Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "antiquity," wg kryterium: Temat


Tytuł:
Dwarfism in ancient times: from worship to rejection
Autorzy:
Grzesiak, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941847.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
disability
Achondroplasia
Antiquity
culture
Opis:
The objective of this paper is to outline some aspects of dwarfism in the Antiquity. The author focuses in particular on Ancient Egypt where one of the most prominent of gods – Bes – suffered from dwarfism. It was believed that little people were somehow connected to other Egyptians gods, which is why they were treated with respect and dignity. Different attitude towards little people can be seen in AncientIsrael where they were excluded from the society, as disability at the time was considered as a punishment from God. The paper also covers Ancient Greece. Aristotle was the first scholar to describe dwarfism. He noted in particular the intelligence of the little people, which according to him was not developed particularly well, compared to the rest of the society.
Źródło:
Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej; 2020, 31; 305-318
2300-391X
Pojawia się w:
Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Not just an environment : Role and significance of ruins in 17th c. Italian art through the example of Viviano Codazzi
Autorzy:
Broli, Costanza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138848.pdf
Data publikacji:
2022-09-27
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Instytut Historii Sztuki
Tematy:
Antiquity
Viviano Codazzi
environment
figures
inconsistencies
Opis:
The main purpose of this brief article is to trace some of the paths which classical architectural elements have followed during 17th c. in art, especially within easel paintings. Since their first appearance, ancient monuments have always had an important role as iconographical elements, but, as time went by, their function within the artwork changed, and so their meaning: the 17th c. is probably a period when this phenomenon is the easiest to observe. This review of some of Viviano Codazzi’s works provides a glimpse of how artists (and by extension, patrons) chose to incorporate ancient and classical elements into compositions, even with clear inconsistencies, not to give them up. The desire to own a representation of antiquities was stronger than rules of logical and historical coherence, so figures and their environment did not always go along, even until the contamination between Christian and classical sphere. The persistence over time of archaeological motifs is not due to creativity laziness or cultural tradition, it happens because people still wanted to watch them and get caught by them. It is not a rational matter; it is a matter of emotions
Źródło:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego; 2022, 64, 2; 3-21
1896-4133
Pojawia się w:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der tödliche Nachkrampf des Schoßes. Die antik-christliche Dialektik und ihre Variabilität in Die Braut von Korinth von Johann Wolfgang Goethe und in Die Ertrunkene von Taras Schewtschenko
The Deadly Post-Cramp of the Womb. The Antique-Christian Dialectic and Its Variability in The Bride of Corinth by Johann Wolfgang Goethe and in The Drowned Woman by Taras Shevchenko
Autorzy:
Pilipowicz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445044.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
German literature
Ukrainian literature
Christianity
Antiquity
womb
Opis:
The article shows the relationship between the mothers and the doughters in the context of the Antique-Christian antagonism. The conflict caused by the belonging of the women to the adverse cultures leads to the doughters’ death that bears signs of an adjourned miscarriage.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2013, XV/2; 149-163
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka liturgii sakramentu małżeństwa w aspekcie historycznym
The Music of the Liturgy of the Sacrament of Marriage in the Historical Aspect
Autorzy:
Malec, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512273.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
song
psalms
songbook
Council of Trident
Antiquity
Opis:
Music accompanies each celebration of the sacraments. In the liturgy of the marriage, music has a special character, because the sacrament is celebrated very solemnly. Music has accompanied rituals and wedding customs in the Church since antiquity. Until the Second Vatican Council, it survived in the rituals and piety of the people expressed in church songs.
Źródło:
Studia Ełckie; 2019, 21, 4; 489-506
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Scolacium w Kalabrii – wybrane źródła literackie do poznania historii miasta
Scolacium in Calabria – selected literary sources for the history of the town
Autorzy:
Grzelak-Krzymianowska, Adriana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967134.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Scolacium
Calabria
Antiquity
ancient archeology
ancient history
Opis:
Calabria is a region where we may find many traces of very old settlements and the development of human civilization, because it was already inhabited during the Paleolithic Era. Its later, over two thousand years history is characterized by the influence of such ethno-cultural groups as the Greeks, the Brutti, the Romans, the Byzantines, the Saracens and the Normans. Hence, Calabria has become an infinite source of fascination for all who seek the remains of ancient times in Italy. The purpose of my article is to present the history of Scolacium – one of the ancient towns in the Italian province of Calabria basing, above all, on selected literary evidence on the issue. My studies concentrate mainly on pointing out the numerous references and allusions to its name and on the analysis of longer or shorter depictions of the town found in various Greek and Roman literary works and their application in a chronological reconstruction of the town’s past events as an example of historical processes observed on the territory of Magna Graecia.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2014, 17
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świat zapachów w elegiach Propercjusza według polskiego przekładu z 1839 roku. Studium wybranych zagadnień
The world of fragrances in the elegies of the Propercius according to the Polish translation from 1839. Study of selected issues
Autorzy:
Wilk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/510142.pdf
Data publikacji:
2020-01-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Instytut Literaturoznawstwa
Tematy:
Propercjusz
zapach
starożytność
elegia
Propercius
smell
Antiquity
elegy
Opis:
Man, curious about the world, learns about the surrounding reality in various ways. In exploring knowledge of reality, he uses his senses and intellect. For centuries, it was believed that all data that the intellect possesses is delivered to him through the senses. It is obvious that we receive most news from the world around us through the sense of sight and hearing. However, this does not change the fact that the other senses, that is, smell, touch and taste, play a significant role in our everyday lives and in exploring the reality around us. Following this thinking and focusing on the sense of smell, it can be concluded that we can try to learn about the world by smelling it. In the following article I describe the role of fragrances in the poetry of Propercius. For the sake of maintaining a certain methodological order, at the beginning I introduce the figure of a Roman poet. Then, I briefly comment the translation into Polish, which is my direct source for work. Next, I point to individual examples of the functioning of the fragrance category in the work of the said author. After analyzing the mentioned fragments, I allow myself to make a certain synthesis and draw conclusions.
Źródło:
Littera Antiqua; 2019, 14; 44-56
2082-9264
Pojawia się w:
Littera Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
E-źródła dotyczące historii starożytnej
Autorzy:
Kowalski, Przemysław Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/681103.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Dokumenty elektroniczne
Historia
Starożytność
Electronic documents
History
Antiquity
Źródło:
Folia Bibliologica; 2009, 51; 131-138
2449-8246
1230-2376
Pojawia się w:
Folia Bibliologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
J. Krajewska, A. Głusiuk, Epidemie Księgi I i III Hipokratesa oraz w greckiej i rzymskiej historiografii od starożytności do wczesnego średniowiecza, Wydawnictwo Naukowe UKSW, Warszawa 2016
Autorzy:
Beill, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494876.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Epidemics
Hippocrates
Antiquity
Middle Ages
Epidemie
Hipokrates
Starożytność
Średniowiecze
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 3; 240-241
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizjonerstwo historyczne w tekstach pisarzy innowierczych
Historical Visionary in the Writings of Dissident Authors
Autorzy:
Zema, Valerii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156689.pdf
Data publikacji:
2021-09-27
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Antiquity
Calvinism
historical legend
falsifi cation
Renaissance
Reformation
Rus
Opis:
This article reviews the creation and the roots of two historical legends about the trip of Ivan Smera to Alexandria and the privilege of Alexander Macedon to Slavs. The methodology of current research is based on the comparison of historical narratives. Two versions of the legend about the trip to the Orient were composed on the ground of old Kyivan chronicle which narrates the story about the choice of religion by Kyivan prince Volodimer in the last decades of the Xth century when several ambassadors were sent to study the peculiarities of Judaism, Islam, Latin and Byzantine Christianity. During the second half of the XVI century, a new version of this tale was composed by Calvinists in Polish-Lithuanian Commonwealth. It narrates the visit of a certain person (Jolash or Ivan Smera) who arrived at Alexandria in North Africa to investigate the customs of the local Christian community. Ivan Smera found that the customs and the rite of the local community reflect the ideals of simple Christian service, without icons and church decoration. The rite of this religious community responds to the customs and the service of Calvinism. Smera has reported about the customs of Alexandria’s Christians to Volodimer but the Kyivan price ignored the ambassador’s notes and accepted Christianity in the byzantine rite. The other legend, which circulated in East and Central Europe during the Renaissance, narrates about the privilege of Alexander Macedon that was inscribed by golden letters on the tables in Alexandria. This imagined document relates that Slavic tribes arrived from the lands of Illyria and Dalmatia under the rulership of chieftains Lech, Roxolan, and Czech. It seems that both legends are rooted in Alexandria because Arianism prevailed in this city during late antiquity and Calvinism leaders supposed to establish good relations with orthodox patriarchs of this city in the second half of the XVI century. Religious life in ancient Alexandria was treated by the authors of the legend about the trip to North Africa as an example of perfect Christianity.
Źródło:
Studia Polsko-Ukraińskie; 2021, 8; 197-211
2353-5644
2451-2958
Pojawia się w:
Studia Polsko-Ukraińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyczno-antropologiczne aspekty aborcji w świetle wybranych dzieł antycznej literatury Grecji i Rzymu
Ethical and anthropological aspects of abortion in the light of the classical literature of Greece and Rome
Autorzy:
Kołosowski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495160.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Abortion
Antiquity
ancient Greece
ancient Rome
Greek literature
Latin literature
Opis:
The article presents the view of the ancient Greeks and Romans on abortion from the ethical and anthropological point of view. The author analyses selected literary works of ancient Greek and Roman authors. The analysis leads to several conclusions. In ancient Greece and Rome children were considered a divine blessing and a treasure, while sterility was regarded as a misfortune and a divine punishment, but the killing of children in their mothers’ wombs was practiced, and even born children were put to death for eugenic reasons. This view was represented by Plato and Aristotle, despite their notion that the fetus was animated as early as the mother’s womb. The Stoics who claimed that the fetus was merely a part of the mother did not see any problem with abortion at every stage of pregnancy. Thus, abortion was practiced, but it also drew condemnation from society. It was perceived as a crime deserving of divine and human punishment, as testified by the works of Aeschylus, Cicero, Ovid, and Juvenal.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2013, 33; 251-262
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’expérience par procuration : l’hypotypose et la narration historique de l’Antiquité à la Renaissance
The Experience by Proxy: Hypotyposis and Historical Narrative from Antiquity to the Renaissance
Autorzy:
Zangara, Adriana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/683317.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
experience
narration historique
Antiquité
Renaissance
hypotypose
historical narrative
Antiquity
hypotyposis
Opis:
As long as history was considered as magistrae uitae, it was necessary to give the readers the impression that they were seeing the recounted events and taking part in them, so that they could live them by proxy and gain from the experience of others. Relative to this pedagogical function of historical narrative, we will investigate the various devices of hypotyposis – the para- taxis, the entering into details and the piling them up, the disappearance of the locutor – as well as its powers of exhibition, emotion and persuasion. In order to identify the founding and problematic bound between the hypotyposis to the experience – which implies both accounting for the lived experience and passing it on – we will go behind the rhetorical definition of “figure of style” to what appears to be the first form of the art of making visible. Our aim is, simultaneously, to help clarify the complex relationship between history and rhetoric from Antiquity to the Renaissance and to offer an analysis of the contradiction attached to the name hypotyposis: a “description given in broad outlines” and a “detailled and evident description”.
Aussi longtemps que l’histoire a été considérée comme magistra uitae il a fallu que ses lecteurs puissent avoir l’impression, en la lisant, d’assister et de participer aux événements racontés afin de vivre, par procuration, l’expérience d’autrui. C’est par rapport à cette fonction pédagogique du récit historique en tant que récit d’expérience que nous voudrions interroger les procédés qui caractérisent l’hypotypose (la parataxe, la précision et l’accumulation des détails, l’effacement du locuteur) ainsi que les pouvoirs (de « monstration », d’émotion et de persuasion) qui lui sont attribués. Il s’agira de revenir, en amont de la définition rhétorique de la « figure de style », vers ce qui est sans doute une matrice originaire de l’art de « faire voir » pour retrouver le lien fondateur et problématique qui relie l’hypotypose à l’expérience et à la double exigence d’en rendre compte et de la transmettre à autrui. Nous escomptons ainsi éclaircir quelques aspects du rapport entre histoire et rhétorique depuis l’Antiquité et jusqu’à la Renaissance, et analyser la contradiction qui caractérise le nom même d’hypotypose – « description à grand traits » et « description évidente » – ainsi que sa relation étrange avec son quasi paronyme : la diatypose.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2016, 11; 25-40
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wkład chrześcijaństwa w formowanie idei wolności w kulturze europejskiej na tle wybranych poglądów starożytnych i nowożytnych
Autorzy:
Chaberek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426615.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
freedom
Christianity
fatum
destiny
Antiquity
Modernity
wolność
chrześcijaństwo
przeznaczenie
starożytność
średniowiecze
nowożytność
Opis:
This article presents the development of the idea of freedom in Western Culture. The substantial motif of the whole text concerns positive influence of Christianity on the evolution of the idea of freedom within European thought. There are four general shifts in understanding freedom in Christianity: (1) the denial of fatal destiny, (2) the overcoming of slavery, (3) the restoration of equality between man and woman, (4) the development of adequate anthropology, based on new understanding of God and religion. European culture came to the deepest understanding of freedom thanks to the inspirations coming from the Christian revelation. The formulation of the liberal concepts – even if they opposed the Christian position – was possible thanks to Christianity.
Artykuł omawia rozwój pojęcia wolności w kulturze zachodniej. Istotnym motywem jest uwzględnienie pozytywnego wpływu chrześcijaństwa na rozwój idei wolności w obrębie myśli europejskiej. Chrześcijaństwo umożliwia (1) odrzucenie wszechobecnego fatum, (2) przezwyciężenie niewolnictwa, (3) przywrócenie równości kobiety i mężczyzny, (4) zbudowanie bardziej adekwatnej antropologii w oparciu o nowe rozumienie Boga i religii. Kultura europejska doszła do najpełniejszego rozumienia wolności dzięki inspiracjom płynącym z objawienia chrześcijańskiego, a sformułowanie liberalnych koncepcji wolności – nawet gdy stawały w opozycji do ujęcia chrześcijańskiego – było możliwe tylko dzięki pojęciom odkrytym za sprawą chrześcijaństwa.
Źródło:
Logos i Ethos; 2018, 48, 2
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolosalny posąg Besa z Amathus na Cyprze. Geneza, funkcja, rekonstrukcja
The colossal statue of Bes from Amathus in Cyprus. Genesis, function, reconstruction
Autorzy:
Niemczyk, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294113.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
antyk
okres cesarstwa
Cypr
fontanna
egipskie bóstwo
Antiquity
empire period
Cyprus
fountain
Egyptian deity
Opis:
Zabawna, pełna wigoru i wojowniczości postać egipskiego boga Besa, odstraszającego zło i dodającego energii erotycznej, opiekującego się ciężarnymi, rodzącymi i dziećmi cieszyła się w starożytności zasłużoną popularnością, zarówno w Egipcie, jak i na całym obszarze rzymskiej ekumeny. Wyjątkowość tej rzeźby, pochodzącej z nadmorskiego miasta Amathus na Cyprze, polega nie tylko na kolosalnych rozmiarach (4,2 m wys.). Rzeźba przedstawiająca Besa ujarzmiającego zło w postaci lwa umieszczona była zapewne w niszy nad zbiornikiem fontanny. Cieknąca z pyska lwa woda nadawała rzeźbie pozory życia. Rzeźba ta jest chyba jedynym znanym przykładem zastosowania w oficjalnej sztuce antyku tak osobliwego kanonu rzeźby Czarnego Lądu – Afryki – i to w tak kolosalnej skali. W próbach określenia czasu powstania tej rzeźby są duże rozbieżności. Sięgają prawie 700 lat. Od około 470 r. p.n.e. do około 200 n.e. Nie usiłując rozstrzygnąć tego sporu, przyjmując „starszą” chronologię, skupiono się na analizie formy i funkcji tego osobliwego dzieła, akcentując zagadnienie proporcji i ich relacji do ówczesnych kanonów rzeźby statuarycznej. Wizualizacją wniosków jest rekonstrukcja całej kompozycji, w której Bes stanowił główny akcent.
The figure of the Egyptian deity Bes, full of joy, vigor, and combativeness driving off evil and providing erotic energy, protecting pregnant women, childbirth, and children enjoyed a well-deserved popularity in the Antiquity both in Egypt and in the whole area of the Roman ecumene. The uniqueness of this sculpture from the coastal city of Amathus in Cyprus regards not only its colossal dimensions (4.2 m tall). Most probably the sculpture depicting Bes taming a lion representing evil was placed in a niche by a fountain pool. The water flowing from the lion’s mouth made the sculpture look alive. This sculpture is probably the only known example of use in the official ancient art of such a unique canon of sculpture of the Dark Continent – Africa – especially on such a colossal scale. The results of the attempts at establishing the time when the sculpture was made greatly differ. They range over almost 700 years, from cir. 470 BC to cir. 200 CE. Trying not to resolve that dispute, assuming the “older” chronology, the attention was focused on the analysis of form and function of that unique work, emphasizing the proportions and their relation to the then applicable canons of statuary sculpture. The conclusions were visualized in the reconstruction of the whole composition where Bes was the main element.
Źródło:
Architectus; 2015, 3(43); 13-26
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid’s literary “Etruscan” works
Norwidowskie „etruski” literackie
Autorzy:
Gadamska-Serafin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17882183.pdf
Data publikacji:
2020-05-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
Etruscans
Etruscan art
Romanticism
Antiquity
Stanisław Kostka Potocki
Wilanów
Etruskowie
sztuka etruska
romantyzm
antyk
Opis:
Norwid’s stay in Florence – the capital of the former Etruria – in the 1840s coincided with the height of European interest in Etruscan culture. In Italy, there were numerous Etruscan museums, mainly private ones, with magnificent collections from excavations. In Europe (Italy, France, Germany and Great Britain) a lot of interesting and usually richly illustrated publications on the Etruscans were published. Norwid could have become familiar with a good selection of these works at the University Library in Berlin, and also in Italy itself. It seems, however, that his Etruscan passion was born in Poland, in the paint shop of Aleksander Kokular. In the Warsaw years, the poet must have visited the magnificent Gallery of Antiquity in Wilanów (where his teacher – Kokular, produced various paintings) and as a “student” of fine arts he had to know the pioneer work (and collections) of S.K. Potocki O sztuce u dawnych, czyli Winckelmann polski, three chapters of the book were devoted to Etruscan art. Not without significance were Norwid’s contacts (domestic and Parisian) with the “Etruscan” collectors: the Potocki, Czartoryski and Działyński families. The Etruscans left their mark both in the notebooks and in the works of the author of Quidam, from his Italian period (which is obvious) to the novel Tajemnica lorda Singelworth written shortly before his death; thus Norwid’s fascination with Etruscan culture and art lasted until the end of his life. Interestingly, the notes also confirm his presence at one of the most recent archaeological sites of that time: in the presumed tomb of the Etruscan ruler Porsenna. All these facts make Norwid one of the few Polish Romantics (alongside J.I. Kraszewski) who were deeply and substantively interested in this archaeological and cultural theme. Norwid’s literary and plastic “Etruscan” works also constitutes an important – equal to the vision of British, Italian and French artists – contribution of the Polish “magician” to saving and preserving the Etruscan heritage in the culture (and awareness) of modern Europe.
Pobyt Norwida we Florencji – stolicy dawnej Etrurii – w latach 40. XIX w. przypadł na apogeum europejskiego zainteresowania kulturą etruską. We Włoszech działały wówczas liczne muzea etruskie, głównie prywatne, posiadające wspaniałe zbiory pochodzące z wykopalisk. W Europie (we Włoszech, Francji, Niemczech i Wielkiej Brytanii) ukazywało się mnóstwo interesujących i zwykle bogato ilustrowanych publikacji na temat Etrusków. Norwid mógł zaznajomić się ze sporym wyborem tych prac w Bibliotece Uniwersyteckiej w Berlinie, a także w samej Italii. Wydaje się wszakże, że jego pasja etruska zrodziła się już w Polsce, w malarni Aleksandra Kokulara. W latach warszawskich poeta zapewne wizytował wspaniałą Galerię starożytności w Wilanowie (gdzie jego nauczyciel – Kokular, wykonywał różne prace malarskie) i jako „student” sztuk pięknych musiał znać pionierskie dzieło (i zbiory) S.K. Potockiego O sztuce u dawnych, czyli Winckelmann polski, którego trzy rozdziały były poświęcone sztuce etruskiej. Nie bez znaczenia były też kontakty Norwida (krajowe i paryskie) z kolekcjonującymi „etruski” rodzinami Potockich, Czartoryskich i Działyńskich. Ślady Etrusków znajdujemy zarówno w notatnikach, jak i w twórczości autora Quidama, od tej z lat włoskich (co oczywiste) aż po przedśmiertną nowelę Tajemnicę lorda Singelworth; fascynacja kulturą i sztuką etruską trwała więc do końca życia Norwida. Co ciekawe, w notatkach zachował się też potwierdzony przez samego poetę ślad jego bytności na jednym z najświeższych stanowisk archeologicznych tamtych czasów: w domniemanym grobowcu etruskiego władcy Porsenny. Wszystkie te fakty czynią Norwida jednym z nielicznych polskich romantyków (obok J.I. Kraszewskiego), którzy byli głęboko i merytorycznie zainteresowani tym archeologiczno-kulturowym tematem. Norwidowskie „etruski” literacko-plastyczne to także ważny, równorzędny wobec wizji artystów brytyjskich, włoskich czy francuskich, wkład polskiego „sztukmistrza” w ocalenie i utrwalenie dziedzictwa Etrusków w kulturze (świadomości) Europy nowożytnej.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2018, 36 English Version; 217-250
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwidowskie „etruski” literackie
Norwid’s literary „Etruscan” works
Autorzy:
Gadamska-Serafin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117308.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
Etruskowie
sztuka etruska
romantyzm
antyk
Stanisław Kostka Potocki
Wilanów
Etruscans
Etruscan art
Romanticism
Antiquity
Opis:
Pobyt Norwida we Florencji – stolicy dawnej Etrurii – w latach 40. XIX w. przypadł na apogeum europejskiego zainteresowania kulturą etruską. We Włoszech działały wówczas liczne muzea etruskie, głównie prywatne, posiadające wspaniałe zbiory pochodzące z wykopalisk. W Europie (we Włoszech, Francji, Niemczech i Wielkiej Brytanii) ukazywało się mnóstwo interesujących i zwykle bogato ilustrowanych publikacji na temat Etrusków. Norwid mógł zaznajomić się ze sporym wyborem tych prac w Bibliotece Uniwersyteckiej w Berlinie, a także w samej Italii. Wydaje się wszakże, że jego pasja etruska zrodziła się już w Polsce, w malarni Aleksandra Kokulara. W latach warszawskich poeta zapewne wizytował wspaniałą Galerię starożytności w Wilanowie (gdzie jego nauczyciel – Kokular, wykonywał różne prace malarskie) i jako „student” sztuk pięknych musiał znać pionierskie dzieło (i zbiory) S.K. Potockiego O sztuce u dawnych, czyli Winckelmann polski, którego trzy rozdziały były poświęcone sztuce etruskiej. Nie bez znaczenia były też kontakty Norwida (krajowe i paryskie) z kolekcjonującymi „etruski” rodzinami Potockich, Czartoryskich i Działyńskich. Ślady Etrusków znajdujemy zarówno w notatnikach, jak i w twórczości autora Quidama, od tej z lat włoskich (co oczywiste) aż po przedśmiertną nowelę Tajemnicę lorda Singelworth; fascynacja kulturą i sztuką etruską trwała więc do końca życia Norwida. Co ciekawe, w notatkach zachował się też potwierdzony przez samego poetę ślad jego bytności na jednym z najświeższych stanowisk archeologicznych tamtych czasów: w domniemanym grobowcu etruskiego władcy Porsenny. Wszystkie te fakty czynią Norwida jednym z nielicznych polskich romantyków (obok J.I. Kraszewskiego), którzy byli głęboko i merytorycznie zainteresowani tym archeologiczno-kulturowym tematem. Norwidowskie „etruski” literacko-plastyczne to także ważny, równorzędny wobec wizji artystów brytyjskich, włoskich czy francuskich, wkład polskiego „sztukmistrza” w ocalenie i utrwalenie dziedzictwa Etrusków w kulturze (świadomości) Europy nowożytnej.
Norwid’s stay in Florence – the capital of the former Etruria – in the 1840s coincided with the height of European interest in Etruscan culture. In Italy, there were numerous Etruscan museums, mainly private ones, with magnificent collections from excavations. In Europe (Italy, France, Germany and Great Britain) a lot of interesting and usually richly illustrated publications on the Etruscans were published. Norwid could have become familiar with a good selection of these works at the University Library in Berlin, and also in Italy itself. It seems, however, that his Etruscan passion was born in Poland, in the paint shop of Aleksander Kokular. In the Warsaw years, the poet must have visited the magnificent Gallery of Antiquity in Wilanów (where his teacher – Kokular, produced various paintings) and as a “student” of fine arts he had to know the pioneer work (and collections) of S.K. Potocki O sztuce u dawnych, czyli Winckelmann polski, three chapters of the book were devoted to Etruscan art. Not without significance were Norwid’s contacts (domestic and Parisian) with the “Etruscan” collectors: the Potocki, Czartoryski and Działyński families. The Etruscans left their mark both in the notebooks and in the works of the author of Quidam, from his Italian period (which is obvious) to the novel Tajemnica lorda Singelworth written shortly before his death; thus Norwid’s fascination with Etruscan culture and art lasted until the end of his life. Interestingly, the notes also confirm his presence at one of the most recent archaeological sites of that time: in the presumed tomb of the Etruscan ruler Porsenna. All these facts make Norwid one of the few Polish Romantics (alongside J.I. Kraszewski) who were deeply and substantively interested in this archaeological and cultural theme. Norwid’s literary and plastic “Etruscan” works also constitutes an important – equal to the vision of British, Italian and French artists – contribution of the Polish “magician” to saving and preserving the Etruscan heritage in the culture (and awareness) of modern Europe.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2018, 36; 203-233
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies