Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "self–immolation" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Polskie Wesele AD 1968 z Szarym Człowiekiem w tle. Performowanie historii w „Usłyszcie mój krzyk”
Polish Wedding AD 1968 with a Gray Man in the Background: Performing History in “Hear My Cry”
Autorzy:
Sikora, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341166.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Maciej Drygas
Ryszard Siwiec
Andrzej Wajda
samospalenie
self-immolation
Opis:
Tematem artykułu jest film Macieja Drygasa Usłyszcie mój krzyk (1991) – słynny dokument opowiadający o podpaleniu się Ryszarda Siwca, które miało miejsce 8 września 1968 r. na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie. Sikora stwierdza, że w swym filmie Drygas zderzył  ze sobą przede wszystkim dwa performanse, które wydarzyły się w jednym miejscu i w jednym czasie i które pozostały względem siebie w szczególny sposób nieprzezroczyste – akt samospalenia Siwca i odbywające się na stadionie dożynki państwowe. Autor kreśli rozmaite konteksty tych wydarzeń (m.in. odniesienie do Wesela Andrzeja Wajdy /1972/), a przede wszystkim osadza swoje rozważania w obszarze badań performatywności. Analiza tych zagadnień prowadzi go do konstatacji, że film i kino jako formy rytuału mogą odczyniać historię, ale także pozwalają zobaczyć ją czasem na nowo w innym i pełniejszym świetle.
The subject of the article is the film by Maciej Drygas Hear My Cry (1991) - a famous documentary about the self-immolation of Ryszard Siwiec, which took place on September 8, 1968 at the Decade Stadium (Stadion Dziesięciolecia) in Warsaw. Sikora states that Drygas collided two performances that happened in one place and at one time and that remained opaque to each other in a special way - the act of self-immolation by Siwiec and the state harvest festival taking place at the stadium. The author sketches various contexts of these events (including references to Andrzej Wajda’s The Wedding /1972/), and above all, he sets his reflections in the field of performativity research. The analysis of these issues leads him to the conclusion that film and cinema as a form of ritual can break the spell cast on history, but also allow it to be seen again and again in a different and fuller light.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 100; 68-80
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies