Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "septal nectary" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Anatomy and ultrastructure of floral nectaries of Asphodelus aestivus Brot. [Asphodelaceae]
Anatomia i ultrastruktura nektarnikow kwiatowych Asphodelus aestivus Brot. [Asphodelaceae]
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E
Sawidis, T.
Piotrowska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27994.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
ultrastructure
floral nectary
Asphodelaceae
flower
septal nectary
anatomy
Asphodelus aestivus
nectary structure
Opis:
The structure of septal nectaries in Asphodelus aestivus flowers was investigated by using light microscopy (LM), scanning electron microscopy (SEM) and transmission electron microscopy (EM). It was found that the outlets of the three parts of the nectary were situated on the ovary surface at 2/3 of its height and had the shape of elongated openings. The nectariferous tissue was in the septa of the lower part of the ovary. The secretory tissue cells formed 1-3 layers surrounding the nectary slits. They contained thin cell walls with the cuticle layer from the slit side, large cell nuclei, numerous mitochondria and plastids characterised by various shapes. In plastids, small starch grains occurred sporadically. At the beginning of anthesis, the cells were poorly vacuolized. ER cisternae and secretory vesicles were located near the outer cell wall. Fibrous substance was present in the nectary slits. In the subglandular tissue, numerous starch grains occurred at the beginning of anthesis. In this zone, cells containing raphides and xylem elements were observed. Based on the ultrastructure of the nectary it can be stated that granulocrine nectar secretion occurs in A. aestivus.
Strukturę nektarników przegrodowych w kwiatach Asphodelus aestivus badano przy pomocy mikroskopii świetlnej (LM), skaningowej elektronowej (SEM) oraz transmisyjnej elektronowej (TEM). Stwierdzono, że ujścia trzech części nektarnika położone są na powierzchni zalążni na 2/3 jej wysokości i mają kształt podłużnych otworów. Tkanka nektaronośna znajdowała się w przegrodach dolnej części zalążni. Komórki tkanki sekrecyjnej tworzyły 1-3 warstwy otaczające szczeliny nektarnika. Zawierały cienkie ściany komórkowe z warstwą kutykuli od strony szczeliny, duże jądra komórkowe, liczne mitochondria i plastydy charakteryzujące się różnorodnym kształtem. W plastydach sporadycznie występowały niewielkie ziarna skrobi. Na początku kwitnienia komórki były słabo zwakuolizowane. Cysterny ER i pęcherzyki wydzielnicze położone były w pobliżu zewnętrznej ściany komórkowej. Włóknista substancja była obecna w szczelinach nektarnika. W tkance podgruczołowej na początku antezy występowały liczne ziarna skrobi. W strefie tej obserwowano komórki zawierające rafidy oraz elementy przewodzące ksylemu. Na podstawie ultrastruktury nektarnika można stwierdzić, że u A. aestivus występuje granulokrynowa sekrecja nektaru.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies