Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "barack obama" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„Chodzący po wodzie”. Barack Obama w ujęciu kenijskich karykaturzystów
“Walking on the Water”. Barack Obama from the Perspective of Kenyan Cartoonists
Autorzy:
Piotrowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/522710.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Języków i Kultur Afryki. Polskie Towarzystwo Afrykanistyczne
Tematy:
Kenya
Barack Obama
political caricature
satire
media
Opis:
Political caricature has become a significant cultural text allowing us to deeply understand social emotions connected to the current, significant events. In this article, analyzing Kenyan political satire, I try to define Kenyans’ approach to Barack Obama at the time of his presidency, as well as presenting US and Kenya’s relations during that period. In this article my attempt is to show that Kenyan political caricature is a tool that allows the author to share emotions, judgments and opinions addressed to different social groups. Its main goal is to quickly react to the political events and to comment on them. Due to its simplicity, political caricature has an extensive audience.
Źródło:
Afryka; 2016, 44; 66-84
1234-0278
Pojawia się w:
Afryka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
President Barack Obama’s Policy Choices in NATO Rhetoric
Autorzy:
Rzepecka, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514773.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Śląski. Wydział Nauk Społecznych
Tematy:
NATO
alliance
ideograph
Barack Obama
foreign policy
Opis:
This article uses Michael C. McGee’s concept of the ideograph to reflect Obama’s early foreign policy course regarding transatlantic relations. Specifically, the article draws on the ideograph “alliance” to demonstrate how the president redefined agents, acts, agencies, scenes, and purposes that fall within the rhetoric, thus informing how and why he changed US commitment to NATO. Analyzing Obama’s use of alliance serves to interpret his political choices as well as understand his ability to get the public to support them. By extension, a study of this nature offers a reading of the president’s perspective on US foreign policy and America’s global role.
Źródło:
Political Preferences; 2019, 25; 21-36
2449-9064
Pojawia się w:
Political Preferences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Barack Obama – the new charismatic political actor - a discourse analysis
Autorzy:
Țîrlea, Ada-Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957856.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Barack Obama
political discourse
critical discourse analysis
charisma
leader
Opis:
The American president, Barack Obama, is considered to be one of the most charismatic figures of the 21st century. His speeches are the best asset through which he emphasizes this quality. Although, he hasn’t always been considered to be a successful politician, he made his entrance on the political arena in 2004, when he delivered one of his best speeches. The aim of this paper is to reveal the most important elements of a political discourse that can contribute to creating a good image of a political actor. Using the critical discourse analysis method, we are trying to see if there is a connection between a good, coherent discourse strategy and the charisma of the American leader. The sample will include his 2004 speech, delivered at the Democrats’ Convention, the speech that put him in the eyes of the media as a future American leader
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2016, 7, 2; 247-261
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Barack Obama’s Rhetorical Management of Public Opinion in the Context of Focusing Events
Autorzy:
Rzepecka, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514745.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Śląski. Wydział Nauk Społecznych
Tematy:
Barack Obama
ISIL
presidential rhetoric
public opinion
focusing event
Opis:
This article explores President Barack Obama’s management of public opinion regarding his policy towards the Islamic State of Iraq and the Levant (ISIL) by analyzing the content of the address delivered on 10 September 2014 concerning the US strategy to defeat ISIL. Set in the context of the Obama administration’s approach to American foreign policy and with particular reference to videos released by ISIL showing the execution of US journalists, James W. Foley and Steven Sotloff, the analysis offers insights into how external events affect presidential attention, agendas, and public opinion management.
Źródło:
Political Preferences; 2018, 19; 53-76
2449-9064
Pojawia się w:
Political Preferences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Barack Obama – fenomen przywództwa
Barack Obama – The Phenomenon of Leadership
Autorzy:
Łazarczyk, Matylda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200754.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
Barack Obama
president
phehomenon
leadership
United States of America
Opis:
In the article the phenomenon of Barack’ s Obama leadership was presented, taking into account the whole period of his presidency on the basis of power of character etc. Not only was the 44 president of the United States of America a charismatic leader, but also he has passed the test for the leadership, which was presented in hereby article on the basis of historical method.
Źródło:
Polonia Journal; 2022, 15; 163-184
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joe Biden’s Strategy in the Asia-Pacific Region: Change or Continuity. A Comparative Analysis
Autorzy:
Grabowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2020119.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Joe Biden
Asia-Pacific
Indo-Pacific
United States
Barack Obama
Donald Trump
Opis:
The election of Joseph Biden for the office of the President of the United States has brought expectations of fundamental change in American foreign policy, including policy toward the Asia-Pacific/Indo-Pacific region. As observed in the last few months, the reality has been more complex as definite changes in the US Indo-Pacific policy are not as visible as expected. It is especially in respect of the US policy toward China being more a continuation than a change from Donald Trump’s approach. Changes are rhetorical rather than actual policies. The situation is different in the case of alliances, as Joe Biden offers much more commitment to allies like Japan or South Korea. Also, multilateral dimensions (both regional and global) witness some – however still limited – change. The main goal is to make a comparative analysis of Joe Biden’s policy toward Asia, referring to the administrations of Barack Obama and Donald Trump. Hence the strategies of pivot/re-balance toward the Asia of Obama, and the free and open Indo-Pacific strategy of Trump, will be examined. The analysis refers to the complex interdependence theory and the power transition theory. Methodologically, it is based on document analysis with comparative analysis.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2021, 4 (50); 95-105
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
USA wobec Bliskiego Wschodu: od Baracka Obamy do Donalda Trumpa
U.S. towards the Middle East: from Barack Obama to Donald Trump
Autorzy:
Czornik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506198.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
the Middle East
the United States of America
Barack Obama
Donald Trump
Bliski Wschód
USA
Opis:
The Middle East, as one of the most strategic and, at the same time, conflicting areas both in the twentieth and the first two decades of the 21st century, occupies a key place in the foreign policy of the United States. It is the region where, in various forms, American political, economic and military interests are being realized through competition the other actors in the international arena, taking actions to make the states clients of the United States, strengthening dependencies and links with the countries of the region (including Israel), taking initiatives to look for new allies or using military force as a means of implementing foreign policy in the Middle East, as exemplifi ed by the Gulf War, US involvement in Libya and Syria or the war with the so-called Islamic State. The essence of the Middle Eastern US policy has become a kind of sinusoidal variation in reaching for the instruments characteristic for the policy of hard and soft Wilsonianism. While the policy of Barack Obama towards the Middle East was marked by using soft power and an abandonment of the New Crusade and war on terrorism, characteristic for the administration of George W. Bush, Donald Trump presents an uncompromising strategy in accordance with the slogan Make America Great Again and the strategy of building American World Order in the Middle East.
Bliski Wschód zajmuje kluczowe miejsce w polityce zagranicznej USA. Jest to region realizacji amerykańskich interesów, rywalizacji z innymi aktorami areny międzynarodowej, podejmowania działań na rzecz uczynienia z państw arabskich client states, umacniania zależności z państwami regionu a także wykorzystywania przez USA siły militarnej jako środka realizacji polityki zagranicznej (wojny w Zatoce Perskiej, zaangażowanie USA w Libii i Syrii, wojna z ISIS). Istotą bliskowschodniej polityki USA stała się pewnego rodzaju sinusoidalna zmienność w sięganiu po instrumenty charakterystyczne dla polityki soft i hard wilsonianism. O ile bowiem politykę prezydenta Baracka Obamy wobec Bliskiego Wschodu cechowało odejście od The New Crusade i War on Terrorism charakterystycznych dla George’a W. Busha, o tyle Donald Trump prezentuje strategię (brak strategii?) bezkompromisowości zgodnie z przyjętym w kampanii wyborczej hasłem Make America Great Again i podejmuje działania na rzecz stworzenia American World Order również na Bliskim Wschodzie.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2018, 3; 173-195
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Do the Celebrity Politics Really Matter for Hispanic Voters Today? The Comparison of Barack Obama’s and Donald Trump’s Presidential Campaigns
Czy celebryci mogą mieć wpływ na decyzje latynoamerykańskiego wyborcy? Porównanie prezydenckich kampanii Baracka Obamy i Donalda Trumpa
Autorzy:
Tomaszewski, Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1940557.pdf
Data publikacji:
2018-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
celebrity endorsement
Latino Americans
Hispanics
video
support
candidate
political marketing
presidential elections
Barack Obama
Donald Trump
Democratic Party
Republican Party
celebrity politics
celebrytyzacja polityki
Latynoamerykanie
kampania wyborcza
Partia Demokratyczna
Donald Trump
Barack Obama
zachowanie wyborcze
Opis:
The fast-growing Latino community in the United States became one of the most influential voting groups of this decade. The article shows how President Obama used the endorsement of Hispanic celebrities through viral videos and fundraisers to win among this community, while acknowledging and comparing this case to Donald Trump’s presidential campaign in 2016, during which he could not count on the celebrities of Latin descent. The article tries to answer the question whether Hollywood can or cannot influence the ethnic voting groups and why this way of canvassing is only possible for the Democratic Party.
Latynoamerykanie przez zwiększanie swojej liczebności mają coraz większy wpływ na wyniki wyborów w Stanach Zjednoczonych. Artykuł pokazuje, w jaki sposób Barack Obama wykorzystał poparcie celebrytów latynoskiego pochodzenia, by zdobyć głosy tej grupy społecznej. Jednocześnie rezultat badania porównano z kampanią Donalda Trumpa z 2016 roku, będącego w zupełnie innej sytuacji. Czy Hollywood faktycznie jest w stanie wpłynąć na wynik wyborów przez manipulację zachowaniem wyborczym wybranych grup etnicznych? Czy taki sposób prowadzenia kampanii wyborczej to jedyna droga dla Partii Demokratycznej w XXI wieku? Na te oraz wiele innych pytań autor stara się odpowiedzieć, opierając się na teoriach marketingowych.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2018, 59; 158-177
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Barack Obama i Donald Trump w Polsce – obraz medialny wizyt amerykańskich prezydentów w polskiej prasie codziennej
Autorzy:
Góra, Monika Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34561976.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
media coverage
content analysis
Polish daily press
Barack Obama
Donald Trump
obraz medialny
analiza zawartości
polska prasa codzienna
Opis:
Wizyty przywódców Stanów Zjednoczonych Ameryki w Polsce stanowią ważne wydarzenie nie tylko społeczno-polityczne, ale także medialne. Fakt ten był motywacją podjęcia badań nad obrazem medialnym wizyt amerykańskich prezydentów w Polsce – Baracka Obamy w 2011 roku oraz Donalda Trumpa w 2017 roku, który przedstawiano na łamach polskiej prasy codziennej. Analizie zawartości poddano tytuły opiniotwórcze: „Gazetę Wyborczą”, „Rzeczpospolitą” i „Dziennik Gazetę Prawną”, oraz tabloidy: „Fakt” i „Super Express”. Celem badań jest pokazanie różnic w sposobach relacjonowania przez wybrane dzienniki obu wizyt oraz wyjaśnienie, skąd te różnice mogą wynikać. Postawiono hipotezę badawczą, która zakłada, że profil ideologiczny wybranych tytułów determinuje obraz medialny wizyt amerykańskich prezydentów w Polsce, a wydźwięk przekazów prasowych może mieć potencjalny wpływ na kształtowanie poglądów, opinii czytelników wobec przywódców USA. Poszukiwano odpowiedzi na pytania: czy wybrane tytuły przejawiają stronniczość wobec któregoś z prezydentów, czy narracja dzienników opinii jest zbliżona do prasy bulwarowej i czy ulegają zjawisku tabloidyzacji? Artykuł składa się z pięciu części. We wstępie omówiono szczególne relacje łączące Polskę i USA oraz postrzeganie wizyt amerykańskich prezydentów w Polsce. W części drugiej opisano agendę-setting będącą ramą teoretyczną niniejszych rozważań. Trzecia sekcja artykułu to opis metodologii badań, która opiera się na analizie zawartości. Czwarta część to omówienie wyników analizy materiałów opublikowanych na łamach wybranych dzienników. Artykuł wieńczy podsumowanie wyników badań. Stronniczość wykazano w „Gazecie Wyborczej” (liczne publikacje krytyczne wobec Donalda Trumpa) oraz „Fakcie” (liczne publikacje pozytywne wobec Baracka Obamy oraz Donalda Trumpa) i „Super Expressie” (liczne publikacje satyryczne wobec Baracka Obamy). W kontekście omawianej problematyki wykazano również, że dzienniki opinii nie upodabniały swojej narracji do prasy bulwarowej oraz nie uległy tabloidyzacji mediów.
Visits by American presidents in Poland are important, socio-political and media events. This fact was the motivation to conduct research on media presentation of the visits of two American presidents – Barack Obama in 2011 and Donald Trump in 2017 – to Poland which were presented in Polish daily newspapers. The content analysis was based on opinion-forming titles: “Gazeta Wyborcza”, “Rzeczpospolita” and “Dziennik Gazeta Prawna”, and tabloids: “Fakt” and “Super Express”. The aim of the paper is to show the differences in how selected dailies cover two visits and explain where these differences might come from. The research hypothesis assumes that the ideological profile of chosen daily press determines media image of the American presidential visits in Poland, and that the significance of press materials may impact the formation of readers’ views and opinions about leaders of the USA. The author tried to answer the following questions: do the selected titles show bias against any of the presidents?, is the narration of daily newspapers similar to the tabloid press?, and do they undergo tabloidization? The article consists of five parts. The first part discusses the special relationship between Poland and the USA and the perception of American presidents’ visits to Poland. The second section describes agenda-setting, which is the theoretical framework for this study. The third part of the article describes the research methodology, which is based on content analysis. The fourth section is a description of the study of materials published in Polish daily press. The article ends with a summary of the study results. The bias was demonstrated in “Gazeta Wyborcza” (numerous articles, critical of Donald Trump), “Fakt” (numerous articles with positive attitude towards Barack Obama and Donald Trump) and “Super Express” (numerous satirical articles about Barack Obama). In the context of the discussed issues, daily newspapers did not make their narration similar to tabloid press and did not succumb to the tabloidization of media.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2022, 29, 1; 87-103
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radical Religion and the 2008 Presidential Election: Why “God Talk” Declined
Radykalna religia oraz wybory prezydenckie 2008 roku: dlaczego temat religijny (God Talk) zanikł?
Autorzy:
Wilcox, Clyde
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441223.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
American elections
religious language
Christian Right
George Bush
Barack Obama
political parties
Wybory amerykańskie
język religijny
prawica chrześcijańska
partie polityczne
Opis:
In recent years, American elections have attracted worldwide attention for the salience of "God talk" by candidates. In 2008, however, there was markedly less God talk. In this paper I discuss why American campaigns use religious language and why the 2008 campaign reversed recent trends. I speculate about the future of "God talk" in American elections.
W ostatnich latach, wybory amerykańskie przyciągnęły uwagę całego świata ze względu na wybitną rolę retoryki religijnej w wypowiedziach kandydatów na prezydenta. W 2008 roku było w ich wystąpieniach znacznie mniej mowy o Bogu i religii. Artykuł ten jest analizą przyczyn stosowania retoryki religijnej w kampaniach wyborczych oraz próbą odpowiedzi na pytanie, dlaczego zauważa się znacznie rzadsze użycie języka religijnego podczas ostatnich kampanii. Poruszona w nim będzie także kwestia przyszłości retoryki religijnej w wyborach amerykańskich.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2009, 6; 33-45
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prezydenci USA – laureaci Pokojowej Nagrody Nobla
US Presidents, Nobel Peace Prize Winners
Autorzy:
Pastusiak, Longin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509365.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
prezydenci USA
Pokojowa Nagroda Nobla
Theodore Roosevelt,
Woodrow Wilson
Jimmy Carter
Barack Obama
US presidents
Nobel Peace Prize
Theodore Roosevelt
Opis:
Stany Zjednoczenie są jedynym krajem na świecie, który ma aż czterech prezydentów laureatów Pokojowej Nagrody Nobla: Theodore’a Roosevelta (1901-1909), Woodrowa Wilsona (1913-1921), Jimmy’ego Cartera (1977-1981) i Baracka Obamę (2009-). Trzej pierwsi prezydenci otrzymali to zaszczytne wyróżnienie za konkretne osiągnięcia: T. Roosevelt za mediacje w wojnie rosyjsko-japońskiej, W. Wilson za Ligę Narodów jako główny architekt pokoju po krwawej I wojnie światowej, J. Carter za swoje wysiłki na rzecz pokojowego rozwiązywania konfliktów międzynarodowych, za popieranie demokracji i praw człowieka. Barack Obama natomiast otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla, zaledwie po kilku miesiącach sprawowania urzędu prezydenta, za dobre intencje jak przyznaje Komitet Noblowski, za stworzenie klimatu, który służy współpracy międzynarodowej.
The United States is the only country across the world, which has as many as four presidents Nobel Peace Prize laureates: Theodore Roosevelt (1901-1909), Woodrow Wilson (1913-1921), Jimmy Carter (1977-1981), and Barack Obama (2009- ). The three first presidents received this prestigious award for specific achievements: T. Roosevelt for mediations in the Russo-Japanese War; W. Wilson for the foundation of League of Nations as the main architect of peace after the bloody First World War; J. Carter for his efforts for peaceful resolution of international conflicts, for supporting democracy and human rights. On the other hand, Barack Obama received the Nobel Peace Prize, after a several months in office as President, for good intents – as the Nobel Committee has admitted, for creating the climate which serves international cooperation.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2016, 48(3) Stosunki Międzynarodowe; 127-148
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A New Alliance against the US? Sino-Russian Relations in Response to Trump’s Redefined Foreign Policy Priorities
Autorzy:
Ciborek, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648352.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
China
Russia
USA
Donald Trump
Barack Obama
Vladimir Putin
Xi Jinping
bilateral relations
Pivot to Asia
economic protectionism
economic sanctions
Opis:
The current state of bilateral relations between the Russian Federation and the People’s Republic of China is described by many international relations experts as the best in history. After taking the president office by Donald Trump, the bilateral relations between America and abovementioned powers are cooling down. Current foreign policy of the People’s Republic of China and the Russian Federation focuses on holding a common position in the international political arena, which is in fact an attempt to counterweight political influence of the US administration and their allies. The dimension of the strategic partnership between China and Russia is also determining the mutual economic dependence, which is now crucial for both powers to build a strong position on the international forum. In addition, Russia is one of the crucial partners for the Chinese-led Belt and Road Initiative (BRI) – by many recognized as the Chinese attempt to break the American economic domination. The collisional course of the American foreign policy towards Russia and China forces the latter to look for Central and Eastern European allies as well as to gain influence in the region of Central Asia which is leading to a constant increase in tensions between China and Russia.
Źródło:
International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal; 2019, 23, 1; 149-159
1641-4233
2300-8695
Pojawia się w:
International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POWOLNA NORMALIZACJA RELACJI STANÓW ZJEDNOCZONYCH Z KUBĄ
The Sluggish Normalization of the U.S.-Cuba Relations
Autorzy:
GWIAZDA, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556017.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
Tematy:
USA
Kuba
embargo handlowe
ustawa Helmsa-Burtona
Barack Obama
Fidel Castro
fidelizm
Donald Trump
U.S.
Cuba
trade embargo
Helms-Burton
law
fidelism,
Opis:
Stosunki polityczno-gospodarcze Stanów Zjednoczonych z Kubą były w okresie ostatnich pięćdziesięciu lat zamrożone. Dopiero w grudniu 2014 roku zostały nawiązane stosunki dyplomatyczne pomiędzy ymi państwami. Był to jeden z nielicznych sukcesów w polityce zagranicznej prezydenta Baracka Obamy, który w marcu 2015 roku złożył wizytę w Hawanie. Wizyta ta oznaczała w praktyce koniec izolacji Kuby, ale nie doprowadziła do pełnej normalizacji stosunków polityczno- gospodarczych ani do zniesienia embarga handlowego nałożonego przez USA na Kubę w 1962 roku. Będzie to możliwe dopiero wtedy, kiedy władze Kuby spełnią wymogi ustawy Helmsa- Burtona i wypłacą odszkodowania za znacjonalizowane mienie firm amerykańskich oraz znacznie zliberalizują obecny system polityczno-gospodarczy. Być może po śmierci Fidela Castro i „śmierci fidelizmu” dojdzie do przyśpieszenia transformacji polityczno-gospodarczej na Kubie oraz pełnej normalizacji stosunków ze Stanami Zjednoczonymi. Normalizacja ta zależeć będzie także w dużym stopniu od polityki prezydenta Donalda Trumpa wobec Kuby, który w trakcie kampanii prezydenckiej domagał się „lepszej umowy” zarówno dla samych Kubańczyków, jak i dla Stanów Zjednoczonych.
The political and economic relations of the United States with Cuba have been during the recent more than 50 years “frozen”. Only in December 2014 the diplomatic relations between those two states were restored. It was one of the rare successes in the foreign policy of the president Barack Obama, who in March 2015 paid an official visit in Havana. That visit has brought about in practice the end of Cuba, isolation, but has not led to the full normalization of the political and economic relations and raising the trade embargo. That embargo was laid on Cuba the United States in 1962 and can be eliminated (removed) only by the Congress when the Cuban government will meet the requirements of the Helms- Burton law and pay the compensation for the nationalized property of the American companies and significantly change the existing political and economic system. After the death of Fidel Castro and his ideology “fidelism” the political and economic transformation of Cuba may be accelerated, which can lead to the full normalization of relations with the U.S. That normalization will, however, depend in the near future on the president Donald Trump foreign policy towards Cuba, who during his presidential campaign demanded “a better deal” both for the Cuban citizens as well as for the United States.
Źródło:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2017, 1(91); 65-78
1506-8900
2081-1152
Pojawia się w:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce Rosji w polityce bezpieczeństwa USA w XXI wieku w kontekście zacieśniania współpracy rosyjsko-chińskiej
Russia’s Position in US security policy in the 21st century, in the Context of Closer Cooperation Between Russia and China
Autorzy:
Waśko-Owsiejczuk, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506758.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
United States of America
Russia
China
security
Donald Trump
Barack Obama
George W. Bush
international relations
Stany Zjednoczone Ameryki
Rosja
Chiny
bezpieczeństwo
stosunki międzynarodowe
Opis:
The strengthening of political, military and economic cooperation between China and Russia has been a cause for concern for the United States in the second decade of the twenty-first century, who view it as a threat to national interests and to the international position of the superpower. Due to Moscow’s weakening position in the international system and deteriorating relations with the West, it was in the Kremlin’s interest to find a strong ally with similar interests and goals. The creation of a Chinese-Russian front has emboldened the Moscow authorities to pursue an even more decisive and categorical policy towards the West. American-Russian relations have significantly deteriorated, to such an extent that there is a need to pose the question: is the world facing a new „Cold War”? The purpose of this article is to analyze US security policy towards Russia in the twenty first century in the context of closer Russian-Chinese cooperation, as well as present the level of cooperation on the Washington-Moscow line during the rule of the last three US presidents and the factors affecting the deterioration of relations between the two states.
Zacieśnianie współpracy politycznej, wojskowej i gospodarczej pomiędzy Chinami oraz Rosją zostało przyjęte przez Stany Zjednoczone w drugiej dekadzie XXI wieku z dużym niepokojem, jako zagrożenie dla interesów narodowych i pozycji międzynarodowej supermocarstwa. Ze względu na słabnącą pozycję Moskwy w systemie międzynarodowym oraz pogarszające się relacje z Zachodem, w interesie Kremla było znalezienie silnego sojusznika, posiadającego zbliżone przedsięwzięcia i cele. Utworzenie chińsko-rosyjskiego tandemu ośmieliło Moskwę do prowadzenia jeszcze bardziej zdecydowanej i kategorycznej polityki wobec Zachodu. Stosunki amerykańsko-rosyjskie uległy przy tym znacznemu pogorszeniu do tego stopnia, że dziś stawiane jest pytanie: czy świat stoi w obliczu nowej „zimnej wojny”? Celem niniejszego artykułu jest analiza polityki bezpieczeństwa USA wobec Rosji w XXI wieku, w kontekście zacieśniania współpracy rosyjsko-chińskiej; przedstawienie współpracy na linii Waszyngton–Moskwa podczas rządów trzech ostatnich prezydentów USA oraz czynników mających wpływ na pogorszenie stosunków pomiędzy państwami.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2018, 1; 67-81
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Belt and Road Initiative jako wyzwanie dla amerykańskich interesów w regionie Azji i Pacyfiku
The Belt and Road Initiative as a challenge for American interests in the Asia-Pacific region
Инициатива «Пояс и путь» как вызов американским интересам в Азиатско-Тихоокеанском регионе
Autorzy:
Tomaszewska, Paula
Tomaszewska, Sara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955759.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
The Asia Pacific Region
The Belt and Road Initiative
Donald Trump
Barack Obama
strategy
Азиатско-Тихоокеанский регион
Инициатива «Пояс и путь»
Дональд Трамп
Барак Обама
стратегия
Opis:
The Asia-Pacific region occupies a key place in the international strategy of the United States. It was not without a reason that George W. Bush spoke about the “Pacific Century”, Barack H. Obama announced a strategic “pivot to Asia”, while Donald Trump went on a 12-day journey through East Asia. In particular, as the power of the People’s Republic of China increased, its importance gained a whole new dimension. At present, the USA and the PRC are conducting a sophisticated game on the “big Asia and Pacific chessboard”. China aspires to be an equal partner for economically and politically weakened United States. Assertively and unobtrusively, primarily with the use of diplomatic and economic instruments, China strengthens its international position. One of the manifestations of the expansion of Chinese influence in the world is growing and constant commitment to promoting the Belt and Road Initiative, which has become the most important symbol of the political ambition of President Xi Jinping. The article entitled “The Belt and Road Initiative as a challenge for American interests in the Asia-Pacific region” is an attempt at interdisciplinary consideration about the changing position of the Asia-Pacific region in foreign policy and US security strategy, as well as the consequences of the promoted BRI initiative for American interests. The basic research goal is to present, compare and explain the position of the administration of President Barack Obama and President Donald Trump against the Chinese concept of Belt and Road based on their adopted strategic documents, speeches and ongoing media discourse. The authors will consider how the United States reacted to the announcement by the President of the PRC of the Belt and Road initiative in 2013? Why and to what extent do the US counteract the Chinese concept of BRI?
Азиатско-Тихоокеанский регион занимает ключевое место в международной стратегии США. Недаром Джордж Буш говорил о «Тихоокеанском веке», Барак Обама объявил о стратегическом «повороте в Азию», а Дональд Трамп отправился в 12-дневное путешествие по Восточной Азии. В частности, с ростом силы Китайской Народной Республики, ее значение приобрело совершенно новое измерение. В настоящее время США и КНР проводят сложную игру на «большой азиатско-тихоокеанской шахматной доске». Китай стремится стать равноправным партнёром для экономически и политически ослабленных Соединенных Штатов. Настойчиво и ненавязчиво, прежде всего с использованием дипломатических и экономических инструментов, он укрепляют свои международные позиции. Одним из проявлений расширения китайского влияния в мире является растущая и постоянная приверженность продвижению инициативы «Пояс и путь», которая стала важнейшим символом политических амбиций президента Си Цзиньпина. Данная статья является попыткой междисциплинарных размышлений об изменении позиции Азиатско-Тихоокеанского региона во внешней политике и стратегии безопасности США, а также о последствиях продвигаемой инициативы «Пояс и путь» для американских интересов. Основная цель исследования - представить, сравнить и объяснить позицию администрации президента Барака Обамы и президента Дональда Трампа в отношении китайской концепции «Пояса и пути», основанной на принятых ими стратегических документах, выступлениях и текущем дискурсе СМИ. Авторы рассмотрят, как Соединенные Штаты отреагировали на объявление президентом КНР инициативы «Пояс и путь» в 2013 году? Почему и в какой степени США противодействуют китайской концепции Инициатива «Пояс и путь»?
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2019, 4(23); 82-107
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies