Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "art in Łódź" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Marian Minich (1898‒1965)
Autorzy:
Kurc-Maj, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432732.pdf
Data publikacji:
2018-08-07
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Marian Minich (1898–1965)
Art Museum in Łódź
Neoplastic Room
contemporary art
organisation of art exhibition
Muzeum Sztuki w Łodzi
Sala Neoplastyczna
sztuka nowoczesna
organizacja ekspozycji sztuki
Opis:
Marian Minich was born on the 21st December 1898 in Baligród near Lesko, died on the 6th of July 1965 in Łódź. For thirty years, excluding the World War II period, he was a director of the Art Museum in Łódź. In 1929, he graduated from the John Casimir University in Lviv, history of art faculty. He worked there from 1928, first as an assistant of Professor Władysław Kozicki, then of Professor Władysław Podlacha. In 1932, he defended his doctoral thesis on the oeuvre of Andrzej Grabowski (published in 1957). He was granted a university award while still a student for his study The Concept of Art by Wölfflin, whose methodology influenced future exhibition concepts of Marian Minich. From the late 1920s, he was writing as an art critic for Lviv newspapers. In 1935, he assumed the position of the director of the Art Museum in Łódź (at the time: the J. and K. Bartoszewicz Museum of History and Art). Among his major achievements was not only a remarkable expansion of museum collection, but also a transformation of the museum into an institution devoted exclusively to art, with a significant representation of contemporary art. In the uneasy post-war years, he managed to sustain this direction, both before and after the tightening of cultural policies in the socialist realism era. In 1948, together with the first post-war permanent exhibition, the Art Museum in Łódź opened thanks to him the “Neoplastic Room” by Władysław Strzemiński. Marian Minich was also a persistent defender of the avant-garde, and strived to make it an integral part of conceptual programme for any art museum. From the years 1946/1947 to 1951/1952, he taught art history at the University of Łódź. His professional experience as a museum director has been described by him in a book Szalona galeria (published in 1963); his article O nową organizację muzeów sztuki (1966) he devoted to museum issues.
Marian Minich urodził się 21 grudnia 1898 r. w Baligrodzie k. Leska, zmarł 6 lipca 1965 r. w Łodzi. Przez 30 lat, wyłączając czasy II wojny światowej, pełnił funkcję dyrektora Muzeum Sztuki w Łodzi. Studia z historii sztuki ukończył w 1929 r. na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie. Od 1928 r. pracował tam jako asystent, najpierw prof. Władysława Kozickiego, a następnie prof. Władysława Podlachy. W 1932 r. obronił rozprawę doktorską na temat twórczości Andrzeja Grabowskiego (wyd. 1957). Jeszcze na studiach otrzymał nagrodę uniwersytecką za pracę Koncepcja sztuki u Wölfflina, którego metodologia wpłynęła na późniejsze koncepcje wystawiennicze M. Minicha. Od końca lat 20. XX w. pisał do gazet lwowskich jako krytyk artystyczny. W 1935 r. objął stanowisko dyrektora łódzkiego Muzeum Sztuki (wówczas pod nazwą Muzeum Historii i Sztuki im. J. i K. Bartoszewiczów). Do jego zasług należało nie tylko znaczne poszerzenie zbiorów muzeum, ale i przekształcenie placówki w instytucję zajmującą się wyłącznie sztuką, ze znaczącym uwzględnieniem sztuki najnowszej. W trudnych powojennych latach podtrzymywał ten kierunek zarówno przed, jak i po zaostrzeniu się polityki kulturalnej w dobie realizmu socjalistycznego. W 1948 r. wraz z pierwszą powojenną ekspozycją stałą, została dzięki niemu otwarta w Muzeum Sztuki w Łodzi Sala Neoplastyczna autorstwa Władysława Strzemińskiego. Był także wytrwałym obrońcą sztuki awangardowej i dążył do wpisania jej na stałe w koncepcję organizacji muzeów sztuki. Od lat 1946/1947 do 1951/1952 prowadził zajęcia z historii sztuki na Uniwersytecie Łódzkim. Swoje doświadczenie jako dyrektor muzeum opisał w książce Szalona galeria (wyd. 1963), a zagadnieniom muzealniczym poświęcił artykuł O nową organizację muzeów sztuki (wyd. 1966).
Źródło:
Muzealnictwo; 2018, 59; 163-174
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What remains after the jubilee year of Polish avant-garde?
Co pozostało po roku awangardy?
Autorzy:
Kosiewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432726.pdf
Data publikacji:
2018-07-16
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Jubilee Year of Polish Avant-garde
avant-garde and tradition
modernisation
centenary jubilee
jubilee exhibitions and publications
Art Museum in Łódź
national museums in: Kraków
Szczecin
Warsaw
Rok Awangardy
awangarda i tradycja
modernizacja
jubileusz stulecia
rocznicowe wystawy i publikacje
Muzeum Sztuki w Łodzi
Opis:
The year 2017 – a centenary of the “1st Exhibition of Polish Expressionists” – was proclaimed as the Jubilee Year of Polish Avant-garde. To mark the occasion over 200 events were organised by nearly 100 institutions. What is the outcome of it all? Has it changed the way the avant-garde movement and its role in Polish culture and tradition were perceived? Among accomplishments the jubilee year brought about is undoubtedly a number of exhibitions, their catalogues as well as other publications devoted to the avant-garde. Unfortunately, not all the initiatives turned out to be successful. Some of them though will be well remembered, inter alia: the cycle of exhibitions prepared by the Art Museum in Łódź which were accompanied by comprehensive and well edited catalogues; exhibitions: “Urban Revolt” at the National Museum in Warsaw, and “Avant-gardes of Szczecin” at the National Museum in Szczecin. One of the achievements is bigger amount of visual and textual resources available in Poland to explore the subject of the avant-garde. The jubilee publications also contained numerous documental materials that were not well known before. Significant theoretical texts have been published as well: the extended edition of Władysław Strzemiński’s Theory of Vision, and the Athens Charter by Le Corbusier, the importance of which can not be emphasised enough. The publication of relevant source materials must also be brought to attention; they came out as a series of catalogues by the Art Museum in Łódź, inter alia an ample selection of articles written by Debora Vogel in the book that accompanied the exhibition “Montages. Debora Vogel and the New Legend of the City”. During the jubilee year a question whether the avant-garde tradition resonates today was raised on many occasions. Two exhibitions presented various attitudes towards the heritage of the avant-garde: mentioned above “Montages” exhibition in Łódź, and one in the International Cultural Centre in Kraków “Lviv, 24 June 1937. City, Architecture, Modernism”.
Rok 2017 – w stulecie „I Wystawy Ekspresjonistów Polskich” – ogłoszono Rokiem Awangardy. W jego ramach odbyło się ponad 200 wydarzeń zorganizowanych przez blisko 100 instytucji. Jaki jest bilans tych obchodów? Czy zmieniły one postrzeganie awangardy, jej roli w kulturze i miejsca w polskiej tradycji? Na pewno dorobkiem rocznicowego roku są wystawy wraz z towarzyszącymi im katalogami, a także inne publikacje o awangardzie. Niestety, nie wszystkie inicjatywy okazały sie udane. Były jednak takie, po których zostanie trwały ślad: m.in. cykl wystaw przygotowanych przez Muzeum Sztuki w Łodzi, któremu towarzyszyły bardzo staranne, obszerne katalogi, a także ekspozycje: „Miejska rewolta” w Muzeum Narodowym w Warszawie oraz „Szczecińskie awangardy” w Muzeum Narodowym w Szczecinie. Udało się także poszerzyć zasób dostępnych w Polsce źródeł wizualnych i tekstowych dotyczących tematu awangardy. W rocznicowych książkach zamieszczono także liczne materiały dokumentalne, dotąd niedostępne szerszej publiczności. Szczególnie istotne jest także opublikowanie ważnych tekstów teoretycznych: poszerzonego wydania Teorii widzenia Władysława Strzemińskiego oraz Karty ateńskiej Le Corbusiera. Trzeba też wymienić ważne teksty źródłowe wydane w serii katalogów Muzeum Sztuki w Łodzi, m.in. obszerny wybór artykułów Debory Vogel w książce towarzyszącej wystawie „Montaże. Debora Vogel i nowa legenda miasta”. Podczas rocznicowych obchodów wielokrotnie zadawano również pytanie o aktualność tradycji awangardowej. Dwie wystawy dobrze pokazały różny stosunek i do tego dziedzictwa: wspominana już łódzka wystawa „Montaże” oraz ekspozycja „Lwów, 24 czerwca 1937. Miasto, architektura, modernizm” w Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie.
Źródło:
Muzealnictwo; 2018, 59; 113-122
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies