Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Anders' Army" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Leśnicy w Armii gen. Andersa. Komentarz do materiałów przechowywanych w Instytucie Hoovera
    Polish Foresters Serving in Anders Army (remarks after research in Hoover Institution)
    Autorzy:
    Kosel, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687563.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Armia Andersa
    deportacja
    polscy leśnicy
    Anders’ Army
    deportation
    Polish foresters
    Opis:
    During the Soviet occupation of Polish eastern borderlands in 1939–1941 thousands of foresters were arrested and deported to distant regions of Soviet Union. They were forced to work and live in poor conditions. After German invasion on Soviet Union, foresters such as Polish citizens were granted amnesty, which gave them possibility to move from prisons and labor camps. Some of them decided to join Polish Millitary Forces formed on Soviet teritory. The aim of the Oki article is to review documents from archive of Hoover Institution related to Polish foresters serving in Anders Army. Paper consist of analytical part and annex enlisting more than 350 names of soldiers. List additionally contains data of foresters who left their memoires about their stay in Soviet Union.
    Źródło:
    Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2017, 18; 161-186
    2450-6796
    Pojawia się w:
    Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polscy żołnierze w Uzbekistanie w 1942 r. Historia, pamięć, świat współczesny
    Begungi Ozbekiston va 1942 yildagi Polyak Askarlari. Tarix, Xotira, zamonaviy dunyo
    Polish Soldiers in Uzbekistan in 1942: History, Memory, Contemporary World
    Польские солдаты в Узбекистане в 1942 г. История, память, современный мир
    Autorzy:
    Śleszyński, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/48829255.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Muzeum Pamięci Sybiru ; Polskie Towarzystwo Historyczne Oddział w Białymstoku
    Tematy:
    Armia Andersa
    Uzbekistan
    1942
    cmentarze
    Anders' Army
    cemeteries
    Армия Андерса
    Узбекистан
    кладбища
    Opis:
    Od początku formownia tzw. Armii Andersa władze polskie zabiegały o przeniesienie oddziałów polskich na tereny bardziej przyjazne klimatycznie. Dopiero osobista interwencja premiera Sikorskiego u Stalina dała efekt. Na początku 1942 r. polskie jednostki rozlokowane zostały w republikach sowieckich Azji Środkowej, największa część właśnie w Uzbekistanie. W Dolinie Fergańskiej w miejscowościach Taszlak i Magielan rozlokowano 9 Dywizję Piechoty, podczas gdy 6 Dywizja Piechoty skierowana została za Góry Zarafszańskie. Przybyli do Uzbekistanu polscy żołnierze byli najczęściej skrajnie wycieńczeni. Wyrwani z objęć zimnej tajgi, nie tylko poznawali zupełnie nowy dla nich obszar o bogatej historycznie kulturze, ale także zmierzyć się musieli z nieznanymi warunkami klimatycznymi. To, co wydawało się na początku zbawieniem: ciepło i słońce, szybko okazało się przekleństwem w przypadku wycieńczonych organizmów. W otoczeniu historycznych budynków i w egzotycznym klimacie przyszło żołnierzom polskim przeżyć kilka miesięcy. W 1942 roku przeprowadzono ewakuację wojsk polskich ze Związku Sowieckiego do Persji (Iranu). Dużej grupie polskich żołnierzy nie udało się jednak doczekać tego momentu i na zawsze pozostali na uzbeckiej ziemi. Spoczywają na jednym z 17 polskich cmentarzy.
    From the very beginning of forming the so-called Anders' Army, the Polish authorities sought to transfer Polish troops to more climatically friendly areas. Only Prime Minister Sikorski's personal intervention with Stalin brought results. At the beginning of 1942, Polish units were deployed in the Soviet republics of Central Asia, the largest part in Uzbekistan. The 9th Infantry Division was deployed in the Fergana Valley in the towns of Tashlak and Magielan, while the 6th Infantry Division was directed beyond the Zarafshan Range. Polish soldiers who came to Uzbekistan were most often extremely exhausted. Torn away from the cold taiga, they not only explored a completely new area with a historically rich culture, but also had to face unknown climatic conditions. What seemed like salvation at first – warmth and sun, quickly turned out to be a curse for exhausted organisms. Polish soldiers had to survive for several months surrounded by historic buildings and in an exotic atmosphere. In 1942, Polish troops were evacuated from the Soviet Union to Persia (Iran). However, a large group of Polish soldiers did not manage to wait for this moment and remained on Uzbek soil forever. They rest in one of the 17 Polish cemeteries.
    С самого начала формирования так называемой Армии Андерса, польские власти стремились перебросить польские войска в более благоприятные по климату районы. Только личная просьба премьер-министра Сикорского к Сталину принесла результат. В начале 1942 года польские части были дислоцированы в советских республиках Средней Азии, большая част именно в Узбекистане. Девятая стрелковая дивизия была дислоцирована в Ферганской долине в городах Ташлак и Магиелан, а 6-я стрелковая дивизия была направлена за Зарафшские горы. Польские солдаты, прибывшие в Узбекистан, чаще всего были крайне измотаны. Вырванные из холодной тайги, они не только исследовали совершенно новую местность с исторически богатой культурой, но и столкнулись с неизведанными климатическими условиями. То, что поначалу казалось спасением: тепло и солнце, быстро оказалось проклятием для истощенных организмов. Польским солдатам пришлось несколько месяцев выживать в окружении исторических зданий и в экзотической атмосфере. В 1942 году польские войска были эвакуированы из Советского Союза в Персию (Иран). Однако большая группа польских солдат не успела дождаться этого момента и навсегда осталась на узбекской земле. Они были похоронены на одном из 17 польских кладбищ.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Pogranicza; 2024, 24; 66-75
    1641-0033
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Pogranicza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zrzeszenie Nauczycielstwa Polskiego w Iranie w latach 1943–1945
    The Polish Teacher’s Union in Iran in 1943–1945
    Autorzy:
    Śliwak, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687607.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Armia Andersa
    deportacja
    polscy nauczyciele
    historia edukacji
    Anders’ Army
    deportation
    Polish teachers
    history of education
    Źródło:
    Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2017, 18; 119-126
    2450-6796
    Pojawia się w:
    Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obywatele polscy w Uzbekistanie podczas II wojny światowej
    Ikkinchi Jahon Urushi davrida Ozbekistondagi Polsha fuqarolari
    Polish Citizens in Uzbekistan during the Second World War
    Польские граждане в Узбекистане во время Второй мировой войны
    Autorzy:
    Panto, Dmitriy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/48826155.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Muzeum Pamięci Sybiru ; Polskie Towarzystwo Historyczne Oddział w Białymstoku
    Tematy:
    obywatele polscy
    deportacja
    Uzbekistan
    Armia Andersa
    Polish citizens
    deportation
    Anders’ Army
    польские граждане
    депортация
    Узбекистан
    Армия Андерса
    Opis:
    W artykule podjęto próbę podsumowania liczby polskich obywateli w Uzbekistanie w czasie II wojny światowej oraz opisu ich losów. Prezentowany tekst skupia się na warunkach życia codziennego i religijnego polskich obywateli oraz ich relacjach z miejscową ludnością.
    The article attempts to summarize the number of Polish citizens in Uzbekistan during World War II and describe their fate. The presented text focuses on the conditions of everyday and religious life of Poles and their relations with the local population.
    В статье предпринята попытка подвести итог количества польских граждан, находившихся в Узбекистане во время Второй мировой войны и описания их судьбы. Представленный текст фокусируется на условиях повседневной и религиозной жизни польских граждан и их отношениях с местным населением.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Pogranicza; 2024, 24; 56-65
    1641-0033
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Pogranicza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podpułkownik Józef Kratko w przedwojennym ruchu komunistycznym, wojsku i Komendzie Głównej Milicji Obywatelskiej (1914–1945)
    Lieutenant Colonel Józef Kratko and his Role in the pre-War Communist Movement, the Army and the Headquarters of the Citizens’ Militia (1914–1945)
    Oberstleutnant Józef Kratko in der kommunistischen Vorkriegsbewegung, in der Armee und im Hauptquartier der Bürgermiliz (1914–1945)
    Autorzy:
    Sztama, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/7438357.pdf
    Data publikacji:
    2023-07-27
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Aparat bezpieczeństwa
    Armia Andersa
    Armia Berlinga
    Komunistyczna Partia Polski
    Komunistyczny Związek Młodzieży Polski
    komuniści
    Milicja Obywatelska
    oficerowie polityczni
    Polski Samodzielny Batalion Specjalny
    Zgrupowanie „Jeszcze Polska nie zginęła”
    Związek Patriotów Polskich
    security apparatus
    Anders’ Army
    Berling’s Army
    Communist Party of Poland
    Communist Youth Union of Poland
    communists
    Citizens’ Militia
    political officers
    Polish Independent Special Battalion
    the „Jeszcze Polska nie zginęła” Organization
    Union of Polish Patriots
    Sicherheitsapparat
    Anders-Armee
    Berling-Armee
    Kommunistische Partei Polens
    Polnischer Kommunistischer Jugendverband
    Kommunisten
    Bürgermiliz
    Politische Offi ziere
    Polnisches Unabhängiges Spezialbataillon
    Gruppierung „Jeszcze Polska nie zginęła”
    Bund Polnischer Patrioten
    Opis:
    Józef Kratko urodził się w 1914 r., w robotniczej rodzinie żydowskiej. W młodym wieku związał się z ruchem komunistycznym, był działaczem kilku młodzieżowych organizacji, m.in. Komunistycznego Związku Młodzieży Zachodniej Ukrainy. Po uzyskaniu matury wyjechał do Warszawy, gdzie przez rok kształcił się w Państwowym Konserwatorium Muzycznym. Jednocześnie rozpoczął działalność w Komunistycznej Partii Polski. Za swoją nielegalną w II Rzeczypospolitej aktywność był kilkakrotnie zatrzymywany przez policję. Po wybuchu II wojny światowej Kratko wziął udział w kampanii polskiej, a następnie wyjechał do ZSRS. Tam do 1942 r. był m.in. nauczycielem muzyki. Po ataku Niemiec na ZSRS został przez Komintern skierowany do tzw. Armii Władysława Andersa, gdzie miał prowadzić działalność agitacyjną. Ostatecznie z wojska tego odszedł i w 1943 r. zaciągnął się do tworzonej przez komunistów 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Tam służył w różnych oddziałach, np. w Polskim Samodzielnym Batalionie Specjalnym. W 1944 r. został zrzucony na obszar okupowanej Polski i dołączył jako ofi cer polityczno-wychowawczy do Zgrupowania „Jeszcze Polska nie zginęła”. Po opanowaniu wschodniej Polski przez oddziały Armii Czerwonej Kratko został przyjęty do pracy w Komendzie Głównej Milicji Obywatelskiej.
    Józef Kratko was born in 1914 to working-class Jewish parents. At a young age he became involved with the communist movement and was an activist in several youth organizations, including the Communist Youth Union of Western Ukraine. After graduating from high school, he left for Warsaw where he studied for a year at the State Music Conservatory. During this period, he became an active member of the Communist Party of Poland and was imprisoned several times by the authorities for conducting illegal activities. At the outbreak of World War II Kratko took part in the Polish campaign, after which he fl ed to the Soviet Union where he worked predominantly as a music teacher. After the Germans attacked the Soviet Union in 1941 Kratko was sent by the Comintern to serve with the so-called Władysław Anders’ Army, where he was supposed to conduct agitation activities. He left this unit in 1943 and enlisted in the 1st Tadeusz Kosciuszko Infantry Division that was created by the communists. His role involved serving in various units, e.g. the Polish Independent Special Battalion. In 1944, he parachuted into occupied Poland and joined the „Jeszcze Polska nie zginęła” Organization as a political and educational offi cer. Aft er the Red Army took over eastern Poland, Kratko was hired to work at the Headquarters of the Citizens’ Militia.
    Józef Kratko wurde 1914 in einer jüdischen Arbeiterfamilie geboren. Schon in jungen Jahren engagierte er sich in der kommunistischen Bewegung und war Aktivist in mehreren Jugendorganisationen, darunter dem Kommunistischen Jugendverband der Westukraine. Nach dem Abitur ging er nach Warschau, wo er ein Jahr lang am Staatlichen Musikkonservatorium studierte. Zur gleichen Zeit wurde er in der Kommunistischen Partei Polens aktiv. Wegen seiner illegalen Aktivitäten in der Zweiten Polnischen Republik wurde er mehrmals von der Polizei verhaft et. Nach dem Ausbruch des Zweiten Weltkriegs nahm Kratko am Polenfeldzug teil und ging anschließend in die UdSSR. Dort war er bis 1942 u. a. als Musiklehrer tätig. Nach dem deutschen Angriff auf die UdSSR wurde er von der Komintern in die so genannte Władysław-Anders-Armee geschickt, wo er agitatorische Aktivitäten durchführen sollte. Schließlich verließ er diese Armee und trat 1943 in die von Kommunisten aufgestellten 1. Tadeusz-Kościuszko-Infanteriedivision ein. Dort diente er in verschiedenen Einheiten, darunter in der Polnischen Unabhängigen Spezialbataillon. Im Jahr 1944 wurde er in das besetzte Polen abkommandiert und schloss sich der Gruppierung „Jeszcze Polska nie zginęła” als politisch-pädagogischer Offi zier an. Nach der Einnahme Ostpolens durch die Einheiten der Roten Armee wurde Kratko in das Hauptquartier der Bürgermiliz übernommen.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 1(283); 164-199
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies