war perspective, the eradication of villages and the displacement of local communities fading into public oblivion both in the poems and in comments.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2022, 12 (15); 163-178
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terasy Wetliny w Bieszczadach (Karpaty Wschodnie) : próba porównania ich hipsometrii, budowy i wieku z doliną górnego Sanu
Terraces of the Wetlina River in the Bieszczady Mountains, Eastern Carpathians : an attempt at comparison of their hypsometry, structure and age with the valley of the Upper San River
Autorzy:
Kukulak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/295246.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich
Tematy:
terasy rzeczne
pokrywy żwirowe
Bieszczady
Karpaty Wschodnie
river terraces
gravelly covers
Bieszczady Mountains
Outer Carpathians
Opis:
W górskiej dolinie rzeki Wetlina (Bieszczady Wysokie) znajduje się schodowy system sześciu teras rzecznych (T1–T6). Wszystkie terasy mają wysokie cokoły skalne i żwirowe pokrywy akumulacyjne. Przetrwały w tej dolinie także residua żwirów staroglacjalnych. Dowiązanie wieku teras do reperu datowanych szczątków drewna i torfu na jednej z teras Wetliny (Ralska-Jasiewiczowa 1969, 1980) pozwala na wydzielenie w badanej dolinie 2–3 teras niskich (dennych) holoceńskich i 3 teras wysokich (zboczowych) plejstoceńskich. Z hipsometrycznej korelacji teras Wetliny z terasami pobliskiego Sanu wynika, że w dolinie Wetliny terasy są znacznie wyższe i mają bardziej zaburzone profile podłużne. Lokalne zmiany wysokości teras Wetliny i miąższości ich pokryw akumulacyjnych nie wykazują korelacji ze wskaźnikiem krętości koryta rzeki. Są one uwarunkowane względnie dużą podatnością skał strefy przeddukielskiej i ich silną fragmentaryzacją tektoniczną na erozyjne pogłębianie koryta rzeki.
A stair-case system of six river terraces (T1–T6) with accumulation covers and bedrock toe occurs in the valley of the Wetlina River. Residual deposits of earlier glaciations are also present in this valley. Correlation of the age of the terraces with the dated organic material (wood and peat) on one of the terraces (Ralska-Jasiewiczowa 1969, 1980) allows delimitation of the levels of Pleistocene terraces: 2–3 within the valley floor (low terraces) and 3 within the slopes (high terraces). Hypsometric correlation of the terraces of the Wetlina and the nearby San River indicates that the terraces of the Wetlina are considerably higher and their longitudinal profiles are more distorted. Local variability in the elevation of the Wetlina terraces and in the thickness of their alluvial covers is not correlated with channel sinuosity and may have resulted from the complex tectonic structure and relatively low resistance of the bedrock of the Fore-Dukla Zone to the erosion of the river bed.
Źródło:
Landform Analysis; 2015, 28; 29-44
1429-799X
Pojawia się w:
Landform Analysis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła w zlewni górnej Wołosatki w Bieszczadach Wysokich
Springs of the upper Wołosatka River catchment in the Wysokie Bieszczady Mountains
Autorzy:
Rzonca, B.
Kołodziej, A.
Laszczak, E.
Mocior, E.
Plenzler, J.
Płaczkowska, E.
Rozmus, M.
Siwek, J.
Ścisłowicz, B.
Wójcik, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074599.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
źródła
źródło wody
Bieszczady
rzeka Wołosatka
Karpaty zewnętrzne
springs
spring hydrology
Bieszczady Mountains
Wołosatka River
Outer Carpathians
Opis:
Paper presents results of mapping of springs of the upper Wołosatka River catchment (Wysokie Bieszczady Mts. -Outer Carpathians). Springs were the most common outflow type in the area (52.55%). Outflow density in the area studied (8.32 km2) was equal 23.56 per km2, while spring rate was 12.4 per km2. Outflow discharges were low and very low- most springs belong to Meinzer classes VI-VIII. Only seven springs had discharges higher than 0.5 dm3/s, and three-over 1 dm3/s. The spatial outflow distribution strongly depends on geology, tectonics and river valley direction. High density of outflows was especially observed within the Bukowe Berdo anticline, where the Otryt sandstones are alternated by thin-bedded flysch of high shale content. All these layers dip down in the opposite direction to the slope, which creates numerous springs and other outflows. Furthermore, a spectacular spring line is visible in the field lying along the Halicz fault.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2008, 56, 8/2; 772-772
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„120 kilometrów samotności”. Główny Szlak Karpacki im. Marszałka Józefa Piłsudskiego na terenie Bieszczadów Zachodnich
‘120 kilometres of solitude.’ Marshal Józef Piłsudski’s Main Carpathian Trail in the Western Bieszczady Mountains
Autorzy:
Organ, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340556.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Main Carpathian Trail
Bieszczady Mountains
tourism
Polish Tatra Society
mountain trail
Główny Szlak Karpacki
Bieszczady
turystyka
Polskie Towarzystwo Tatrzańskie
szlak turystyczny
Opis:
Bieszczady Zachodnie w okresie międzywojennym nie należały do terenów powszechnie uznawanych za atrakcyjne turystycznie, dopiero pod koniec lat 30. XX w. zwrócono większą uwagę na potencjał drzemiący w tej części Karpat Wschodnich. Wyrazem tego stał się Główny Szlak Karpacki, którego ostatni odcinek uzupełniający lukę pomiędzy Głównym Szlakiem Zachodniobeskidzkim i Wschodniokarpackim wyznakowano właśnie na tym obszarze. Istniejący zaledwie cztery lata odcinek szlaku czerwonego włączał tereny rozciągające się pomiędzy Przeł. Łupkowską i Przeł. Użocką do kręgu zainteresowań turystów górskich. Od 1936 r. pokonanie bieszczadzkiego odcinka szlaku stało się jednym z kryteriów uzyskania „dojrzałości górskiej”, a więc zdobycia odznak turystyki kwalifikowanej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Wkrótce staraniem Towarzystwa zaczęto inwestować w Bieszczadach, umożliwiając turystom szerszą „eksplorację terenu”. Jednakże aż do samego końca swego istnienia bieszczadzki odcinek Głównego Szlaku Karpackiego wymagał podjęcia wielodniowej wędrówki przez tereny niemalże dziewicze i pozbawione podstawowego zaplecza turystycznego, przede wszystkim dobrych miejsc noclegowych. Realia wędrowania wymagały od turysty dobrej znajomości terenu, umiejętności czytania map, a także zdolności do planowania wielodniowej wędrówki prowadzącej przez blisko 120 km bieszczadzkich bezdroży. Planowanie wycieczek górskich utrudniał brak dobrego i ogólnodostępnego przewodnika turystycznego. Turysta wędrujący przez Bieszczady Zachodnie w latach 1935–1939 musiał zatem polegać na nielicznych schroniskach, stacjach turystycznych domkach myśliwskich, a czasem szukać schronienia w zwykłych szałasach pasterskich.
In the Interwar Period, the Western Bieszczady Mountains were not commonly viewed as attractive in terms of tourism. It was not until the 1930s that more attention was paid to this fragment of Western Carpathians. The change was materialized by the emergence of the Main Carpathian Trail, the last part of which was created in the above described region. The fragment of the red trail existed for only four years, which was time enough to arouse the interest of Polish mountain tourists in the area between Łupków Pass and Użok Pass. Since 1936, the coverage of the red trail in the Bieszczady Mountains was one of the requirements to obtain the Mountain Badge popularized by the Polish Tatra Society. Thanks to this organisation, new investments were made to facilitate touristic exploration of the terrain. However, till the very end of its existence, the fragment of the trail located in the Western Bieszczady Mountains was quite demanding for tourists since they had to cover the mountainous terrain which generally lacked adequate tourist facilities, especially proper accommodation. Tourists wishing to walk the trail needed to be well-equipped, skilled in the use of maps and able to plan their journey through 120 kilometres of wilderness. The lack of a good and widely available mountain guidebook largely hindered tourists’ plans. Therefore, a tourist hiking along the trail between 1935–1939 was largely dependent on few mountain hostels, shelters and even shepherd’s huts.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2021, 19, 2; 100-131
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkody leśne wyrządzane przez żubry w Bieszczadach
Forest damage caused by bisons in the Bieszczady Mountains
Autorzy:
Wajdzik, M.
Krupa, M.
Kubacki, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973931.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Leśne
Tematy:
Bieszczady
Nadlesnictwo Lutowiska
Nadlesnictwo Baligrod
lasy
szkody w lesie
zgryzanie
spalowanie
Bison bonasus
leśnictwo
drzewa leśne
krzewy leśne
żubr
szkody łowieckie
bison
damage
Bieszczady mountains
Opis:
The aim of the study was to recognize the extent of damage caused by bisons in the Bieszczady forests and to determine their food preferences based on recorded damage to trees and shrubs. Damage (bark−stripping, browsing) to forest stands in the Bieszczady mountains caused by bisons were insignificant. The European ash was the species particularly threatened by bisons (almost all trees were damaged).
Źródło:
Sylwan; 2011, 155, 10; 702-709
0039-7660
Pojawia się w:
Sylwan
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ranienie drzew przez niedźwiedzia brunatnego (Ursus arctos) w Bieszczadach
Trees damage caused by brown bears (Ursus arctos) in the Bieszczady Mountains
Autorzy:
Zysk-Gorczyńska, E.
Jakubiec, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/991064.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Leśne
Tematy:
lesnictwo
lasy
niedzwiedz brunatny
Ursus arctos
oddzialywanie na rosliny
jodla pospolita
Abies alba
swierk pospolity
Picea abies
modrzew europejski
Larix decidua
uszkodzenia drzew
Bieszczady
brown bear
damaged trees
feeding behavior
the bieszczady mountains
Opis:
Debarking of trees and foraging on the phloem is an economical problem for forestry in North America. Scientists in America investigated the feeding behavior of black bears (Ursus americanus) during the spring while this problem was only partially investigated in Poland. In the Polish Carpathians most damage occurs on coniferous trees such as fir Abies alba, larch Larix decidua and spruce Picea abies.
Źródło:
Sylwan; 2014, 158, 05; 377-382
0039-7660
Pojawia się w:
Sylwan
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcjonowanie ekomuzeów w Bieszczadach i Beskidzie Niskim w świetle badań ankietowych
Autorzy:
Buczek-Kowalik, Małgorzata
Mitura, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/763283.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
ecomuseum
Bieszczady Mouintains
Beskid Niski Mountains
MACDAB method
ekomuzeum
Bieszczady
Beskid Niski
metoda MACDAB
Opis:
The article introduces the principles of ecomuseum operating in the geographical space of the selected European regions. It presents the development of ecomuseums in Poland, especially in the Bieszczady and Beskid Niski Mountains. The following ecomuseums: "Trzy Kultury" -Three Cultures, "Hole" (in the Bieszczady Mountains) and "Beskidzkie Wędrowanie" - Hiking in the Beskids (in the Beskid Niski Mountains) have been selected for the purpose of analysis and evaluation of ecomuseum operating activities. The applied research method was MACDAB method which allowed for the identification of problems related to the ecomuseums' operations and for indicating what would improve the quality of ecomuseums as a single, coherent tourism product. The results show that the highest number of points was awarded to the "Trzy Kultury" Ecomuseum while the “Hołe" Ecomuseum scored the lowest. By the adopted criteria all of the analysed ecomuseums were classified in the second group, i.e. as having difficulties in adopting the principles of "the eco-museum model".In order to improve their operating activities the ecomuseums should develop a closer co-operation between one another and other similar centres in the country and abroad.  What is more, it is advisable to carry out more effective promotional and marketing activities like launching a common website, issuing joint promotional and advertising materials and developing partnerships with schools or entities involved in the organization of tour packages
W artykule przedstawiono teoretyczne zasady funkcjonowania ekomuzeów w przestrzeni geograficznej wybranych regionów europejskich. Zaprezentowano rozwój ekomuzeów w Polsce, a w szczególności w Bieszczadach i Beskidzie Niskim. Do analizy i oceny funkcjonowania  wybrano następujące  ekomuzea – Trzy Kultury, Hołe (Bieszczady) oraz Beskidzkie Wędrowanie (Beskid Niski). W badaniach zastosowano metodę MACDAB, na podstawie której zidentyfikowano problemy związane z ich działalnością, a także wskazano na elementy, które poprawiłyby jakość ekomuzeów jako jednego, spójnego produktu turystycznego. Otrzymane wyniki wskazują, że najwyższą liczbę punktów otrzymało Ekomuzeum Trzy Kultury, zaś najniższą – Ekomuzeum Hołe. Według przyjętych kryteriów wszystkie z analizowanych ekomuzeów, znalazły się drugiej grupie tzn. wykazują trudności w przyjmowaniu zasad „wzorcowego ekomuzeum”.W celu poprawy działalności ekomuzea powinny w szerszym zakresie współpracować ze sobą i innymi podobnymi ośrodkami w kraju i za granicą.  Poza tym należałoby  uskutecznić działalność promocyjno – marketingową poprzez m.in. wspólną stronę internetową, wydawanie wspólnych materiałów promocyjno – reklamowych oraz współpracę ze szkołami czy podmiotami zajmującymi się  organizacją imprez turystycznych
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia; 2016, 71, 2
0137-1983
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies