Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "GOD" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Bóg jako ojciec według Apokalipsy św. Jana
Autorzy:
Kiejza, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178459.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apokalipsa
Bóg
Bóg Ojciec
Chrystus
chrześcijanie
Apocalipse
God
God as Father
Christ
christians
Opis:
Immagine generale di Dio nel libro dell’Apocalisse non sembra di portare gli elementi della Sua paterna bontà, secondo presentazione che si trova nei Vangeli. Dio di Apocalisse, seduto sul trono, sembra di essere fuori della storia umana. Eppure, nonostante questa prima e prevalente impressione, Dio rimane padre, anche per l’autore di Apocalisse. In questo libro Dio viene chiamato padre cinque volte. Lo chiama così Cristo stesso (Ap 2, 28; 3, 5. 21) e Cristiani (1, 6; 14, 1). Dio è chiamato padre di Cristo in maniera diretta. Questa relazione è naturale. I cristiani non Lo chiamano „Padre nostro” ma padre di Gesù. Di questo fatto può sembrare che non Lo roconoscono come padre di loro stessi. Analisi dei testi, dove ricorre il termine pate¯r rivolto a Dio, ci fa vedere che Gesù, grazie alla sua morte, fa entrare i cristiani nel circolo della paterna presenza di Dio. Per ora questa si attua, tramite rivelazione, nella promessa di piena comunità pronta a verificarsi nella realtà escatologica. I cristiani, parlando di padre di Gesù, Lo riconoscono come tale anche per loro stessi, anche se in maniera più implicita. Alla fine del libro, quando − secondo la visione profetica dell’autore si compie la storia del mondo – c’è una immagine di Dio che nella realtà celeste acetta i cristiani vincitori nella vita eterna. E proprio in questo momento loro vengono chiamati „i suoi figli” (Ap 21, 7), di ciò si arriva alla conclusione che Lui è loro Padre. Dio, secondo Apocalisse, è Padre quando compie il suo piano salvifico nella storia del mondo e lo rimane ancora più chiaramente nella realtà escatologica.
Źródło:
The Biblical Annals; 2002, 49, 1; 129-146
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizja Boga w Faraonie Bolesława Prusa – analiza lingwistyczna określeń jednowyrazowych
The picture of God in Faraon by Bolesław Prus. Some chosen aspects of the linguistic analysis
Autorzy:
Machnicka, Violetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594290.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Bolesław Prus
Faraon
Bóg
God
Opis:
W artykule starano się omówić Prusowską wizję religii, zwłaszcza Boga, zawartą w powieści o starożytnym Egipcie. Tekst składa się z dwóch zasadniczych części: 1) „Geneza Faraona”, 2) „Religie w Faraonie. Jednowyrazowe określenia Boga/bóstw”. Autorka przybliża czytelnikowi przede wszystkim zawartość semantyczno-stylistyczną leksemu Bóg/bóg, uwarunkowaną rzeczywistością historyczną i powieściową, a także sposobem prezentacji, uzależnionym od rodzaju narracji (narrator XIX-wieczny i starożytny). Analizie poddano również inne, jednowyrazowe określenia Boga/bogów, zwłaszcza imiona poszczególnych postaci boskich. Tekst zamyka konkluzja o monoteistycznym obrazie Boga w Faraonie, przy czym ów monoteizm obejmuje dwie niezupełnie tożsame istoty – jedną z nich jest Bóg ogólnoludzki, najbliższy Prusowi, drugą zaś Bóg żydowski, traktujący swój lud w sposób wyjątkowy, jako naród wybrany. Politeistyczną wizję bogów ukazanych w Faraonie tłumaczą głównie względy wychowawczo-polityczno-ekologiczne.
The article intends to outline Prus’ vision of religion, and of God in particular, included in the novel on ancient Egypt. The text comprises two basic parts: 1) “Genesis of Faraon”, 2) “Religions in Faraon”. One-word terms relating to God/gods. Essentially, the author discusses the semantic and stylistic content of the lexeme God/gods conditioned by the historical and literary reality as well as its discursive presentation which, in turn, depends on the type of narration (a 19th century narrator and an ancient one). Moreover, other one-word terms relating to God/gods are analysed, vitally the names of particular divine forms. The paper’s conclusion is that Faraon offers a monotheistic picture of God albeit the monotheism incorporates two beings which cannot be fully identified with each other. One of them is God in the general sense, with whom Prus seems closely affiliated, and the other one is the Jewish God who treats his followers as the chosen people. The polytheistic vision of gods pictured in Faraon can be accounted for primarily by educational, political and ecological factors.
Źródło:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2013, 59; 107-121
0076-0390
Pojawia się w:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Starotestamentalna koncepcja Boga
Autorzy:
Stachowiak, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1164377.pdf
Data publikacji:
1972
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bóg
Pan
Jahwe
God
Lord
Yahweh
Opis:
Obwohl das Alte Testament eine wichtige Vostufe des Dialogs zwischen Gott und Menschheit darstellt, würde man vergeblich dort nach einer theoretischen Gotteslehre suchen. Gott offenbart sich vor allem in seinen Machttaten, in seinem vom Geist getragenen Wort und in der heilsvollen Führung seines Volkes durch die Geschichte. Was von den Verfassern der heiligen Bücher des AT vom Gott ausgesagt wird ist viel mehr Frucht der religiösen Erfahrung als theologischer Spekulation; umso schwieriger ist es, den Forderungen der biblisch-theologischen Erneuerung entgegenzukommen und eine vollständige Theologie des Gottesbegriffs im AT aufzuzeichnen. Die einzig richtige Methode, die mindestens die grossen Strukturlinien der Entwicklung erweisen könnte, scheint die Befragung der grundlegenden alttestamentlichen Traditionen nach der Gotteslehre zu sein. Die jahwistische „Quelle”, konkret und recht anschaulich, schuf in Ansätzen eine universalistische Auffassung von Gott, die noch der Patriarchenreligion ganz fremd war. Beim Elohisten erhält der Gottesfbegriff mehr transzendente Züge: Elohim verkehrt mit dem Menschen besonders indirekt, in Träumen und Gesichten oder auch durch Vermittlung der Engel. Der Deuteronomist oder besser die deuteronomistische Tradition ist eher am Kult interessiert, den der Mensch mit seinem ganzen Herzen zu leisten hat. Ganz selbstständig erscheint die Priestertradition, der Gott von Anfang an als absolut transzendent und dem Menschen unzugänglich ercheint; naturgemäss gilt ihre Aufmerksamkeit den daraus für die Menschen entstehenden kultischen Verpflichtungen. Mehr persönliche Züge erhält der Gottesbegriff bei den Propheten und in den Psalmen. Im Judaismus erreicht die Anschauung über absolute Transzendenz Gottes ihre Höhe, indem die Lehre von Mittelwesen (Engeln, Geistern) zur Blüte gelingt. Die Untersuchung führt zur Feststellung gewisser gemeinsam en, alttestamentlichen Merkmale des Gottesbegriffs.
Źródło:
The Biblical Annals; 1972, 19, 1; 61-72
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A jednak nie są trzeba bogami, lecz jednym Bogiem
And Yet They Are Not Three Gods But One God
Autorzy:
van Inwagen, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015828.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
logika
Bóg
identyczność
logic
God
identity
Opis:
Peter van Inwagen, And yet They are not Three Gods but One God, w: tenże, God, Knowledge, and Mystery. Essays in Philosophical Theology, Ithaca–London: Cornell University Press 1995, s. 222-259. The paper proposes a system of formal logic, called Relative-Identity Logic (RI-logic). It is shown how to translate a large class of sentences using the vocabulary of Trinitarian theology into the language of RI-logic. This class includes sentences containing singular terms like „God” and „the Holy Spirit”. It is argued that no contradiction is derivable from this class in RI-logic. This treatment differs from the work of P.T. Geach and others in its detailed attention to singular terms and its use of „is the same being as” in place of the more specific „is the same God as”.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2003, 51, 1; 493-532
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawda w pismach filozoficznych św. Augustyna
Autorzy:
Ksycki, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047066.pdf
Data publikacji:
2019-10-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
prawda
Bóg
szczęście
truth
God
happiness
Opis:
Święty Augustyn (354-430) jest jednym z czterech wielkich doktorów Kościoła zachodniego. W swoim nauczaniu podejmował zagadnienia zarówno natury filozoficznej, jak i teologicznej. Powyższy artykuł stanowi próbę podsumowania ważnych poglądów epistemologicznych św. Augustyna na możliwość poznania prawdy przez człowieka. Owo poznanie, zgodnie z myślą starożytnego autora, wpływa na jakość życia człowieka i kieruje jego postępowaniem.        W opracowaniu powyższego zagadnienia posłużono się analizą pism filozoficznych św. Augustyna, w których autor określa, jaka jest prawda oraz co stanowi jej główną i absolutną treść. Na tej podstawie ustalono, że dla św. Augustyna absolutną i jedyną prawdą jest Bóg. Poznanie tej prawdy daje człowiekowi poczucie prawdziwego szczęścia oraz zaspokaja najgłębsze pragnienia jego duszy. Augustyn podkreśla optymizm epistemologiczny w odniesieniu do prawdy. Łączy wysiłek ludzkiego rozumu ze światłem wiary i ukazuje ich konieczną współpracę na rzecz dobra i szczęścia człowieka.
Źródło:
Teologia i moralność; 2019, 14, 1(25); 223-235
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theodicy as Gods portraiture
Autorzy:
Puczydłowski, Miłosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431088.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
theodicy
God
evil
teodycea
Bóg
zło
Opis:
The aim of this paper is to examine one of the best known and most frequently disapproved philosophical ideas: namely, theodicy. Some classical arguments formulated by Plotinus, Augustine, and Leibniz are examined. Then, Kant’s harsh critique of theodicy is introduced. The main aim of our suggested reinterpretation of the classical debate is to employ a new definition of evil formulated by Richard Kearney. Having considered evil as ‘something that must be actively contested’, the theodicean reasoning should be reimagined. The paper will advance from the rational vindication of God’s goodness and justice to the portraiture of God’s active contestation of evil. The metaphysical thought of Plotinus, Augustine and Leibniz is to be redirected from its past orientation towards a future disposition. The Kantian idea of an authentic theodicy based on the Book of Job will also be introduced. This will allows us to steer firmly between the Scylla of a metaphysical overlooking of individual suffering and the Charybdis of disregarding God when facing evil.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2019, 55, 1; 27-46
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religia przez czarny monokl
Religion through the Black Monocl
Autorzy:
Iwanicki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097355.pdf
Data publikacji:
2021-12-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bóg
religia
idolatria
God
religion
idolatry
Opis:
Tekst jest polemiką z główną tezą książki Ireneusza Ziemińskiego Religia jako idolatria, która głosi, że religia jest z istoty czy z konieczności idolatrią. Autor argumentuje, że teza ta nie została odpowiednio uzasadniona, a także wskazuje kilka zagadnień poruszonych w książce, które wymagają dalszego namysłu.
The essay critically examines the main claim of the book Religia jako idolatria [Religion as Idolatry] by Ireneusz Ziemiński, according to which religion is necessarily idolatry. The author argues that the thesis is insufficiently justified and points out several topic that require further discussion.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 4; 367-380
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jahwe: Bóg gniewu czy miłosierdzia?
YHWH: God of Anger or Mercy?
Autorzy:
Jasiński OFM, Andrzej Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1902572.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Jahwe
Bóg
gniew
miłosierdzie
Bóg miłości
Stary Testament
Yahweh
God
Anger
Mercy
God of Love
Old Testament
Opis:
Starotestamentowa wiedza o Bogu ma wiele aspektów. W teologicznych poglądach biblijnych widoczne są zarówno koncepcje oryginalne, jak i pewne zapożyczenia zaczerpnięte z ówczesnej literatury bliskowschodniej. Wywarły one wpływ na tekstowe wyrażenia odnoszące się do Jehowy. Mimo tych literackich zależności, w Starym Testamencie istnieje jednorodne przesłanie o Bogu. Na różne sposoby Biblia ukazuje aktywną obecność Boga wśród narodu wybranego. Są teksty przedstawiające gniew Boży lub Boga wojny. Inne opisują Jehowę jako kochającego Ojca, troszczącego się o wszystkich ludzi, a nie tylko o Izraelitów. Nie ma jednak w tych obrazach sprzeczności, ponieważ różnorodność przedstawień Boga w Biblii nie wynika z jakiejś niestałości w postępowaniu Jahwe wobec ludzi, ale z różnych etapów objawienia Bożego, które w dłuższym okresie doprowadziło wierzących do spotkania z jedynym Bogiem: Bogiem miłości.
The Old Testament knowledge about God has many aspects. The theological views of the Bible show both original concepts and some borrowings taken from the contemporary Middle East literature. They exerted influence on the textual expressions referring to Jehovah. Despite this literary dependence, there is a homogeneous message about God in the Old Testament. In various ways the Bible shows the active presence of God among the chosen people. There are texts presenting God’s anger or the God of war. Others describe Jehovah as a loving Father, caring for all people, not just for the Israelite’s. Still, there is no contradiction in these images because the variety of God’s depiction in the Bible does not come from any inconstancy of Yahweh’s conduct towards people but from different stages of the divine revelation which – within a longer period of time – has led the believers to meet the only God: the God of love.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2017, 21; 189-203
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg w personalizmie Bordena Parkera Bownea
God in the Personalism of Borden Parker Bowne
Autorzy:
Jastrzębski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048438.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Bóg
osoba
natura
teizm
God
person
nature
Opis:
This presentation examines B. P. Bowne’s view of God. God is an active and self-determining being. Nature is understood by Bowne as activated by the intellect and will of God. Bowne stated that each person has the attributes of awareness and self-awareness, freedom and the ability to act, and self-control – in a perfect way possessed only by God. Bowne’s theistic personalism shows the human person to be a spiritual being, ultimately deriving from God, the Most-High Person.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2014, 11; 139-154
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Boga w filmie Miloša Formana Amadeusz
God’s Image in the Film Amadeus by Miloš Forman
Autorzy:
Romejko, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558634.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Bóg
Forman
Girard
Mozart
Salieri
Schwager
God
Opis:
Po II wojnie światowej niewielu twórcom filmowym z Europy udało się odnieść sukces w USA. Do nich należy czechosłowacki reżyser Miloš Forman (1932-2018). Jego życie nie było łatwe. W czasie wojny stracił rodziców, a później ojczyznę, gdyż zdecydował się na emigrację. Początki jego działalności artystycznej w USA były naznaczone niepowodzeniem. Przełomem okazał się film Lot nad kukułczym gniazdem (1975) a szczytem Amadeusz. Obok tytułowego Mozarta głównym bohaterem filmu jest pochodzący z północnych Włoch Antonio Salieri. Pragnie być uznanym kompozytorem, żarliwie się o to modli. Wydaje się mu, że został wysłuchany, aż do czasu, gdy spotyka Mozarta, muzycznego geniusza, który swym postępowaniem – zdaniem Salieriego – na ten dar nie zasłużył. Salieri buntuje się przeciw „rozrzutności” Boga. Nie chce dostrzec, że się myli. Hojność Boga jest nieograniczona – z tej boskiej obfitości czerpie i Mozart, i Salieri. Uparte opowiadanie się przeciwko Bogu nie przynosi ulgi, a doświadczane cierpienie nie prowadzi go do uznania własnego błędu (grzechu). Z bólem, ale też i dumą wyraża opinię o słuszności swego postępowania.
After the Second World War, several European filmmakers managed to succeed in the USA. The Czechoslovak director Miloš Forman (1932-2018) was one of them. His life was not easy. During the war he lost his parents, and later his homeland, because he decided to emigrate. The beginnings of his artistic activity in the US were marked by failure. The breakthrough came with the movie One Flew Over the Cuckoo’s Nest (1975), and the great success Amadeus (1984). Next to the titular Mozart, the main character of the film is Antonio Salieri, a musician from northern Italy. He wants to be a famous composer and prays fervently for that. It seems to him that his prayer has been heard, until he meets Mozart, a musical genius who – according to Salieri – did not deserve this gift. Salieri rebels against God’s ‘extravagance’. He does not want to acknowledge that he is wrong. God’s generosity is unlimited. Both Mozart and Salieri derive from this divine abundance. Salieri persists against God. He never experiences relief and suffering does not lead him to recognize his own mistake (sin). With pain, but also with pride, he expresses his opinion about the righteousness of his own conduct.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2018, 42; 261-279
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Bóg nie jest sezonowym kolegą, który zostawi nas na melinie" – czyli o językowym obrazie Boga w tekstach piosenek rapera Tau
God is not a seasonal friend who will leave us at the shelter – on the linguistic picture of God in the lyrics of the rapper Tau
Autorzy:
Byczek, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083858.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
Bóg
obraz Boga
rap
raper
Tau
teksty piosenek
chrześcijański rap
God
portrayal of God
rapper
song lyrics
Christian rap
Opis:
Autorka podejmuje temat językowego obrazu Boga w tekstach piosenek rapowych, skupiając się na materiale językowym zaczerpniętym z utworów rapera Tau, znanego w środowisku hip-hopowym z krzewienia wiary katolickiej. Posługując się konkretnymi cytatami, analizuje go, skupiając się na doborze słów i ich semantyce oraz na stylistycznym (potocznym) zabarwieniu tekstów. Dochodzi do wniosku, że obraz Boga zawarty w piosenkach rapera Tau jest zgodny z religią chrześcijańską, a językowy sposób jego przedstawienia sprawia, że teksty te mogą być ze zrozumieniem i uwagą odbierane przez słuchaczy.
The author discusses the linguistic picture of God in rap song lyrics, focusing on the linguistic material drawn from the works of Tau, a rapper known in the hip-hop community for promoting the Catholic faith. Using specific quotes, she analyzes the selection of words and their semantics, as well as the stylistic (colloquial) tone of the lyrics. The author concludes that the portrayal of God in Tau’s songs is consistent with the Catholic religion, and the linguistic approach makes these texts understandable and thoughtful for listeners.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2023, 18; 189-204
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charlesa Peirce’a „zaniedbany argument” za rzeczywistością Boga
Charles Peirce’s “Neglected Argument” for the Reality of God
Autorzy:
Krzos, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944736.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Peirce
zaniedbany
argument
rzeczywistość
Bóg
neglected
reality
God
Opis:
Niniejszy tekst skupia się na drugiej z trzech części argumentu Charlesa S. Peirce’a za rzeczywistością Boga. Analiza rozumowania Peirce’a, na mocy którego uzasadnia on swoje przekonanie, opiera się na jego artykule zatytułowanym Neglected Argument (Zaniedbany argument). Uporządkowano ją następująco: Po pierwsze, opisany przez Peirce’a proces myślowy nazwany „zabawą dumania”, który wielu ludzi w pokorny sposób prowadzi do hipotezy Boga, został usprawiedliwiony jako naturalny dla człowieka. Po drugie, sama hipoteza Boga została uprawomocniona jako naturalny efekt „zabawy dumania”. Po trzecie, autor argumentu wymienił trzy własności tej idei, dzięki którym staje się ona wiarygodna, a więc w znaczny sposób przybliża się do prawdy. To interesujące zagadnienie wymaga dalszych badań i prac naukowych.
In this text, I have focused on the second of three parts of Charles S. Peirce’s argument for the reality of God. The analysis of Peirce’s inquiry by which he justifies his belief will be based on his work entitled Neglected Argument. The content has been organized as follows: first, the thought process described by Peirce, called: „the play of muse” which humbly leads many people to „God hypothesis”, has been justified as natural for a man. Secondly, „God hypothesis” itself has been validated as a natural result of „the play of muse”. Thirdly, the author of the argument listed three properties of this idea, thanks to which it becomes credible, and thus it comes much closer to the truth. I consider these issues interesting and worthy of further research and scientific work.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 203-217
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozpacz i pragnienie cudu - Miłosz wobec Zdziechowskiego
Despair and Longing for A Miracle – Miłosz in Opposition to Zdziechowski
Autorzy:
Banowska, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179322.pdf
Data publikacji:
2012-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Miłosz
Zdziechowski
evil
God
miracle
zło
Bóg
cud
Opis:
Artykuł omawia relację między Miłoszem a Marianem Zdziechowskim (historykiem literatury, idei, myślicielem chrześcijańskim) na podstawie eseju Religijność Zdziechowskiego (1943) oraz wiersza Zdziechowski (tom To, 2000). Kluczowym problemem obu tekstów jest asymilacja filozofii pesymizmu w obręb chrześcijaństwa. Podejmując odwieczne pytanie teodycei, jak możliwe jest zło w świecie stworzonym przez dobrego Boga, Miłosz przedstawia odpowiedź Zdziechowskiego (podążającego za Secrétanem i Sołowjowem): świat jest skażony złem, jest bezładem i bezrozumem i jako taki nie mógł wyjść z ręki Boga. Rzeczywistości zła negującej istnienie Stwórcy i prowadzącej do rozpaczy przeciwstawiony jednak zostaje głos doświadczenia wewnętrznego rozpoznający istnienie Boga jako miłości. Ta sprzeczność logiczna, wymagająca przekroczenia przez rozum jego własnych ograniczeń, prowadzi myśliciela do odkrycia Boga jako niemożliwego, a istniejącego, jako cudu, który należy afirmować. Kreśląc portret profesora, Miłosz rozpoznaje w nim w jakiejś mierze własne rysy: wynikający z wrażliwości na cierpienie realizm doświadczenia, heroizm wiary i myślenia religijnego oraz „głód Boga”, duchową tęsknotę za innym wymiarem, poruszającą nie tylko intelekt, ale i wyobraźnię.
The author discusses the relationship between Czesław Miłosz and Marian Zdziechowski (a historian of literature and of ideas, and a Christian thinker), on the basis of the essay Religijność Zdziechowskiego (Zdziechowski’s Religiosity, my own translation) from 1943 and of the poem Zdziechowski from the volume To (It, my own translation) from 2000. The key problem in both texts is assimilation of the philosophy of pessimism into Christianity. Having posed the eternalquestion of theodicy: how is it possible for evil to exist in a world created by a good God, Miłosz presents Zdziechowski’s answer, reminiscent of Charles Secrétan and Vladimir Solovyov namely, that the world is tainted with evil, it is chaotic and irrational and, as such, could not have been made by the hand of God. However, the reality of evil, which negates the existence of the Creator and which leads to despair, is juxtaposed with the voice of inner experience, which recognizes the presence of God as love. That logical contradiction, which demands that reason transcends its own limitations, directs the thinker toward the discovery of God as an impossible but real miracle which ought to be affirmed. As he depicts the professor, Miłosz recognizes some of his own features in the portrait: the realism of experience which has its origins in sensitivity to human suffering, heroism of faith and of religious thinking, and “hunger for God” – a spiritual yearning for another dimension, which not only inspires the intellect but also stirs the imagination. 
Źródło:
Porównania; 2012, 10; 39-56
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka Boga i śmierci w „Siódmej pieczęci” Ingmara Bergmana
The Questions of God and Death in „The Seventh Seal” by Ingmar Bergman
Autorzy:
Leszczyński, Seweryn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514341.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Wydział Teologiczny
Tematy:
Bóg
śmierć
chrześcijaństwo
Ingmar Bergman
God
death
christianity
Opis:
Artykuł prezentuje problematykę boga i śmierci w „siódmej pieczęci” Ingmara Bergmana. Film przedstawia osobisty stosunek reżysera do wiary, której poszukuje. Jego postawa może być postawą współczesnych ludzi, ponieważ zagadnienia te dotyczą spraw ostatecznych, od których nie można uciec. Celem tekstu jest wskazanie na te problemy, które również dzisiaj mogą być aktualne. Dzieło to jest uniwersalne w swojej wymowie, ale jednocześnie bardzo osobiste. Reżyser zmaga się z problemem boga, który będzie obecny w kolejnych jego filmach. Ostatecznie Bergman przyjął postawę wątpiącą, a „siódma pieczęć” stała się początkiem wychodzenia z dziedzictwa luterańskiego kościoła, w którym się wychował. Dzieło zawiera bogatą symbolikę, która potwierdza, że jest ono osadzone w kulturze chrześcijańskiej. Kluczową rolę odgrywają motyw tańca śmierci oraz historia głównego bohatera grającego ze śmiercią w szachy. Film ma wymowę moralitetu.
The article presents the questions of god and death in „the seventh seal” by Ingmar Bergman. The film shows director’s personal attitude to faith which is looking for. His attitude can be similar to attitude of people nowadays, because these questions refer to the final things, from which we cannot escape. The aim of this article is to point to the problems which can be actual today as well. This masterpiece has a universal meaning and personal also. Film director is faced with the problem of god who will be present in his next films. In the end Bergman doubted and „the seventh seal” became the beginning of the process of leaving the heritage of the lutheran church in which he grew up. This work contains the rich symbolism rooted in christian culture. The dance of death and history of main character who is playing in chess with death are the key here. The film has a moral nature.
Źródło:
Kultura – Media – Teologia; 2015, 22; 21-31
2081-8971
Pojawia się w:
Kultura – Media – Teologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nawrócenie jako warunek pojednania z Bogiem
Conversion as a Condition for Reconciliation with God
Autorzy:
Zając, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1685912.pdf
Data publikacji:
2020-11-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nawrócenie
pojednanie
grzech
Bóg
conversion
reconciliation
sin
God
Opis:
Niniejszy artykuł wyrasta z narracji zawartej w posynodalnej adhortacji apostolskiej Reconcilatio et paenitentia św. Jana Pawła II, który zdecydowanie przestrzegał chrześcijan przed utratą poczucia grzechu. Praca składa się z trzech proporcjonalnych części. W części pierwszej zostaną zaprezentowane wiodące przyczyny utraty poczucia grzechu we współczesnym świecie oraz strategia katechetyczna, która nawołuje do odróżnienie grzesznika od jego grzechu i jego przewinienia, aby osiągnąć prawdziwe pojednanie. W części drugiej zostanie podjęta próba uzasadnienia konieczności zwalczania wykroczeń moralnych, mogących pochodzić zarówno ze zwyczajnego zaniedbywania albo być skutkiem zobojętnienia duchowego. Zostanie wyjaśnione, że grzech to wyraźne zaburzenie przez wolny i świadomy czyn człowieka obiektywnego porządku Bożego istniejącego w świecie, oraz podkreślony fakt, że wciąż istnieje proces kuszenia do grzechu przez znaczące siły zła, a ten osłabia zdolność do nawrócenia. Zostanie także opisany pięciostopniowy proces pogrążania się w rzeczywistości grzechu. W części trzeciej zostanie wyjaśnione, dlaczego nawrócenie osobiste człowieka jest koniecznym elementem przebaczenia. Chociaż do prawdziwego przebaczenia win i krzywd może uzdolnić tylko Bóg, udzielający człowiekowi swej łaski, to jednak przebaczenie jest konieczne jako warunek prawidłowego rozwoju i dojrzewania osoby ludzkiej. Artykuł zakończą informacje, że bez nawrócenia i umiejętności przebaczenia nie ma prawdziwej wspólnoty międzyludzkiej, tym bardziej wspólnoty chrześcijańskiej.
This article stems from the narrative contained in the Post-Synodal Apostolic Exhortation Reconcilatio et paenitentia of Saint John Paul II, who strongly warned Christians against losing their sense of sin. The work consists of three parts. The first one presents the main causes of the loss of the sense of sin in the modern world, and a catechetical strategy that calls for making a distinction between sinners and their sins and misconduct in order to attain true reconciliation. In the second part, an attempt will be made to justify the need to combat moral misconduct, which may result either from mere negligence or spiritual indifference. The author explains that sin is an obvious disturbance of the objective order of God, caused by a free and conscious act of man, that exists in the world. Also, it will be highlighted that there still exists a process of temptation to sin by the significant forces of evil; this process weakens the ability to be converted. Moreover, the five-stage process of sinfulness is described. The third part will explain why man’s personal conversion is a necessary element of forgiveness. Although only God can truly forgive guilt and wrongdoing by giving man His grace, still forgiveness is necessary as a prerequisite for the proper development and maturation of the human person. The article ends with a reflection that without conversion and the ability to forgive there is no true human community, much less a Christian community.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 11; 65-77
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies